IPPP2/4512-29/15-3/MT

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy - przedstawione we wniosku z 31 października 2014 r. (data wpływu 3 listopada 2014 r.), uzupełnionym w dniu 29 stycznia 2015 r. w odpowiedzi na wezwanie z 27 stycznia 2015 r. o nr IPPP2/4512-29/15-2/MT, o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do zwolnienia z podatku VAT dostawy gruntu - jest prawidłowe.

W dniu 3 listopada 2014 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do zwolnienia z podatku VAT dostawy gruntu. Przedmiotowy wniosek został uzupełniony w dniu 29 stycznia 2015 r. w odpowiedzi na wezwanie tut. Organu Nr IPPP2/4512-29/15-2/MT z dnia 27 stycznia 2015 r. (skutecznie doręczone 29 stycznia 2015 r.).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

W dniu 2 października 2014 r. Spółdzielnia otrzymała odszkodowanie za grunt o pow. 124 m² wywłaszczony pod drogę publiczną. Nieruchomość, w której skład wchodziła część działki wywłaszczona pod drogę publiczną, Spółdzielnia nabyła w dniu 28 kwietnia 1992 r. z przeznaczeniem pod budownictwo mieszkaniowe wielorodzinne. Transakcja zakupu nie była opodatkowana podatkiem VAT. Powierzchnia nabytej nieruchomości wynosiła 11.915 m².

W roku 1999 Spółdzielnia wybudowała na zakupionej nieruchomości budynki mieszkalne wielorodzinne i drogę dojazdową do tych budynków. Na wybudowaną drogę składają się jezdnia asfaltowa, chodnik dla pieszych i zatoki parkingowe. Pod drogą przebiegają sieci infrastrutury towarzyszącej budownictwu mieszkaniowemu (sieć wodociągowa, kanalizacyjna, energetyczna). Wybudowana droga stanowi także dojazd i dojście do innych budynków mieszkalnych wielorodzinnych i jednorodzinnych wybudowanych na sąsiadujących nieruchomościach w tym samym osiedlu.

W roku 1999 Spółdzielnia dokonała podziału nieruchomości w ten sposób, że droga stanowi odrębną działkę ewidencyjną wpisaną w odrębnej księdze wieczystej.

W roku 2003 Rada miasta nadała drodze status drogi publicznej. Miasto nie przejęło dotyczas nieruchomości na swoją własność i nieruchomość pod drogą dotychczas stanowi własność Spółdzielni.

Z działki pod drogą, stanowiącej własność Spółdzielni, część o pow. 124 m² została przejęta pod skrzyżowanie z inną drogą na mocy decyzji Prezydenta z dnia 31 grudnia 2014 r. o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej i stała się własnością miasta., W roku 2014 Spółdzielnia otrzymała odszkodowanie.

Transakcja zakupu gruntu nie była opodatkowana VAT. Spółdzielnia nie dokonywała odliczeń podatku VAT od faktur za roboty budowlane związane z budową drogi, ponieważ droga była budowana jako inwestycja towarzysząca budownictwu mieszkaniowemu i finansowana wkładami budowlanymi wnoszonymi przez członków spółdzielni na spółdzielcze własnościowe prawa do lokali, których ustanawianie nie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT.

Spółdzielnia nie dokonywała ulepszeń znajdującej sie na nieruchomości budowli. Spółdzielni nie przysługiwało prawo odliczenia podatku VAT w związku z zakupem tej nieruchomości lub też ulepszeniem znajdującej się na nieruchomości budowli. Nieruchomość nie była przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu VAT.

Spółdzielnia wnosi zaliczki uproszczone na podatek dochodowy od osób prawnych dlatego rozliczenie z odszkodwania nastąpi w zeznaniu rocznym CIT-8 za 2014 rok.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy przedmiotowa dostawa gruntu na rzecz miasta w formie wywłaszczenia korzysta ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a w związku z art. 29a ust. 8 ustawy o VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy,

