IPPP2/443-974/10-4/KG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 20 grudnia 2010 r. (data wpływu 23 grudnia 2010 r.) uzupełnionym pismem z dnia 27 stycznia 2011 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT dostawy ruchomości używanych przez okres dłuższy niż pół roku, w stosunku do których Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego - jest prawidłowe.

W dniu 23 grudnia 2010 r. wpłynął wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT dostawy ruchomości używanych przez okres dłuższy niż pół roku, w stosunku do których Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego.

Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 27 stycznia 2011 r. (data wpływu 31 stycznia 2011 r., data nadania 27 stycznia 2011 r.), stanowiącym odpowiedź na wezwanie tut. Organu z dnia 18 stycznia 2011 r. nr IPPP2/443-974/10-2/KG (skutecznie doręczonym w dniu 24 stycznia 2011 r.). Wniosek został uzupełniony w terminie ustawowym.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca (dalej: Spółka) jest spółką kapitałową prowadzącą działalność w zakresie kolejowych przewozów pasażerskich o charakterze służby publicznej. Spółka powstała w 2001 r. jako "P..." spółka z o.o. (dalej: P.) kiedy to, na podstawie ustawy z dnia 8 września 2000 r. o komercjalizacji, restrukturyzacji i prywatyzacji przedsiębiorstwa państwowego... (Dz. U. z 2000 r. Nr 84, poz. 948 z późn. zm.), została wydzielona wraz z innymi podmiotami ze spółki K. S.A. (dalej: K. SA). Pod koniec 2008 r. udziałowcami Spółki zostały samorządy województw, a od 7 grudnia 2009 r. Spółka działa pod firmą "P.".

Obecnie działalność Wnioskodawcy obejmuje m.in. przewozy regionalne pociągami R., przewozy międzyregionalne pociągami R., przewozy międzynarodowe w ruchu przygranicznym, współpracę z innymi przewoźnikami w zakresie wzajemnej sprzedaży biletów, bieżącej informacji pasażerów oraz obsługi technicznej taboru. Dla celów prowadzonej działalności gospodarczej, Spółka wykorzystuje tabor kolejowy (m.in. lokomotywy, wagony, autobusy szynowe) stanowiący środki trwałe Wnioskodawcy (dalej: Środki Trwałe lub Składniki Majątkowe).

Z uwagi na istotne obciążenie Spółki związane z obsługą techniczną i administracyjną posiadanych Śródków Trwałych, Wnioskodawca rozważa przeprowadzenie restrukturyzacji mającej na celu uproszczenie działalności w zakresie użytkowania i utrzymania posiadanych Środków Trwałych oraz zwiększenie skuteczności w zarządzaniu tymi środkami. W ramach planowanej restrukturyzacji Spółka zamierza sprzedać część posiadanych przez nią Składników Majątkowych na rzecz podmiotu trzeciego, który następnie udostępni Wnioskodawcy odpłatnie te składniki w ramach umowy cywilnoprawnej (leasing/najem/dzierżawa).

Źródła pochodzenia Składników Majątkowych mających być przedmiotem transakcji sprzedaży są różne. Majątek ten w znacznej części został wniesiony do Spółki w drodze aportu przez K. SA. Aport tych składników był zwolniony z podatku VAT. Część składników została nabyta przez P. we własnym zakresie, ich zakup mógł podlegać zwolnieniu z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarowi usług (Dz. U. Nr 54, poz. 353 z późn. zm. dalej ustawa o VAT), być opodatkowany zgodnie z procedurą VAT - marża na podstawie art. 120 ustawy o VAT lub mogły wystąpić inne okoliczności skutkujące tym, że w stosunku do nabywanych Składników Majątkowych Spółce nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego.

Wszystkie Środki Trwałe były przez Wnioskodawcę używane przez okres przekraczający pół roku. Mogą się jednak zdarzyć sytuacje, gdy część Składników Majątkowych z uwagi na zły stan techniczny i konieczność ich naprawy nie były w ostatnim czasie wykorzystywane przez Spółkę do świadczenia usług transportowych, w szczególności dotyczy to sytuacji gdy Środki Trwałe czekają na naprawę / modernizację.

Dodatkowo znaczna część Składników Majątkowych podlegała naprawom i ulepszeniom dokonywanym przez Spółkę. Wartość ulepszeń była różna, Spółka każdorazowo powiększała wartość początkową danego Środka Trwałego o wartość ulepszeń przekraczających w roku podatkowym kwotę 3.500 zł (zgodnie z przepisami w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych). Spółka odliczała podatek VAT naliczony zarówno z faktur dokumentujących wydatki na naprawy, jak i ulepszenia Śródków Trwałych.

