IPPP2/4512-166/16-2/DG - VAT w zakresie opodatkowania przeniesienia na wspólników gruntów rolnych oraz gruntów pod zabudowę w związku z rozwiązaniem spółki komandytowej.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 5 i rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy - przedstawione we wniosku z dnia 24 lutego 2016 r. (data wpływu 29 lutego 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania przeniesienia na wspólników gruntów rolnych oraz gruntów pod zabudowę w związku z rozwiązaniem spółki komandytowej - jest prawidłowe.

W dniu 29 lutego 2016 r. wpłynął do tut. Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania przeniesienia na wspólników gruntów rolnych oraz gruntów pod zabudowę w związku z rozwiązaniem spółki komandytowej.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

R. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością I. Spółka Komandytowa z (Spółka) jest właścicielem kilku niezabudowanych nieruchomości. W trakcie swojej działalności Spółka nabyła grunty rolne. Z tytułu nabycia gruntów nabywcy nie przysługiwało prawo odliczenia podatku VAT jako, że przedmiotem transakcji był grunt rolny. W trakcie trwania Spółki, niektóre grunty w miejscowych planach zagospodarowania przestrzennego zyskały status działek budowlanych, na poszczególne działki wydane zostały decyzje o warunkach zabudowy. Spółka utworzona została na czas oznaczony. Wkrótce upływa planowany termin zakończenia działalności Spółki. Dotychczas nie udało się zakończyć bieżących interesów Spółki, w szczególności upłynnić majątku Spółki. W związku z powyższym obecnie wspólnicy zamierzają zlikwidować Spółkę a jej majątek podzielić pomiędzy siebie w naturze. Wspólnicy planują podjąć jednomyślną uchwałę o zakończeniu działalności spółki i podziale jej majątku. Spółka nie będzie przechodzić w stan likwidacji. W ten sposób własność gruntów przeniesiona zostanie na obecnych wspólników Spółki. Na dzień rozwiązania Spółka sporządzi spis z natury.

Wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczy następujących stanów faktycznych (różnych nieruchomości):

1. Spółka nabyła grunty rolne i z tytułu ich nabycia nabywcy nie przysługiwało prawo odliczenia podatku VAT. W trakcie trwania Spółki na ww. nieruchomości nie były czynione żadne nakłady. Koszty ponoszone przez spółkę, stanowiące podstawę do odliczania VAT nie były bezpośrednio związane z tymi nieruchomościami a jedynie z innymi działkami lub bieżącą działalnością Spółki (usługi księgowe, zarządcze). Z wydatkami tymi związane było uprawnienie do obniżenia kwoty podatku należnego o wartość podatku naliczonego. Spółka skorzystała z tego prawa;

2. Spółka nabyła grunty rolne i z tytułu ich nabycia nabywcy nie przysługiwało prawo odliczenia podatku VAT. W trakcie trwania Spółki na ww. nieruchomości czynione były pewne nakłady, które miały podnieść jej wartość, np. związane z przekształcaniem działek w nieruchomości budowlane (koszty zlecenia prac geodecie, koszty koszenia traw na nieruchomości, koszty podpisania aktu notarialnego, itd.), z którymi związane było uprawnienie do obniżenia kwoty podatku należnego o wartość podatku naliczonego, przy czym Spółka nie skorzystała z tego prawa.

3. Spółka nabyła grunty rolne i z tytułu ich nabycia nabywcy nie przysługiwało prawo odliczenia podatku VAT. W trakcie trwania Spółki na ww. nieruchomości czynione były pewne nakłady, które miały podnieść jej wartość, np. związane z przekształcaniem działek w nieruchomości budowlane (koszty zlecenia prac geodecie, koszty koszenia traw na nieruchomości, koszty podpisania aktu notarialnego, itd.), z którymi związane było uprawnienie do obniżenia kwoty podatku należnego o wartość podatku naliczonego i Spółka korzystała z tego prawa.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

1. Czy przeniesienie własności nieruchomości na rzecz wspólników Spółki w wyniku rozwiązania Spółki, w przypadku, o którym mowa w pkt 1, nie stanowi "dostawy towarów" ani "świadczenia usług" w rozumieniu ustawy o VAT, a zatem nie jest opodatkowane podatkiem VAT i Spółka nie będzie obowiązana do wykazania i opodatkowania przedmiotowych nieruchomości w spisie z natury sporządzonym na dzień rozwiązania Spółki.