Zbywając nieruchomość Spółdzielnia dokonuje przeniesienia z nakazu organu władzy publicznej prawa własności towaru w zamian za odszkodowanie. Wykonuje zatem czynność, o której mowa w art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, występując w roli podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o VAT. Spółdzielnia uważa, że wywłaszczenie z gruntu za wynagrodzeniem stanowi odpłatną dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 ustawy o VAT. Tym samym taka dostawa podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na zasadach ogólnych. Otrzymana kwota stanowi kwotę brutto na podstawie art. 29a ust. 1. Jednakże z uwagi na brak prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w stosunku do nieruchomości oraz to, że posadowione na wywłaszczonym gruncie budowie nie były przez Spółdzielnię ulepszane i modernizowane - przedmiotowa dostawa korzysta ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT. W oparciu o art. 29a ust. 8 ustawy grunt dzieli byt prawny budynków i budowli w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług, co oznacza, że do dostawy gruntu stosuje sie analogiczną stawkę podatku jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale z gruntem związanych. W związku z tym, że budowla korzysta ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT to również grunt będzie przedmiotem zwolnienia.

Wnioskodawcę utwierdziła w tym przekonaniu Interpretacja Ministra Finansów Nr IPPP3/443-855/12-4/KT z 6 grudnia 2012 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą o VAT", opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, przez towary, rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Na podstawie wskazanych przepisów, zarówno grunt, jak i budynek czy budowla spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy o VAT.

Z przywołanego wyżej przepisu art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, wynika, że przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego towarów (nieruchomości) w zamian za odszkodowanie jest objęte podatkiem od towarów i usług.

Zatem, wynagrodzenie musi mieć konkretny wymiar, a więc być konkretną wielkością wyrażalną w pieniądzu. Dostawę można uznać za dokonaną odpłatnie, dopiero gdy istnieje bezpośrednia i jasno zindywidualizowana korzyść po stronie dostawcy towaru. Oznacza to, że przeniesienie z mocy prawa prawa własności towarów nabiera odpłatnego charakteru dopiero w momencie przyznania odszkodowania i ustalenia jego wysokości.

Zgodnie z art. 112 ust. 2 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2014 r. poz. 518 z późn. zm.), wywłaszczenie nieruchomości polega na pozbawieniu albo ograniczeniu, w drodze decyzji, prawa własności, prawa użytkowania wieczystego lub innego prawa rzeczowego na nieruchomości.

W myśl art. 128 ust. 1 ustawy o gospodarce nieruchomościami wywłaszczenie własności nieruchomości, użytkowania wieczystego lub innego prawa rzeczowego następuje za odszkodowaniem na rzecz osoby wywłaszczonej odpowiadającym wartości tych praw.

W świetle art. 11a ust. 1 ustawy z dnia 10 kwietnia 2003 r. o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych (Dz. U. z 2013 r. poz. 687), wojewoda w odniesieniu do dróg krajowych i wojewódzkich albo starosta w odniesieniu do dróg powiatowych i gminnych wydają decyzję o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej na wniosek właściwego zarządcy drogi.

Na podstawie art. 11f ust. 1 pkt 6 ustawy o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych, decyzja o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej zawiera w szczególności oznaczenie nieruchomości lub ich części, według katastru nieruchomości, które stają się własnością Skarbu Państwa lub właściwej jednostki samorządu terytorialnego.

Stosownie do art. 12 ust. 4 ww. ustawy, nieruchomości lub ich części, o których mowa w art. 11f ust. 1 pkt 6, stają się z mocy prawa:

własnością Skarbu Państwa w odniesieniu do dróg krajowych,

własnością odpowiednich jednostek samorządu terytorialnego w odniesieniu do dróg wojewódzkich, powiatowych i gminnych

* z dniem, w którym decyzja o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej stała się ostateczna.

Na mocy art. 12 ust. 4f ww. ustawy, odszkodowanie za nieruchomości, o których mowa w ust. 4, przysługuje dotychczasowym właścicielom nieruchomości, użytkownikom wieczystym nieruchomości oraz osobom, którym przysługuje do nieruchomości ograniczone prawo rzeczowe.

Na podstawie art. 12 ust. 4a ww. ustawy, decyzję ustalającą wysokość odszkodowania za nieruchomości, o których mowa w ust. 4, wydaje organ, który wydał decyzję o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej.

W myśl art. 12 ust. 4b ustawy o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych decyzję ww. wydaje się w terminie 30 dni od dnia, w którym decyzja o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej stała się ostateczna.