W przypadku zastosowania zwolnienia z VAT do dostawy Śródków Trwałych, Spółka dokona stosownej korekty podatku naliczonego, odliczonego od wydatków na modernizację/ulepszenie, które powiększały wartość początkową poszczególnych Składników Majątkowych i w odniesieniu do których nie upłynął jeszcze 5-letni okres korekty przewidziany w art. 91 ust. 2 ustawy o VAT.

Mając na uwadze powyższe, Spółka wnosi o potwierdzenie, że w przypadku podjęcia decyzji o sprzedaży Składników Majątkowych na rzecz podmiotu trzeciego dostawa tych składników będzie zwolniona z podatku VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Stanowisko Wnioskodawcy:

Ad 1)

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że dla celów określenia, czy dostawa danego Środka Trwałego (używanego przez okres co najmniej pół roku po nabyciu prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel) podlega zwolnieniu z VAT jako dostawa towaru używanego, należy wykazać, że Spółce nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w stosunku do transakcji nabycia tego Środka Trwałego (a nie jakiejkolwiek czynności związanej z tym środkiem - np. z jego naprawą).

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku VAT dostawę towarów używanych pod warunkiem, że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Definicja towaru używanego znajdująca się w art. 43 ust. 2 ustawy o VAT zakłada, że przez towary używane rozumie się ruchomości, których okres używania przez podatnika dokonującego ich dostawy wyniósł co najmniej pół roku po nabyciu prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel.

Zdaniem Spółki, na potrzeby przepisu art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT należy przyjąć, że brak prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego bada się w odniesieniu do nabycia danego towaru (a nie np. w odniesieniu do wydatków na jego naprawę czy też ulepszenie, w stosunku do których podatnikowi dokonującemu dostawy przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego).

Taką interpretację powyższego przepisu potwierdza również cel jego wprowadzenia. Celem ustawodawcy było umożliwienie zwolnienia z VAT dostawy towarów, w odniesieniu do których ekonomiczny ciężar podatku został poniesiony przez podatnika niemającego prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy ich nabyciu (ew. imporcie).

W przypadku, gdyby zamierzeniem ustawodawcy było opodatkowanie podatkiem VAT towarów, w stosunku do których przy nabyciu podatnik nie miał prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a po nabyciu ponoszone były wydatki, w stosunku do których takie prawo przysługiwało (np. ulepszenia w rozumieniu ustawy o p.d.o.p.), to przepis zostałby skonstruowany analogicznie do art. 43 ust. 1 pkt 10 i pkt 10a ustawy o VAT w stosunku do nieruchomości.

Dodatkowo, przysługiwanie prawa do odliczenia w stosunku do wydatków, które nie wpłynęły na wartość początkową towaru w chwili jego nabycia pozostaje bez znaczenia dla określenie prawa do zastosowania zwolnienia w stosunku do dostawy tego towaru jako towaru używanego. Zastosowanie odmiennego podejścia, prowadziłoby do powstania sytuacji, w której o braku możliwości zastosowania zwolnienia z VAT w odniesieniu do towarów, przy nabyciu których podatnikowi nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, przesądzałoby wykonanie w stosunku do tego towaru (po jego nabyciu) jakiejkolwiek czynności, przy której podatnikowi przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego (np. usługi naprawy, opodatkowanej 22% VAT, który to podatek podatnik miałby prawo odliczyć). Takie podejście byłoby sprzeczne z celem wprowadzenia omawianego przepisu.

Powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie w doktrynie podatkowej. Dla przykładu Tomasz Michalik (VAT. Komentarz 2009, wyd. VI, C.H. Beck) stoi na stanowisku, że jest "nieuzasadnione na gruncie konstrukcji przepisów, aby zastosować w tym przypadku rozumienie szersze niż tożsame z pojęciem przy nabyciu".

W analogiczny sposób powyższy przepis interpretują sądy. Dla przykładu, Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 26 lutego 2008 r. (I FSK 275/07) stwierdził, że "z treści art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT nie wynika bowiem, by ustawodawca uzależnił prawo podatnika do skorzystania z tego zwolnienia od tego, czy jest to podatnik zarejestrowany, czy też nie. Jedynym wprowadzonym przez niego warunkiem zastosowania analizowanego zwolnienia jest to, aby podatnikowi dokonującemu dostawy towarów używanych nie przysługiwało - przy ich nabyciu - prawo do odliczenia podatku naliczonego".

Artykuł 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym w dacie wydania ww. wyroku regulował zwolnienie z opodatkowania VAT dla dostawy towarów używanych - w tym również budynków i budowli lub ich części - pod warunkiem, że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Obecnie art. 43 ust. 1 pkt 2 dotyczy wyłącznie zwolnienia dla towarów używanych, będących ruchomościami (dostawa budynków i budowli lub ich części uregulowana jest w art. 43 ust. 1 pkt 10-10a ustawy o VAT) niemniej jednak brzmienie warunku zawartego w tym przepisie pozostało bez zmian.

