IPPP2/4512-1175/15-4/AOg

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony #61485; przedstawione we wniosku z dnia 4 grudnia 2015 r. (data wpływu 7 grudnia 2015 r.), uzupełnionym pismem z dnia 15 lutego 2016 r. (data wpływu 17 lutego 2016 r.) na wezwanie tut. Organu nr IPPP2/4512-1175/15-2/AOg z dnia 5 lutego 2016 r. (data doręczenia 8 lutego 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku opodatkowania podatkiem VAT dostawy nieruchomości - jest prawidłowe.

W dniu 7 grudnia 2015 r. wpłynął ww. wniosek, uzupełniony pismem z dnia 15 lutego 2016 r. (data wpływu 17 lutego 2016 r.) na wezwanie tut. Organu nr IPPP2/4512-1175/15-2/AOg z dnia 5 lutego 2016 r. (data doręczenia 8 lutego 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku opodatkowania podatkiem VAT dostawy nieruchomości.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Osoba fizyczna ("Wnioskodawca") nabyła nieruchomość gruntową, w roku 2008. Wszystkie składające się na nią działki były i są w jednej księdze wieczystej. Zostały łącznie zakupione jako gospodarstwo rolne w rozumieniu przepisów art. 2 ust. 1 ustawy z 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym. Składa się ono z 5 działek, z których trzy o łącznej pow. ok. 9400 m² (nr ew. 55 - lasy, 79 - grunty orne i lasy oraz 471 - grunty orne, łąki trwałe, pastwiska trwałe i lasy) są w całości nieprzeznaczone pod zabudowę. Działka o nr ew. 125 i o pow. 600 m² jest częściowo przeznaczona pod zabudowę letniskową, a częściowo pod uprawy polowe z zakazem zabudowy - ta działka w ogóle nie nadaje się do zabudowy ze względu na małą powierzchnię. Działka o nr ew. 265 i o pow. 12.600 m² jest częściowo przeznaczona pod zabudowę zagrodową i częściowo pod uprawy polowe z zakazem zabudowy. Wszystkie działki razem będą dalej zwane łącznie "Nieruchomością". Wnioskodawca nabył Nieruchomość jako osoba nieprowadząca działalności gospodarczej w celu wybudowania na działce nr 265 małego domu na potrzeby własne Wnioskodawcy z zastrzeżeniem, że byłby on wykorzystywany jako dom wakacyjny (Wnioskodawca mieszkał i mieszka na stałe w E., lecz pochodzi z C., do których jest z A. ok. 10 km, często odwiedzał rodzinne strony i rodzinę, dlatego chciał tam mieć swój dom).

Nieruchomość nabył wyłącznie w celu wybudowania na niej domu na potrzeby własne, bez zamiaru jej sprzedaży. Wnioskodawca nie odliczył żadnej kwoty podatku VAT w związku z nabyciem Nieruchomości. Wnioskodawca po zakupie przez pewien czas zastanawiał się nad koncepcją domu i planował zlecenie wykonania projektu budowlanego. W roku 2009 Wnioskodawca wraz żoną adoptował dwoje dzieci. W wyniku tego wydarzenia Wnioskodawca zrezygnował z budowy domu ze względu na pojawienie się obowiązków związanych z wychowaniem dzieci i drastyczne ograniczenie wyjazdów do C. Wnioskodawca nie wykonał żadnych czynności mających na celu wzrost wartości Nieruchomości. Wnioskodawca nie prowadził działań mających na celu uzbrojenie terenu. Nie prowadził również działań marketingowych.

W roku 2013 ostatecznie zrezygnował z planów budowy domu i podjął decyzję o sprzedaży Nieruchomości. W roku 2013 zgłosił Nieruchomości jako całość do sprzedaży w agencji nieruchomości. Później zamieścił ogłoszenie o sprzedaży w internecie. Należy też nadmienić, że Wnioskodawca nabył Nieruchomość ponad siedem lat temu. W celu sprzedaży działek Wnioskodawca nie prowadził i nie prowadzi żadnych aktywnych działań poza zwykłym zgłoszeniem Nieruchomości do agencji nieruchomości oraz ogłoszeniem w internecie.

Od 2010 r. Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą. Jej przedmiotem jest udzielanie pożyczek, wynajem nieruchomości oraz obrót nieruchomościami, w tym sprzedaż lokali mieszkalnych i użytkowych oraz nieruchomości gruntowych. Jest czynnym podatnikiem podatku VAT. Podkreślić należy, że wykluczony jest jakikolwiek związek Nieruchomości z prowadzoną działalnością gospodarczą. Wnioskodawca nabył Nieruchomość 2 lata przed rozpoczęciem działalności gospodarczej, o której mowa powyżej. Planował wybudować na niej dom na potrzeby własne. Rezygnacja z tej inwestycji została spowodowana względami rodzinnymi. Podkreślić należy, że Nieruchomość nigdy nie była, nie jest i nie będzie wykorzystywana w działalności gospodarczej prowadzonej przez Wnioskodawcę.

