IPPP2/443-965/13-4/DG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 3 września 2013 r. (data wpływu 11 września 2013 r.) uzupełnionym pismem z dnia 20 listopada 2013 r. (data wpływu 29 listopada 2013 r.) na wezwanie z dnia 18 listopada 2013 r. znak IPPP2/443-965/13-2/DG o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie w zakresie opodatkowania czynności wykonywanych na podstawie umowy o dzieło - jest prawidłowe.

W dniu 11 września 2013 r. wpłynął do tut. Organu ww. wniosek uzupełniony pismem z dnia 20 listopada 2013 r. (data wpływu 29 listopada 2013 r.) na wezwanie z dnia 18 listopada 2013 r. znak IPPP2/443-965/13-2/DG o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie w zakresie opodatkowania czynności wykonywanych na podstawie umowy o dzieło.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca od ponad 2 lat ma zawartą umowę o dzieło, w ramach której pisze artykuły o tematyce prawnopodatkowej. Są to dzieła oryginalne. Wnioskodawca przenosi na Zamawiającego na wyłączność i bezterminowo prawa autorskie majątkowe oraz prawa pokrewne do tych dzieł.

Artykuły dotyczą tematów zamówionych przez Zamawiającego. Dzieło ma mieć określoną objętość. Z umowy wynika, jakie są warunki wynagrodzenia. Z uwagi na to, że to Zamawiający ponosiłby odpowiedzialność wobec osób trzecich z tytułu wykonywania praw związanych z dziełem, w umowie zawarte jest oświadczenie Wnioskodawcy, że nie mają miejsca żadne okoliczności, które mogłyby narazić Zamawiającego na odpowiedzialność wobec osób trzecich z tytułu wykonywania praw związanych z dziełem.

W przeszłości Wnioskodawca zawarł też odrębną umowę z tym samym Zamawiającym, w ramach której powstał nie artykuł, ale publikacja książkowa o konkretnej objętości, na temat określony przez Zamawiającego. Postanowienia tej umowy - podobnie, jak umów dotyczących artykułów - również dotyczyły m.in. warunków jej wykonania, wynagrodzenia oraz zawarte było w niej oświadczenie Wnioskodawcy, że nie mają miejsca żadne okoliczności, które mogłyby narazić Zamawiającego na odpowiedzialność wobec osób trzecich z tytułu wykonywania praw związanych z dziełem. Ponadto Wnioskodawca zawarł z innym Zamawiającym umowę dotyczącą sporządzenia i przeniesienia autorskich praw majątkowych do autorskiego programu szkolenia oraz wygłoszonego wykładu. Z umowy wynika, jakie są warunki jej wykonania, jakie będzie wynagrodzenie. Autor nie ponosi odpowiedzialności wobec osób trzecich z tytułu wykonywania przez Zamawiającego praw związanych z dziełem.

Zarówno artykuły, publikacja książkowa, jak też programy szkolenia i wykłady wymagają twórczego, niepowtarzalnego i indywidualnego podejścia, dlatego też stanowią przedmiot prawa autorskiego w rozumieniu art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2006 r. Nr 90, poz. 631 z późn. zm.)

Po uzyskaniu wpisu na listę doradców podatkowych, Wnioskodawca podejmie prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej, w ramach której będzie wykonywać czynności doradztwa podatkowego oraz doradztwa prawnego.

Planuje także kontynuować na dotychczasowych warunkach współpracę dotyczącą pisania artykułów oraz - jeśli otrzyma takie zamówienie - także publikacji książkowych. Wnioskodawca zamierza także zawierać umowy dotyczące przenoszenia na Zamawiających praw autorskich do jego autorskich programów szkoleń (wykładów, warsztatów) i wygłaszanych wykładów.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy czynności podejmowane z racji wykonywanych umów dotyczących pisania artykułów, autorskiego programu szkoleń, wykładów oraz z ewentualnie nowo zawieranych umów dotyczących tego typu dzieł stanowią wykonywaną samodzielnie działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.).

Zdaniem Wnioskodawcy:

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.; dalej ustawa VAT), podatnikami są osoby prawne jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie zaś do postanowień ustępu 2, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Jak zaś wynika z art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy VAT, za wykonywaną samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 1, nie uznaje się czynności, z tytułu których przychody zostały wymienione w art. 13 pkt 2-9 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli z tytułu wykonania tych czynności osoby te są związane ze zlecającym wykonanie tych czynności prawnymi więzami tworzącymi stosunek prawny pomiędzy zlecającym wykonanie czynności i wykonującym zlecane czynności co do warunków wykonywania tych czynności, wynagrodzenia i odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich.