Według wcześniejszego brzmienia art. 43 ust. 6 ustawy o VAT, zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 2 dla towarów używanych nie stosowało się do dostawy niektórych budynków i budowli lub ich części jeżeli przed wprowadzeniem ich do ewidencji środków trwałych lub w trakcie użytkowania, wydatki poniesione przez podatnika na ulepszenie w rozumieniu przepisowo podatku dochodowym stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

W związku z powyższym gdyby przyjąć, że możliwość odliczenia podatku naliczonego w "stosunku do towarów" nie odnosi się wyłącznie do podatku naliczonego przy nabyciu towarów ale do każdego wydatku poniesionego w związku z daną nieruchomością, co do którego przysługiwało podatnikowi prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego (ulepszenia / modernizacji / remontu), wówczas nie miałoby racji bytu wyłączenie ze zwolnienia uregulowane w art. 43 ust. 6 ustawy o VAT, które specyficznie odnosi się do wydatków ponoszonych również w trakcie użytkowania. Każdy bowiem, nawet najmniejszy wydatek związany zdanym towarem powodowałby wyłączenie możliwości zastosowania zwolnienia.

W konsekwencji, zakładając racjonalne działanie ustawodawcy, w celu zastosowania zwolnienia z opodatkowania VAT dla dostawy danych towarów należy, zdaniem Spółki, wykazać, że przy nabyciu w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Pogląd ten znajduje potwierdzenie w innym wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego. W orzeczeniu z dnia 20 sierpnia 2008 r. (sygn. I FSK 969/07) sąd stwierdził, że "ważnym elementem (...) norm prawnych ustanawiających zwolnienie od podatku od towarów i usług (...) jest zdarzenie w postaci nabycia towarów. Moment zaistnienia tego zdarzenia jest bowiem miarodajny dla ustalenia, czy podatnikowi przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego, która to kwestia (...) jest decydująca z punktu widzenia możliwości zastosowania (...) zwolnienia od podatku".

Powyższe stanowisko zajmują także organy podatkowe. Dla przykładu, Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji indywidualnej z dnia 7 sierpnia 2009 r. (sygn. ITPP1/443-428a/09/BK) wskazał, że "w odniesieniu do dostawy środków trwałych niemodernizowanych, nabytych w ramach zakupu przedsiębiorstwa bez prawa do odliczenia podatku od towarów i usług oraz środków trwałych nabytych w ramach zakupu przedsiębiorstwa bez prawa do odliczenia podatku od towarów i usług, następnie zmodernizowanych przez Spółkę - w związku z przeprowadzaną modernizacją dokonano odliczenia podatku VAT, Spółka winna zastosować zwolnienie od podatku od towarów i usług, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług, gdyż przy ich nabyciu nie przysługiwało Spółce prawo do odliczenia podatku (...)".

Podobne stanowisko zostało zaprezentowane w interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 1 grudnia 2009 r. (sygn. ILPP1/443-1123/09-02/MK) oraz w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 7 lipca 2009 r. (sygn. ITPP1/443-417/09/1K).

W myśl powyższego, Spółka stoi na stanowisku, że dla celów określenia, czy dostawa danego Środka Trwałego (używanego przez okres co najmniej pół roku po nabyciu prawa do rozporządzania nimi jak właściciel) podlega zwolnieniu z VAT jako dostawa towaru używanego, należy wykazać, że Spółce nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w stosunku do transakcji nabycia tego Środka Trwałego (a nie jakiejkolwiek czynności związanej z tym środkiem po jego nabyciu - np. z jego naprawą).

Ad 2)

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że dostawa Składnika Majątkowego, który był używany przez Spółkę ponad pół roku, a który z uwagi na stan techniczny nie był w ostatnim czasie wykorzystywany do świadczenia usług transportowych (np. oczekiwał na remont), będzie zwolniona z opodatkowania (przy założeniu, że Spółce nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w stosunku do transakcji nabycia tego Składnika Majątkowego).

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę towarów używanych, pod warunkiem, że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. W myśl art. 43 ust. 2 ustawy o VAT, przez towary używane, o których mowa w ust. 1 pkt 2, rozumie się ruchomości, których okres używania przez podatnika dokonującego ich dostawy wyniósł co najmniej pół roku po nabyciu prawa do dysponowania tymi towarami jak właściciel.

