IPPP2/4512-1230/15-4/MAO

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony, przedstawione we wniosku z dnia 17 grudnia 2015 r. (data wpływu 22 grudnia 2015 r.), uzupełnionym pismem z dnia 11 lutego 2016 r. (data wpływu 17 lutego 2016 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu z dnia 5 lutego 2016 r. znak IPPP2/4512-1230/15-2/MAO (skutecznie doręczone dnia 10 lutego 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania transakcji sprzedaży Paska gruntu #8209; jest nieprawidłowe.

W dniu 22 grudnia 2015 r. wpłynął wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania transakcji sprzedaży Paska gruntu. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 11 lutego 2016 r. (data wpływu 17 lutego 2016 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu z dnia 5 lutego 2016 r. znak IPPP2/4512-1230/15-2/MAO (skutecznie doręczone dnia 10 lutego 2016 r.).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Sp. z o.o. Sp.k. (dalej: "Wnioskodawca" lub "Spółka") będąca czynnym podatnikiem VAT, profesjonalnie zajmująca się działalnością deweloperską, zostanie właścicielem nieruchomości, która według miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego jest położona na terenie przeznaczonym pod ekstensywną zabudowę jednorodzinną. Według rejestru gruntów opisem użytków są zurbanizowane tereny niezabudowane.

Część nieruchomości przy granicy z działką sąsiada została bez wiedzy obecnego właściciela nieruchomości zabudowana przez tego sąsiada ogrodzeniem i wykorzystywana na jego własne potrzeby - aktualnie stanowi teren ogrodu sąsiada.

Wnioskodawca po nabyciu nieruchomości od obecnego właściciela zamierza ją podzielić w taki sposób, aby obszar ogrodzony przez sąsiada stał się odrębną działką dalej zwaną "Paskiem gruntu". Na pozostałym obszarze nieruchomości Spółka w ramach prowadzonej działalności gospodarczej zamierza wybudować budynek mieszkalny.

Pasek gruntu ma wymiary: 33,82 m długości i 1,99 m szerokości. Całkowita powierzchnia Paska gruntu to ok. 60 m². Pasek gruntu został zabudowany ogrodzeniem wykonanym z betonowej podmurówki o długości ok. 34 mb i szerokości ok. 30 cm i obsadzony szpalerem drzew wzdłuż tego ogrodzenia. Na Pasku gruntu nie znajdują się żadne inne naniesienia, budowle czy budynki. Wnioskodawca nie zamierza ponosić żadnych nakładów na Pasek gruntu. Wartość ogrodzenia w części przypadającej na Pasek gruntu wynosi 20.000,00 zł. Wartość rynkowa Paska gruntu wynosi natomiast 200.000,00 zł.

Wnioskodawca sprzeda sąsiadowi Pasek gruntu zabudowany w powyżej opisany sposób w terminie kilku miesięcy od momentu nabycia nieruchomości. Na moment planowanej transakcji zbycia Paska gruntu nie zostanie dokonane rozliczenie nakładów poniesionych przez sąsiada na ogrodzenie.

W uzupełnieniu z dnia 11 lutego 2016 r. (data wpływu 17 lutego 2016 r.) Strona wskazała, że Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z transakcji nabycia nieruchomości, w tym Paska gruntu. Ponadto przedmiotowy Pasek gruntu nie będzie wykorzystywany przez Stronę wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Jaką stawką podatku od towarów i usług będzie opodatkowana sprzedaż Paska gruntu lub czy będzie zwolniona od podatku od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż nowowydzielonej działki Paska gruntu będzie zwolniona z podatku od towarów i usług.

UZASADNIENIE stanowiska Wnioskodawcy

Aby dostawa towarów była opodatkowana VAT musi dojść do przeniesienia prawa do rozporządzania towarami, jak właściciel. Ponieważ nowowydzielona działka znajduje się pod i za ogrodzeniem sąsiada, Strona nie rozporządza tym obszarem gruntu jak właściciel. Sąsiad decyduje, jak zagospodarowana jest działka, kto może tam wejść, czy na przykład należy urządzić i kosić trawnik oraz jak pielęgnować drzewa i z jaką częstotliwością je podlewać.

