IPPP2/4512-260/16-2/MAO - VAT w zakresie opodatkowania licytacyjnej dostawy nieruchomości w trybie postępowania egzekucyjnego.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 29 marca 2016 r. (data wpływu 31 marca 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania licytacyjnej dostawy nieruchomości w trybie postępowania egzekucyjnego - jest prawidłowe.

W dniu 31 marca 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania licytacyjnej dostawy nieruchomości w trybie postępowania egzekucyjnego.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Komornik Sądowy przy Sądzie Rejonowym prowadzi sprawę wobec dłużnika przedmiotem egzekucji jest nieruchomość.

Dominik K. figurował jako podatnik podatku VAT:

* w okresie od 1 lipca 2007 r. do 31 grudnia 2015 r. w Urzędzie Skarbowym w B.;

* w okresie od 1 stycznia 2016 r. do dzisiaj w Urzędzie Skarbowym.

Okoliczności sprawy:

* dłużnik Dominik K. nabył ww. nieruchomość w dniu 31 stycznia 2008 r. w formie darowizny od swojego ojca Mirosława K., nieruchomość stanowiła działkę gruntu nr 34/2, grunty orne, o powierzchni 2.800 m², działka nie była wydzierżawiona, darczyńca ojciec nie był podatnikiem podatku VAT, nie prowadził żadnej działalności gospodarczej, działka była wówczas zabudowana:

* budynek mieszkalny, piętrowy w stanie surowym doprowadzony do więźby dachowej;

* budynek mieszkalny, piętrowy w stanie surowym bez poddasza i więźby dachowej;

* budynek mieszkalny w stanie surowym bez pierwszego piętra, bez poddasza i więźby dachowej;

* Budynki pochodziły z 2007 r., a nakłady na ww. budynki, poczynił wyłącznie obdarowany syn - dłużnik Dominik K. ze swojego majątku osobistego;

* Mirosław K. darował nieruchomość synowi Dominikowi K. do majątku osobistego, z żoną Dominik K. umów majątkowych małżeńskich rozszerzających wspólność nie zawierał oraz obdarowany Dominikowi K. oświadczył, że przedmiot ww. darowizny, zostanie wykorzystany na cele prowadzonej przez niego działalności gospodarczej "D...." Dominik K. Określono wartość nieruchomości na kwotę 1.080.000 zł (działka 700.000 zł oraz budynki 380.000 zł). Wydanie nieruchomości nastąpiło 31 stycznia 2008 r;

* decyzją Wójta z dnia 5 lutego 2008 r. dokonano podziału działki nr 34/2 na działki: 34/3, 34/4, 34/5, 34/6, 34/7, 34/8;

* dłużnik ubiegał się o kredyt w 2008 r. w G. S.A. na dokończenie budowy ww. budynków (który otrzymał) i otrzymał go jako osoba wykonująca działalność gospodarczą;

* dla działek: 34/4, 34/5, 34/6, 34/7, 34/8 założono oddzielne księgi wieczyste i dłużnik sprzedawał sukcesywnie zabudowane wybudowane przez siebie nieruchomości (segmenty) osobom trzecim;

* przy sprzedaży zabudowanych działek gruntu 34/4, 34/5, 34/6, 34/7, 34/8 składał oświadczenie, iż jest przedsiębiorcą, prowadzi działalność gospodarczą "D..." Dominik K. rejestrowaną B..., przedmiotem działalności są roboty ogólnobudowlane związane z wznoszeniem domów oraz sprzedaż domów na własny rachunek;

* budynki wybudował na podstawie pozwolenia na budowę z 16 lipca 2007 r. Starosty oraz ostatecznej decyzji wyrażającej zgodę na przeniesienie pozwolenia na budowę z 31 stycznia 2008 r. Starosty, budynki zostały przyjęte do użytkowania w 2009 r.;