Zdaniem Spółki, z literalnego brzmienia art. 43 ust. 2 ustawy o VAT wynika, że aby dany towar mógł zostać uznany za towar używany, konieczne jest, aby był on używany przez podatnika co najmniej pół roku, przy czym półroczny okres używania musi wystąpić w dowolnym momencie pomiędzy dniem nabycia prawa do rozporządzania tym towarem jak właściciel a dniem jego dostawy. Innymi słowy, towarem używanym będzie także taki Składnik Majątkowy, który był przez Spółkę w przeszłości używany przez okres dłuższy niż pół roku, a który z uwagi na stan techniczny, nie był przez Spółkę wykorzystywany do świadczenia usług transportowych bezpośrednio przed dokonaniem jego dostawy.

Jak wspomniano wyżej, definicja towaru używanego zawarta w ustawie o VAT wymaga bowiem jedynie, aby towar był używany przez podatnika co najmniej pół roku w okresie pomiędzy jego nabyciem a dostawą nie odnosząc się w żaden sposób do momentu, w którym w tym okresie ma wystąpić półroczne używanie. Dla zastosowania zwolnienia z podatku VAT do dostawy towaru wystarczy zatem, aby dany towar był używany przez co najmniej pół roku w okresie od dnia jego nabycia do dnia dostawy i żeby podatnikowi dokonującemu dostawy towaru nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu tego towaru.

W myśl powyższego, P. stoi na stanowisku, że dostawa Składnika Majątkowego, który był używany przez Spółkę ponad pół roku, a który z uwagi na stan techniczny nie był w ostatnim czasie wykorzystywany do świadczenia usług transportowych (np. oczekiwał na remont), będzie zwolniona z opodatkowania (przy założeniu, że Spółce nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w stosunku do transakcji nabycia tego Składnika Majątkowego).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Z definicji zawartej w art. 2 pkt 6 ustawy wynika, że przez towary uważa się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Stosownie do art. 41 ust. 1 ustawy, podstawowa stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Zgodnie z art. 146a, zgodnie z którym w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r.:

Oprócz stawki podstawowej, na wybrane grupy towarów i usług, ustawodawca przewidział obniżenie, w drodze rozporządzenia (art. 146d ustawy VAT), stawek podatku do wysokości: 8%, 5% i 0%.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone w art. 43 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zwolnieniem od podatku została objęta - zgodnie z treścią art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy - dostawa towarów używanych, pod warunkiem że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Przez towary używane, o których mowa w ust. 1 pkt 2, rozumie się ruchomości, których okres używania przez podatnika dokonującego ich dostawy wyniósł co najmniej pół roku po nabyciu prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel (art. 43 ust. 2 ustawy).

Ze złożonego wniosku wynika, iż Wnioskodawca rozważa przeprowadzenie restrukturyzacji mającej na celu uproszczenie działalności w zakresie użytkowania i utrzymania posiadanych Środków Trwałych oraz zwiększenie skuteczności w zarządzaniu tymi środkami. W ramach planowanej restrukturyzacji Spółka zamierza sprzedać część posiadanych przez nią Składników Majątkowych na rzecz podmiotu trzeciego, który następnie udostępni Wnioskodawcy odpłatnie te składniki w ramach umowy cywilnoprawnej (leasing/najem/dzierżawa). W stosunku do Składników Majątkowych, będących przedmiotem planowanego zbycia Spółce nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego.

Wszystkie Środki Trwałe były przez Wnioskodawcę używane przez okres przekraczający pół roku. Mogą się jednak zdarzyć sytuacje, gdy część Składników Majątkowych z uwagi na zły stan techniczny i konieczność ich naprawy nie były w ostatnim czasie wykorzystywane przez Spółkę do świadczenia usług transportowych, w szczególności dotyczy to sytuacji gdy Środki Trwałe czekają na naprawę / modernizację. Dodatkowo znaczna część Składników Majątkowych podlegała naprawom i ulepszeniom dokonywanym przez Spółkę. Wartość ulepszeń była różna, Spółka każdorazowo powiększała wartość początkową danego Środka Trwałego o wartość ulepszeń przekraczających w roku podatkowym kwotę 3.500 zł (zgodnie z przepisami w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych). Spółka odliczała podatek VAT naliczony zarówno z faktur dokumentujących wydatki na naprawy, jak i ulepszenia Śródków Trwałych.

Mając na uwadze okoliczności przedstawione w sprawie należy stwierdzić, że dostawa składników majątkowych opisanych w złożonym wniosku, z uwagi na spełnienie wymogów określonych w art. 43 ust. 1 pkt 2 i ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, korzystać będzie ze zwolnienia od podatku, na mocy powołanego przepisu art. 43 ust. 1 pkt 2.

Zatem należy uznać stanowisko Wnioskodawcy za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.