IPPP2/4512-224/16-2/MAO

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 8 marca 2016 r. (data wpływu 14 marca 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT licytacyjnej sprzedaży nieruchomości lokalowej należącej do dłużnika pana Andrzeja D. - jest nieprawidłowe.

W dniu 14 marca 2016 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT licytacyjnej sprzedaży nieruchomości lokalowej należącej do dłużnika pana Andrzeja D.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest Komornikiem Sądowym przy Sądzie Rejonowym wykonującym czynności egzekucyjne przewidziane w przepisach Kodeksu postępowania cywilnego. W związku z tym, zgodnie z art. 18 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), jest płatnikiem tego podatku od dostawy dokonywanej w trybie egzekucji, towarów, w tym nieruchomości, będących własnością dłużnika.

Obecnie Strona przewiduje, że będzie dokonywała, w ramach prowadzonej egzekucji w sprawie, sprzedaży licytacyjnej nieruchomości lokalowej o numerze księgi wieczystej (dalej "Nieruchomość") będącej własnością dłużnika - osoby fizycznej Andrzeja D. o numerze NIP, który obecnie (wg informacji z Portalu Podatkowego) jest zarejestrowany jako podatnik VAT czynny.

Według wiedzy Wnioskodawcy Nieruchomość, stanowi lokal użytkowy Nr 2 o powierzchni 160,78 m² i obecnie jest przez dłużnika wynajmowana spółce N. Sp. z o.o.

Według wiedzy Wnioskodawcy dłużnik nabył Nieruchomość w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej aktem notarialnym w dniu 10 lutego 2012 r. od spółki G. Sp. z o.o., sprzedaż Nieruchomości była opodatkowana podatkiem VAT, dłużnikowi przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia Nieruchomości. Według oświadczenia dłużnika obecnie Nieruchomość nie jest przedmiotem umowy najmu. Ponadto, według oświadczenia dłużnika dłużnik nie ponosił wydatków na ulepszenie Nieruchomości przekraczających 30% jej wartości początkowej, natomiast w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej ponosił wydatki na modernizację i ulepszenie Nieruchomości i z tego tytułu przysługiwało mu prawo do odliczenia podatku naliczonego, a ww. wydatki na modernizację nie przekroczyły 30% wartości początkowej Nieruchomości.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy planowana sprzedaż licytacyjna Nieruchomości będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług, czy też będzie zwolniona z tego podatku.

Zdaniem Wnioskodawcy, uwzględniając stan prawny w zakresie podatku od towarów i usług oraz unormowania wynikające z ustawy o komornikach; sądowych i egzekucji, a także mając na uwadze poprawność realizacji obowiązków podatkowych komornika sądowego jako płatnika podatnika podatku od towarów i usług przyszła sprzedaż licytacyjna Nieruchomości powinna być opodatkowana podatkiem od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 18 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.) zwanej dalej "ustawą o VAT", organy egzekucyjne określone w ustawie z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2014 r. poz. 1619, z późn. zm.) oraz komornicy sądowi wykonujący czynności egzekucyjne w rozumieniu przepisów Kodeksu postępowania cywilnego są płatnikami podatku od dostawy, dokonywanej w trybie egzekucji, towarów będących własnością dłużnika lub posiadanych przez niego z naruszeniem obowiązujących przepisów.

Z treści wskazanego wyżej przepisu wynika zatem, że komornik sądowy jest płatnikiem podatku od dostawy towaru dokonywanej w trybie egzekucji, w przypadku, gdy wykonuje czynności egzekucyjne. Należy zauważyć, że przez czynność egzekucyjną należy rozumieć każde formalne, oparte na przepisach procesowych, działanie uprawnionego organu egzekucyjnego wywołujące skutek prawny dla prowadzonej egzekucji.

Definicja płatnika została zawarta w art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.). Zgodnie z tym przepisem, płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Podatnikiem natomiast, stosownie do art. 7 § 1 ww. ustawy, jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, podlegająca na mocy ustaw podatkowych obowiązkowi podatkowemu.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że komornik sądowy dokonuje transakcji w imieniu podatnika - dłużnika. Prowadzona przez niego sprzedaż towarów będących własnością dłużnika będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług, gdy do rozliczenia tego podatku byłby zobowiązany dłużnik. W przypadku, gdy powyższa czynność nie podlegałaby opodatkowaniu tym podatkiem lub byłaby od niego zwolniona, komornik sądowy nie będzie zobowiązany do odprowadzenia podatku.

Tym samym komornik sądowy zobowiązany jest do przestrzegania przepisów ustawy o VAT oraz do uwzględnienia w trakcie sprzedaży licytacyjnej towarów okoliczności decydujących o jej opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Z art. 2 pkt 6 ustawy o VAT wynika, że przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zatem należy stwierdzić, że w sytuacji, gdy przedmiotem dostawy są towary w rozumieniu powołanego wyżej przepisu i gdy czynność ta prowadzi do przeniesienia prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel, mamy do czynienia z dostawą w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Według art. 2 pkt 22 cyt. ustawy, sprzedaż to odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Z powyższych przepisów wynika, ze nieruchomość zarówno gruntowa jak i zabudowana spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jej sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Należy podkreślić, że opodatkowanie podatkiem od towarów i usług będzie miało miejsce wówczas, jeżeli spełnione zostaną przesłanki o charakterze przedmiotowym, tj. wystąpi czynność podlegająca opodatkowaniu na podstawie przepisu art. 5 ust. 1 ustawy i podmiotowym, tj. gdy czynność podlegająca opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zostanie dokonana przez osobę (lub jednostkę organizacyjną) będącą podatnikiem w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, działającą w takim charakterze.

