IPPP2/4512-132/16-2/MMa

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy - przedstawione we wniosku z dnia 17 lutego 2016 r. (data wpływu 18 lutego 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży działki - jest prawidłowe.

W dniu 18 lutego 2015 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży działki.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Osoba fizyczna - Wnioskodawca w dniu 26 stycznia 2016 r. sprzedał nieruchomość działkę rolną przedsiębiorstwu E. działającemu w organizacyjnej formie spółki jawnej będącej czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej ani nie zajmuje się obrotem nieruchomościami, a sprzedaną działkę wykorzystywał jedynie na cele osobiste. Przedmiotowa nieruchomość rolna nie jest objęta miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, lecz jest ujęta w miejscowym studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego jako teren, na którym funkcje mieszkalna, usługowa oraz związana z produkcją i przedsiębiorczością są równorzędne - M. - zabudowa wielofunkcyjna.

Ponadto Spółka jawna E. - Kupujący nie będąc jeszcze właścicielem działki uzyskał w 2008 r. warunki zabudowy, zgodnie z którymi wójt Gminy określił szczegółowe warunki zagospodarowania tego terenu pod budownictwo przemysłowe. Przedmiotowa nieruchomość została nabyta przez Wnioskodawcę częściowo od osób fizycznych na postawie umowy kupna-sprzedaży z dnia 8 października 2012 r. oraz umowy darowizny z dnia 12 listopada 2012 r. Nabycie tej nieruchomości na drodze darowizny odbywało się pomiędzy członkami rodziny w pierwszej grupie pokrewieństwa. Nieruchomość została nabyta przez Wnioskodawcę w celu prowadzenia gospodarstwa rolnego i była w całości wykorzystywana w celach rolniczych. Na nieruchomości nie zostały wykonane żadne inwestycje powodujące wzrost jej wartości typu: uzbrojenie terenu, sieć energetyczną, wodną/kanalizacyjną, ogrodzenie, czy wydzielenie drogi. Nieruchomość stanowi samodzielną działkę, która do momentu sprzedaży użytkowana była rolniczo. Przedmiotowa nieruchomość nie była oferowana do sprzedaży w prasie ani w biurach obrotu nieruchomościami. To Spółka, która nabyła działkę od Wnioskodawcy złożyła ofertę zakupu nieruchomości jej właścicielowi, z uwagi na lokalizację i powierzchnię niezbędną do wybudowania swojego docelowego zakładu produkcyjnego.

W związku z tym, że sprzedaż przedmiotowej działki rolnej z uwagi na wydane dla tej działki warunki zabudowy, w myśl ustawy o podatku od towarów i usług art. 2 pkt 33 oraz art. 43 ust. 1 pkt 9 może być rozumiana jako dostawa gruntu budowlanego opodatkowana podatkiem VAT Sprzedający kierując się literą przytoczonych przepisów, wymogiem Kupującego oraz zobowiązaniem ze strony Kancelarii Notarialnej zarejestrował się jako podatnik podatku, od towarów i usług. W formularzu rejestracyjnym VAT-R, Sprzedający wyszczególnił opisywaną transakcję. Po zawarciu umowy sprzedaży przenoszącej własność, ale przed dokonaniem płatności za działkę nabywca Spółka jawna E. uzyskała interpretację indywidualną ITTP3/4512-673/15/APR wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy, w której stwierdza się, że opisana wyżej transakcja nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Wobec zaistniałej sytuacji Sprzedający i Kupujący po konsultacjach w Urzędzie Skarbowym zawarli aneks do umowy przenoszącej własność, w którym określona została cena netto i cena brutto, przy czym zapłata ceny brutto (rozumiana jako dopłatą kwoty podatku VAT od przedmiotowej transakcji) miałaby nastąpić po wydaniu przez właściwy organ podatkowy rozstrzygającej interpretacji. W konsekwencji aneksu do umowy przenoszącej własność wydanie przedmiotowej działki nastąpiło po zapłacie przez Kupującego ceny netto. Sprzedający wystawił Kupującemu fakturę, w której sprzedaż działki ujęta jest jako sprzedaż zwolniona.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy wskazana w części opisowej transakcja kupna-sprzedaży nieruchomości podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Stanowisko Wnioskodawcy:

W świetle Indywidualnej interpretacji podatkowej ITTP3/4512-673/15/APR uzyskanej przez Kupującego - spółkę E. transakcja kupna-sprzedaży przedmiotowej nieruchomości rolnej zdaniem Wnioskodawcy nie podlega podatkowi od towarów i usług, pomimo tego, że jako Sprzedający, Wnioskodawca zarejestrował się z uwagi na wymienioną transakcję jako płatnik podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

W myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Pojęcie towaru ustawodawca zdefiniował w art. 2 pkt 6 ustawy. Zgodnie z tym przepisem przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zatem, zgodnie z powołanymi przepisami, grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jego sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Jednakże nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 5 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podatnika.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Z kolei na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik.

Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie ma na tyle uniwersalny charakter, że pozwala na objęcie pojęciem "podatnika" te wszystkie podmioty, które prowadzą określoną działalność występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

W świetle definicji zawartej w art. 15 ustawy, dla uznania określonych zachowań danego podmiotu za działalność gospodarczą istotne znaczenie ma ich zorganizowany charakter. Przy czym, taka działalność wystąpi również w przypadku wykorzystywania towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Zatem, dostawa towarów (w tym gruntów) będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy działaniom podmiotu dokonującego tej dostawy, można przypisać znamiona prowadzenia działalności gospodarczej, co w efekcie przesądza o uzyskaniu przez niego statusu podatnika. Dodatkowo należy wskazać, że działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, gdyż związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym.

W kwestii opodatkowania dostawy gruntów istotne znaczenie ma to, czy Wnioskodawca w celu dokonania sprzedaży działek, podjął aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania go za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpiła w ramach zarządu majątkiem prywatnym. Zwykłe nabycie lub sprzedaż rzeczy nie stanowi wykorzystywania w sposób ciągły majątku rzeczowego w celu uzyskania z tego tytułu dochodu, jako że jedynym przychodem z takich transakcji może być ewentualny zysk ze sprzedaży tej rzeczy. Natomiast, okoliczność podjęcia m.in. takich czynności jak uzbrojenie terenu, wydzielenie dróg wewnętrznych, uzyskanie przed sprzedażą decyzji o warunkach zagospodarowania terenu (zabudowy), wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru oraz działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, stanowią o takiej aktywności w zakresie obrotu nieruchomościami, które mogą wskazywać, że czynności sprzedającego przybierają formę zawodową (profesjonalną), a w konsekwencji zorganizowaną.

Problem odnoszący się do rozstrzygnięcia, czy sprzedaż działek jest sprzedażą majątku osobistego, czy też stanowi sprzedaż realizowaną przez podatnika prowadzącego w tym zakresie działalność gospodarczą, był przedmiotem orzeczenia z dnia 15 września 2011 r., TSUE w sprawach połączonych C-180/10 i C-181/10.

Z tezy powyższego orzeczenia wynika m.in., że "osoby fizycznej, która prowadziła działalność rolniczą na gruncie nabytym ze zwolnieniem z podatku od wartości dodanej i przekształconym wskutek zmiany planu zagospodarowania przestrzennego niezależnej od woli tej osoby w grunt przeznaczony pod zabudowę, nie można uznać za podatnika podatku od wartości dodanej w rozumieniu art. 9 ust. 1 i art. 12 ust. 1 dyrektywy 112, zmienionej dyrektywą 2006/138/WE, kiedy dokonuje ona sprzedaży tego gruntu, jeśli sprzedaż ta następuje w ramach zarządu majątkiem prywatnym tej osoby". Trybunał zwrócił uwagę, że inaczej jest w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy.

Trybunał orzekł ponadto, że liczba i zakres transakcji sprzedaży nie ma charakteru decydującego i nie może stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Trybunał stwierdził, że dużych transakcji sprzedaży można dokonywać również jako czynności osobistych.

W powyższym wyroku Trybunał stwierdził również, że osoby fizycznej, która prowadziła działalność rolniczą na gruncie nabytym ze zwolnieniem z podatku od wartości dodanej i przekształconym wskutek zmiany planu zagospodarowania przestrzennego niezależnej od woli tej osoby w grunt przeznaczony pod zabudowę, nie można uznać za podatnika podatku od wartości dodanej w rozumieniu art. 9 ust. 1 i art. 12 ust. 1 Dyrektywy 2006/112, zmienionej Dyrektywą 2006/138, kiedy dokonuje ona sprzedaży tego gruntu, jeżeli sprzedaż ta następuje w ramach zarządu majątkiem prywatnym tej osoby. Okoliczność, że osoba ta jest "rolnikiem ryczałtowym" w rozumieniu art. 295 ust. 1 pkt 3 dyrektywy 2006/112, zmienionej dyrektywą 2006/138, jest w tym zakresie bez znaczenia.