Zdaniem Janusza Zubrzyckiego (Leksykon, 2007, Unimex Oficyna Wydawnicza): "Jako zasadę przyjęto, że za dostawę towarów uznaje się "przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel", przy czym musi mieć ona charakter odpłatny. Nie posłużono się w tym przypadku pojęciami "sprzedaż" oraz "przeniesienie własności", które zawężałyby zakres przedmiotowy tak określonej dostawy. Akcent sformułowanej definicji położony został głównie na podkreślenie przeniesienia ekonomicznego władztwa nad rzeczą w taki sposób, aby nabywca mógł nią dysponować podobnie jak właściciel. Definicja ta jest zatem bardzo szeroka, wskazująca, że istotny jest przede wszystkim ekonomiczny, a nie prawny aspekt transakcji, w ramach której podatnik przenosi na nabywcę prawo do rozporządzania towarami jak w przypadku własności".

Jak wyjaśnia Jan Wasilkowski (Pojęcie własności we współczesnym prawie polskim, 1972, Książka i Wiedza): "Własność nie jest bowiem pojęciem wyłącznie prawnym, gdyż stanowi ona głównie kategorię ekonomiczną. Właścicielem w sensie ekonomicznym jest - w ujęciu J. Wasilkowskiego - "ten, kto faktycznie dysponuje w swoim interesie danym dobrem majątkowym".

Podobnie ocenia prymat ekonomicznego władztwa nad nieruchomością nad prawem własności nieruchomości wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 17 stycznia 2012 r., sygn. Akt III SA/Wa 1326/11.

Sprzedaż Paska gruntu służy utrzymaniu dobrych relacji sąsiedzkich. Choć z prawnego punktu widzenia jest to sprzedaż nieruchomości, to z sąsiedzkiego punktu widzenia, jest to wyraz dobrej woli sąsiadów. Wnioskodawca nie żąda zburzenia ogrodzenia, wykarczowania drzew i innych czynności zmierzających do przywrócenia terenu do stanu odpowiadającego jego potrzebom, jak również sąsiad bardziej niż płaci cenę za nabycie nieruchomości, zwraca Stronie część wydatku na działkę gruntu, którą kupiła, a która okazała się po ustaleniu jak ustawiono ogrodzenie nieco mniejsza.

Zdaniem Wnioskodawcy, otrzymanie pieniędzy od sąsiada jest bliższe uzyskaniu odszkodowania niż zapłacie ceny za sprzedaż nieruchomości. Odszkodowanie to wypłata sumy pieniężnej, która stanowi wynagrodzenie za wyrządzoną szkodę. Art. 5 ust. 1 Ustawy od podatku od towarów i usług nie wymienia odszkodowań w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Sama wypłata odszkodowania, podobnie jak i jego otrzymanie, co do zasady, nie może być uznana za czynność opodatkowaną ze względu na to, że pieniądze nie są towarem, a zatem przekazanie prawa do rozporządzania nimi nie stanowi dostawy.

Często jako przykład odszkodowania nie podlegającego podatkowi od towarów i usług wskazuje się odszkodowanie za bezumowne korzystanie z lokalu. Podobna sytuacja ma miejsce w przypadku Wnioskodawcy. Sąsiad bezumownie korzysta z Paska gruntu i strony doprowadzają do sytuacji, w której bezumowne korzystanie się zakończy, a Strona otrzyma określoną kwotę pieniędzy.

Ponadto, choć formalnie działka jest niezabudowana budynkami (jest zabudowana ogrodzeniem), zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego jest przeznaczona pod zabudowę, to z racji podłużnego kształtu oraz małego obszaru nie jest przeznaczona pod zabudowę.

Prawo budowlane szczegółowo reguluje jak może być usytuowany budynek względem granicy działki, na przykład rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie: "§ 12. 1. Jeżeli z przepisów § 13, 60 i 271-273 lub przepisów odrębnych określających dopuszczalne odległości niektórych budowli od budynków nie wynikają inne wymagania, budynek na działce budowlanej należy sytuować w odległości od granicy z sąsiednią działką budowlaną nie mniejszej niż:

2. Sytuowanie budynku w przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 2 dopuszcza się w odległości 1,5 m od granicy lub bezpośrednio przy tej granicy, jeżeli to wynika z ustaleń planu miejscowego albo decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu.

3. W zabudowie jednorodzinnej, uwzględniając przepisy odrębne oraz zawarte w § 13, 60 i 271-273, dopuszcza się:

4. Usytuowanie budynku na działce budowlanej w sposób, o którym mowa w ust. 2 i 3 powoduje objęcie sąsiedniej działki budowlanej obszarem oddziaływania w rozumieniu art. 3 pkt 20 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane.