* sprzedając nieruchomości na działkach 34/4, 34/5, 34/6, 34/7, 34/8 składał oświadczenie, iż sprzedaje je jako podatnik podatku VAT a sprzedaż ta podlega opodatkowaniu podatkiem VAT;

* nieruchomość KW dz. ew. 34/3 - która jest przedmiotem egzekucji komorniczej dłużnik sobie pozostawił (po sprzedaży ww. zabudowanych nieruchomości na działkach 34/4, 34/5, 34/6, 34/7, 34/8) wykańczając przy tym dom do stanu gotowego do zamieszkania (pełne wyposażenie w urządzenia i meble kuchenne, łazienkowe oraz pokojowe) twierdząc przy tym, iż bywał w tym domu czasami na jeden dzień bądź na krócej i jak oświadczył, zamierzał w nim zamieszkać z partnerką życiową ale ponieważ w związku ich się nie ułożyło (jak oświadczył), w roku 2011 usiłował sprzedać tę nieruchomość (komornik dotarł do ogłoszenia na portalu internetowym z tą ofertą) za cenę 1.390.000 zł. Nieruchomość nie znalazła nabywcy i dlatego dłużnik postanowił zdemontować całe wyposażenie domu (włącznie z usunięciem płytek ze ścian i podłóg) i je zabrać a opróżniony tak dom z wszelkich ruchomości, wynajął umową najmu z dnia 9 października 2012 r. osobie fizycznej na okres 10 lat tj. do dnia 8 października 2022 r. Umowa została zawarta między Dominikiem K. (jako osobą prywatną, a nie w ramach wykonywanej przez niego działalności gospodarczej) oraz inną osobą fizyczną (także występującą jako osoba prywatna, nie w ramach działalności gospodarczej) z przeznaczeniem na cel mieszkalny a przedmiot najmu - budynek stanowi dom mieszkalny (opisany w KW). Umowa najmu została zawarta w kancelarii notarialnej (poświadczenie podpisów stawających) oraz została wpisana do działu III księgi wieczystej KW. Z umowy wynika, iż najemca zobowiązuje się płacić czynsz wynajmującego w okresach rocznych oraz że będzie pokrywał koszty eksploatacyjne użytkowania nieruchomości określonej jako dom mieszkalny, umowa weszła w życie w chwili podpisania (9 października 2012 r.), a przedmiot najmu został wydany, najemca bierze obiekt na użytek prywatny i nie będzie prowadził tam działalności gospodarczej i nie może zmieniać przeznaczenia przedmiotu najmu lub robić modyfikacje bądź adaptacje bez uprzedniej zgody właściciela wyrażonej w formie pisemnej, najemca nie może nikomu podnajmować domu lub użyczać domu. Po oddaniu budynku w najem, właściciel Dominik K., nie czynił na nim żadnych własnych wydatków na jego ulepszenie.

Komornik sądowy w dniu 23 września 2015 r. dokonał sprzedaży licytacyjnej ww. nieruchomości KW W... (nie nastąpiło jeszcze prawomocne przysądzenie własności).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy sprzedaż licytacyjna nieruchomości przez komornika sądowego (dostawa towaru) rodzi obowiązek zapłaty podatku VAT od dostawy ww. towaru.

Zdaniem Wnioskodawcy, przedmiotowa dostawa nieruchomości (budynku) może być zwolniona z podatku VAT na podstawie art. 43.1.10 ustawy o podatku od towarów i usług. Jak wynika z tego przepisu, zwalnia się od podatku dostawę budynków za wyjątkiem gdy: dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim, pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku upłynął okres krótszy niż 2 lata. W przedstawionych wyżej okolicznościach z pierwszą dostawą budynku będziemy mieli do czynienia w dniu 9 października 2012 r. (kiedy nastąpiło zawarcie umowy najmu oraz wydanie przedmiotu najmu) oraz upłynął także okres 2 letni między pierwszym zasiedleniem a dostawą towaru (umowa najmu w dniu 9 października 2012 r. a sprzedaż licytacyjna w dniu 23 września 2015 r.). Dłużnik przy nabyciu ww. nieruchomości nie otrzymał faktury VAT (nabycie w formie darowizny od ojca nieprowadzącego działalności gospodarczej).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 18 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, organy egzekucyjne określone w ustawie z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2005 r. Nr 229, poz. 1954 z późn. zm.) oraz komornicy sądowi wykonujący czynności egzekucyjne w rozumieniu przepisów Kodeksu postępowania cywilnego są płatnikami podatku od dostawy, dokonywanej w trybie egzekucji, towarów będących własnością dłużnika lub posiadanych przez niego z naruszeniem obowiązujących przepisów.

