IPPP2/4512-389/15-5/AOg

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony #61485; przedstawione we wniosku z dnia 28 kwietnia 2015 r. (data wpływu 4 maja 2015 r.) uzupełnionym pismem z dnia 14 lipca 2015 r. (data wpływu 17 lipca 2015 r.) na wezwanie tut. Organu nr IPPP2/4512-389/15-2/AOg z dnia 8 lipca 2015 r. oraz pismem z dnia 22 lipca 2015 r. (data wpływu 27 lipca 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości skorzystania ze zwolnienia przewidzianego w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT oraz terminu powrotu do tego zwolnienia - jest prawidłowe.

W dniu 4 maja 2015 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości korzystania ze zwolnienia przewidzianego w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT oraz terminu powrotu do tego zwolnienia. Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 14 lipca 2015 r. (data wpływu 17 lipca 2015 r.) na wezwanie tut. Organu nr IPPP2/4512-389/15-2/AOg z dnia 8 lipca 2015 r. oraz pismem z dnia 22 lipca 2015 r. (data wpływu 27 lipca 2015 r.).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Działalność gospodarczą Wnioskodawczyni rozpoczęła 20 grudnia 1995 r. jako Biuro Rachunkowe A. - działalność rachunkowo-księgowa, doradztwo podatkowe. W 1997 r. Wnioskodawczyni została wpisana na listę doradców podatkowych - wpis warunkowy, który w 2004 r. został przekształcony we wpis ostateczny na listę doradców podatkowych. Mimo posiadanego tytułu doradcy podatkowego (był on niezbędny przy zakładaniu działalności gospodarczej) Wnioskodawczyni nie wykonuje czynności w zakresie doradztwa. Działalność wykonywana przez nią dotyczy jedynie czynności określonych w art. 2 ust. 1 pkt 2 i 3 ustawy o doradztwie podatkowym. Wnioskodawczyni wykonuje wyłącznie usługi związane z obsługą rachunkowo-księgową, chronologicznym zapisywaniem zdarzeń gospodarczych w PKPiR, rejestracją dla potrzeb VAT, prowadzeniem dokumentacji kadrowej na podstawie dostarczanych przez klientów do biura dokumentów źródłowych. Wnioskodawczyni sporządza deklaracje podatkowe (podatek dochodowy i podatek VAT). Nie opiniuje, nie udziela porad, nie pomaga w prowadzeniu ksiąg w ramach jednorazowych zleceń, nie reprezentuje podatnika w sądzie. Zakładając działalność gospodarczą zarejestrowała się dla celów podatku VAT, jako podatnik VAT czynny. W międzyczasie rozszerzyła prowadzoną działalność o działalność agentów i brokerów ubezpieczeniowych - działalność zwolnioną z VAT, co wiąże się z zastosowaniem u Wnioskodawczyni proporcji bazowej przy rozliczaniu podatku VAT. Obecnie nadal prowadzi działalność gospodarczą związaną z usługami biurowo-księgowymi i działalność ubezpieczeniową.

W uzupełnieniu z dnia 14 lipca 2015 r. (data wpływu 17 lipca 2015 r.) Wnioskodawczyni wskazała, że jako podatnik VAT czynny zarejestrowana została w dniu 18 grudnia 1995 r.

Ponadto w piśmie z 22 lipca 2015 r. (data wpływu 27 lipca 2015 r.) Wnioskodawczyni poinformowała, że nie wykonuje czynności doradztwa podatkowego w zakresie reprezentowania podatników, płatników i inkasentów w postępowaniu przed organami administracji publicznej i zakresie sądowej kontroli decyzji, postanowień i innych aktów administracyjnych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

1. Czy zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy o podatku VAT Wnioskodawczyni może skorzystać ze zwolnienia z podatku VAT, jeżeli wartość obrotu za rok ubiegły nie przekroczyła 150.000 zł.