W oparciu o art. 12 ust. 5 ww. ustawy, do ustalenia wysokości i wypłacenia odszkodowania, o którym mowa w ust. 4a, stosuje się odpowiednio przepisy o gospodarce nieruchomościami, z zastrzeżeniem art. 18.

W myśl art. 18 ust. 1 ustawy o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych, wysokość odszkodowania, o którym mowa w art. 12 ust. 4a, ustala się według stanu nieruchomości w dniu wydania decyzji o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej przez organ I instancji oraz według jej wartości z dnia, w którym następuje ustalenie wysokości odszkodowania.

Z powołanych przepisów wynika zatem, że istotą wywłaszczenia jest pozbawienie lub ograniczenie m.in. prawa własności nieruchomości. Dokonuje się tego za odszkodowaniem wypłaconym na rzecz osoby (podmiotu) wywłaszczanego, co poprzedza wydanie aktu prawnego w randze decyzji. Nieruchomość objęta taką procedurą staje się z mocy prawa własnością Skarbu Państwa lub jednostek samorządu terytorialnego. Decyzję ustalającą wysokość odszkodowania wydaje organ administracji publicznej, który wydał decyzję o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej. Z tak określonych zapisów ustawowych wynika jasno, że podmiotem podejmującym cały katalog czynności prawnych jest organ administracji. Nie wymaga się tu współdziałania, czy jakiejkolwiek innej inicjatywy ze strony podmiotu wywłaszczanego.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o VAT stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy o VAT od 1 stycznia 2011 r. do 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku wynosi 23%.

Jednakże przepisy ustawy o VAT oraz rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy, przewidują dla niektórych towarów i usług stawki obniżone lub zwolnienie od podatku. Jako odstępstwo od zasady powszechności i równości opodatkowania, zastosowanie obniżonej stawki podatku lub zwolnienia od podatku od towarów i usług możliwe jest jedynie w przypadku wykonywania czynności ściśle określonych w ww. ustawie oraz w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie jej upoważnienia.

Na mocy art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy VAT, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

Jak wynika z powyższych uregulowań, ww. zwolnienie od VAT stosuje się w odniesieniu do dostawy całości lub części budynków, budowli, jeżeli w momencie dostawy są już zasiedlone, przy czym okres pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a ich dostawą nie jest krótszy niż 2 lata.

W art. 2 pkt 14 ustawy VAT ustawodawca określił co należy rozumieć pod pojęciem pierwszego zasiedlenia. Zgodnie z tym przepisem, przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

Z treści powyższego przepisu wynika, że aby można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do oddania budynków (budowli) do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Pierwsze zasiedlenie będzie więc miało miejsce wówczas, gdy wybudowany lub ulepszony obiekt zostanie sprzedany lub np. oddany w dzierżawę lub najem, bowiem zarówno sprzedaż, dzierżawa, czy najem są czynnościami podlegającymi opodatkowaniu.

W tym zakresie należy wskazać, iż zgodnie z art. 43 ust. 10 ustawy VAT, podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części oraz odpowiadających im gruntów, pod warunkiem że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

Zgodnie z art. 43 ust. 11 ustawy VAT, oświadczenie, o którym mowa w ust. 10 pkt 2, musi również zawierać:

W przypadku gdy dostawa budynku lub budowli nie jest objęta zwolnieniem z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy VAT, czyli jest dokonana przed pierwszym zasiedleniem, w ramach pierwszego zasiedlenia lub w ciągu 2 lat od pierwszego zasiedlenia, wówczas możliwe jest zastosowanie zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy VAT.

