IPPP2/443-956/11-2/KOM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 3 sierpnia 2011 r. (data wpływu 8 sierpnia 2011 r.), uzupełnione pismem z dnia 26 października 2011 r. (data wpływu 28 października 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kasy rejestrującej w przypadku, gdy zapłata za świadczoną usługę w całości następuje za pośrednictwem banku na rachunek bankowy Wnioskodawcy - jest nieprawidłowe.

W dniu 8 sierpnia 2011 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kasy rejestrującej w przypadku, gdy zapłata za świadczoną usługę w całości następuje za pośrednictwem banku na rachunek bankowy Wnioskodawcy. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 26 października 2011 r. (data wpływu 28 października 2011 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu z dnia 12 października 2011 r. znak IPPP2/443-956/11-2/KOM (skutecznie doręczone 20 października 2011 r.).

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka prowadzi działalność ochroniarską, według PKD 2007-8010Z "Działalność ochroniarska z wyłączeniem obsługi systemów bezpieczeństwa". Według PKWiU 2008 dla potrzeb podatku VAT usługi Spółki sklasyfikowane są pod pozycją 80.10.1 "Usługi ochroniarskie z wyłączeniem obsługi systemów bezpieczeństwa".

Wiodącą usługą Spółki są usługi ochrony mienia, w tym monitoring obiektów i to głównie usługi ochrony mienia są świadczone na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej. Spółka wykonuje również usługi w zakresie montażu systemów alarmowych, natomiast serwisy i konserwacja urządzeń monitorujących i alarmowych są usługami pomocniczymi do działalności głównej, niezbędne w celu jej prawidłowego wykonywania. Usługi te stanowią jednak niewielką część obrotów Spółki.

Spółka świadczy usługi zarówno na rzecz podmiotów gospodarczych, jak i na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej. Zgodnie z art. 111 ust. 1 ustawy o VAT dokonując sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej Spółka prowadzi ewidencję obrotu i kwoty podatku należnego za pośrednictwem kas rejestrujących, mimo tego że dotychczas, do końca 2010 r. obejmowało ją zwolnienie od tego obowiązku.

Sprzedaż usługi odbywa się tylko i wyłącznie na podstawie zawartych z klientem umów, które Spółka rejestruje w systemie bazodanowym, dedykowanym dla branży ochrony oraz zgodnie z wymaganiami ustawy o Ochronie Osób i Mienia dla potrzeb MSWiA.

Zgodnie z przepisami Spółka prowadzi:

Rejestr zawartych umów zawiera w szczególności:

Księga realizacji umowy zawiera w szczególności:

Wszystkie zawierane przez Spółkę umowy są skanowane i ewidencjonowane. Każda umowa posiada niezależny numer. Na podstawie zawartych umów, program księgowy generuje faktury abonamentowe (ryczałtowe miesięczne o takiej samej wartości). Jednego dnia w miesiącu zostaje wygenerowanych ok. 40000 faktur, w tym ok. 20000 dla osób fizycznych z zaznaczeniem, że dla osób fizycznych powinien drukować się również paragon fiskalny (w treści faktury przywołany jest nr umowy zawartej z klientem). Dopiero po zatwierdzeniu wygenerowanych faktur można drukować paragony fiskalne. Na obecną chwilę, na czterech drukarkach fiskalnych drukowanie paragonów zajmuje około sześciu godzin. Zatem na każdą wykonaną przez Spółkę usługę wystawiana jest faktura VAT, do której dla osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej drukowany jest paragon fiskalny.

Zaznaczyć w tym miejscu trzeba, że klientami Spółki jest około 20.000 osób fizycznych. Osoby te płacą za usługi Spółki na podstawie automatycznie wydrukowanego dla danej osoby polecenia przelewu z zawartymi na nim numerem rachunku bankowego indywidualnego dla każdego klienta oraz informacją, jakiego okresu płatność dotyczy. Faktury do klientów wysyłane są pocztą, klienci opłacają je za pośrednictwem przelewu bankowego lub na poczcie powołując się na numer umowy lub numer faktury.