2. Czy przeniesienie własności nieruchomości na rzecz wspólników Spółki w wyniku rozwiązania Spółki, w przypadku, o którym mowa w pkt 2, nie stanowi "dostawy towarów" ani "świadczenia usług" w rozumieniu ustawy o VAT, a zatem nie jest opodatkowane podatkiem VAT i Spółka nie będzie obowiązana do wykazania i opodatkowania przedmiotowych nieruchomości w spisie z natury sporządzonym na dzień rozwiązania Spółki.

3. Czy przeniesienie własności nieruchomości na rzecz wspólników Spółki w wyniku rozwiązania Spółki, w przypadku, o którym mowa w pkt 3, nie stanowi "dostawy towarów" ani "świadczenia usług" w rozumieniu ustawy o VAT, a zatem nie jest opodatkowane podatkiem VAT i Spółka nie będzie obowiązana do wykazania i opodatkowania przedmiotowych nieruchomości w spisie z natury sporządzonym na dzień rozwiązania Spółki.

4. W przypadku nie podzielenia stanowiska Spółki odnoszącego się do pytań 1-3: Czy podstawą opodatkowania przeniesienia własności nieruchomości na rzecz wspólników Spółki w wyniku rozwiązania Spółki, w przypadkach, o których mowa w pkt 1-3, jest cena nabycia działki rolnej, aktualna wartość danej nieruchomości według operatu szacunkowego czy inna wartość.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Zgodnie z art. 102 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych - k.s.h. - (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 1030 z późn. zm.) spółką komandytową jest spółka osobowa mająca na celu prowadzenie przedsiębiorstwa pod własną firmą, w której wobec wierzycieli za zobowiązania spółki co najmniej jeden wspólnik odpowiada bez ograniczenia (komplementariusz), a odpowiedzialność co najmniej jednego wspólnika (komandytariusza) jest ograniczona.

Na podstawie art. 103 § w zw. z art. 58 k.s.h. rozwiązanie spółki powodują:

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary należy rozumieć rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy o VAT).

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Kwestie dotyczące opodatkowania przy zakończeniu działalności spółki i zaprzestaniu działalności przez osobę fizyczną regulują przepisy art. 14 ww. ustawy.

Na podstawie art. 14 ust. 1 ustawy o VAT opodatkowaniu podatkiem podlegają towary własnej produkcji i towary, które po nabyciu nie były przedmiotem dostawy towarów, w przypadku:

Przepisy ust. 1 i 3 stosuje się do towarów, w stosunku do których przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego (art. 14 ust. 4 ustawy o VAT).

W świetle art. 14 ust. 5 ustawy w przypadkach, o których mowa w ust. 1 i 3, podatnicy są obowiązani sporządzić spis z natury towarów na dzień rozwiązania spółki lub zaprzestania wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu. Podatnicy są obowiązani załączyć informację o dokonanym spisie z natury, o ustalonej na jego podstawie wartości i o kwocie podatku należnego, do deklaracji podatkowej składanej za okres obejmujący dzień rozwiązania spółki lub zaprzestania wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu.

Przywołany powyżej art. 14 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, nakazując, w sytuacji wskazanej w tym przepisie, opodatkowanie towarów, różnicuje je na towary własnej produkcji oraz towary, które po nabyciu nie były przedmiotem dostawy.

Zatem towary podzielono na takie, które zostały wytworzone przez podatnika oraz takie, które zostały przez niego nabyte. W obu tych grupach mogą mieścić się towary, które stanowią tzw. środki obrotowe, jak towary handlowe, surowce oraz towary, które zaliczone zostały przez podatnika do jego środków trwałych.

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że w przypadku zakończenia działalności Spółki, opodatkowaniu podlegają zarówno towary handlowe, jak też środki trwałe czy wyposażenie, w stosunku do których przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Spółka nabyła grunt rolny. Z tytułu nabycia gruntów nabywcy nie przysługiwało prawo odliczenia podatku VAT, jako że przedmiotem transakcji był grunt rolny. W trakcie trwania Spółki, niektóre grunty zyskały status działek budowlanych, na poszczególne działki wydane zostały decyzje o warunkach zabudowy. Spółka utworzona została na czas oznaczony. Wkrótce upływa planowany termin zakończenia działalności Spółki. Dotychczas nie udało się zakończyć bieżących interesów Spółki, w szczególności upłynnić majątku Spółki. W związku z powyższym obecnie wspólnicy zamierzają zlikwidować Spółkę a jej majątek podzielić pomiędzy siebie w naturze. Wspólnicy planują podjąć jednomyślną uchwałę o zakończeniu działalności spółki i podziale jej majątku. Spółka nie będzie przechodzić w stan likwidacji. W ten sposób własność gruntów przeniesiona zostanie na obecnych wspólników Spółki.