W uzupełnieniu Wnioskodawca wskazał, że nieruchomość przez cały okres bycia własnością Wnioskodawcy nie była i nie jest przedmiotem dzierżawy, najmu ani innych umów o podobnym charakterze.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy z tytułu sprzedaży Nieruchomości Wnioskodawca będzie podatnikiem podatku VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż Nieruchomości nie będzie powodowała uznania Wnioskodawcy za podatnika z tytułu sprzedaży Nieruchomości, ponieważ będzie to sprzedaż majątku prywatnego Wnioskodawcy, niemającego związku z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością gospodarczą.

Stanowisko Wnioskodawcy potwierdzają m.in. wyroki NSA o sygn. I FSK 781/13 (do wyroku o sygn. I SA/Po 866/12) oraz I FSK 916/13 (do wyroku o sygn. I SA/Po 847/12), wydane w analogicznym stanie faktycznym, obejmującym majątek prywatny osoby prowadzącej działalność gospodarczą również w zakresie obrotu nieruchomościami. Tu można powołać stanowisko WSA w Poznaniu, które zyskało potwierdzenie w powołanym wyroku NSA. Za wyrokiem I SA/Po 866/12:

"Nie jest działalnością handlową sprzedaż majątku osobistego (prywatnego), który nie został nabyty w celach odsprzedaży (w celach handlowych), lecz spożytkowania w celach prywatnych."

"Nie można jednak tylko z tego powodu, że skarżący trudni się profesjonalną sprzedażą nieruchomości uznać, że w odniesieniu do tych transakcji staje się także profesjonalnym handlowcem. W rozpatrywanej sprawie opis zdarzenia przyszłego, nakreślony przez skarżącego, nie wskazuje na takie formy aktywności przy planowaniu zbywania przedmiotowych działek, które wykraczałby poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. Nie można zatem uznać skarżącego za podatnika prowadzącego w tym zakresie działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o VAT, co oznacza naruszenie tych przepisów prawa materialnego przez organ udzielający interpretacji."

Dodatkowym argumentem jest to, że Wnioskodawca będzie sprzedawał całą Nieruchomość jako gospodarstwo rolne.

Wobec powyższego Wnioskodawca stoi na stanowisku, że z tytułu sprzedaży Nieruchomości Wnioskodawca nie będzie podatnikiem podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą" opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Przez towary, w myśl art. 2 pkt 6 ustawy rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Jak stanowi art. 45 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 23 stycznia 2014 r., poz. 121), rzeczami w rozumieniu niniejszego Kodeksu są tylko przedmioty materialne. Wyjaśnić jednocześnie należy, że przedmiotami stosunków prawnych są dobra materialne i niematerialne. Wśród dóbr materialnych wyróżniamy m.in. rzeczy. Rzeczy dzieli się na nieruchomości i rzeczy ruchome. Natomiast w myśl art. 46 § 1 ww. Kodeksu, nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności.

Zgodnie zatem z ww. przepisami grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy o podatku od towarów i usług, a jego sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Jednakże nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 5 cyt. ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podatnika.

W myśl art. 15 ust. 1 cyt. ustawy podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - mocą ust. 2 powołanego artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik.

Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie ma na tyle uniwersalny charakter, że pozwala na objęcie pojęciem "podatnika" te wszystkie podmioty, które prowadzą określoną działalność występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

W świetle definicji zawartej w art. 15 ustawy o podatku od towarów i usług dla uznania określonych zachowań podmiotu za działalność gospodarczą istotne znaczenie ma ich zorganizowany charakter. Przy czym, taka działalność wystąpi również w przypadku wykorzystywania towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Zatem dostawa towarów (w tym gruntów) będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy działaniom podmiotu dokonującego tej dostawy, można przypisać znamiona prowadzenia działalności gospodarczej, co w efekcie przesądza o uzyskaniu statusu podatnika.

Dodatkowo należy wskazać, że działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, gdyż związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym.

