IPPP2/443-986/09-6/AN

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 2 września 2009 r. (data wpływu 10 września 2009 r.) uzupełnionego pismami z dnia 12 października 2009 r. (data wpływu 19 października 2009 r.) oraz z dnia 2 listopada 2009 r. (data wpływu 6 listopada) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie dokumentowania wewnątrzwspólnotowych dostaw - jest nieprawidłowe.

W dniu 10 września 2009 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie dokumentowania wewnątrzwspólnotowych dostaw.

Wezwaniem z dnia 6 października 2009 r. zobowiązano Stronę do:

* przedstawienia aktualnego wypisu z Krajowego Rejestru Sądowego w celu umożliwienia weryfikacji uprawnienia osoby udzielającej pełnomocnictwa, do udzielania pełnomocnictw do reprezentowania i występowania w imieniu Wnioskodawcy przed organami podatkowymi.

* sprecyzowania czy wniosek dotyczy zdarzenia przyszłego czy stanu faktycznego (data zdarzenia), ponieważ wnioskodawca wpierw zaznaczył, iż przedmiotem wniosku jest zdarzenia przyszłe, a następnie w pytaniu używa zwrotu "mając na względzie stan faktyczny".

* uzupełnienia zdarzenia przyszłego (stanu faktycznego), poprzez poinformowanie jakimi dowodami, potwierdzającymi dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium Polski, dysponuje Wnioskodawca.

Odpowiedź na wezwanie została doręczona 19 października 2009 r.

Wezwaniem z dnia 28 października 2009 r. zobowiązano stronę do:

* przedstawienia umocowania prawnego dla osoby podpisanej na przedmiotowym wniosku do reprezentowania Podatnika - pełnomocnictwa

* przedstawienia dokumentów, z których jednoznacznie wynikać będzie fakt, iż pomimo zmian w zakresie osób uprawnionych do reprezentowania Podatnika, pełnomocnictwo z dnia 2 stycznia 2008 r. udzielone osobie podpisanej na wniosku przez Pana J-L. A. wymienionego w odpisie aktualnym KRS z dnia 26 listopada 2007 r. jako prokurent Podatnika - pozostaje nadal aktualne.

Tut. Organ zaznaczył w wezwaniu, że pełnomocnictwo powinno zostać dołączone bądź w oryginale lub powinien zostać dołączony oryginał uwierzytelnienia.

Odpowiedź na wezwanie została doręczona 6 listopada 2009 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka dokonuje wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów do podatników podatku od wartości dodanej, spełniających wymogi art. 42 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, stosując do tych dostaw stawkę podatku 0% po spełnieniu wymogów określonych w ustępie 3 ww. przepisu.

Sprzedaż towarów do klienta odbywa się na warunkach lncoterms EXW, co znaczy w tym konkretnym przypadku, iż nabywca towarów pokrywa koszty transportu z miejsca załadunku towarów, jakim jest rampa fabryki lub magazynu Spółki. W praktyce oznacza to, iż wewnątrzwspólnotowy nabywca, który organizuje transport i rozlicza się z przewoźnikami, jest dysponentem zakupionych towarów oraz dokumentów transportowych już od momentu dokonania załadunku.

Zgodnie z przepisem art. 42 ust. 3, dowodami świadczącymi iż towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium innego państwa członkowskiego są - obok faktur sprzedaży i specyfikacji ładunku - dokumenty przewozowe otrzymane od przewoźnika, z których jednoznacznie wynika, że towary zostały dostarczone do odbiorcy w kraju Unii Europejskiej, innym niż Polska.

Ostatecznym dysponentem dokumentów przewozowych (CMR), dotyczących transportu towarów Spółki na miejsce przeznaczenia jest-w przedmiotowej sytuacji - nabywca towarów, który otrzymał od przewoźnika międzynarodowe listy przewozowe z potwierdzeniem otrzymania dostawy przez odbiorcę, dokonanym w miejscu rozładunku towarów. Dla celów dowodowych, w zakresie potwierdzenia dokonania WDT, Spółka posiada kopie faktur sprzedaży (będące jednocześnie specyfikacjami poszczególnych sztuk ładunku) oraz dokumenty CMR wystawione w momencie załadunku, podpisane przez nadawcę oraz przewoźnika, natomiast nie potwierdzone przez odbiorcę towaru.

Nabywca towarów jest zobowiązany przekazywać Spółce potwierdzone przez odbiorcę listy CMR, jednak zdarza się - z przyczyn od Spółki niezależnych, obiektywnych lub zależnych od nabywcy lub przewoźnika - iż Spółka nie otrzymuje CMR zawierających potwierdzenie odbioru towarów.

