IPPP2/4512-100/16-2/AO

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy - przedstawione we wniosku z 4 lutego 2016 r. (data wpływu 8 lutego 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania Wnioskodawcy za podatnika podatku od towarów i usług z tytułu sprzedaży działek powstałych wskutek podziału - jest prawidłowe.

W dniu 8 lutego 2016 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania Wnioskodawcy za podatnika podatku od towarów i usług z tytułu sprzedaży działek powstałych wskutek podziału.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

W dniu 25 lutego 2004 r. Wnioskodawca nabył wspólnie z małżonką, na zasadzie wspólności ustawowej małżeńskiej nieruchomość rolną z zamiarem budowy domu mieszkalnego i częściowo jej uprawy, gdyż żona posiadała już 2-hektarowe gospodarstwo rolne. Przedmiotowa nieruchomość stanowiła działkę nr 78/1 o powierzchni 0,90 ha.

Dnia 26 lutego 2007 r. Wnioskodawca podpisał z żoną umowę majątkową małżeńską ustanawiającą rozdzielność majątkową, a umową darowizny z dnia 1 marca 2007 r. żona daruje Wnioskodawcy swój udział wynoszący połowę w prawie własności nieruchomości stanowiącej działkę nr 78/1. W związku ze zmianą stałego miejsca pobytu w 2011 r. Wnioskodawca złożył wniosek o podział ww. nieruchomości gruntowej na mniejsze działki. Dnia 17 sierpnia 2011 r. Wójt Gminy wydał Decyzję o warunkach zabudowy na działkach po podziale ww. działki rolnej. Decyzją Wójta Gminy z dnia 1 grudnia 2011 r. działka nr 78/1 zostaje podzielona na 7 następujących działek:

Nr 78/4 o powierzchni 0,1773 ha, nr 78/5 o pow. 0,2258 ha, nr 78/6 o pow. 0,1588, nr 78/7 o pow. 0,1369 ha, nr 78/8 o pow. 0,0870 ha, nr 78/9 o pow. 0,0246 ha i 79/10 o pow. 0,0904 ha. Działka o nr 78/9 została wytyczona z przeznaczeniem na drogę wewnętrzną, a działka nr 78/10 na poszerzenie już istniejącej drogi gruntowej (gminnej).

Zgodnie z uzasadnieniem Wójta Gminy dla powyższego obszaru brak jest aktualnego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego gminy. Powyższe działki są położone na terenach skupionej zabudowy wsi o przewadze funkcji mieszkalnej, produkcji rolnej i usług, co wynika ze Studium Uwarunkowań i Zagospodarowania Przestrzennego Gminy.

Wnioskodawca zamierza dokonać sprzedaży 1 z niezabudowanych działek gruntu powstałych po podziale nieruchomości, a być może w przyszłości też pozostałych, przy czym w zakresie sprzedaży Wnioskodawca nie podejmował i nie będzie podejmować zorganizowanych i szczególnych działań mających sprzedaż tą przyspieszyć, działań wykraczających poza podstawowe ogłoszenia o sprzedaży. Na nieruchomości nie dokonano żadnych nakładów inwestycyjnych, tzn. nie została uzbrojona w media, nie zostały również wybudowane drogi wewnętrzne.

W okresie 12 marca 2002 r. - 2 sierpnia 2005 r. Wnioskodawca prowadził działalność gospodarczą i jednocześnie był podatnikiem od towarów i usług. Wnioskodawca prowadził działalność głównie w zakresie wykonywania robót ogólnobudowlanych, produkcji ziemi kwiatowej i odżywek do kwiatów itp. Zakupiona wówczas działka nie wchodziła w skład prowadzonego przez Wnioskodawcę przedsiębiorstwa. Od września 2005 r. do chwili obecnej Wnioskodawca nie prowadzi pozarolniczej działalności gospodarczej i nie jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Nieruchomość objęta wnioskiem nie była wykorzystywana w działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Wnioskodawca nie zamierza nabywać żadnych kolejnych nieruchomości, nigdy w swoim życiu nie zajmował się obrotem nieruchomościami. Wnioskodawca zamierza wykorzystać środki finansowe uzyskane ze sprzedaży działek gruntu na własne, osobiste potrzeby.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca będzie uznany za działającego w charakterze podatnika podatku od towarów i usług z tytułu sprzedaży 1 działki, a następnie kolejnych powstałych wskutek podziału działki nr 78/1.