2. Czy w świetle przepisów ustawy z dnia 5 lipca 1996 r. o doradztwie podatkowym, po zrezygnowaniu ze zwolnienia podmiotowego z VAT, możliwy jest powrót do ww. zwolnienia wcześniej niż po upływie roku, licząc od końca roku w którym nastąpiła rezygnacja ze zwolnienia.

Zdaniem Wnioskodawczyni, ma ona prawo do powrotu do zwolnienia podmiotowego z VAT ponieważ wykonywane przez nią czynności biurowo-księgowe nie wiążą się z czynnościami doradczymi, mimo posiadanego wpisu na listę doradców podatkowych - zgodnie z przepisami ustawy wykonywanie niektórych czynności doradztwa podatkowego nie jest uzależnione od posiadania określonych uprawnień jak i statusu podmiotu.

Z uzupełnienia wniosku z dnia 14 lipca 2015 r. (data wpływu 17 lipca 2015 r.) dotyczącego stanowiska w sprawie oceny prawnej w odniesieniu do pytania nr 2 wynika, że:

* zdaniem Wnioskodawczyni ma ona prawo do ponownego skorzystania ze zwolnienia określonego w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT, nie wcześniej niż po upływie roku, licząc od końca roku, w którym zrezygnowała z tego zwolnienia.

* Wnioskodawczyni świadczy wyłącznie usługi prowadzenia ksiąg rachunkowych i inne ewidencje, bez świadczenia usług doradczych (nie ma tu zastosowania art. 113 ust. 13 pkt 2 ustawy o VAT).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Zwalnia się również od podatku od towarów i usług sprzedaż dokonywaną przez podatnika rozpoczynającego w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5 ustawy o VAT, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w art. 113 ust. 1 (art. 113 ust. 9 ustawy).

Przez sprzedaż - zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy - rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Z kolei przepis art. 113 ust. 2 ustawy stanowi, że do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się:

Na podstawie art. 113 ust. 4 ustawy, podatnicy, o których mowa w ust. 1 i 9, mogą zrezygnować ze zwolnienia określonego w ust. 1 i 9 pod warunkiem pisemnego zawiadomienia o tym zamiarze naczelnika urzędu skarbowego przed początkiem miesiąca, w którym rezygnują ze zwolnienia, a w przypadku podatników rozpoczynających w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, którzy chcą zrezygnować ze zwolnienia od pierwszej wykonanej czynności - przed dniem wykonania tej czynności.

Z art. 113 ust. 5 ustawy wynika natomiast, że jeżeli wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

Stosownie do art. 113 ust. 11 cyt. ustawy podatnik, który utracił prawo do zwolnienia sprzedaży od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, może, nie wcześniej niż po upływie roku, licząc od końca roku, w którym utracił prawo do zwolnienia lub zrezygnował z tego zwolnienia, ponownie skorzystać ze zwolnienia określonego w ust. 1.

Zgodnie z art. 113 ust. 13 pkt 2 ustawy, zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9 nie stosuje się do podatników świadczących usługi:

Z uwagi na powyższe przepisy należy wskazać, że usługi m.in. w zakresie doradztwa (poza pewnymi wyjątkami) nie mogą korzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o VAT.

Ustawa o podatku od towarów i usług oraz przepisy wykonawcze do tej ustawy nie definiują pojęcia doradztwa. Termin "doradztwo" obejmuje szereg usług doradczych m.in. podatkowych, prawnych, finansowych, technicznych, inżynierskich i innych. Zgodnie z Małym Słownikiem Języka Polskiego PWN, Warszawa 1994 "doradzać" znaczy udzielić porady, podać, wskazać sposób postępowania w jakiejś sprawie. Tak więc doradztwo jest udzieleniem fachowych zaleceń, porad, zwłaszcza ekonomicznych. Zatem użyty w ustawie o podatku od towarów i usług termin "usługi w zakresie doradztwa" należy rozumieć szeroko.

Jednym z rodzajów doradztwa jest doradztwo podatkowe.