Należy również zaznaczyć, że w 2010 r. Spółka wystąpiła o indywidualną interpretację, którą uzyskała w dniu 19 sierpnia 2010 r. Zgodnie z tą interpretacją, Spółka była zwolniona z obowiązku ewidencjonowania sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej przy zastosowaniu kas rejestrujących w zakresie usług sklasyfikowanych w PKWiU 74.60 (PKWiU 2004). Nie jest natomiast zwolniona w zakresie usług montażu systemów alarmowych oraz ich serwisu i konserwacji (PKWiU 2004 -45.41.22). Te drugie usługi jednakże Spółka wykonywała w 2010 r. w niewielkim zakresie.

Jednak pomimo otrzymania powyższej interpretacji potwierdzającej możliwość stosowania przez Spółkę zwolnienia od obowiązku rejestrowania obrotu za pośrednictwem kas rejestrujących, rejestracja taka miała miejsce w odniesieniu do wszystkich usług. W chwili obecnej jednak jest ona niezwykle uciążliwa i wymaga bardzo dużego zaangażowania pracowników, którzy muszą dopasować kilkadziesiąt tysięcy paragonów fiskalnych wydrukowanych na drukarkach fiskalnych do uprzednio wydrukowanych faktur. Obciążenie to jest nieproporcjonalnie duże do celu, w jakim wprowadzona została wprowadzona instytucja ewidencjonowania obrotu za pośrednictwem kas rejestrujących.

W uzupełnieniu z dnia 26 października 2011 r. (data wpływu 28 października 2011 r.) Spółka podała, iż rozpoczęła działalność gospodarczą w dniu 1 stycznia 2000 r.

W 2010 r. Spółka rejestrowała sprzedaż na drukarce fiskalnej i przekroczyła limit. Obrót wyniósł 16.207.358,69 zł.

Sprzedaż wszystkich usług na rzecz osób fizycznych Spółka ewidencjonuje na drukarce fiskalnej.

Zapytanie dotyczy wszystkich usług świadczonych przez Spółkę (czyli usługi ochroniarskie, monitorowania, montażu i konserwacji). Dotyczy fakturowania:

* umów na usługi podpisywanych są przez przedstawicieli handlowych u klientów,

* protokołów na wykonanie systemów, serwisów i konserwacji podpisywanych przez instalatorów i serwisantów u klientów.

Dopiero po dostarczeniu dokumentów przez przedstawicieli handlowych, instalatorów i serwisantów do firmy rozpoczyna się procedura prowadząca do zafakturowania usług. Jak już Wnioskodawca informował, posiada on specjalny program dla firm ochroniarskich, który na podstawie zeskanowanych do systemu umów i protokołów generuje faktury dla klientów. Następnie do faktur zostaje wydrukowany paragon fiskalny. Nie istnieje możliwość wydrukowania paragonu fiskalnego bez faktury, natomiast można wydrukować fakturę bez paragonu. Ponieważ nie ma bezpośredniego kontaktu z klientem, fakturę wraz z wydrukowanym do faktury przelewem wysyła się mu pocztą. Na druku przelewu są dane klienta, indywidualne konto, kwota do zapłaty i tytuł płatności, nie ma obrotu gotówkowego.

Wobec powyższego Wnioskodawca uważa, że firma nie powinna prowadzić ewidencji na rzecz osób fizycznych za pomocą drukarek fiskalnych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Spółka może skorzystać ze zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej przy zastosowaniu kas rejestrujących z uwagi na fakt, że zapłata nie jest dokonywana gotówką, a z ewidencji i dowodów dokumentujących transakcje jednoznacznie wynika, jakich konkretnie transakcji dotyczą zapłaty za pośrednictwem przelewu bankowego lub poczty.

Zdaniem Wnioskodawcy, z uwagi na stan faktyczny przedstawiony powyżej i fakt istnienia zwolnienia od obowiązku ewidencjonowania obrotów za pośrednictwem kasy rejestrującej przed 1 stycznia 2011 r. (potwierdzony stosowną interpretacją), nie jest ona zobowiązana do stosowania kasy rejestrującej także w roku 2012.