Stanowisko Wnioskodawcy,

W przekonaniu Wnioskodawcy odpowiedź na pytanie jest negatywna, tj. Wnioskodawca nie będzie posiadać statusu podatnika podatku od towarów i usług w związku ze sprzedażą niezabudowanych działek.

Z brzmienia bowiem przepisu art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o podatku od towarów i usług wynika, że warunkiem niezbędnym do uznania danego podmiotu za podatnika VAT jest ustalenie, że działa on niezależnie jako producent, handlowiec, usługodawca pozyskujący zasoby naturalne, rolnik czy wykonujący wolny zawód.

Taka właśnie sytuacja występuje w przypadku sprzedaży przez Wnioskodawcę majątku prywatnego. Majątek ten bowiem został nabyty na własne potrzeby, a nie z przeznaczeniem na działalność handlową, a zatem jego sprzedaż zarówno w całości, jak i w częściach, jednemu lub wielu nabywcom, z zyskiem lub bez, nie powinna być uznana za działalność handlową ze skutkiem w postaci uznania tej osoby za podatnika podatku od towarów i usług. Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług - w świetle powyższych przepisów - jest łączne spełnienie dwóch przesłanek: po pierwsze, czynność winna być ujęta w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie - musi być dokonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług. Zatem jeśli osoba fizyczna dokonuje sprzedaży swojego majątku osobistego, a czynność ta wykonywana jest okazjonalnie i nie zmierza do nadania jej stałego charakteru, nie oznacza to prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Wnioskodawca podkreśla, że znane są interpretacje podatkowe Ministra Finansów wydane w zbliżonych stanach faktycznych. Przykładowo Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji z 27 listopada 2014 r. (nr IBPP1/443-813/14/LSz) uznał, iż "w przedstawionym zdarzeniu przyszłym, nie można uznać Wnioskodawcy za podatnika prowadzącego działalność gospodarczą w myśl art. 15 ustawy o VAT w odniesieniu do zamierzonej dostawy 3 działek, bowiem przedmiotowy grunt nie był w żaden sposób wykorzystywany w celach zarobkowych. Działki nie były wykorzystywane do prowadzenia działalności gospodarczej, nie były przedmiotem najmu, dzierżawy, Wnioskodawca nie czerpał z faktu ich posiadania żadnych korzyści".

Wykładnia jest niezbędna aby ustrzec się od skutków niewłaściwego działania w zakresie ustawy o podatku od towarów i usług w przypadku sprzedaży jednej lub być może w przyszłości reszty działek. Gdyby zaszła potrzeba uzupełnienia wniosku w sensie merytorycznym to Wnioskodawca prosi o informację a niezwłocznie dokona jego uzupełnienia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Jak stanowi art. 2 pkt 6 ww. ustawy przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Stosownie do art. 2 pkt 22 cyt. ustawy przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

W świetle przywołanych przepisów grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, a jego sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów. W konsekwencji, sprzedaż nieruchomości jest traktowana jako czynność objęta przedmiotowym zakresem opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy o podatku od towarów i usług podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o VAT podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - zgodnie z treścią art. 15 ust. 2 ww. ustawy - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Powyższe przepisy pozwalają stwierdzić, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotne więc dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy, mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie o podatku od towarów i usług ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem "podatnik" tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Tym samym, nie jest działalnością handlową, a zatem i gospodarczą sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty ani też wykorzystany w trakcie jego posiadania w celu jego odsprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą.

W konsekwencji, właściwe jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników podatku VAT w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej. W tym kontekście, nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych, okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Jednakże każdy, kto dokonuje czynności, które zmierzają do wykorzystania nieruchomości dla celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT powinien być uznany za podatnika podatku od towarów i usług. Zatem wykorzystywanie majątku prywatnego stanowi również działalność gospodarczą, jeżeli jest dokonywane w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Podstawowym kryterium dla opodatkowania sprzedaży nieruchomości jest ustalenie, czy działanie to można uznać za wykorzystywanie majątku w sposób ciągły do celów zarobkowych, czy majątek nabyty został i faktycznie wykorzystany na potrzeby własne, czy też z przeznaczeniem do działalności gospodarczej.