Zatem kryterium decydującym o zaliczeniu transakcji sprzedaży nieruchomości przez osoby fizyczne do działalności gospodarczej jest podejmowanie aktywnych działań angażujących środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców. A zatem, dostawę gruntu przeznaczonego pod zabudowę należy uznać za objętą podatkiem od wartości dodanej, pod warunkiem, że transakcja ta nie stanowi jedynie czynności związanej ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. W przypadku, gdy brak jest przesłanek świadczących o aktywności sprzedawcy w przedmiocie zbycia gruntu, która byłaby porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem - zbycie działki budowlanej nie stanowi działalności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, lecz mieści się w ramach zarządu majątkiem prywatnym.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca w dniu 26 stycznia 2016 r. sprzedał nieruchomość działkę rolną przedsiębiorstwu E. działającemu w organizacyjnej formie spółki jawnej będącej czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej ani nie zajmuje się obrotem nieruchomościami, a sprzedaną działkę wykorzystywał jedynie na cele osobiste. Przedmiotowa nieruchomość rolna nie jest objęta miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, lecz jest ujęta w miejscowym studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego jako teren, na którym funkcje mieszkalna, usługowa oraz związana z produkcją i przedsiębiorczością są równorzędne - M. - zabudowa wielofunkcyjna. Kupujący nie będąc jeszcze właścicielem działki uzyskał w 2008 r. warunki zabudowy, zgodnie z którymi wójt Gminy określił szczegółowe warunki zagospodarowania tego terenu pod budownictwo przemysłowe. Przedmiotowa nieruchomość została nabyta przez Wnioskodawcę częściowo od osób fizycznych na postawie umowy kupna-sprzedaży z dnia 8 października 2012 r. oraz umowy darowizny z dnia 12 listopada 2012 r. Nabycie tej nieruchomości na drodze darowizny odbywało się pomiędzy członkami rodziny w pierwszej grupie pokrewieństwa.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii, czy wskazana w części opisowej transakcja kupna-sprzedaży nieruchomości podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z przedstawionego opisu sprawy nie wynika taka aktywność Wnioskodawcy, która wykraczałaby poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. W niniejszej sprawie nie wystąpił taki ciąg działań, który wskazuje na aktywność Wnioskodawcy w zakresie obrotu nieruchomościami. Przedmiotowa nieruchomość została nabyta przez Wnioskodawcę częściowo od osób fizycznych na podstawie umowy kupna-sprzedaży oraz w formie darowizny. Nieruchomość została nabyta przez Wnioskodawcę w celu prowadzenia gospodarstwa rolnego i była w całości wykorzystywana w celach rolniczych. Na nieruchomości nie zostały wykonane żadne inwestycje powodujące wzrost jej wartości typu: uzbrojenie terenu w sieć energetyczną, wodną, kanalizacyjną, ogrodzenie, czy wydzielenie drogi. Nieruchomość stanowiła samodzielną działkę, która do momentu sprzedaży użytkowana była rolniczo. Przedmiotowa nieruchomość nie była oferowana do sprzedaży w prasie ani w biurach obrotu nieruchomościami. To Spółka, która nabyła działkę od Wnioskodawcy złożyła ofertę zakupu nieruchomości jej właścicielowi, z uwagi na lokalizację i powierzchnię niezbędną do wybudowania swojego docelowego zakładu produkcyjnego.

Tak więc na podstawie przywołanych przepisów należy stwierdzić, że Wnioskodawca dokonując sprzedaży działki, nie działał jak podatnik w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Przedmiotowa sprzedaż stanowiła zwykłe wykonywanie prawa własności. Wnioskodawca nie dokonywał w stosunku do działki żadnych czynności charakterystycznych dla podmiotów prowadzących profesjonalny obrót nieruchomościami.

W konsekwencji, sprzedaż przez Wnioskodawcę działki - nie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.