Aby zastosować zwolnienie wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy VAT dostawa budynków, budowli lub ich części nie może być objęta zwolnieniem przewidzianym w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy VAT, a ponadto spełnione muszą być łącznie następujące warunki:

Przy czym zgodnie z przepisem art. 43 ust. 7a ustawy VAT, drugiego z ww. warunków (tekst jedn.: łączna wartość ulepszeń dokonanych przez dokonującego dostawy, w stosunku do których przysługiwało mu prawo do odliczenia VAT, nie przekroczyła 30% wartości początkowej budynku lub budowli) nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat. W konsekwencji Wnioskodawca może zastosować zwolnienie

Jednakże w każdym przypadku dla zastosowania zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy VAT spełniony musi być warunek przewidziany w lit. a, tj. dokonującemu dostawy budynków (budowli) nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego w stosunku do tych obiektów. Jeśli zatem ww. warunek nie jest spełniony, to niezależnie od tego czy spełniony został warunek przewidziany w lit. b w związku z art. 43 ust. 7a ustawy VAT, nie ma możliwości zastosowania zwolnienia przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy VAT.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jeżeli dostawa budynku lub budowli nie korzysta ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy VAT, art. 43 ust. 1 pkt 10a oraz art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT, podlega opodatkowaniu wg stawki podstawowej.

Ponadto należy zaznaczyć, że zgodnie z treścią art. 29a ust. 8 ustawy o VAT, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Co do zasady zatem, grunt będący przedmiotem sprzedaży podlega opodatkowaniu według takiej stawki podatku od towarów i usług, jaką opodatkowane są budynki/budowle na nim posadowione. Oznacza to, że w sytuacji, gdy budynki, budowle lub ich części korzystają ze zwolnienia od podatku VAT, również sprzedaż gruntu korzysta ze zwolnienia od podatku.

W świetle powyższych przepisów przy sprzedaży budynków lub budowli, dokonywanej wraz z dostawą gruntu, na którym są one posadowione, grunt dzieli byt prawny budynków w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku, jak dla dostawy budynków, budowli lub ich części na tym gruncie posadowionych. Jeżeli dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony.

Ponadto, należy zwrócić uwagę na uregulowania zawarte w ustawie z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. z 2013 r. poz. 1409 z późn. zm.). Zgodnie z przepisem art. 3 pkt 1, pkt 3 i pkt 3a ustawy - Prawo budowlane, ilekroć w ustawie jest mowa o:

* obiekcie budowlanym - należy przez to rozumieć:

* budynek wraz z instalacjami i urządzeniami technicznymi,

* budowlę stanowiącą całość techniczno-użytkową wraz z instalacjami i urządzeniami,

* obiekt małej architektury;

* budowli - należy przez to rozumieć każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: obiekty liniowe, lotniska, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni wiatrowych, elektrowni jądrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową;

* obiekcie liniowym - należy przez to rozumieć obiekt budowlany, którego charakterystycznym parametrem jest długość, w szczególności droga wraz ze zjazdami, linia kolejowa, wodociąg, kanał, gazociąg, ciepłociąg, rurociąg, linia i trakcja elektroenergetyczna, linia kablowa nadziemna i umieszczona bezpośrednio w ziemi, podziemna, wał przeciwpowodziowy oraz kanalizacja kablowa, przy czym kable w niej zainstalowane nie stanowią obiektu budowlanego lub jego części ani urządzenia budowlanego.