W kwestii opodatkowania dostawy nieruchomości istotne jest, czy zbywca w celu dokonania sprzedaży podjął aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, co skutkuje koniecznością uznania go za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpiła w ramach zarządu majątkiem prywatnym. Zwykłe nabycie lub sprzedaż rzeczy nie stanowi wykorzystywania w sposób ciągły majątku rzeczowego w celu uzyskania z tego tytułu dochodu jako, że jedynym przychodem z takich transakcji może być ewentualny zysk ze sprzedaży tej rzeczy.

Należy zauważyć, że problem odnoszący się do rozstrzygnięcia, czy sprzedaż działek była sprzedażą majątku osobistego, czy też stanowi sprzedaż realizowaną przez podatnika prowadzącego w tym zakresie działalność gospodarczą był przedmiotem orzeczenia z dnia 15 września 2011 r. TSUE w sprawach połączonych C-180/10 i C-181/10. Trybunał Sprawiedliwości UE w sprawach C-180/10 i C-181/10 orzekł, że za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje środki podobne do wykorzystywanych przez handlowca, tj. wykazuje aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Chodzi tu przykładowo o nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług developerskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym, na tego rodzaju aktywność "handlową" wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

Z tezy powyższego orzeczenia wynika m.in., że "osoby fizycznej, która prowadziła działalność rolniczą na gruncie nabytym ze zwolnieniem z podatku od wartości dodanej i przekształconym wskutek zmiany planu zagospodarowania przestrzennego niezależnej od woli tej osoby w grunt przeznaczony pod zabudowę, nie można uznać za podatnika podatku od wartości dodanej w rozumieniu art. 9 ust. 1 i art. 12 ust. 1 dyrektywy 112, zmienionej dyrektywą 2006/138/WE, kiedy dokonuje ona sprzedaży tego gruntu, jeśli sprzedaż ta następuje w ramach zarządu majątkiem prywatnym tej osoby".

Z powyższych rozważań wynika, że kryterium decydującym o zaliczeniu transakcji sprzedaży nieruchomości przez osoby fizyczne do działalności gospodarczej jest podejmowanie aktywnych działań angażujących środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców. W konsekwencji, dostawę nieruchomości należy uznać za objętą podatkiem, pod warunkiem, że transakcja ta nie stanowi jedynie czynności związanej ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. W przypadku kiedy brak jest przesłanek świadczących o aktywności sprzedawcy w przedmiocie zbycia gruntu, która byłaby porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem - zbycie nieruchomości nie stanowi działalności handlowej podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, lecz mieści się w ramach zarządu majątkiem prywatnym.

Z przedstawionej treści wniosku wynika, że Wnioskodawca w dniu 25 lutego 2004 r. nabył wspólnie z małżonką, na zasadzie wspólności ustawowej małżeńskiej nieruchomość rolną z zamiarem budowy domu mieszkalnego i częściowo jej uprawy, gdyż żona posiadała już 2#8209;hektarowe gospodarstwo rolne. Przedmiotowa nieruchomość stanowiła działkę nr 78/1 o powierzchni 0,90 ha. Dnia 26 lutego 2007 r. Wnioskodawca podpisał z żoną umowę majątkową małżeńską ustanawiającą rozdzielność majątkową, a umową darowizny z dnia 1 marca 2007 r. żona darowała Wnioskodawcy swój udział wynoszący połowę w prawie własności nieruchomości stanowiącej działkę nr 78/1. W związku ze zmianą stałego miejsca pobytu w 2011 r. Wnioskodawca złożył wniosek o podział ww. nieruchomości gruntowej na mniejsze działki. Dnia 17 sierpnia 2011 r. Wójt Gminy wydał Decyzję o warunkach zabudowy na działkach po podziale ww. działki rolnej. Decyzją Wójta Gminy z dnia 1 grudnia 2011 r. działka nr 78/1 została podzielona na 7 działek: Nr 78/4 o powierzchni 0,1773 ha, nr 78/5 o pow. 0,2258 ha, nr 78/6 o pow. 0,1588, nr 78/7 o pow. 0,1369 ha, nr 78/8 o pow. 0,0870 ha, nr 78/9 o pow. 0,0246 ha i 79/10 o pow. 0,0904 ha. Działka o nr 78/9 została wytyczona z przeznaczeniem na drogę wewnętrzną, a działka nr 78/10 na poszerzenie już istniejącej drogi gruntowej (gminnej).