Zgodnie z § 2 ust. 1 pkt 1 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 lipca 2010 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących, do dnia 31 grudnia 2012 r. zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania sprzedaż w zakresie czynności wymienionych w załączniku do rozporządzenia. W załączniku natomiast, pod pozycją 37, zwalniającą z obowiązku ewidencjonowania konkretne czynności, znajduje się świadczenie usług, za które zapłata w całości następuje za pośrednictwem poczty, banku lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej (odpowiednio na rachunek bankowy podatnika lub na rachunek podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, której jest członkiem), pod warunkiem, że z ewidencji i dowodów dokumentujących transakcję jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie transakcji zapłata dotyczyła. Z dodatkowego zastrzeżenia do tego zwolnienia wynika, że nie dotyczy ono podatników, którzy rozpoczęli ewidencjonowanie tych czynności przed dniem 1 stycznia 2011 r.

Biorąc pod uwagę powyższy przepis Spółka uważa, że nie jest zobowiązana do ewidencjonowania obrotów za pośrednictwem kasy rejestrującej. Spełnia ona bowiem wszystkie wymagania przedstawionego powyżej zwolnienia: zapłata za usługi w całości bowiem następuje za pośrednictwem poczty, banku lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej na rachunek bankowy Spółki, a z ewidencji i dowodów dokumentujących transakcję jednoznacznie wynika, jakich konkretnie transakcji (umów i faktur) dotyczą zapłaty. Dodatkowo podkreślić należy, że wszystkie płatności dokonywane są na podstawie faktur VAT. Spółka natomiast do tej pory (przed 1 stycznia 2011 r.), z uwagi na przedmiot działalności zwolniona była od obowiązku używania kasy rejestrującej.

Na możliwość zastosowania zwolnienia wskazywałby również cel wprowadzenia przepisu i jego wykładnia celowościowa. Rolę wykładni celowościowej w interpretowaniu norm prawa podatkowego podkreślił Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 6 listopada 2003 r. (III RN 133/02) wskazując, że "pogląd zakładający prymat wykładni językowej przepisów regulujących ulgi i zwolnienia podatkowe, nie może prowadzić do negacji możliwości wykładni systemowej i/lub celowościowej tej grupy przepisów prawa podatkowego. (...) Wykładnia językowa powinna być uzupełniona wnioskami płynącymi z zastosowania innych rodzajów wykładni (historycznej, systemowej, funkcjonalnej, logicznej, a także celowościowej, która w odniesieniu do indywidualnych spraw rozstrzyganych w drodze decyzji administracyjnych może być uznana za odpowiednią i prowadzącą do realizacji zamierzeń ustawodawcy)".

Należy więc podkreślić, iż wykładnia celowościowa podobnie jak systemowa, mimo iż ma charakter subsydiarny w stosunku do wykładni językowej, to jednak jest pomocna do rozstrzygnięcia wątpliwości, jakie nasuwa wykładnia językowa lub też do sprawdzenia i potwierdzenia zasadności wniosków wynikających z wykładni językowej.

Należy więc zauważyć, iż celem wprowadzenia regulacji dotyczących obowiązku rejestrowania przez kasy fiskalne transakcji z osobami fizycznymi nieprowadzącymi działalności gospodarczej, było objęcie szczególną kontrolą obrotów i podatku należnego deklarowanego przez podatników sprzedających towary i usługi na rzecz tych podmiotów. W odróżnieniu od transakcji między podatnikami VAT, w przypadku dostaw realizowanych na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej, podatnik dokonujący takiej dostawy nie ma obowiązku wystawienia faktury VAT. Tym samym, nie istnieje mechanizm kontroli rzetelności deklarowanych obrotów i kwot podatku należnego, jak w przypadku faktur VAT, której posiadanie jest między innymi warunkiem odliczenia podatku naliczonego przez nabywcę towarów czy usług. Wynika to bowiem z faktu, iż czynny podatnik podatku VAT nie będzie zainteresowany zaniżeniem kwoty podatku uwidocznionej na fakturze. Brak opisanego mechanizmu w przypadku sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej grozi sytuacją, w której podatnik dokonujący takich dostaw - na rzecz nieoznaczonego i potencjalnie szerokiego kręgu odbiorców, jakimi są osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej - mógłby ukryć przed fiskusem rzeczywistą wielkość obrotu poprzez dokonanie sprzedaży nieudokumentowanej. Z uwagi na wspomniany potencjalnie szeroki krąg nabywców, wykrycie takiego nadużycia byłoby praktycznie niemożliwe. Biorąc pod uwagę wskazane ryzyko ustawodawca zdecydował, że co do zasady obrót z tytułu dostaw na rzecz osób fizycznych powinien podlegać ewidencjonowaniu przy wykorzystaniu kas fiskalnych.