Podkreślić przy tym należy, że pod pojęciem "handel" należy rozumieć dokonywany w sposób zorganizowany zakup towarów w celu ich odsprzedaży. Jeżeli zatem dana czynność została wykonana poza zakresem działań producenta, handlowca, usługodawcy, pozyskującego zasoby naturalne, rolnika, czy wykonującego wolny zawód to w świetle cytowanego powyżej art. 15 ust. 2 ustawy nie można podmiotu dokonującego dostawy uznać za podatnika VAT z tytułu wykonania takiej czynności.

W kwestii opodatkowania dostawy gruntów istotne jest również, czy w świetle zaprezentowanego we wniosku stanu sprawy Wnioskodawca w celu dokonania sprzedaży gruntu podjął aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawców w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania go za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpiła w ramach zarządu majątkiem prywatnym. Zwykłe nabycie lub sprzedaż rzeczy nie stanowi wykorzystywania w sposób ciągły majątku rzeczowego w celu uzyskania z tego tytułu dochodu jako, że jedynym przychodem z takich transakcji może być ewentualny zysk ze sprzedaży tej rzeczy. Natomiast okoliczność podjęcia m.in. takich czynności jak uzbrojenie terenu, wydzielenie dróg wewnętrznych, uzyskanie przed sprzedażą decyzji o warunkach zagospodarowania terenu (zabudowy), wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru oraz działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, stanowią o takiej aktywności w zakresie obrotu nieruchomościami, które mogą wskazywać, że czynności sprzedającego przybierają formę zawodową (profesjonalną), a w konsekwencji zorganizowaną.

Problem odnoszący się do rozstrzygnięcia, czy sprzedaż działek była sprzedażą majątku osobistego, czy też stanowi sprzedaż realizowaną przez podatnika prowadzącego w tym zakresie działalność gospodarczą, był przedmiotem orzeczenia z dnia 15 września 2011 r. TSUE w sprawach połączonych C-180/10 i C-181/10.

Z tezy powyższego orzeczenia wynika m.in., że "osoby fizycznej, która prowadziła działalność rolniczą na gruncie nabytym ze zwolnieniem z podatku od wartości dodanej i przekształconym wskutek zmiany planu zagospodarowania przestrzennego niezależnej od woli tej osoby w grunt przeznaczony pod zabudowę, nie można uznać za podatnika podatku od wartości dodanej w rozumieniu art. 9 ust. 1 i art. 12 ust. 1 dyrektywy 112, zmienionej dyrektywą 2006/138/WE, kiedy dokonuje ona sprzedaży tego gruntu, jeśli sprzedaż ta następuje w ramach zarządu majątkiem prywatnym tej osoby". Trybunał zwrócił uwagę, że inaczej jest w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy. Przykładowo podane zostały działania polegające na uzbrojeniu terenu albo na działaniach marketingowych. Działania takie nie należą do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.

Trybunał orzekł ponadto, że liczba i zakres transakcji sprzedaży nie ma charakteru decydującego i nie może stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Trybunał stwierdził, że dużych transakcji sprzedaży można dokonywać również jako czynności osobistych. Zatem jak wynika z powyższego, kryterium decydującym o zaliczeniu transakcji sprzedaży nieruchomości przez osoby fizyczne do działalności gospodarczej jest podejmowanie aktywnych działań angażujących środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców. W konsekwencji, dostawę gruntu przeznaczonego pod zabudowę należy uznać za objętą podatkiem od wartości dodanej, pod warunkiem, że transakcja ta nie stanowi jedynie czynności związanej ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. W przypadku gdy brak jest przesłanek świadczących o aktywności sprzedawcy w przedmiocie zbycia gruntu, która byłaby porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem - zbycie działki budowlanej nie stanowi działalności handlowej podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, lecz mieści się w ramach zarządu majątkiem prywatnym.

Zauważyć należy, że określenie, czy dana osoba fizyczna sprzedając działki budowlane działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec), wymaga ustalenia, czy jej działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną). Przejawem zaś takiej aktywności określonej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną może być np. nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług developerskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca nabył nieruchomość gruntową, w roku 2008. Wszystkie składające się na nią działki były i są w jednej księdze wieczystej. Zostały łącznie zakupione jako gospodarstwo rolne w rozumieniu przepisów art. 2 ust. 1 ustawy z 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym. Gospodarstwo należące do Wnioskodawcy składa się z 5 działek, z których trzy o łącznej pow. ok. 9400 m² (nr ew. 55 - lasy, 79 - grunty orne i lasy oraz 471 - grunty orne, łąki trwałe, pastwiska trwałe i lasy) są w całości nieprzeznaczone pod zabudowę. Działka o nr ew. 125 i o pow. 600 m² jest częściowo przeznaczona pod zabudowę letniskową, a częściowo pod uprawy polowe z zakazem zabudowy - ta działka w ogóle nie nadaje się do zabudowy ze względu na małą powierzchnię. Działka o nr ew. 265 i o pow. 12.600 m² jest częściowo przeznaczona pod zabudowę zagrodową i częściowo pod uprawy polowe z zakazem zabudowy. Wszystkie działki razem będą dalej zwane łącznie "Nieruchomością". Wnioskodawca nabył Nieruchomość jako osoba nieprowadząca działalności gospodarczej w celu wybudowania na działce nr 265 małego domu na potrzeby własne Wnioskodawcy z zastrzeżeniem, że byłby on wykorzystywany jako dom wakacyjny.