Stosownie do postanowień art. 15 ust. 3a ustawy VAT, przepis ust. 3 pkt 3 stosuje się odpowiednio do usług twórców i artystów wykonawców w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzanych w formie honorariów za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw artystycznego wykonania albo ich wykonanie, w tym również wynagradzanych za pośrednictwem organizacji zbiorowego zarządzania prawami autorskimi lub prawami pokrewnymi.

Wnioskodawca otrzymywał, a także w przyszłości będzie otrzymywał wynagrodzenie w formie honorarium za przekazanie majątkowych praw autorskich do tworzonych dzieł: artykułów, książek, programów szkoleń i wykładów. Z zawartych umów będzie wynikało, jakie są warunki jej wykonania (między innymi temat dzieła, jego objętość, termin wykonania). Wnioskodawca, jako autor dzieła nie będzie ponosił odpowiedzialności wobec osób trzecich z tytułu wykonywania przez Zamawiającego praw związanych z dziełem.

W konsekwencji należy uznać, że usług Wnioskodawcy, wynagradzanego w formie honorarium za przekazanie majątkowych praw autorskich do tworzonych dzieł nie można uznać za wykonywaną samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 1 ustawy VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: z 2011 r. Dz. U. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Z art. 7 ust. 1 ww. ustawy wynika, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Natomiast w myśl art. 8 ust. 1 powołanej ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 w tym również:

Definicja świadczenia usług ma zatem charakter dopełniający definicję dostawy towarów i jest wyrazem realizacji powszechności opodatkowania podatkiem od towarów i usług transakcji wykonywanych przez podatnika w ramach działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - mocą ust. 2 powołanego artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy jednak zauważyć, iż nie wszystkie czynności wykonywane przez osoby fizyczne traktuje się jako wykonywaną samodzielnie działalność gospodarczą.

Na podstawie art. 15 ust. 3 ustawy, za wykonywaną samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 1, nie uznaje się czynności:

Z kolei w ust. 3a art. 15 ustawy stanowi, że przepis ust. 3 pkt 3 stosuje się odpowiednio do usług twórców i artystów wykonawców w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzanych w formie honorariów za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw artystycznego wykonania albo ich wykonanie, w tym również wynagradzanych za pośrednictwem organizacji zbiorowego zarządzania prawami autorskimi lub prawami pokrewnymi.

Analizując powyższe przepisy stwierdzić należy, że dostawa towarów lub świadczenie usług podlegać będą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywane będą przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy towarów lub świadczenia usług mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 i 7 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361), źródłami przychodów m.in. są:

* pozarolnicza działalność gospodarcza;

* kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a-c;

W myśl art. 13 pkt 2 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody z osobiście wykonywanej działalności artystycznej, literackiej, naukowej, trenerskiej, oświatowej i publicystycznej, w tym z tytułu udziału w konkursach z dziedziny nauki, kultury i sztuki oraz dziennikarstwa, jak również przychody z uprawiania sportu, stypendia sportowe przyznawane na podstawie odrębnych przepisów oraz przychody sędziów z tytułu prowadzenia zawodów sportowych.

Nie jest to jednak jedyny przepis ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych normujący źródło przychodu związane z działalnością twórczą, bowiem w myśl postanowień art. 18 ustawy z dn. 26 lipca 1991 r. za przychód z praw majątkowych uważa się w szczególności przychody z praw autorskich i praw pokrewnych w rozumieniu odrębnych przepisów, praw do projektów wynalazczych, praw do topografii układów scalonych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również z odpłatnego zbycia tych praw.

Jednym z rodzajów praw majątkowych, o których mowa w art. 18, są prawa autorskie i prawa pokrewne w rozumieniu odrębnych przepisów. Odrębne przepisy, o których mowa, to przepisy ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2006 r. Nr 90, poz. 631 z późn. zm.).

Stosownie do art. 1 ust. 1 tej ustawy przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór).

W świetle art. 1 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy, w szczególności przedmiotem prawa autorskiego są utwory wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne oraz programy komputerowe.

Z kolei w myśl art. 8 ust. 1. prawo autorskie przysługuje twórcy, o ile ustawa nie stanowi inaczej.

Z powołanych przepisów wynika, że dla uznania, że określone czynności wykonywane przez osobę fizyczną nie stanowią samodzielnie wykonywanej działalności gospodarczej i tym samym pozostają poza regulacjami ustawy o podatku od towarów i usług, istotne jest spełnienie wszystkich elementów wymienionych w art. 15 ust. 3 pkt 3 i ust. 3a ustawy o podatku od towarów i usług, które muszą wystąpić łącznie. Oznacza to, że przychody z tytułu wykonywanych czynności nie tylko winny być wymienione w art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, lecz także spełnione muszą zostać pozostałe kryteria przedmiotowe określające m.in. czy działanie usługodawcy odbywa się na warunkach ryzyka gospodarczego, a tym samym kto ponosi odpowiedzialność za wykonane usługi. Nie stanowią bowiem samodzielnej działalności gospodarczej, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, tylko i wyłącznie te czynności, gdy pomiędzy zlecającym ich wykonanie i wykonującym zlecone czynności istnieją więzy tworzące stosunek prawny w zakresie warunków wykonywania tych czynności, wynagrodzenia i odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich.