5. Odległość od granicy z sąsiednią działką budowlaną nie może być mniejsza niż:

6. Budynek inwentarski lub budynek gospodarczy, uwzględniając przepisy odrębne lub zawarte w § 13, 60 i 271-273, nie może być sytuowany ścianą z otworami okiennymi lub drzwiowymi w odległości mniejszej niż 8 m od ściany istniejącego na sąsiedniej działce budowlanej budynku mieszkalnego, budynku zamieszkania zbiorowego lub budynku użyteczności publicznej, lub takiego, dla którego istnieje ostateczna decyzja o pozwoleniu na budowę, z zastrzeżeniem ust. 3 pkt 4.

7. Odległości od granicy z sąsiednią działką budowlaną do podziemnej części budynku, a także budowli podziemnej spełniającej funkcje użytkowe budynku, znajdujących się całkowicie poniżej poziomu otaczającego terenu, nie ustala się.

§ 13. 1. Odległość budynku z pomieszczeniami przeznaczonymi na pobyt ludzi od innych obiektów powinna umożliwiać naturalne oświetlenie tych pomieszczeń - co uznaje się za spełnione, jeżeli:

2. Wysokość przesłania, o której mowa w ust. 1 pkt 1, mierzy się od poziomu dolnej krawędzi najniżej położonych okien budynku przesłaniającego do poziomu najwyżej zacieniającej krawędzi obiektu przesłaniającego lub jego przesłaniającej części.

3. Dopuszcza się sytuowanie obiektu przesłaniającego w odległości nie mniejszej niż 10 m od okna pomieszczenia przesłanianego, takiego jak maszt, komin, wieża lub inny obiekt budowlany, bez ograniczenia jego wysokości, lecz o szerokości przesłaniającej nie większej niż 3 m, mierząc ją równolegle do płaszczyzny okna.

4. Odległości, o których mowa w ust. 1 pkt 1, mogą być zmniejszone nie więcej niż o połowę w zabudowie śródmiejskiej".

Tak szczegółowe wymagania zdaniem Wnioskodawcy powodują, że Pasek gruntu nie jest terenem budowlanym. Istnieją co najmniej trzy ciągi argumentacji przemawiającej za zwolnieniem sprzedaży Paska gruntu z podatku VAT:

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają odpłatna dostawa towarów oraz odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ww. ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, (...).

Towarami, w myśl art. 2 pkt 6 ww. ustawy są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postaci energii.

W świetle powołanych powyżej przepisów grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, a jego sprzedaż stanowi dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy o VAT.

Z przedstawionej treści wniosku wynika, że Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT. Spółka zajmuje się profesjonalnie działalnością deweloperską. Strona planuje nabycie nieruchomości, która według miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego jest położona na terenie przeznaczonym pod ekstensywną zabudowę jednorodzinną oraz zgodnie z rejestrem gruntów stanowi zurbanizowane tereny niezabudowane. Część gruntu przy granicy z działką sąsiada została bez wiedzy obecnego właściciela nieruchomości zabudowana przez tego sąsiada ogrodzeniem i wykorzystywana na jego własne potrzeby (stanowi teren ogrodu sąsiada). Wnioskodawca po nabyciu nieruchomości od obecnego właściciela zamierza wydzielić obszar ogrodzony przez sąsiada jako odrębną działką, tzw. "Pasek gruntu" o wymiarach: 33,82 m długości i 1,99 m szerokości oraz całkowitej powierzchni ok. 60 m². Na pozostałym obszarze nieruchomości Spółka w ramach prowadzonej działalności gospodarczej zamierza wybudować budynek mieszkalny.

Przedmiotowy pasek gruntu został zabudowany ogrodzeniem wykonanym z betonowej podmurówki o długości ok. 34 mb i szerokości ok. 30 cm oraz został obsadzony szpalerem drzew wzdłuż tego ogrodzenia. Na Pasku gruntu nie znajdują się żadne inne naniesienia, budowle czy budynki. Wnioskodawca nie zamierza ponosić żadnych nakładów na Pasek gruntu. Wartość ogrodzenia w części przypadającej na przedmiotowy grunt wynosi 20.000,00 zł. Wartość rynkowa Paska gruntu wynosi natomiast 200.000,00 zł.