Ponadto zaznaczyć należy, że doradztwo podatkowe i związany z tym zawód doradcy podatkowego jest materią regulowaną ustawowo - ustawa z dnia 5 lipca 1996 r. o doradztwie podatkowym (Dz. U. z 2011 r. Nr 41, poz. 213 z późn. zm.). Dla celów określenia czynności, jakie może wykonywać doradca podatkowy został określony ustawowo zakres czynności uznawanych za czynności doradztwa podatkowego. Czynności doradztwa podatkowego - zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy obejmują:

Stosownie do art. 2 ust. 1a ustawy o doradztwie podatkowym, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do czynności wykonywanych na rzecz osób trzecich odpowiedzialnych za zaległości podatkowe oraz następców prawnych podatników, płatników lub inkasentów w rozumieniu przepisów Ordynacji podatkowej.

Zgodnie z art. 2 ust. 2 ww. ustawy, zawodowe wykonywanie czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 4, zastrzeżone jest wyłącznie dla podmiotów uprawnionych w rozumieniu ustawy.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ww. ustawy, podmiotami uprawnionymi do zawodowego wykonywania czynności, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 1, są:

* osoby fizyczne wpisane na listę doradców podatkowych;

* adwokaci i radcowie prawni;

* biegli rewidenci.

Ustawa o VAT przywołując pojęcie usług w zakresie doradztwa (zakres tego pojęcia obejmuje również doradztwo podatkowe), nie odwołuje się jednak wprost do innych aktów prawnych, w tym do ustawy o doradztwie podatkowym, zatem do celów stosowania przepisu art. 113 ust. 13 pkt 2 lit. b ustawy o VAT definicją czynności doradztwa podatkowego, stworzoną na potrzeby uregulowania zawodu doradcy podatkowego, można posiłkować się jedynie pomocniczo - decydujące znaczenie ma więc w omawianym zakresie wykładnia językowa.

Z uwagi na wykładnię językową terminu "doradztwo" oraz potoczne rozumienie tego terminu, jak również treść art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy o doradztwie podatkowym, należy zauważyć, że doradztwo podatkowe obejmuje czynności polegające na udzieleniu porad z zakresu podatków czy też wskazaniu sposobu postępowania w sprawie związanej z podatkami, w tym również na opracowaniu pewnej koncepcji czy strategii, którą podmiot np. podatnik może wykorzystać w prowadzonej przez siebie działalności np. do podjęcia lub zaniechania konkretnego działania. Tym samym z katalogu czynności uznawanych za doradztwo podatkowe w rozumieniu ustawy o doradztwie podatkowym, do celów stosowania przepisu art. 113 ust. 13 pkt 2 lit. b ustawy o VAT, za czynności o charakterze doradczym powinny zostać uznane tylko czynności polegające na udzielaniu takim podmiotom jak: podatnicy, płatnicy i inkasenci, osoby trzecie odpowiedzialne za zaległości podatkowe oraz następcy prawni podatników, płatników lub inkasentów, na ich zlecenie lub na ich rzecz, porad, opinii i wyjaśnień z zakresu ich obowiązków podatkowych i celnych oraz w sprawach egzekucji administracyjnej związanej z tymi obowiązkami. Powyższe znajduje również potwierdzenie w uzasadnieniu wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 22 maja 2007 r., sygn. K 42/05.

Natomiast czynności polegające na prowadzeniu ksiąg i ewidencji podatkowych ze swej istoty bliskie są działalności zawodowej osób uprawnionych do usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych, czyli czynności księgowe, a czynności polegające na sporządzaniu deklaracji i zeznań podatkowych mają w znacznej mierze charakter techniczny, a nie prawny, choćby z tego względu, że sporządzane są na podstawie innych dokumentów, w szczególności ksiąg rachunkowych. Tym samym czynności te nie stanowią doradztwa, o którym mowa w art. 113 ust. 13 pkt 2 lit. b ustawy o VAT, niezależnie od tego, że zostały uznane za czynności doradztwa podatkowego w rozumieniu ustawy o doradztwie podatkowym (art. 2 ust. 1 pkt 2 i 3 tej ustawy).