Odnośnie dwóch pierwszych warunków należy stwierdzić, że każdy w zasadzie stosunek prawny o charakterze odpłatnym istniejący pomiędzy podmiotem zlecającym wykonanie danej czynności a podmiotem, który daną czynność wykonuje, jest w jakimś sensie określony co do warunków wykonywania danych czynności oraz wynagrodzenia. Zauważyć natomiast trzeba, że sformułowanie w wyżej cyt. art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy odnoszące się do odpowiedzialności, należy rozumieć jako odpowiedzialność zleceniodawcy w stosunku do osób trzecich za czynności realizowane przez zleceniobiorcę w ramach wykonywania zlecenia. Tylko w takim przypadku ryzyko wykonania czynności zleconych przechodzi z faktycznego wykonawcy na osobę zlecającą ich wykonanie, co wyklucza samodzielny charakter działalności zleceniobiorcy. Tak bowiem rozumiana odpowiedzialność za wykonanie czynności wskazuje, kto ponosi ryzyko prowadzonej działalności, a tym samym wskazuje na wyłączenie ze sfery samodzielności (i z grona podatników podatku od towarów i usług) tego podmiotu, który nie odpowiada za efekt wykonywanej pracy wobec osób trzecich.

Nie będzie więc podatnikiem w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług osoba, która w ramach podpisanej umowy, tworzyć będzie ze zlecającym więzi analogiczne ze stosunkiem pracy, nie ponosząc tym samym ryzyka ekonomicznego w związku z wykonywanymi czynnościami. Tylko spełnienie wymogów wyłączających samodzielność działania poprzez zawarcie więzi prawnej między zleceniodawcą a zleceniobiorcą co do warunków wykonywania zleconych czynności, wynagrodzenia i odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich, pozwala jednocześnie wyłączyć wykonywane czynności, z opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Przywołany przepis ustawy o podatku od towarów i usług stanowi implementację do prawa krajowego art. 4 ust. 4 VI Dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw Państw Członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych - wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku (Dz.Urz.UE.L), obecnie art. 10 Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej, Dz.Urz.UE.L 347 z późn. zm. Zgodnie z postanowieniami wskazanego przepisu Dyrektywy 112 warunek, o którym mowa w art. 9 ust. 1, przewidujący, że działalność gospodarcza jest prowadzona samodzielnie wyklucza opodatkowanie VAT pracowników i innych osób, o ile są one związane z pracodawcą umową o pracę lub jakimikolwiek innymi więzami prawnymi tworzącymi stosunek prawny między pracodawcą a pracownikiem w zakresie warunków pracy, wynagrodzenia i odpowiedzialności pracodawcy.

Z kolei z przepisu art. 9 ust. 1 powołanej Dyrektywy wynika, że podatnikiem jest każda osoba prowadząca samodzielnie w dowolnym miejscu jakąkolwiek działalność gospodarczą, bez względu na cel czy też rezultaty takiej działalności.

Z powyższego zatem wynika, że warunkiem posiadania statusu podatnika jest prowadzenie działalności gospodarczej samodzielnie (niezależnie). Użycie pojęcia "samodzielnie", wyklucza opodatkowanie pracowników i innych osób, o ile są one związane z pracodawcą przez umowę o pracę lub innym stosunkiem prawnym do niego zbliżonym, tworzącym więzy między pracodawcą a pracownikiem co do warunków pracy, wynagrodzenia i odpowiedzialności pracodawcy.

Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w orzeczeniach sprecyzował, że za samodzielną nie będzie mogła być uznana działalność gospodarcza, która wykonywana jest przy wykorzystaniu infrastruktury i organizacji wewnętrznej podmiotu, na rzecz którego jest prowadzona, nie powoduje żadnego ryzyka ekonomicznego po stronie usługodawcy a nadto nie powoduje odpowiedzialności usługodawcy wobec osób trzecich za szkody wyrządzone w związku z prowadzoną działalnością (orzeczenia w sprawie C-202/90 Ayuntamiento de Sewilla a Recavdadores de Tributos de las Zonas Primera y Segunda, C-235/85 pomiędzy Komisją Europejską a Królestwem Holandii).