Celem wprowadzenia regulacji dotyczących ewidencjonowania pewnych kategorii transakcji opodatkowanych VAT przy użyciu kas rejestrujących, było zatem zapobieżenie ewentualnym nadużyciom polegającym na zaniżaniu obrotów i kwot podatku należnego wynikających z transakcji, które nie są dokumentowane fakturami VAT. A więc brak obowiązku wystawienia faktury w przypadku sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej grozi sytuacją, w której podatnik taki mógłby ukryć przed fiskusem rzeczywistą wysokość obrotu poprzez dokonanie sprzedaży nieudokumentowanej. Stąd właśnie kasa rejestrująca - której funkcją jest z jednej strony drukowanie paragonów stanowiących potwierdzenie dokonanej sprzedaży - z drugiej zaś prowadzenie ewidencji sprzedaży.

Przez pryzmat wskazanego powyżej celu należy zatem interpretować regulacje dotyczące zwolnień z obowiązku rejestrowania transakcji przy użyciu kas rejestrujących. W kontekście opisanego celu oczywista jest zasadność wprowadzenia zwolnień zewidencjonowania transakcji dokonywanych na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej w sytuacjach, gdy zwolnienie takie nie godzi w przesłanki, jakimi kierował się ustawodawca wprowadzając ogólny obowiązek stosowania kas rejestrujących, a więc zwłaszcza w przypadkach, gdy zwolnienie nie niesie za sobą ryzyka ukrywania przez podatników rzeczywistych kwot obrotów i podatku należnego wynikających z transakcji realizowanych z osobami fizycznymi nieprowadzącymi działalności gospodarczej.

Przykładem sytuacji, w której nie ma ryzyka ukrycia rzeczywistych kwot obrotów i podatku należnego jest dokonywanie sprzedaży na rzecz osób fizycznych z płatnością tylko za pośrednictwem rachunku bankowego, w sytuacji gdy istnieje jednoznaczna możliwość zidentyfikowania płatności i przypisania jej do konkretnej umowy i faktury. Bezsprzecznie, w takich przypadkach krąg odbiorców świadczenia jest ściśle określony (osoby, które mają zawartą umowę ze spółką), a możliwość ustalenia faktycznych odbiorców oraz wartości świadczeń jest duża. W rezultacie, zrozumiałe i w pełni uzasadnione jest wprowadzenie oddzielnego zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania przy pomocy kas fiskalnych świadczenia usług, za które płatność jest realizowana za pośrednictwem rachunku bankowego, gdyż cel regulacji w postaci kontroli nad wysokością rzeczywiście uzyskiwanych obrotów nie jest zagrożony.

Mając na uwadze powyższą interpretację przepisów, dotychczasowy fakt istnienia zwolnienia od obowiązku ewidencjonowania (potwierdzony odrębną interpretacją), w przedstawionym przez Spółkę stanie faktycznym, który nie powoduje powstania ryzyka ukrywania przez Spółkę rzeczywistych kwot obrotów, nie będzie ona zobowiązana do ewidencjonowania obrotów za pośrednictwem kas rejestrujących.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 111 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

W art. 111 ust. 8 ustawy upoważniono Ministra Finansów do wydania rozporządzenia, w którym może uregulować kwestie zwolnienia określonych grup podatników lub czynności na czas określony z obowiązku ewidencjonowania obrotu za pomocą kasy rejestrującej, ze względu na rodzaj prowadzonej działalności lub wysokość obrotu.