Powyższą wykładnię potwierdza również systematyka ustawy o VAT, zgodnie z którą prawodawca rozróżnia usługi doradcze od księgowych (art. 28 I pkt 3 ustawy).

Jak wynika z powyższych okoliczności, czynności wymienione w art. 2 ust. 1 pkt 2 i 3 ustawy o doradztwie podatkowym nie sposób uznać za pomoc, o której mowa w art. 2 ust. 1 pkt 1 tej ustawy, polegającą na udzielaniu porad, opinii i wyjaśnień z zakresu obowiązków podatkowych i tym samym nie stanowią doradztwa, o którym mowa w art. 113 ust. 13 pkt 2 lit. b ustawy o podatku od towarów i usług.

Ponadto zauważyć należy, że zwolnienie na podstawie art. 113 ustawy nie ma zastosowania do czynności reprezentowania podatników, płatników i inkasentów w postępowaniu przed organami administracji publicznej i w zakresie sądowej kontroli decyzji, postanowień i innych aktów administracyjnych w sprawach m.in. podatkowych i celnych, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 4 ustawy o doradztwie podatkowym, mających z reguły charakter usług prawniczych.

Z opisu sprawy wynika, że działalność gospodarczą Wnioskodawczyni rozpoczęła 20 grudnia 1995 r. jako Biuro Rachunkowe A. - działalność rachunkowo-księgowa, doradztwo podatkowe. W 1997 r. Wnioskodawczyni została wpisana na listę doradców podatkowych - wpis warunkowy 03010, który w 2004 r. został przekształcony we wpis ostateczny na listę doradców podatkowych. Mimo posiadanego tytułu doradcy podatkowego Wnioskodawczyni nie wykonuje czynności w zakresie doradztwa. Działalność wykonywana przez nią dotyczy jedynie czynności określonych w art. 2 ust. 1 pkt 2 i 3 ustawy o doradztwie podatkowym. Wykonuje ona usługi związane z obsługą rachunkowo-księgową, chronologicznym zapisywaniem zdarzeń gospodarczych w PKPiR, rejestracją dla potrzeb VAT, prowadzeniem dokumentacji kadrowej na podstawie dostarczanych przez klientów do biura dokumentów źródłowych, sporządzaniem deklaracji podatkowych w zakresie podatku dochodowego i podatku VAT. Wnioskodawczyni nie opiniuje, nie udziela porad, nie pomaga w prowadzeniu ksiąg w ramach jednorazowych zleceń, nie reprezentuje podatnika w sądzie, w postępowaniu przed organami administracji publicznej i w zakresie sądowej kontroli decyzji, postanowień i innych aktów administracyjnych. Zakładając działalność gospodarczą zarejestrowała się w dniu 18 grudnia 1995 r. dla celów podatku VAT, jako podatnik VAT czynny. W międzyczasie rozszerzyła prowadzoną działalność o działalność agentów i brokerów ubezpieczeniowych-działalność zwolnioną z VAT, co wiąże się z zastosowaniem u Wnioskodawczyni proporcji bazowej przy rozliczaniu podatku VAT. Obecnie nadal prowadzi działalność gospodarczą związaną z usługami biurowo-księgowymi i działalność ubezpieczeniową.

Wątpliwości Wnioskodawczyni dotyczą możliwości skorzystania ze zwolnienia przewidzianego w art. 113 ust. 1 ustawy.

W złożonym przez siebie wniosku Wnioskodawczyni oświadcza, że mimo posiadanego tytułu doradcy podatkowego nie wykonuje czynności w zakresie doradztwa, nie udziela opinii ani porad. Jej działalność polega m.in. na obsłudze rachunkowo-księgowej oraz sporządzaniu deklaracji podatkowych. Wnioskodawczyni nie reprezentuje też podatników, płatników i inkasentów w sądzie, w postępowaniu przed organami administracji publicznej i w zakresie sądowej kontroli decyzji, postanowień i innych aktów administracyjnych. W związku z tym, w sytuacji gdy Wnioskodawczyni (niezależnie od jej statusu, czy też posiadania przez nią określonych uprawnień) będzie świadczyć wyłącznie usługi prowadzenia ksiąg rachunkowych, podatkowych i innych ewidencji do celów podatkowych lub sporządzania zeznań i deklaracji i nie będzie świadczyć usług doradczych ani prawniczych i wartość sprzedaży u Wnioskodawczyni w poprzednim roku podatkowym nie przekroczyła kwoty 150 000 złotych, to będzie mogła ona skorzystać ze zwolnienia przewidzianego w art. 113 ust. 1 ustawy (o ile nie zajdą pozostałe przesłanki wyłączające to zwolnienie).