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawczyni od ponad 2 lat ma zawartą umowę o dzieło, w ramach której pisze artykuły o tematyce prawnopodatkowej. Są to dzieła oryginalne. Strona przenosi na Zamawiającego na wyłączność i bezterminowo prawa autorskie majątkowe oraz prawa pokrewne do tych dzieł. Z umowy wynika, jakie są warunki wynagrodzenia. Z uwagi na to, że to Zamawiający ponosiłby odpowiedzialność wobec osób trzecich z tytułu wykonywania praw związanych z dziełem, w umowie zawarte jest oświadczenie Wnioskodawcy, że nie mają miejsca żadne okoliczności, które mogłyby narazić Zamawiającego na odpowiedzialność wobec osób trzecich z tytułu wykonywania praw związanych z dziełem.

W przeszłości Wnioskodawca zawarł też odrębną umowę z tym samym Zamawiającym, w ramach której powstała publikacja książkowa na temat określony przez Zamawiającego. Postanowienia tej umowy również dotyczyły m.in. warunków jej wykonania, wynagrodzenia oraz zawarte było w niej oświadczenie Strony, że nie mają miejsca żadne okoliczności, które mogłyby narazić Zamawiającego na odpowiedzialność wobec osób trzecich z tytułu wykonywania praw związanych z dziełem. Ponadto Wnioskodawca zawarł z innym Zamawiającym umowę dotyczącą sporządzenia i przeniesienia autorskich praw majątkowych do autorskiego programu szkolenia oraz wygłoszonego wykładu. Z umowy wynika, jakie są warunki jej wykonania, jakie będzie wynagrodzenie. Autor nie ponosi odpowiedzialności wobec osób trzecich z tytułu wykonywania przez Zamawiającego praw związanych z dziełem.

Zarówno artykuły, publikacja książkowa, jak też programy szkolenia i wykłady wymagają twórczego, niepowtarzalnego i indywidualnego podejścia, dlatego też stanowią przedmiot prawa autorskiego w rozumieniu art. 1 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Po uzyskaniu wpisu na listę doradców podatkowych, Wnioskodawczyni podejmie prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej, w ramach której będzie wykonywać czynności doradztwa podatkowego oraz doradztwa prawnego.

Strona planuje kontynuować na dotychczasowych warunkach współpracę dotyczącą pisania artykułów oraz - jeśli otrzyma takie zamówienie - także publikacji książkowych. Wnioskodawczyni zamierza także zawierać umowy dotyczące przenoszenia na Zamawiających prawa autorskie do jej autorskich programów szkoleń (wykładów, warsztatów) i wygłaszanych wykładów. Z zawartych umów będzie wynikało, jakie są warunki jej wykonania (między innymi temat dzieła jego objętość, termin wykonania). Wnioskodawczyni, jako autor dzieła nie będzie ponosiła odpowiedzialności wobec osób trzecich z tytułu wykonywania przez Zamawiającego praw związanych z dziełem.

Przedmiotem wątpliwości Strony jest, czy czynności wykonywane na podstawie zawieranych umów dotyczących pisania artykułów, autorskiego programu szkoleń, wykładów będą stanowiły wykonywaną samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o VAT.

Z informacji zawartych we wniosku wynika, że Wnioskodawczyni osiąga przychody z praw autorskich i praw pokrewnych w rozumieniu ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Tym samym przychody osiągane z ww. źródła należy zakwalifikować do przychodów z tytułu świadczenia usług twórców i artystów wykonawców, o których mowa w przepisie art. 15 ust. 3a ustawy o VAT.

Zatem w kontekście powołanych przepisów prawa podatkowego oraz opisu sprawy, stwierdzić należy, że świadczone przez Wnioskodawczynię usługi na podstawie zawieranych umów o dzieło dotyczących pisania artykułów, autorskiego programu szkoleń, wykładów, nie będą mieścić się w definicji działalności gospodarczej określonej w ustawie o podatku od towarów i usług. W efekcie tego Zainteresowana nie będzie z ww. tytułu podatnikiem podatku od towarów i usług zobowiązanym do rozliczania tego podatku. Powyższe wynika w szczególności z treści ww. umów o dzieło, które będą przewidywać, że Strona nie będzie ponosiła odpowiedzialności wobec osób trzecich za treść napisanych artykułów, przygotowanych wykładów i szkoleń. Ponadto Wnioskodawczyni przy wykonywaniu przedmiotowej umowy nie będzie ponosiła ryzyka ekonomicznego, które cechuje prowadzenie działalności gospodarczej. Z tych też względów po spełnieniu wszystkich warunków określonych w art. 15 ust. 3 pkt 3 i ust. 3a cyt. ustawy (przychód z wykonywanych czynności wymieniony jest w art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) należy uznać, że wykonywane przez Wnioskodawczynię czynności na podstawie zawieranych w przyszłości umów o dzieło dotyczących pisania artykułów, prowadzenia szkoleń i wykładów nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Tym samym więc stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania niniejszej interpretacji.

W zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.