Kwestię zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy użyciu kas rejestrujących niektórych czynności i niektórych grup podatników w obecnym stanie prawnym, tj. od 1 stycznia 2011 r. reguluje rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 26 lipca 2010 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. z 2010 r. Nr 138, poz. 930). Regulacje zawarte w powołanym rozporządzeniu przewidują zwolnienie z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących ze względu na rodzaj prowadzonej działalności - zgodnie z załącznikiem do rozporządzenia oraz wysokość obrotu - do określonej tym przepisem wysokości obrotów.

Stosownie do § 2 ust. 1 pkt 1 ww. rozporządzenia zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania do dnia 31 grudnia 2012 r. sprzedaż w zakresie czynności wymienionych w załączniku do rozporządzenia. W części II załącznika do ww. rozporządzenia - sprzedaż dotycząca szczególnych czynności - w pozycji 37 wymieniono świadczenie usług, za które zapłata w całości następuje za pośrednictwem poczty, banku lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej (odpowiednio na rachunek bankowy podatnika lub na rachunek podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, której jest członkiem), pod warunkiem, że z ewidencji i dowodów dokumentujących transakcję jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie dostawy zapłata dotyczyła - przy czym zwolnienie to nie dotyczy podatników, którzy rozpoczęli ewidencjonowanie tych czynności przed dniem 1 stycznia 2011 r.

Zwolnienie to jest zwolnieniem przedmiotowym, tj. dotyczącym niektórych czynności wykonywanych przez podatnika.

Należy podkreślić, iż zwolnienie z obowiązku ewidencjonowania pewnych czynności, nie ma wpływu na wielkość obrotu wyznaczającego obowiązek ewidencjonowania obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Aby zatem Wnioskodawca miał prawo do zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania obrotu przy zastosowaniu kasy rejestrującej na podstawie § 2 ust. 1 pkt 1 w związku z poz. 37 załącznika, muszą łącznie zostać spełnione następujące warunki:

* zapłata za dostawę towarów w całości następuje za pośrednictwem poczty lub banku na rachunek bankowy podatnika,

* z ewidencji i dowodów dokumentujących transakcje jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie transakcji zapłata dotyczyła,

Wnioskodawca nie rozpoczął ewidencjonowania tych usług przed dniem 1 stycznia 2011 r.

Nie wystąpienie jednego z nich oznacza brak możliwości zastosowania zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania obrotu przy zastosowaniu kasy rejestrującej.

W myśl natomiast § 3 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia, zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania do dnia 31 grudnia 2012 r. również podatników, u których kwota obrotu z działalności, o której mowa w art. 111 ust. 1 ustawy, nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym kwoty 40.000 zł i jeżeli wcześniej nie powstał wobec nich obowiązek ewidencjonowania, z zastrzeżeniem ust. 6, który stanowi, że zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, traci moc po upływie dwóch miesięcy, licząc od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiło w ciągu roku podatkowego przekroczenie kwoty obrotów w wysokości 40.000 zł, z działalności, o której mowa w art. 111 ust. 1 ustawy.

Powyższe zwolnienie jest zwolnieniem podmiotowym, tj. dotyczącym podmiotu.

Wymóg stosowania przez określone grupy podatników kas rejestrujących został wprowadzony przede wszystkim ze względu na potrzebę zapewnienia kontroli nad rzetelnością deklarowanych przez pewne grupy podatników podstaw opodatkowania. Obowiązek ewidencjonowania w kasie dotyczy bowiem tych transakcji, w przypadku których nie ma bezwzględnego obowiązku wystawiania faktur je dokumentujących (faktury wystawiane są wyłącznie na żądanie nabywców - osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej). W tym przypadku, przy braku innych form dokumentowania transakcji, istniałoby realne niebezpieczeństwo zaniżania obrotów (podstawy opodatkowania). Ewentualne wykrycie tego faktu byłoby znacznie utrudnione w przypadku, gdyby sprzedaż bezfakturowa nie została udokumentowana w żaden inny sposób. Obowiązek ewidencjonowania sprzedaży w kasie rejestrującej ma dyscyplinować podatników i przeciwdziałać przypadkom zaniżana obrotów.