Rozstrzygnięcia wymaga także kwestia możliwego terminu powrotu do ww. zwolnienia.

W brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2013 r. art. 113 ust. 11 ustawy stanowił, że podatnik, który utracił prawo do zwolnienia od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia może, nie wcześniej niż po upływie roku, licząc od końca roku, w którym utracił prawo do zwolnienia lub zrezygnował z tego zwolnienia, ponownie skorzystać ze zwolnienia określonego w ust. 1 tego artykułu.

Od dnia 1 stycznia 2014 r. ww. art. 113 ust. 11 stanowi, że podatnik, który utracił prawo do zwolnienia sprzedaży od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia może, nie wcześniej niż po upływie roku, licząc od końca roku, w którym utracił prawo do zwolnienia lub zrezygnował z tego zwolnienia, ponownie skorzystać ze zwolnienia określonego w art. 113 ust. 1.

Przy wyznaczaniu terminu (w stanie prawnym do 31 grudnia 2013 r.), od którego możliwe było ponowne skorzystanie ze zwolnienia przewidzianego w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT należało uwzględnić orzecznictwo sądów administracyjnych, w tym Naczelnego Sądu Administracyjnego, który w wyroku z dnia 24 września 2014 r. (sygn. I FSK 1463/13) stwierdził, co następuje: "Ustawodawca nie wprowadził (...) dodatkowego warunku w postaci ponownego skorzystania ze zwolnienia w pierwszym okresie rozliczeniowym następującym po roku podatkowym, w którym podatnik nie przekroczył limitu sprzedaży. Wyznaczył jedynie początkowy moment, od którego podatnik może ponownie skorzystać ze zwolnienia (...). Objęcie zwolnieniem może mieć zatem miejsce od początku dowolnego miesiąca następującego po wyznaczonym w art. 113 ust. 11 ustawy o VAT okresie karencji." Oznacza to, że podatnik który utracił prawo do zwolnienia od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, mógł ponownie z niego skorzystać, jeżeli upłynął rok, licząc od końca roku, w którym utracił prawo do zwolnienia lub zrezygnował z tego zwolnienia, przy czym podatnik miał prawo do powrotu do zwolnienia od początku dowolnego miesiąca w trakcie roku podatkowego, o ile zostały spełnione przesłanki ponownego skorzystania ze zwolnienia.

Powyższe stanowisko dotyczące terminu powrotu do zwolnienia zachowuje aktualność również w odniesieniu do przepisów obowiązujących od 1 stycznia 2014 r.

W niniejszej sprawie spełnione są przesłanki ponownego skorzystania ze zwolnienia przewidzianego w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT. Wnioskodawczyni zarejestrowała się jako podatnik VAT czynny 18 grudnia 1995 r. Prowadzone przez nią czynności biurowo-księgowe nie wiążą się z czynnościami doradczymi. Wnioskodawczyni nie reprezentuje też podatników w sądzie, w postępowaniu przed organami administracji publicznej i w zakresie sądowej kontroli decyzji, postanowień i innych aktów administracyjnych. W konsekwencji skoro wartość sprzedaży u Wnioskodawczyni nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150.000 zł, to może ona powrócić do ww. zwolnienia, jednak nie wcześniej niż po upływie roku, licząc od końca roku, w którym z niego zrezygnowała. Ponadto powrót ten jest możliwy od początku dowolnego miesiąca w trakcie roku podatkowego. W związku z tym stanowisko Wnioskodawczyni należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.