W okresie 12 marca 2002 r. - 2 sierpnia 2005 r. Wnioskodawca prowadził działalność gospodarczą, głównie w zakresie wykonywania robót ogólnobudowlanych, produkcji ziemi kwiatowej i odżywek do kwiatów itp. i jednocześnie był podatnikiem od towarów i usług. Zakupiona wówczas działka nie wchodziła w skład prowadzonego przez Wnioskodawcę przedsiębiorstwa. Od września 2005 r. do chwili obecnej Wnioskodawca nie prowadzi pozarolniczej działalności gospodarczej i nie jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Nieruchomość objęta wnioskiem nie była wykorzystywana w działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług. Wnioskodawca zamierza dokonać sprzedaży 1 z niezabudowanych działek gruntu powstałych po podziale nieruchomości, a być może w przyszłości też pozostałych, przy czym w zakresie sprzedaży Wnioskodawca nie podejmował i nie będzie podejmować zorganizowanych i szczególnych działań mających sprzedaż tą przyspieszyć, działań wykraczających poza podstawowe ogłoszenia o sprzedaży. Na nieruchomości nie dokonano żadnych nakładów inwestycyjnych, tzn. nie została uzbrojona w media, nie zostały również wybudowane drogi wewnętrzne. Ponadto jak wskazał Wnioskodawca, nie zamierza nabywać żadnych kolejnych nieruchomości, nigdy w swoim życiu nie zajmował się obrotem nieruchomościami. Środki finansowe uzyskane ze sprzedaży działek gruntu Wnioskodawca zamierza wykorzystać na własne, osobiste potrzeby.

Wątpliwości niniejszego wniosku dotyczą uznania Wnioskodawcy za podatnika podatku od towarów i usług z tytułu sprzedaży działek.

Okoliczności niniejszej sprawy wskazują, że w stosunku do sprzedaży działek brak jest przesłanek pozwalających uznać Wnioskodawcę za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Z przestawionego opisu zdarzenia przyszłego nie wynika taka aktywność Wnioskodawcy, która wykraczałaby poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. W niniejszej sprawie Wnioskodawca nabył w 2004 r. nieruchomość rolną do wspólnego majątku małżeńskiego celem budowy domu mieszkalnego i uprawy roli. Następnie po ustanowieniu rozdzielności majątkowej żona darowała Wnioskodawcy swój udział w prawie własności nieruchomości. Wnioskodawca wprawdzie dokonał podziału nieruchomości wytyczając działki z przeznaczeniem na drogę wewnętrzną i poszerzenie istniejącej drogi gminnej jednakże - jak wynika z wniosku - na nieruchomości nie dokonano żadnych nakładów inwestycyjnych, tzn. nie została uzbrojona w media, nie zostały również wybudowane drogi wewnętrzne. Zatem działań Wnioskodawcy nie sposób uznać za ciąg zdarzeń przesądzających o uznaniu ich za prowadzenie działalności gospodarczej w rozumieniu przepisów ustawy o VAT. Wnioskodawca nie podjął ciągu działań, które wskazywałyby na aktywność w zakresie obrotu nieruchomościami. Ponadto - jak wskazał Wnioskodawca - nieruchomość objęta wnioskiem nie była wykorzystywana w działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług. W zakresie sprzedaży Wnioskodawca nie podejmował i nie będzie podejmować zorganizowanych i szczególnych działań mających sprzedaż tą przyspieszyć, działań wykraczających poza podstawowe ogłoszenia o sprzedaży. Przy tym, Wnioskodawca nie zamierza nabywać żadnych kolejnych nieruchomości, nigdy w swoim życiu nie zajmował się obrotem nieruchomościami, a środki finansowe uzyskane ze sprzedaży działek Wnioskodawca zamierza wykorzystać na własne, osobiste potrzeby. Powyższy opis wyklucza zatem handlowy cel transakcji.

W konsekwencji, w niniejszej sprawie brak jest przesłanek pozwalających uznać Wnioskodawcę za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, prowadzącego działalność gospodarczą w myśl art. 15 ust. 2 cyt. ustawy, polegającą na handlu nieruchomościami. Całokształt okoliczności, ich zakres, stopień zaangażowania wskazuje, że są to działania należące do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Skutkiem tego, u Wnioskodawcy z tytułu sprzedaży działek nie wystąpi obowiązek rozliczenia podatku od towarów i usług.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania niniejszej interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.