Jednakże w takich sytuacjach - gdy brak jest CMR potwierdzonego przez odbiorcę towarów - Spółka posiada dokumenty potwierdzające zapłatę za dostarczony towar. Na tą dokumentację składają się zarówno potwierdzenia płatności (wyciągi bankowe), jak i specyfikacje płatności za zapłacone dostawy (wykaz faktur, ich wartości oraz inne niezbędne dane), sporządzane przez nabywcę i przesyłane Spółce.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Mając na względzie stan faktyczny sprawy oraz treść przepisów zawartych w artykule 42 ustawy o VAT Spółka zwraca się z prośbą o udzielenie odpowiedzi na następujące pytanie: Czy w przypadkach, gdy Spółka nie otrzymuje dokumentu CMR potwierdzonego przez odbiorcę towarów, a nabywca dokonał zapłaty za towar i Spółka jest w posiadaniu dokumentu potwierdzającego zapłatę, wówczas ma ona prawo do wykazania danej dostawy w ewidencji i deklaracji podatkowej ze stawką 0%, właściwą dla dostawy wewnątrzwspólnotowej, w momencie, w którym dysponuje ona tym dokumentem. Czy Spółka ma również prawo do wykazania takiej transakcji jako dostawy wewnątrzwspólnotowej ze stawką 0% i dokonania korekty deklaracji podatkowej zgodnie z przepisem art. 42 ust. 12a-13 w momencie, gdy - po zastosowaniu stawki krajowej na podstawie treści ustępu 12 pkt 1 i 2 - będzie dysponować dokumentem potwierdzającym zapłatę za daną dostawę.

Zdaniem wnioskodawcy:

Dowodami na dokonanie wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów są łącznie: dokumenty przewozowe otrzymane od przewodnika, z których jednoznacznie wynika, że towary zostały dostarczone do innego niż Polska kraju należącego do Unii Europejskiej, kopia faktury oraz specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku. Jednocześnie w przypadku, gdy ww. dokumenty nie potwierdzają jednoznacznie faktu dokonania dostawy wewnątrzwspólnotowej, dowodami na jej dokonanie mogą być inne dokumenty, w szczególności (m.in.) dokument potwierdzający zapłatę za towar. Zdaniem Spółki w sytuacji, gdy towar będący przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy jest przez Spółkę dostarczany nabywcy na warunkach Incoterms EXW, tzn. gdy nabywca przejmuje kontrolę nad towarem w momencie jego wydania do transportu, dowodami potwierdzającymi dokonanie wewnątrzwspólnotową dostawę mogą być również:

* kopia faktury sprzedaży, zawierająca dane takie jak specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku,

* dokument CMR podpisany przez nadawcę towaru i przewoźnika,

* dokument potwierdzający zapłatę za towar.

Wykluczenie dopuszczenia ww. sposobu dokumentowania potwierdzania dostaw wewnątrzwspólnotowych byłoby niezgodne z brzmieniem przepisów art. 42 ust. 3 i 11 ustawy o VAT, a przede wszystkim zaprzeczałoby zasadzie neutralności opodatkowania podatkiem od towarów i usług oraz treści artykułu 138.1 Dyrektywy 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej.

W odpowiedzi na wezwanie Wnioskodawca poinformował m.in., że:

* Jak wynika z treści wniosku z dnia 2 września 2009 r., użyte w pytaniu określenie "stan faktyczny" odnosi się do opisanego w punkcie 54 wniosku modelu transakcji dokonywanych przez Spółkę w takim zakresie, w jakim transakcje te stanowią wewnątrzwspólnotowe dostawy towarów. Dostawy te dokonywane są przez Spółkę na bieżąco, od jesieni roku 2007 i będą kontynuowane w przyszłości. Pytanie dotyczy możliwości zastosowania stawki 0 podatku VAT w sytuacji opisanej w ostatnim akapicie punktu 54 przedmiotowego wniosku - właśnie w takim zakresie pytanie zadane we wniosku można interpretować jako dotyczące zdarzeń przyszłych.

* Jak to zostało już raz opisane w treści wniosku (punkt 54), Spółka, jako dowodami dokonania WDT, dysponuje potwierdzonymi przez odbiorcę listami CMR oraz dokumentami potwierdzającymi zapłatę za dostarczony towar. Pytanie zawarte w punkcie 55 wniosku odnosi się - co jest oczywiste - do dokumentów potwierdzających zapłatę za towar dostarczony na terytorium innego niż Polska państwa członkowskiego UE.