Na dzień rozwiązania Spółka sporządzi spis z natury. Z przywołanych wyżej przepisów wynika, że w spisie z natury, sporządzonym na podstawie art. 14 ust. 5 ustawy o VAT, ujmuje się towary, które na dzień rozwiązania Spółki cywilnej lub handlowej niemającej osobowości prawnej, po nabyciu nie były przedmiotem dostawy a w stosunku do których podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Z przedstawionego przez Wnioskodawcę zdarzenia przyszłego wynika, że przy nabyciu ww. gruntów Spółce nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT, jako że przedmiotem transakcji był grunt rolny (VAT zw. - art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy VAT). Zatem w świetle wskazanych przepisów art. 14 ust. 1 pkt 1, ust. 4 i ust. 5 ustawy o VAT Wnioskodawca w sporządzanym w związku z rozwiązaniem Spółki spisem z natury nie ujmuje w nim przedmiotowych nieruchomości.

Zapisy art. 14 ustawy o VAT oparte są regulacjach zawartych w art. 18 dyrektywy 2006/112/WE. Powyższy przepis dyrektywy pozwala na uznanie za dostawę towarów zatrzymanie towarów przez podatnika lub jego następców prawnych w przypadku, gdy zaprzestaje on prowadzenia działalności gospodarczej podlegającej opodatkowaniu, jeżeli VAT od takich towarów podlegał w całości lub w części odliczeniu w momencie ich nabycia lub wykorzystania (Marek Jacek, Ustawa o podatku od towarów i usług, Komentarz).

Spółce przy nabyciu gruntów nie przysługiwało prawo do odliczenia VAT od ich zakupu. Zdaniem Spółki jej wydatki, ponoszone po dokonaniu zakupu nieruchomości, również bezpośrednio związane z danymi nieruchomościami, stanowiące podstawę do odliczania VAT pozostają bez wpływu na opodatkowanie podatkiem od towarów i usług przekazania nieruchomości wspólnikom.

Należy podkreślić, że brak obowiązku ujęcia w spisie z natury ww. nieruchomości nie oznacza, że w stosunku do tej części majątku wystąpi obowiązek dokonania rozliczeń z budżetem w związku z przewidzianym w planie podziału przekazaniem tego majątku wspólnikom spółki. Jak wskazano fakt braku obowiązku wykazywania tej nieruchomości w spisie z natury, jest konsekwencją braku prawa do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu tej nieruchomości przez Wnioskodawcę. Następującej w konsekwencji zakończenia działalności Spółki czynności przekazania ww. nieruchomości wspólnikom Spółki nie można uznać za dostawę towarów lub świadczenie usług lecz za rozporządzanie majątkiem Spółki, w stosunku do którego rozliczenie podatkowe oparte było o art. 14 ustawy o VAT.

Wobec powyższego czynność przekazania nieruchomości wspólnikom Spółki, we wszystkich przypadkach, o których mowa w pkt 1-3, nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Podstawa opodatkowania czynności określonych w art. 14 ustawy o VAT jest od 1 stycznia 2014 r. ustalana zgodnie z art. 29a ust. 2 ustawy o VAT. Artykuł 29a ust. 2 przewiduje, że "podstawą opodatkowania jest cena nabycia towarów lub towarów podobnych, a gdy nie ma ceny nabycia - koszt wytworzenia, określone w momencie dostawy tych towarów". Zasadniczo zatem podstawa opodatkowania towarów podlegających opodatkowaniu na podstawie art. 14 ustawy o VAT powinna być ustalona na podstawie ceny ich nabycia. W odniesieniu do towarów, w stosunku do których nie istnieje cena nabycia, a więc np. towarów wytworzonych przez podatnika, podstawą opodatkowania jest koszt wytworzenia. Należy jednak zaznaczyć, że ustawa precyzuje dodatkowo, że chodzi o cenę nabycia i koszt wytworzenia, określone w momencie dostawy towarów. Oznacza to, że historyczna cena nabycia danych towarów (faktyczna cena zapłacona za przedmiotowe towary) powinna ulec skorygowaniu z uwzględnieniem przede wszystkim zużycia danego towaru. Nieruchomości nie ulegają zużyciu a zatem podstawę opodatkowania czynności, o której mowa w art. 14 ustawy o VAT, w przypadku nie podzielenia przez organ stanowiska Spółki odnośnie pytania pierwszego, powinna stanowić cena nabycia nieruchomości rolnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Z treści powołanego wyżej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług, co do zasady podlegają opodatkowaniu VAT jedynie wówczas, gdy czynności te są wykonywane odpłatnie.