Stosownie do treści art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - według ust. 2 powołanego artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Aby dostawę towarów uznać za działalność gospodarczą, należy wykazać, że w momencie jej realizacji podatnik zachowywał się jak profesjonalny handlowiec, a sprzedawane towary zostały nabyte w celu wykorzystania w działalności gospodarczej. Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług - w świetle powyższych przepisów - jest łączne spełnienie dwóch przesłanek: po pierwsze czynność powinna być ujęta w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie - musi być zrealizowana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Zatem należy stwierdzić, że nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

W świetle przytoczonych wyżej przepisów należy zauważyć, że status podatnika podatku od towarów i usług wynika z okoliczności dokonania czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem. Dla ustalenia, czy osoba dokonująca transakcji sprzedaży nieruchomości jest podatnikiem podatku VAT, istotne jest stwierdzenie, że prowadzi ona działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy o VAT.

Ze złożonego wniosku wynika, że Strona prowadzi postępowanie egzekucyjne z Nieruchomości dłużnika Andrzeja D. Przedmiotem prowadzonego postępowania jest lokal użytkowy Nr 2 o powierzchni 160,78 m².

Jak wskazała Strona, dłużnik jest zarejestrowany jako podatnik VAT czynny. Przedmiotowa nieruchomość wykorzystywana była w działalności gospodarczej dłużnika - wynajmowana była spółce N. Sp. z o.o. Dłużnik nabył Nieruchomość w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej aktem notarialnym w dniu 10 lutego 2012 r. od spółki G. Sp. z o.o., sprzedaż nieruchomości lokalowej była opodatkowana podatkiem VAT oraz Andrzejowi D. przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia przedmiotowej Nieruchomości. Obecnie Nieruchomość nie jest przedmiotem umowy najmu. Strona wskazała także, że dłużnik Andrzej D. w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej ponosił wydatki na modernizację i ulepszenie Nieruchomości i z tego tytułu przysługiwało mu prawo do odliczenia podatku naliczonego, a ww. wydatki na modernizację nie przekroczyły 30% wartości początkowej Nieruchomości.

W przedstawionej sytuacji, dłużnik - jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT, który wykorzystywał przedmiotową nieruchomość do czynności opodatkowanych (najem), a więc Strona z tytułu dostawy tej nieruchomości w trybie postępowania egzekucyjnego, zgodnie z art. 18 ustawy będzie płatnikiem podatku od towarów i usług (w sytuacji, gdy podatek taki wystąpi).

Zgodnie art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Na podstawie art. 146a pkt 1 cyt. ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

Stosownie do art. 43 ust. 10a ustawy zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

Definicja pierwszego zasiedlenia, o której mowa powyżej została zawarta w art. 2 pkt 14 ustawy. Przez pierwsze zasiedlenie, w myśl tego przepisu, rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

Należy zauważyć, że w kwestii rozumienia definicji pierwszego zasiedlenia wypowiedział się NSA w wyroku z dnia 14 maja 2014 r. o sygn. I FSK 382/14. Sąd w wyroku tym stwierdził, że "Wykładnia językowa, systematyczna i celowościowa dyrektywy 112 wskazuje wyraźnie, że ww. pojęcie należy rozumieć szeroko jako "pierwsze zajęcie budynku, używanie". Zatem w taki sposób powinna być odczytywana definicja przewidziana w treści art. 2 pkt 14 ustawy o VAT".

Analiza treści złożonego wniosku w kontekście wyżej powołanych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług wskazuje, że dostawa, w trybie postępowania egzekucyjnego, wskazanej we wniosku nieruchomości nie nastąpi w ramach pierwszego zasiedlenia, ani też w okresie krótszym niż 2 lata od pierwszego zasiedlenia, gdyż pierwsze zasiedlenie miało miejsce w dniu 10 lutego 2012 r., tj. w dniu, w którym dłużnik Andrzej D. nabył przedmiotową Nieruchomość od spółki G. Sp. z o.o. w ramach czynności opodatkowanej podatkiem VAT. Oznacza to tym samym, że spełnione są przesłanki uzasadniające zwolnienie od podatku dostawy przedmiotowej Nieruchomości na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Tym samym analiza treści art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy staje się bezprzedmiotowa.

Uwzględniając powyższe okoliczności należy stwierdzić, że przyszła sprzedaż licytacyjna Nieruchomości będzie czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Czynność sprzedaży nieruchomości lokalowej będzie podlegać zwolnieniu od podatku VAT.

Wyjaśnić należy, że fakt, że dostawa korzysta ze zwolnienia od podatku VAT nie oznacza, że czynność ta nie jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług. Opodatkowane podatkiem VAT nie są czynności niepodlegające temu podatkowi, a więc pozostające poza jego zakresem.

W konsekwencji, z uwagi na treść zapytania i własne stanowisko Strony, całościowo je oceniając - należało uznać je za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.