Wnioskodawca zamierza sprzedać sąsiadowi Pasek gruntu w terminie kilku miesięcy od momentu nabycia nieruchomości. Na moment planowanej transakcji zbycia Paska gruntu nie zostanie dokonane rozliczenie nakładów poniesionych przez sąsiada na ogrodzenie.

Wątpliwości Strony dotyczą opodatkowania planowanej transakcji sprzedaży Paska gruntu.

W niniejszej sprawie Strona wskazuje, że sprzedaż Paska gruntu z prawnego punktu widzenia będzie dostawą nieruchomości, natomiast z sąsiedzkiego punktu widzenia - wyrazem dobrej woli sąsiadów, będzie służyć utrzymaniu ich dobrych relacji. Sąsiad nie tyle zapłaci cenę za nabycie nieruchomości, lecz zwróci Stronie część wydatku za działkę gruntu, zapłaci odszkodowanie.

W odniesieniu do pojęcia odszkodowania, należy zauważyć, że termin ten nie został zdefiniowany w ustawie o VAT. Regulacje dotyczące odszkodowania zostały jednak zawarte w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r. poz. 121, z późn. zm.).

Z postanowień art. 361 § 1 ww. ustawy wynika, że zobowiązany do odszkodowania ponosi odpowiedzialność tylko za normalne następstwa działania lub zaniechania, z którego szkoda wynikła. W powyższych granicach, w braku odmiennego przepisu ustawy lub postanowienia umowy, naprawienie szkody obejmuje straty, które poszkodowany poniósł, oraz korzyści, które mógłby osiągnąć, gdyby mu szkody nie wyrządzono (§ 2 ww. artykułu).

Zgodnie z treścią art. 471 Kodeksu cywilnego, dłużnik obowiązany jest do naprawienia szkody wynikłej z niewykonania lub nienależytego wykonania zobowiązania, chyba że niewykonanie lub nienależyte wykonanie jest następstwem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi.

Na gruncie prawa cywilnego odszkodowanie za doznaną szkodę majątkową lub niemajątkową uzależnione jest od zaistnienia zdarzenia, z którym przepisy łączą obowiązek naprawienia szkody. Ponadto, między zdarzeniem a zaistniałą w jego wyniku szkodą musi istnieć związek przyczynowy. Szkoda polega na nienależytym wykonaniu bądź niewykonaniu zobowiązania przez dłużnika, istnienia adekwatnego związku przyczynowego pomiędzy działaniem lub zaniechaniem a szkodą. Brak tych przesłanek powoduje, że nie mamy do czynienia ze szkodą, za powstanie której dłużnik zobowiązany jest do wypłaty odszkodowania.

Istotą odszkodowań nie jest zatem płatność za świadczenie lecz rekompensata za szkodę. W przypadku rekompensaty za szkodę nie mamy do czynienia z transakcją ekwiwalentną, tj. świadczenie w zamian za wynagrodzenie, co oznacza, że otrzymane odszkodowanie nie wiąże się z żadnym świadczeniem ze strony podatnika. Zapłata ta nie jest też związana z zobowiązaniem się otrzymującego daną kwotę do wykonania czynności, powstrzymania się od dokonania czynności lub tolerowania czynności lub sytuacji.

Ustalanie statusu wypłacanej rekompensaty, jako podlegającej bądź niepodlegającej opodatkowaniu VAT, należy oceniać w kontekście związku z konkretnym świadczeniem. Zatem, jeżeli płatność o charakterze odszkodowawczym nie ma bezpośredniego związku z żadną czynnością mającą charakter świadczenia, wówczas kwota wypłaconych odszkodowań nie mieści się w katalogu czynności wymienionych w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług i jako taka nie podlega opodatkowaniu tym podatkiem.

W przedmiotowej sprawie Nabywca (Sąsiad Wnioskodawcy) jest zobowiązany do zapłaty ustalonego wynagrodzenia na rzecz Strony. Kwota pieniędzy, którą Wnioskodawca otrzyma od Sąsiada, nie będzie odszkodowaniem (gdyż nie wystąpiła szkoda w rozumieniu cyt. przepisów Kodeksu Cywilnego), lecz będzie stanowić wynagrodzenie z tytułu dostawy przedmiotowego gruntu, podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT.

Charakter sąsiedzkich relacji Wnioskodawcy z Sąsiadem nie ma wpływu na rzeczywistą transakcję, w której dochodzi do przeniesienia prawa do rozporządzania Paskiem gruntu na Sąsiada w zamian za wynagrodzenie.