Z treści powyższego przepisu wynika, że komornik sądowy jest płatnikiem podatku od dostawy towaru dokonywanej w trybie egzekucji, w przypadku gdy wykonuje czynności egzekucyjne. Przez czynność egzekucyjną należy rozumieć każde formalne, oparte na przepisach procesowych, działanie uprawnionego organu egzekucyjnego wywołujące skutek prawny dla prowadzonej egzekucji.

Obowiązki płatnika podatku zostały określone w art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.). Zgodnie z tym przepisem, płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Podatnikiem natomiast, stosownie do art. 7 § 1 ww. ustawy, jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, podlegająca na mocy ustaw podatkowych obowiązkowi podatkowemu.

W myśl art. 106c ustawy, faktury dokumentujące dostawę towarów, o której mowa w art. 18, z tytułu której na dłużniku ciąży obowiązek podatkowy, wystawiają w imieniu i na rzecz dłużnika:

Z powyższych przepisów wynika, że komornik sądowy dokonuje transakcji w imieniu podatnika - dłużnika. Prowadzona przez niego sprzedaż towarów będących własnością dłużnika będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług, gdy do rozliczenia tego podatku byłby zobowiązany dłużnik; w przypadku gdy powyższa czynność nie podlegałaby opodatkowaniu tym podatkiem lub byłaby od niego zwolniona, komornik sądowy nie będzie obowiązany do odprowadzenia podatku.

A zatem komornik sądowy zobowiązany jest do przestrzegania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług i do uwzględnienia w trakcie sprzedaży licytacyjnej towarów okoliczności decydujących o jej opodatkowaniu podatkiem VAT.

Opodatkowanie podatkiem od towarów i usług będzie miało miejsce wówczas, jeżeli spełnione zostaną przesłanki o charakterze przedmiotowym, tj. wystąpi czynność podlegająca opodatkowaniu w oparciu o przepisy art. 5 ustawy i podmiotowym, tj. gdy czynność podlegająca opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług jest dokonywana przez osobę (lub jednostkę organizacyjną) będącą podatnikiem w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, działającą w takim charakterze.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Z art. 2 pkt 6 ustawy o VAT wynika, że przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zatem należy stwierdzić, że w sytuacji, gdy przedmiotem dostawy są towary w rozumieniu powołanego wyżej przepisu i gdy czynność ta prowadzi do przeniesienia prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel, mamy do czynienia z dostawą w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Według art. 2 pkt 22 cyt. ustawy, sprzedaż to odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Z powyższych przepisów wynika, ze nieruchomość zarówno gruntowa jak i zabudowana spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jej sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Należy podkreślić, że opodatkowanie podatkiem od towarów i usług będzie miało miejsce wówczas, jeżeli spełnione zostaną przesłanki o charakterze przedmiotowym, tj. wystąpi czynność podlegająca opodatkowaniu na podstawie przepisu art. 5 ust. 1 ustawy i podmiotowym, tj. gdy czynność podlegająca opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zostanie dokonana przez osobę (lub jednostkę organizacyjną) będącą podatnikiem w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, działającą w takim charakterze.