Towarami stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy o VAT są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Z powyższych przepisów wynika, że nieruchomość gruntowa spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jej sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Stosownie do postanowień art. 8 ust. 1 ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Jak wskazuje brzmienie powołanych przepisów, pojęcia dostawy towarów i świadczenia usług na gruncie ustawy uzupełniają się w tym sensie, że co do zasady czynności podejmowane przez podatników należy uznać za świadczenie usług, o ile nie stanowią one dostawy towarów. Takie skonstruowanie zakresu czynności opodatkowanych prowadzi do zapewnienia zasady powszechności opodatkowania.

Zgodnie z art. 102 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych, dalej k.s.h., (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 1030 z późn. zm.), spółką komandytową jest spółka osobowa mająca na celu prowadzenie przedsiębiorstwa pod własną firmą, w której wobec wierzycieli za zobowiązania spółki co najmniej jeden wspólnik odpowiada bez ograniczenia (komplementariusz), a odpowiedzialność co najmniej jednego wspólnika (komandytariusza) jest ograniczona.

Na podstawie art. 58 § 1 w zw. z art. 103 § 1 k.s.h. rozwiązanie spółki powodują:

Stosownie do treści art. 67 § 1 k.s.h., w przypadkach określonych w art. 58 należy przeprowadzić likwidację spółki, chyba że wspólnicy uzgodnili inny sposób zakończenia działalności spółki.

W myśl art. 82 § 1 k.s.h., z majątku spółki spłaca się przede wszystkim zobowiązania spółki oraz pozostawia się odpowiednie kwoty na pokrycie zobowiązań niewymagalnych lub spornych.

Z § 2 powołanego artykułu wynika, że pozostały majątek dzieli się między wspólników stosownie do postanowień umowy spółki. W przypadku braku stosownych postanowień umowy spłaca się wspólnikom udziały. Nadwyżkę dzieli się między wspólników w takim stosunku, w jakim uczestniczą oni w zysku.

Kwestie dotyczące opodatkowania przy likwidacji działalności spółki i zaprzestaniu działalności przez osobę fizyczną regulują przepisy art. 14 ww. ustawy o VAT.

Na podstawie art. 14 ust. 1 ustawy o VAT opodatkowaniu podatkiem podlegają towary własnej produkcji i towary, które po nabyciu nie były przedmiotem dostawy towarów, w przypadku:

Natomiast zgodnie z ust. 3 tego artykułu, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, w przypadku gdy podatnik, o którym mowa w art. 15, będący osobą fizyczną nie wykonywał czynności podlegających opodatkowaniu co najmniej przez 10 miesięcy. Nie dotyczy to podatników, którzy zawiesili wykonywanie działalności gospodarczej na podstawie przepisów o swobodzie działalności gospodarczej.

Przepisy ust. 1 i 3 stosuje się do towarów, w stosunku do których przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego (art. 14 ust. 4 ustawy o VAT).

W świetle art. 14 ust. 5 ustawy o VAT w przypadkach, o których mowa w ust. 1 i 3, podatnicy są obowiązani sporządzić spis z natury towarów na dzień rozwiązania spółki lub zaprzestania wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu, zwany dalej "spisem z natury". Podatnicy są obowiązani załączyć informację o dokonanym spisie z natury, o ustalonej na jego podstawie wartości i o kwocie podatku należnego, do deklaracji podatkowej składanej za okres obejmujący dzień rozwiązania spółki lub zaprzestania wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu.