Należy zatem uznać, iż celem wprowadzenia obowiązku ewidencjowania obrotu przy zastosowaniu kas rejestrujących było zobowiązanie podatników do ewidencjonowania tej sprzedaży, która nie jest dokumentowana w żaden inny sposób, a więc nie ma możliwości sprawdzenia, czy dana transakcja faktycznie miała miejsce. Tym samym, uzasadnione jest przyjęcie, iż wprowadzając zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania za pomocą kasy rejestrującej, ustawodawca zwolnieniem objął te czynności, które są już w jakiś sposób udokumentowane, a więc istnieje możliwość ustalenia podstawy opodatkowania.

Z treści wniosku wynika, iż Wnioskodawca od 2000 r. świadczy głównie usługi ochrony mienia, w tym monitoring obiektów oraz w mniejszym stopniu usługi w zakresie montażu systemów alarmowych, a serwis i konserwacja urządzeń monitorujących/alarmowych są usługami pomocniczymi do działalności głównej, niezbędne w celu jej prawidłowego wykonywania. Sprzedaż usługi odbywa się tylko i wyłącznie na podstawie zawartych z klientem umów, które Spółka rejestruje w systemie bazodanowym, dedykowanym dla branży ochrony oraz zgodnie z wymaganiami ustawy o Ochronie Osób i Mienia dla potrzeb MSWiA. Zapłata za usługi w całości następuje za pośrednictwem poczty, banku lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej na rachunek bankowy Spółki, a z ewidencji i dowodów dokumentujących transakcję jednoznacznie wynika, jakich konkretnie transakcji (umów i faktur) dotyczą zapłaty. Wszystkie płatności dokonywane są na podstawie faktur VAT. W 2010 r. Spółka przekroczyła limit kwoty obrotów (40.000 zł), który wyniósł 16.207.358,69 zł.

Spółka do tej pory (przed 1 stycznia 2011 r.), z uwagi na przedmiot działalności, nie miała obowiązku używania kasy rejestrującej w stosunku do świadczonych usług ochroniarskich, a miała taki obowiązek w stosunku do usług montażu i konserwacji systemów alarmowych (co zostało zresztą potwierdzone w interpretacji Ministra Finansów wydanej dla Wnioskodawcy w roku 2010), jednak jak podano w uzupełnieniu, w 2010 r. Spółka dobrowolnie ewidencjonowała na kasie fiskalnej sprzedaż wszystkich świadczonych na rzecz osób fizycznych usług, a więc również tych usług, wobec których nie miała takiego obowiązku.

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy oraz okoliczności przedstawione we wniosku stwierdzić należy, iż z uwagi na zapis zawarty w punkcie 2) objaśnień do załącznika do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 lipca 2010 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących, nie jest możliwe zastosowanie zwolnienia określonego w § 2 ust. 1 pkt 1 w powiązaniu z poz. 37 tego załącznika, gdyż przepis ten jednoznacznie wyklucza możliwość zastosowania określonego w nim zwolnienia w stosunku do usług, które przed 1 stycznia 2011 r. były przez podatnika ewidencjonowane przy zastosowaniu kasy rejestrującej. Nie zostały zatem spełnione łącznie wszystkie warunki uprawniające do zwolnienia z obowiązku ewidencji sprzedaży na kasie rejestrującej, o których mowa w ww. przepisach. Wobec powyższego, w sytuacji będącej przedmiotem złożonego wniosku, Wnioskodawca nie może zrezygnować z prowadzenia ewidencji sprzedaży usług przy zastosowaniu kasy rejestrującej.

Stąd też, stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w opisanym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.