Zatem w tak przedstawionych okolicznościach sprawy wypłaconej kwoty na rzecz Strony nie można traktować jak odszkodowania, gdyż Wnioskodawca nie poniósł szkody, za którą należałaby mu się odpowiednia rekompensata.

Ponadto analiza przedstawionego zdarzenia przyszłego oraz treści przywołanych przepisów prawa prowadzi do stwierdzenia, że Strona dokonując dostawy Paska gruntu zabudowanego ogrodzeniem wykonanym z betonowej podmurówki i obsadzonym szpalerem drzew wzdłuż tego ogrodzenia, nie dokona zbycia ogrodzenia i drzew, gdyż będą one wyłączone z przedmiotu transakcji. Sprzedający jest jedynie właścicielem gruntu i nie może skutecznie sprzedać ww. naniesień, ponieważ nakłady poniesione przez sąsiada na ogrodzenie i obsadzenie drzewami przedmiotowej nieruchomości nie zostaną rozliczone na moment planowanej transakcji zbycia Paska gruntu. Tym samym w przedmiotowej sprawie przedmiotem dostawy będzie tylko sam grunt (tekst jedn.: nieruchomość niezabudowana).

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Przy czym, na mocy art. 146a pkt 1 ww. ustawy w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%. Jednakże zarówno w treści ustawy jak i w przepisach wykonawczych do niej przewidziane zostały zwolnienia od podatku oraz obniżone stawki podatku VAT.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Definicja terenów budowlanych zawarta została w art. 2 pkt 33 ustawy o VAT. Zgodnie z tym przepisem przez tereny budowlane rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Z wniosku wynika, że przedmiotowa nieruchomość jest sklasyfikowana jako działka budowlana. Dla nieruchomości istnieje miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, który ustala przeznaczenie nieruchomości pod ekstensywną zabudowę jednorodzinną.

W świetle przywołanego wyżej art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku od towarów i usług i przedstawionych okoliczności należy stwierdzić, że dostawa Paska gruntu nie będzie korzystała z ww. zwolnienia. Nastąpi dostawa terenu niezabudowanego spełniającego definicję terenu budowlanego określoną w art. 2 pkt 33 ustawy o VAT. Sprzedawany grunt, zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego przeznaczony jest pod ekstensywną zabudowę jednorodzinną.

Należy podkreślić, że w myśl ww. regulacji ustawy o podatku VAT zwolnieniu od podatku podlegają tereny niezabudowane inne niż tereny budowlane, tj. grunty inne niż przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. W przepisach ustawy o VAT nie ma zapisu dotyczącego tego, czy rzeczywiście istnieje możliwość faktycznej zabudowy terenu. Zatem stwierdzenie Wnioskodawcy, że z racji podłużnego kształtu oraz małego obszaru Paska gruntu nie ma możliwości faktycznego przeznaczenia go pod zabudowę, a tym samym przedmiotowy grunt nie stanowi terenu budowlanego, w świetle ustawy o podatku VAT jest niesłuszne.

Wobec braku możliwości zastosowania zwolnienia od podatku VAT przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT dla dostawy przedmiotowego Paska gruntu analizy wymaga zwolnienie przewidziane w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Z treści ww. przepisu wynika, że sprzedaż towarów podlega zwolnieniu od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT tylko w przypadku, gdy przedmiotowy towar wykorzystywany jest wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku jak również z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia przedmiotowego towaru nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W niniejszych okolicznościach Spółce będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z transakcji nabycia Paska gruntu. Ponadto z wniosku wynika, że przedmiotowy Pasek gruntu nie będzie wykorzystywany przez Stronę wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.

W świetle przedstawionej treści wniosku i przywołanego przepisu zbycie Paska gruntu nie będzie mogło korzystać ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług, gdyż przedmiotowa działka nie będzie wykorzystywana przez Stronę wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT oraz Spółce będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z transakcji nabycia gruntu.

W konsekwencji, w związku z brakiem możliwości korzystania ze zwolnienia od podatku VAT i brakiem w przepisach ustawy o podatku od towarów i usług preferencyjnej stawki podatku VAT dla dostawy Paska gruntu (tekst jedn.: niezabudowanej nieruchomości gruntowej) sprzedaż będzie opodatkowana podatkiem VAT według stawki podstawowej 23%.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym zdarzeniu przyszłym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.