IPPP2/443-954/10-5/MM - Opodatkowanie podatkiem VAT usług organizacji szkoleń dla urzędników administracji publicznej.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 13 grudnia 2010 r. (data wpływu 15 grudnia 2010 r.), uzupełnione pismem z dnia 4 stycznia 2011 r. (data wpływu 7 stycznia 2011 r.), pismem z dnia 8 lutego 2011 r. (data wpływu 11 lutego 2011 r.) oraz pismem z dnia 16 marca 2011 r. (data wpływu 21 marca 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania zwolnienia z podatku VAT dla świadczonych przez Wnioskodawcę usług szkolenia zawodowego - jest nieprawidłowe.

W dniu 15 grudnia 2010 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania zwolnienia z podatku VAT dla świadczonych przez Wnioskodawcę usług szkolenia zawodowego. Przedmiotowy wniosek zawierał braki formalne oraz braki w przedstawionym zdarzeniu przyszłym. W związku z czym tut. Organ podatkowy pismem z dnia 27 grudnia 2010 r., pismem z dnia 2 lutego 2011 r. oraz pismem z dnia 9 marca 2011 r. wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku o powyższe braki.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Firma s.c. zajmuje się organizacją seminariów (pozaszkolna forma kształcenia o czasie trwania nie krótszym niż 5 godzin zajęć edukacyjnych, której ukończenie umożliwia uzyskanie lub uzupełnienie wiedzy na określony temat, realizowana zgodnie z programem nauczania przyjętym przez organizatora kształcenia - rozporządzenie Ministra Edukacji i Nauki z dnia 3 lutego 2006 r.) Są to seminaria dla urzędników administracji publicznej, samorządowej, instytucji im podległych i innych podmiotów w zakresie uzupełniania przez osoby dorosłe wiedzy - ogólnej, umiejętności i kwalifikacji zawodowych z następujących dziedzin: prawo pracy administracyjne, cywilne, budowlane, archiwizacja dokumentów, kancelaria i sekretariat, finanse publiczne, rachunkowość, ochrona środowiska, seminaria dla pracowników oświaty, pomoc publiczna i społeczna, nieruchomości, zagospodarowanie przestrzenne, zamówienia publiczne.

Firma s.c. zgłasza również programy kształcenia do rejestru w Ministerstwie Infrastruktury na seminaria doskonalenia zawodowego przez rzeczoznawców majątkowych, pośredników w obrocie nieruchomościami oraz zarządców nieruchomości. Firma posiada także zaktualizowany wpis do rejestru instytucji szkoleniowych Wojewódzkiego Urzędu Pracy.

Na seminaria 7-godzinne Wnioskodawca nie uzyska akredytacji, mimo że Wnioskodawca prowadzi dokumentację przebiegu kształcenia (rozporządzenie Ministra Edukacji i Nauki z dnia 3 lutego 2006 r.), program nauczania, dziennik zajęć edukacyjnych, zawierający: listę obecności, wymiar godzin zajęć edukacyjnych, tematy zajęć edukacyjnych; protokół z egzaminu, jeżeli taki został przeprowadzony; rejestr wydanych zaświadczeń. Firma zatrudnia kadrę wykładowców posiadającą kwalifikacje zawodowe odpowiednie do prowadzonego kształcenia; zapewnia odpowiednie pomieszczenia wyposażone w sprzęt i pomoce dydaktyczne umożliwiające prawidłową realizację kształcenia, zapewniające bezpieczne i higieniczne warunki pracy i nauki; nadzór wewnętrzny służący podnoszeniu jakości prowadzonego kształcenia.

Do tej pory Wnioskodawca korzystał ze zwolnienia przedmiotowego z podatku VAT - jestzarejestrowany jako podatnik VAT zwolniony.