Stosownie do treści art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - według ust. 2 powołanego artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Aby dostawę towarów uznać za działalność gospodarczą, należy wykazać, że w momencie jej realizacji podatnik zachowywał się jak profesjonalny handlowiec, a sprzedawane towary zostały nabyte w celu wykorzystania w działalności gospodarczej. Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług - w świetle powyższych przepisów - jest łączne spełnienie dwóch przesłanek: po pierwsze czynność powinna być ujęta w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie - musi być zrealizowana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Zatem należy stwierdzić, że nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

W świetle przytoczonych wyżej przepisów należy zauważyć, że status podatnika podatku od towarów i usług wynika z okoliczności dokonania czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem. Dla ustalenia, czy osoba dokonująca transakcji sprzedaży nieruchomości jest podatnikiem podatku VAT, istotne jest stwierdzenie, że prowadzi ona działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy o VAT.

Ze złożonego wniosku wynika, że Strona prowadzi postępowanie egzekucyjne z nieruchomości dłużnika Dominika K. zamieszkałego w W..., który figurował jako podatnik podatku VAT w Urzędzie Skarbowym w B. (w okresie od 1 lipca 2007 r. do 31 grudnia 2015 r.) oraz w Urzędzie Skarbowym W. (w okresie od 1 stycznia 2016 r. do dzisiaj). Dłużnik nabył nieruchomość (tekst jedn.: działkę nr 34/2 stanowiącą grunty orne o powierzchni 2.800 m²) w dniu 31 stycznia 2008 r. w formie darowizny od swojego ojca Mirosława K. Działka nr 34/2 była wówczas zabudowana trzema budynkami mieszkalnymi wybudowanymi na podstawie pozwolenia na budowę z 16 lipca 2007 r. i oddanymi do użytkowania w 2009 r. (tekst jedn.: budynkiem piętrowym w stanie surowym doprowadzonym do więźby dachowej, budynkiem piętrowym w stanie surowym bez poddasza i więźby dachowej oraz budynkiem mieszkalnym w stanie surowym bez pierwszego piętra, bez poddasza i więźby dachowej), przy czym nakłady na ww. budynki, poczynił wyłącznie obdarowany syn - dłużnik Dominik K. ze swojego majątku osobistego. Mirosław K. darował nieruchomość synowi do majątku osobistego. Obdarowany Dominikowi K. oświadczył, że przedmiot ww. darowizny zostanie wykorzystany na cele prowadzonej przez niego działalności gospodarczej "D..." Dominik K. Wydanie nieruchomości nastąpiło 31 stycznia 2008 r. Następnie w dniu 5 lutego 2008 r. dokonano podziału działki nr 34/2 na działki: 34/3, 34/4, 34/5, 34/6, 34/7, 34/8. Dla działek: 34/4, 34/5, 34/6, 34/7 i 34/8 założono oddzielne księgi wieczyste i dłużnik sprzedawał sukcesywnie wybudowane przez siebie nieruchomości (segmenty) osobom trzecim, przy dostawie których składał oświadczenie, że jest przedsiębiorcą prowadzącym działalność gospodarczą "D..." Dominik K. wykonującym roboty ogólnobudowlane związane z wznoszeniem domów oraz trudniącym się sprzedażą domów na własny rachunek jako podatnik podatku VAT, a sprzedaż ta podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Przedmiotem egzekucji komorniczej jest nieruchomość KW W... (tekst jedn.: działka ewidencyjna nr 34/3), którą dłużnik sobie pozostawił po sprzedaży ww. zabudowanych nieruchomości wykańczając przy tym dom do stanu gotowego do zamieszkania. W roku 2011 Dominik K. zamierzał sprzedać tę nieruchomość, jednak nie znalazł się nabywca i dlatego dłużnik postanowił zdemontować całe wyposażenie domu i je zabrać, a opróżniony tak dom z wszelkich ruchomości, wynajął umową najmu w dnia 9 października 2012 r. osobie fizycznej na okres 10 lat tj. do dnia 8 października 2022 r. Umowa została zawarta między Dominikiem K. jako osobą prywatną (a nie w ramach wykonywanej przez niego działalności gospodarczej) z przeznaczeniem na cel mieszkalny, a przedmiot najmu - budynek stanowi dom mieszkalny. Z umowy najmu zawartej w kancelarii notarialnej wynika, że najemca zobowiązuje się płacić czynsz wynajmującego w okresach rocznych oraz że będzie pokrywał koszty eksploatacyjne użytkowania nieruchomości określonej jako dom mieszkalny. Umowa weszła w życie w chwili podpisania (9 października 2012 r.), a przedmiot najmu został wydany. Po oddaniu budynku w najem, właściciel Dominik K., nie czynił na nim żadnych własnych wydatków na jego ulepszenie. Komornik sądowy w dniu 23 września 2015 r. dokonał sprzedaży licytacyjnej ww. nieruchomości KW, przy czym nie nastąpiło jeszcze prawomocne przysądzenie własności.

