IPPP2/443-958/09-2/KK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony przedstawione we wniosku z dnia 31 sierpnia 2009 r. (data wpływu 3 września 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie momentu powstania obowiązku podatkowego oraz zastosowania kursów walut jest prawidłowe.

W dniu 3 września 2009 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca sprzedał w roku 2008 innej firmie krajowej dźwig samojezdny. Kontrakt opiewał na kwotę netto w Euro plus VAT w złotych. Kwota netto miała być wpłacona jako zaliczka. Po odebraniu urządzenia przez kupującego oraz wystawieniu faktury końcowej miała nastąpić zapłata pozostałej części - w złotych. Po otrzymaniu zaliczki w EUR wystawiono fakturę VAT, w okresie nie dłuższym jak 7 dni, na otrzymaną kwotę. VAT odprowadzono do US w wysokości wynikającej z przeliczenia wartości netto wg kursu średniego NBP z dnia poprzedzającego wystawienie faktury.

Po przekazaniu towaru wystawiono fakturę VAT końcową obejmującą pełną wartość zakupu (konieczność do rejestracji pojazdu), wykazując:

* kwotę zapłaconej zaliczki wraz z numerem faktury zaliczkowej, oraz

* kwotę pozostałą do zapłaty.

Kwota VAT wyliczona wg kursu średniego NBP z dnia poprzedzającego wystawienie faktury od różnicy kwoty netto odprowadzona do US.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Zdaniem wnioskodawcy, moment podatkowy dla podatku VAT występuje dwukrotnie:

Faktura końcowa VAT powinna ujmować kwoty VAT w PLN wg dwóch zastosowanych kursów walut do rozliczenia całej transakcji. Dla porządku może być wypisana dodatkowo kwota podatku VAT w Euro.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z dyspozycją art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 19 ust. 1 ustawy obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

Stosownie do art. 19 ust. 4 ustawy, jeżeli dostawa towaru lub wykonanie usługi powinny być potwierdzone fakturą, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7. dniu, licząc od dnia wydania towaru lub wykonania usługi.

Kwestie związane z otrzymaniem zaliczki regulują przepisy art. 19 ust. 11 ustawy, który stanowi, iż jeżeli przed wydaniem towaru lub wykonaniem usług otrzymano część należności, w szczególności: przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej otrzymania w tej części.

W myśl art. 106 ust. 1 ustawy podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Zgodnie z przepisem § 5 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2008 r. Nr 212, poz. 1337) faktura stwierdzająca dokonanie sprzedaży powinna zawierać co najmniej:

Stosownie do § 5 ust. 6 rozporządzenia kwoty podatku wykazuje się w złotych bez względu na to, w jakiej walucie określona jest kwota należności w fakturze.

Kwestie związane z fakturami zaliczkowymi reguluje § 10 ust. 1 rozporządzenia. Zgodnie z jego brzmieniem jeżeli przed wydaniem towaru lub wykonaniem usług otrzymano część należności lub całość należności, w szczególności: przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, fakturę wystawia się nie później niż siódmego dnia od dnia, w którym otrzymano część należności lub całość należności, od nabywcy z zastrzeżeniem ust. 2 i 3.

Faktura stwierdzająca otrzymanie części lub całości należności przed wydaniem towaru lub wykonaniem usług (zgodnie z § 10 ust. 4 rozporządzenia) powinna zawierać co najmniej:

1000+SP

gdzie:

ZB - oznacza kwotę otrzymanej części lub całości należności brutto,

SP - oznacza stawkę podatku;

Stosownie do § 10 ust. 5 rozporządzenia, jeżeli faktury, o których mowa w ust. 1-3, nie obejmuje całej ceny brutto, sprzedawca po wydaniu towaru lub wykonaniu usługi wystawia fakturę na zasadach określonych w § 5 i 7-9, z tym, że sumę wartości towarów (usług) pomniejsza się o wartość otrzymanych części należności, a kwotę podatku pomniejsza się o sumę kwot podatku wykazanego w fakturach dokumentujących otrzymanie części należności; taka faktura powinna zawierać również numer (y) faktur wystawionych przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi.

Z cytowanych wyżej przepisów wynika, iż na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług, ustawodawca dopuścił możliwość określania w fakturach kwot należności w walucie obcej, z tym zastrzeżeniem, że kwota podatku musi być bezwzględnie wykazana w złotych, przy czym rozliczenia w walutach obcych są dopuszczalne również w stosunkach pomiędzy kontrahentami krajowymi.

Jeżeli zatem Wnioskodawca wystawi fakturę dokumentującą dostawę towaru w walucie obcej na rzecz kontrahenta krajowego, to kwotę podatku należnego od tej transakcji obowiązany jest wykazać w złotych (jeśli miejscem dostawy jest terytorium Polski). Natomiast do przeliczenia kwot wykazanych w tej fakturze w walucie obcej będzie miała zastosowanie zasada określona w art. 31a ust. 1 ustawy, w myśl której w przypadku gdy kwoty stosowane do określenia podstawy opodatkowania są określone w walucie obcej, przeliczenia na złote dokonuje się według kursu średniego danej waluty obcej ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień powstania obowiązku podatkowego, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3.

Reasumując, w przypadku uregulowania części należności przed dostarczeniem towaru tj. zaliczki - obowiązek podatkowy powstanie zgodnie z art. 19 ust. 11 ustawy o podatku od towarów i usług czyli z chwilą otrzymania zaliczki. Zatem przeliczenia kwoty netto w euro na złotówki należy dokonać według kursu średniego danej waluty obcej ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień powstania obowiązku podatkowego.

Od pozostałej części należności po wydaniu towaru obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19 ust. 4 ustawy. Zatem przeliczenia kwoty netto w euro na złotówki należy dokonać według kursu średniego danej waluty obcej ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień powstania obowiązku podatkowego tj. dzień poprzedzający dzień wystawienia faktury VAT.

Odnośnie pytania drugiego Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie pragnie zaznaczyć, iż faktura końcowa w części dotyczącej podatku VAT nie musi zawierać informacji o zastosowaniu dwóch różnych kursów walut, gdyż kwota podatku winna zawsze być wykazana w złotych. Jeżeli wnioskodawca chce, może w uwagach zamieść na fakturze taką informację, jednakże ani ustawa ani rozporządzenia wykonawcze nie nakładają takiego obowiązku.

Jednocześnie tutejszy organ informuje, iż w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego - stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Biuro Krajowej Informacji Podatkowej, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.