W uzupełnieniu do wniosku Wnioskodawca wskazał, co następuje:

* Wnioskodawca organizuje seminaria 7-godzinne, ale nie ma umocowania oświatowego, Zainteresowany nie dostanie akredytacji na formę kształcenia jaką jest seminarium jednodniowe;

* Wnioskodawca jest firmą działającą na zasadzie swobody gospodarczej, szczególnie dba o zachowanie standardów w sprawie uzyskania i uzupełnienia przez osoby dorosłe wiedzy ogólnej, umiejętności i kwalifikacji zawodowych w formach pozaszkolnych - Rozporządzenie MEN z 3 lutego 2006 r. Dz. U. z dnia 27 lutego 2006 r. - Zainteresowany zapewnia programy nauczania, właściwą kadrę dydaktyczną, sale wykładowe wyposażone w sprzęt i pomoce dydaktyczne umożliwiające prawidłową realizację kształcenia, zapewniające bezpieczne i higieniczne warunki pracy i nauki, prowadzi nadzór wewnętrzny, ewaluację seminariów, a także dokumentację kształcenia (program nauczania, dziennik zajęć edukacyjnych zawierający listę obecności, wymiar godzin edukacyjnych, tematykę zajęć, hospitacje i rejestr wydanych zaświadczeń oraz materiały dydaktyczne).

* klientem Wnioskodawcy są instytucje państwowe, doszkala pracowników urzędów miast, gmin, wojewódzkich, marszałkowskich, wszystkie instytucje podległe pod samorząd. Płatnikiem jest instytucja państwowa operująca finansami publicznymi, przy czym nie są to środki unijne.

Wg Wnioskodawcy usługi, które świadczy to usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26: prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach podpunkt a - przy czym te odrębne przepisy interpretuje następująco:

* Rozporządzenie MEN z 3 lutego 2006 r. Dz. U. z dnia 27 lutego 2006 r.

* Kodeks Pracy - Dz. U. z 15 czerwca 2010 r. nr 105, poz. 655 reguluje podnoszenie i uzupełnienie kwalifikacji zawodowych jako zdobywanie lub uzupełnianie wiedzy i umiejętności pracownika, z inicjatywy pracodawcy albo za jego zgodą,

* Ustawa o służbie cywilnej z 21 listopada 2008 r. art. 76.1 pkt 6,

* Ustawa o samorządzie terytorialnym z dnia 8 marca 1990 r. art. 24.1 pkt 7. Obydwie ustawy nakazują podnoszenie kwalifikacji i uzupełnianie wiedzy, ale nie wskazują form dokształcania i zasad.

Także usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26 finansowane w całości ze środków publicznych - podpunkt c - skoro klientem Wnioskodawcy jest służba cywilna lub samorząd, instytucje państwowe są płatnikami, to można uznać, że są to środki publiczne.

Zapis o finansowaniu w całości ze środków publicznych został złagodzony przez MF 31 grudnia 2010 r.: do 70% finansowania ze środków publicznych.

Firma s.c. posiada również zaktualizowany w styczniu 2011 r. wpis do Rejestru Instytucji Szkoleniowych Wojewódzkiego Urzędu Pracy, dokonała także zgłoszenia kilku programów kształcenia do rejestru w Ministerstwie Infrastruktury na seminaria doskonalenia zawodowego przez zarządców nieruchomości (Dz. U. Nr 80, poz. 475).

Reasumując Wnioskodawca jest przekonany, że zgodnie z zamysłem autorów nowelizacji ustawy o podatku VAT wszelkie szkolenia, kursy i seminaria mające na celu podnoszenie kwalifikacji lub przekwalifikowanie zawodowe są zwolnione z VAT, a jedynie kursy hobbystyczne nie służące podnoszeniu kwalifikacji pracowniczych np. kurs żeglarski, kurs pilotażu, kurs tańca towarzyskiego etc. są opodatkowane podatkiem VAT.

Ponadto Podatnik ubolewa, że ustawa jest nieczytelna i niezrozumiała dla zwykłego śmiertelnika - brak rozporządzeń szczegółowych do ustawy rodzi wiele pytań i kontrowersji, a zastosowane w niej przepisy nie mają charakteru powszechnego tak jak miało to miejsce w starej ustawie oraz załączniku nr 4, na mocy którego Wnioskodawca był do tej pory zwolniony z naliczania podatku VAT.