Wnioskodawca oświadczył we wniosku, że Nieruchomość nabył wyłącznie w celu wybudowania na niej domu na potrzeby własne, bez zamiaru jej sprzedaży. Wnioskodawca nie odliczył żadnej kwoty podatku VAT w związku z nabyciem Nieruchomości. Po dokonaniu zakupu przez pewien czas zastanawiał się on nad koncepcją domu i planował zlecenie wykonania projektu budowlanego. Wnioskodawca nie wykonał żadnych czynności mających na celu wzrost wartości Nieruchomości, ani nie prowadził działań mających na celu uzbrojenie terenu. Nie prowadził również działań marketingowych.

W roku 2013 ostatecznie zrezygnował z planów budowy domu i podjął decyzję o sprzedaży Nieruchomości. W roku 2013 zgłosił Nieruchomości jako całość do sprzedaży w agencji nieruchomości. Później zamieścił ogłoszenie o sprzedaży w internecie. W celu sprzedaży działek Wnioskodawca nie prowadził i nie prowadzi żadnych aktywnych działań poza zwykłym zgłoszeniem Nieruchomości do agencji nieruchomości oraz ogłoszeniem w internecie.

Od 2010 r. Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą. Jej przedmiotem jest udzielanie pożyczek, wynajem nieruchomości oraz obrót nieruchomościami, w tym sprzedaż lokali mieszkalnych i użytkowych oraz nieruchomości gruntowych. Jest czynnym podatnikiem podatku VAT. Wnioskodawca wskazał, że wykluczony jest jakikolwiek związek Nieruchomości z prowadzoną działalnością gospodarczą. Wnioskodawca nabył Nieruchomość 2 lata przed rozpoczęciem działalności gospodarczej, o której mowa powyżej. Nieruchomość nigdy nie była, i nie jest wykorzystywana w działalności gospodarczej prowadzonej przez Wnioskodawcy. Ponadto, że nieruchomość przez cały okres bycia własnością Wnioskodawcy nie była i nie jest przedmiotem dzierżawy, najmu ani innych umów o podobnym charakterze.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii, czy będzie musiał ona zapłacić podatek VAT od sprzedaży działki.

Z uwagi na powołane przepisy i przedstawione okoliczności sprawy, stwierdzić należy, że Wnioskodawcy nie można uznać za podatnika prowadzącego działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ustawy - w odniesieniu do przedmiotu dostawy. Treść wniosku wskazuje, że przedmiotowa nieruchomość została nabyta w celu wybudowania na niej domu na potrzeby własne Wnioskodawcy i nie była wykorzystywana w prowadzonej przez niego działalności gospodarczej. Nie była też przedmiotem dzierżawy, najmu ani innych umów o podobnym charakterze. Wnioskodawca nie poniósł i nie zamierza ponosić żadnych nakładów finansowych w celu przygotowania nieruchomości do sprzedaży - nie dokonywał uzbrojenia terenu ani nie podjął żadnych innych działań zmierzających do zwiększenia wartości nieruchomości lub jej atrakcyjności, zgłosił jedynie sprzedaż nieruchomości w agencji nieruchomości i zamieścił ogłoszenie o sprzedaży w internecie.

W ocenie tut. Organu w sprawie nie wystąpił zatem ciąg zdarzeń, który jednocześnie przesądzałby o tym, że sprzedaż działki lub kilku działek składających się na gospodarstwo rolne wypełnia przesłanki działalności gospodarczej. W przedstawionych okolicznościach sprawy Wnioskodawca nie będzie działał jako producent, handlowiec a czynność sprzedaży działek stanowi jedynie racjonalny sposób zagospodarowania posiadanego przez Zainteresowanego prywatnego majątku. Oznacza to, że dostawa ww. nieruchomości realizowana będzie poza sferą działalności gospodarczej i nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT, gdyż jest to działanie w sferze prywatnej do której unormowania ustawy o podatku VAT nie mają zastosowania.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.