Zgodnie natomiast z uregulowaniami rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz. U. z 1999 r. Nr 112, poz. 1316 oraz z 2002 r. Nr 18, poz. 170 z późn. zm.), przez obiekty budowlane rozumie się konstrukcje połączone z gruntem w sposób trwały, wykonane z materiałów budowlanych i elementów składowych, będące wynikiem prac budowlanych. Obiekty inżynierii lądowej i wodnej są to wszystkie obiekty budowlane nie klasyfikowane jako budynki, tj.: drogi kołowe, drogi kolejowe, mosty, autostrady, drogi lotniskowe, zapory wodne, itp.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że w dniu 2 października 2014 r. Spółdzielnia otrzymała odszkodowanie za grunt o pow. 124 m² wywłaszczony pod drogę publiczną. Nieruchomość, w której skład wchodziła część działki wywłaszczona pod drogę publiczną, Spółdzielnia nabyła w dniu 28 kwietnia 1992 r. z przeznaczeniem pod budownictwo mieszkaniowe wielorodzinne. Transakcja zakupu nie była opodatkowana podatkiem VAT. Powierzchnia nabytej nieruchomości wynosiła 11.915 m². W roku 1999 Spółdzielnia wybudowała na zakupionej nieruchomości budynki mieszkalne wielorodzinne i drogę dojazdową do tych budynków. Na wybudowaną drogę składają się jezdnia asfaltowa, chodnik dla pieszych i zatoki parkingowe. Pod drogą przebiegają sieci infrastrutury towarzyszącej budownictwu mieszkaniowemu (sieć wodociągowa, kanalizacyjna, energetyczna). Wybudowana droga stanowi także dojazd i dojście do innych budynków mieszkalnych wielorodzinnych i jednorodzinnych wybudowanych na sąsiadujących nieruchomościach w tym samym osiedlu. W roku 1999 Spółdzielnia dokonała podziału nieruchomości w ten sposób, że droga stanowi odrębną działkę ewidencyjną wpisaną w odrębnej księdze wieczystej. W roku 2003 Rada miasta nadała drodze status drogi publicznej. Miasto nie przejęło dotyczas nieruchomości na swoja własność i nieruchomość pod drogą dotychczas stanowi własność Spółdzielni. Z działki pod drogą, stanowiącej własność Spółdzielni, część o pow. 124 m² została przejęta pod skrzyżowanie z inną drogą na mocy decyzji Prezydenta miasta z dnia 31 grudnia 2014 r. o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej i stała się własnością miasta. W roku 2014 Spółdzielnia otrzymała odszkodowanie. Transakcja zakupu gruntu nie była opodatkowana VAT. Spółdzielnia nie dokonywała odliczeń podatku VAT od faktur za roboty budowlane zwiazane z budową drogi, ponieważ droga była budowana jako inwestycja towarzysząca budownictwu mieszkaniowemu i finansowana wkładami budowlanymi wnoszonymi przez członków spółdzielni na spółdzielcze własnościowe prawa do lokali, których ustanawianie nie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT. Spółdzielnia nie dokonywała ulepszeń znajdującej sie na nieruchomości budowli. Spółdzielni nie przysługiwało prawo odliczenia podatku VAT w związku z zakupem tej nieruchomości lub też ulepszeniem znajdującej się na nieruchomości budowli. Nieruchomość nie była przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu VAT.

Odnosząc się do kwestii zwolnienia od podatku VAT przedmiotowej nieruchomości w pierwszej kolejności należy rozstrzygnąć, czy Wnioskodawca spełnia przesłanki z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, a mianowicie, czy dostawa ww. nieruchomości nie będzie dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia oraz czy pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą nieruchomości upłynie okres dłuższy niż 2 lata. Z definicji pierwszego zasiedlenia wynika, że aby można było mówić o pierwszym zasiedleniu obiekt (w przedmiotowym przypadku droga) musi zostać oddany do użytkowania w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu. Jak wynika z wniosku przeniesienie z mocy prawa własności ww. nieruchomości odbyło się w ramach pierwszego zasiedlenia w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy o VAT, co oznacza, że w odniesieniu do czynności dostawy przedmiotowej nieruchomości nie znajdzie zastosowania zwolnienie od podatku od towarów i usług przewidziane przepisem art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy. Jednakże, należy mieć na uwadze, że zgodnie z powołanym art. 43 ust. 1 pkt 10a, zwolnieniem objęta jest również dostawa budynków, budowli lub ich części dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia, w stosunku do których nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego oraz dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów. Jak wynika z wniosku Spółdzielnia nie dokonywała ulepszeń znajdującej się na nieruchomości budowli, nie przysługiwało jej także prawo do odliczenia podatku VAT w związku z zakupem tej nieruchomości lub ulepszeniem znajdującej się na nieruchomości budowli, a także ww. nieruchomość nie była przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu VAT. Z uwagi na powyższe okoliczności tj. Wnioskodawca nie miał prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w stosunku do nieruchomości, a znajdujące się na niej budowle nie były przez Spółdzielnię ulepszane, przedmiotowa dostawa korzysta ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT.

W związku z możliwością korzystania ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT analiza zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT stała się bezzasadna.

Reasumując, zbycie przez Wnioskodawcę opisanej we wniosku nieruchomości na której znajdują się budynki mieszkalne i droga dojazdowa do tych budynków, korzysta ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT w związku z art. 29a ust. 8 ustawy o VAT.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy w tak przedstawionym stanie faktycznym należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.