Wątpliwości Strony dotyczą opodatkowania sprzedaży działki nr 34/3.

W celu ustalenia czy w przedmiotowej sprawie licytacyjna sprzedaż ww. nieruchomości rodzi obowiązek zapłaty podatku VAT należy rozstrzygnąć w pierwszej kolejności czy dłużnika Dominika K. względem zabudowanej działki nr 34/3 należy uznać za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego - w myśl art. 15 ust. 2 ustawy - działalność gospodarczą.

W niniejszej sprawie przedmiotowa nieruchomość nr 34/3 jest działką zabudowaną budynkiem mieszkalnym, który został wybudowany na podstawie pozwolenia na budowę z dnia 16 lipca 2007 r.

W rozpatrywanej sprawie w odniesieniu do działki nr 34/3 z opisu stanu faktycznego wynika taka aktywność Wnioskodawcy, która wykracza poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. Strona nabyła w drodze darowizny w dniu 31 stycznia 2008 r. działkę zabudowaną nr 34/2, po której podziale powstała m.in. działka nr 34/3 (przedmiot egzekucji komorniczej). Z okoliczności sprawy wynika, że nabycie działki 34/2 (z której po podziale powstała m.in. działka 34/3) w drodze darowizny nastąpiło z przeznaczeniem do prowadzonej działalności gospodarczej. Pomimo późniejszego przeznaczenia jej do celów prywatnych - do zamieszkania, przy sprzedaży działki Stronę należy uznać za podatnika podatku VAT w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy. Dłużnik w 2011 r. zamieścił na portalu internetowym ogłoszenie dotyczące oferty sprzedaży ww. nieruchomości - jednak nie znalazł się nabywca. Po czym w dniu 9 października 2012 r. Dominik K. jako osoba fizyczna oddał w odpłatny najem na okres 10 lat dom mieszkalny znajdujący się na działce nr 32/2. Natomiast pozostałe powstałe po podziale zabudowane działki nr 34/4, 34/5, 34/6, 34/7 i 34/8 dłużnik sprzedawał sukcesywnie osobom trzecim w ramach czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT. Zatem należy podkreślić, że w odniesieniu do przedmiotowej działki nr 34/3 dłużnik podjął ciąg działań (takich jak: wydzielenie kilku działek zabudowanych powstałych z podziału gruntu nr 34/2, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działki, oddanie w odpłatne użytkowanie osobom trzecim przedmiotowej nieruchomości, itp.), które wskazują na brak wykorzystania nieruchomości do celów prywatnych i używanie tej nieruchomości w ramach działalności gospodarczej. W odniesieniu do dostawy działki nr 34/3 należy uznać dłużnika Dominika K. za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy, polegającą na handlu nieruchomościami. Jak wcześniej wyjaśniono, aby uznać określoną sprzedaż za opodatkowaną podatkiem VAT należy stwierdzić, że nastąpiła dostawa towarów oraz uznać podmiot dokonujący dostawę za występującego w związku ze sprzedażą za podatnika podatku od towarów i usług. W niniejszej sprawie (tekst jedn.: w zakresie dostawy nieruchomości nr 34/3) należy uznać, że dłużnik wykorzystywał ww. nieruchomość zabudowaną w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co pozwala na uznanie Dominika K. za podatnika VAT w zakresie dostawy przedmiotowej nieruchomości nr 34/3.