Przywołany powyżej art. 14 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, nakazując, w sytuacji wskazanej w tym przepisie, opodatkowanie towarów, różnicuje je na towary własnej produkcji oraz towary, które po nabyciu nie były przedmiotem dostawy. Zatem towary podzielono na takie, które zostały wytworzone przez podatnika oraz takie, które zostały przez niego nabyte. W obu tych grupach mogą mieścić się towary, które stanowią tzw. środki obrotowe, jak towary handlowe, surowce oraz towary, które zaliczone zostały przez podatnika do jego środków trwałych.

W związku z tym należy stwierdzić, że w przypadku likwidacji działalności spółki komandytowej, opodatkowaniu podlegają zarówno towary handlowe, jak też środki trwałe czy wyposażenie, w stosunku do których przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Z przywołanych wyżej przepisów wynika, że w spisie z natury, sporządzonym na podstawie art. 14 ust. 5 ustawy o VAT, ujmuje się towary, które na dzień rozwiązania spółki cywilnej lub handlowej niemającej osobowości prawnej, po nabyciu nie były przedmiotem dostawy, a w stosunku do których podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest właścicielem kilku niezabudowanych nieruchomości.

W trakcie swojej działalności Spółka nabyła grunty rolne. Z tytułu nabycia gruntów nabywcy nie przysługiwało prawo odliczenia podatku VAT, gdyż przedmiotem transakcji był grunt rolny. W trakcie trwania Spółki, niektóre grunty w miejscowych planach zagospodarowania przestrzennego zyskały status działek budowlanych, na poszczególne działki wydane zostały decyzje o warunkach zabudowy. Spółka utworzona została na czas oznaczony. Wkrótce upływa planowany termin zakończenia działalności Spółki. Wspólnicy zamierzają zlikwidować Spółkę a jej majątek podzielić pomiędzy siebie w naturze. Wspólnicy planują podjąć jednomyślną uchwałę o zakończeniu działalności spółki i podziale jej majątku. Spółka nie będzie przechodzić w stan likwidacji. W ten sposób własność gruntów przeniesiona zostanie na obecnych wspólników Spółki. Na dzień rozwiązania Spółka sporządzi spis z natury.

Spółka nabyła różne nieruchomości, a mianowicie:

Przedmiotem wątpliwości Wnioskodawcy jest, czy przejęcie tych nieruchomości przez wspólników Spółki w związku z jej rozwiązaniem będzie skutkowało powstaniem obowiązku podatkowego w podatku VAT.

Z treści wniosku wynika, że przy nabyciu ww. gruntów, Spółce nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT, ponieważ ww. nieruchomości miały status gruntów rolnych.

Zatem w świetle wskazanych przepisów art. 14 ust. 1 pkt 1 i ust. 5 ustawy, Wnioskodawca w sporządzonym - w związku z rozwiązaniem Spółki - spisem z natury, nie będzie miał obowiązku ujęcia w nim przedmiotowych nieruchomości.

W konsekwencji, Spółka nie będzie zobowiązana do wykazania i opodatkowania podatkiem VAT przedmiotowych nieruchomości w spisie z natury sporządzonym na dzień rozwiązania Spółki, na podstawie art. 14 ust. 1 pkt 1 i ust. 5 ustawy.

Ponadto z uwagi na fakt, że nakłady czynione przez Wnioskodawcę na użytkowanych nieruchomościach rolnych (o których mowa w pkt 2 i 3 wniosku) nie mają na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług cech towaru, to nie istnieje prawny obowiązek wykazania ich w spisie z natury, gdyż spis ten stosownie do treści art. 14 ust. 1 oraz ust. 5 ustawy dotyczy jedynie towarów.

W rozpatrywanej sprawie należy także stwierdzić, że czynność przekazania ww. nieruchomości (gruntów) wspólnikom Spółki, następująca w wyniku rozwiązania Spółki komandytowej nie będzie stanowiła dostawy towarów lub świadczenia usług, lecz rozporządzanie majątkiem Spółki, w stosunku do którego rozliczenie podatkowe oparte będzie o art. 14 ustawy. W związku z tym czynność przekazania własności gruntów na rzecz wspólników Spółki nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Podsumowując, przekazanie własności gruntów w ramach rozwiązanej/zlikwidowanej Spółki wspólnikom nie będzie stanowiło ani dostawy towarów, ani świadczenia usług podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W konsekwencji, stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

W związku z tym, że stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytań nr 1, 2 i 3 uznano za prawidłowe, pytanie nr 4 stało się bezprzedmiotowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.