W opinii Spółki Wezwanie z dnia 06.10.2009 nie może stanowić - w świetle obowiązujących przepisów - podstawy do wydłużenia trzymiesięcznego terminu przewidzianego na wydanie interpretacji indywidualnej, bowiem takie wydłużenie byłoby niezgodne z przepisem artykułu 120 oraz 121 51 ustawy - Ordynacja podatkowa, gdyż złożony przez Spółkę wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji z dnia 2 września 2009 r. całkowicie spełnia wymogi określone w przepisie art. 14b ust. 3 Ordynacji podatkowej.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

Artykuł 13 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5, rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju (...).

Stosownie do art. 41 ust. 3 ustawy, w wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów stawka podatku wynosi 0%, z zastrzeżeniem art. 42 zgodnie z którym wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów podlega opodatkowaniu według stawki podatku 0%, pod warunkiem że:

Dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2, zgodnie z ust. 3 powołanego artykułu, są następujące dokumenty, jeżeli łącznie potwierdzają dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju:

W myśl art. 42 ust. 11 ustawy, w przypadku gdy dokumenty, o których mowa w ust. 3-5, nie potwierdzają jednoznacznie dostarczenia do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju towarów, dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2, mogą być również inne dokumenty wskazujące, że nastąpiła dostawa wewnątrzwspólnotowa, w szczególności:

Jak wynika z powyższych uregulowań, prawo podatnika do zastosowania przy wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów preferencyjnej stawki podatku w wysokości 0%, uzależnione jest od posiadania dokumentów potwierdzających jednoznacznie, iż doszło do wywozu towaru poza terytorium Polski. Istotą przywołanych przepisów jest zobowiązanie podatnika do udowodnienia, iż towary będące przedmiotem dostawy, rzeczywiście opuściły terytorium kraju, ze względu na korzystniejsze, niż w odniesieniu do dostaw krajowych, skutki podatkowe.

Podstawowe znaczenie dla udokumentowania wewnątrzwspólnowej dostawy towarów mają dokumenty wymienione w art. 42 ust. 3 ustawy, natomiast dokumenty wymienione w ust. 11, pełnią funkcję uzupełniającą, w przypadku, gdy dokumentacja podstawowa nie potwierdza jednoznacznie dostarczenia towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju.

Przedmiot zapytania wnioskodawcy dotyczy sytuacji, w której dokonujący wewnątrzwspólntowej dostawy towarów nie posiada jednego z dokumentów wymienionych w art. 42 ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług, tzn. przypadków " (...) gdy Spółka nie otrzymuje dokumentu CMR potwierdzonego przez odbiorcę towarów (...)".

Zdaniem Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie stanowisko Wnioskodawcy odnośnie powyższej kwestii - że w przypadku braku jednego z dokumentów wymienionych w art. 42 ust. 3 ustawy Spółka ma oprawo do zastosowania 0% stawki podatku do dokonanej wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów - należał uznać za nieprawidłowe. Zdaniem tutejszego organu, nie można zgodzić się ze stanowiskiem prezentowanym przez wnioskodawcę, gdyż ustawa przyjmuje w zasadzie zamknięty katalog dokumentów, które potwierdzają dokonanie wywozu towarów i jego dostawę na terytorium innego państwa członkowskiego. W przepisie art. 42 ust. 3 ustawy stanowi się bowiem, że: "dowodami, o których mowa, są". Wyliczenie, które później następuje, ma charakter wyczerpujący. W świetle powyższego, nie jest możliwe zastosowanie preferencyjnej stawki podatku do wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, w przypadku nie posiadania wszystkich dokumentów wymienionych w art. 42 ust. 3 ustawy.

W związku z powyższym odpowiedź na pytania Wnioskodawcy jest negatywna. W przypadku nie posiadania wszystkich dokumentów wymienionych w art. 42 ust. 3 ustawy, dla opodatkowania danych transakcji należy stosować stawkę podatku właściwą dla dostawy danego towaru na terytorium kraju.

A zatem stanowisko wnioskodawcy należy uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego - stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, że w sprawie wniosku z dnia 1 września 2009 r. (data wpływu 7 września 2009 r.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie wydał Postanowienie z dnia 17 września 2009 r. o odmowie wydania zaświadczenia. Ponadto w odpowiedzi na pkt 5 wyjaśnień Spółki z dnia 12 października 2009 r. (data wpływu 19 października 2009 r.) została sporządzona Odpowiedź na pismo. Oba dokumenty zostały wysłane na adres pełnomocnika.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul. 1 Maja 10,09-402 Płock.