Stosownie do art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Przy czym, na mocy art. 146a pkt 1 ww. ustawy w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy jak i w przepisach wykonawczych do niej przewidziane zostały zwolnienia od podatku oraz obniżone stawki podatku VAT.

I tak, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

Ustawa o podatku od towarów i usług w art. 2 pkt 14 definiuje pojęcie pierwszego zasiedlenia, przez które rozumieć należy oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

Pierwsze zasiedlenie będzie miało miejsce wówczas, gdy wybudowany lub zmodernizowany budynek (obiekt) zostanie sprzedany lub np. oddany w dzierżawę, gdyż zarówno sprzedaż, jak i dzierżawa są czynnościami podlegającymi opodatkowaniu. Zatem należy uznać, że pierwsze zasiedlenie zachodzi w momencie sprzedaży lub oddania budynku, budowli lub ich części do użytkowania pierwszemu nabywcy lub najemcy (dzierżawcy).

Należy wskazać, że w kwestii rozumienia definicji pierwszego zasiedlenia wypowiedział się NSA w wyroku z dnia 14 maja 2014 r. o sygn. I FSK 382/14. Sąd w wyroku tym stwierdził, że "Wykładnia językowa, systematyczna i celowościowa dyrektywy 112 wskazuje wyraźnie, że ww. pojęcie należy rozumieć szeroko jako "pierwsze zajęcie budynku, używanie". Zatem w taki sposób powinna być odczytywana definicja przewidziana w treści art. 2 pkt 14 ustawy o VAT".

Jak wynika z powyższych uregulowań, zwolnienie wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy stosuje się w odniesieniu do dostawy całości lub części budynków, budowli, jeżeli w stosunku do nich powstało pierwsze zasiedlenie, przy czym okres pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a dostawą nie jest krótszy niż 2 lata. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacjach, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia do chwili sprzedaży nie minęły co najmniej 2 lata.

Wobec przywołanych wyżej przepisów i przedstawionych okoliczności sprawy należy stwierdzić, że w odniesieniu do budynku mieszkalnego, będącego przedmiotem egzekucji komorniczej, doszło do pierwszego zasiedlenia, ponieważ - jak wskazał Wnioskodawca - od dnia 9 października 2012 r. dom mieszkalny był przedmiotem umowy najmu.

Tym samym dostawa budynku mieszkalnego nastąpiła po pierwszym zasiedleniu w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy oraz jak wynika z treści wniosku, od momentu pierwszego zasiedlenia do momentu sprzedaży ww. budynku (tekst jedn.: 23 września 2015 r.) upłynął okres dłuższy niż 2 lata. Zatem licytacyjna sprzedaż budynku mieszkalnego korzysta ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

Należy ponadto wskazać, że kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki, budowle rozstrzyga przepis art. 29a ust. 8 ustawy, zgodnie z którym w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

W świetle tego przepisu przy sprzedaży budynków, budowli lub ich części, dokonywanej wraz z dostawą gruntu, na którym są one posadowione, grunt dzieli byt prawny tych obiektów w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku, jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale z gruntem związanych. Jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony. Wskazany przepis obejmuje swoim zakresem także grunty będące w użytkowaniu wieczystym.

Zatem, licytacyjna sprzedaż zabudowanej nieruchomości nr 34/3 przez Stronę nie rodzi obowiązku zapłaty podatku VAT, ponieważ dostawa domu mieszkalnego i działki gruntu nr 34/3 korzysta ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy, że dostawa przedmiotowej nieruchomości może być zwolniona z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług, należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.