Ponadto w piśmie z dnia 16 marca 2011 r. Wnioskodawca wskazał, co następuje:

Misją Wnioskodawcy jest rozwój i doskonalenie profesjonalizmu kadr administracji samorządowej, administracji publicznej i jednostek im podległych oraz przedsiębiorstw. Organizujemy seminaria otwarte i zamknięte na zlecenie zainteresowanych urzędów. Oprócz instytucji państwowych w seminariach sporadycznie uczestniczą pracownicy innych przedsiębiorstw np. przedsiębiorstwa gospodarki komunalnej sp. z o.o., przedsiębiorstwa gospodarki mieszkaniowej sp. z o.o., spółdzielnie mieszkaniowe, Fabryka... S.A., S.A., spółki P, Spółdzielnia..., Wytwórnia..., Zakłady... S.A., T..., Elektrownia..., Sp. z o.o., G. sp. z o.o., W, P sp. z o.o. i inne.

Żeby nie być gołosłownym, sprawdzony został pod kątem płatnika za usługi szkoleniowe rok 2010, ponad 96% usług na 100% było finansowane przez instytucie państwowe. Sprawdzony został także rok 2011 do 15 marca - ponad 97% usług na 100% było finansowane przez instytucie państwowe. Reszta to przedsiębiorstwa i firmy wymienione przykładowo w podpunkcie a.

Firma s.c. prowadzi swoją działalność od stycznia 2006 r., od początku swojego istnienia ofertę szkoleniową Wnioskodawca kierował do instytucji państwowych na terenie województw inne firmy i przedsiębiorstwa z tych terenów to ułamek klientów Zainteresowanego, na niektórych tylko seminariach np. dot. zamówień publicznych, seminariów zgłoszonych do rejestru Ministra Infrastruktury dla zarządców nieruchomości, seminariów dotyczących żywienia dzieci i młodzieży w szkołach - szkoły są często obsługiwane pod względem gastronomicznym przez firmy kateringowe, które muszą przygotowywać żywienie wg określonych norm.

Reasumując świadczone przez Wnioskodawcę usługi szkoleniowe na seminariach otwartych są w jego ocenie finansowane przede wszystkim przez instytucje państwowe, które kierują swoich pracowników na seminaria w celu podniesienia kwalifikacji i uaktualnienia swojej wiedzy.

Na dzień dzisiejszy Wnioskodawca nie potrafi dokładnie określić jaki będzie udział procentowy (80, 90, 95%...) przychodów finansowanych przez instytucje państwowe (seminaria organizowane przez nabór otwarty), jednakże mając na uwadze poprzednie lata oraz misję firmy Wnioskodawca zakłada, że będzie to około 90-95% przychodów finansowanych przez instytucje państwowe.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w myśl ustawy z dnia 29 października 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług art. 43 pkt 29a Wnioskodawca może dalej korzystać z tego zwolnienia.

Zdaniem Wnioskodawcy może dalej korzystać ze zwolnienia z VAT na organizowane przez siebie seminaria dokształcania zawodowego - art. 43 pkt 29a. Także kodeks pracy zgodnie z nowymi przepisami (Dz. U. z 15 czerwca 2010 r., nr 105, poz. 655) rozumie podnoszenie kwalifikacji zawodowych jako zdobywanie lub uzupełnianie wiedzy i umiejętności przez pracownika z inicjatywy pracodawcy albo za jego zgodą - pracownicy ci w czasie odbywania szkoleń zachowują prawo do wynagrodzenia oraz otrzymują zwrot kosztów dojazdu. W przeciwnym przypadku nowa ustawa o podatku VAT preferowałaby tylko instytucje państwowe oraz objęte systemem oświaty art. 26 i 27 kosztem sektora prywatnego, który tak jak firma Wnioskodawcy zajmuje się doszkalaniem i podnoszeniem kwalifikacji art. 29a ustawy z dnia 29.10.2010. W przypadku, gdyby Firma s.c. nie mogła dalej korzystać ze zwolnienia z VAT na organizowane seminaria, będzie musiała podnieść ceny za swoje usługi, co spowoduje odejście klientów do instytucji, które oferują takie same usługi po niższych cenach, bo w myśl wspomnianej ustawy nie muszą płacić podatku VAT. Preferowanie sektora państwowego kosztem sektora prywatnego jest dla Wnioskodawcy rozwiązaniem niekonstytucyjnym i niedopuszczalnym w demokratycznym państwie prawa, działania takie powodują zmniejszenie PKB, a to sektor prywatny przecież jest filarem gospodarki. Ta sama usługa edukacyjna nie może być opodatkowana, jeśli organizuje ją firma prywatna, albo zwolniona z VAT, bo świadczy ją podmiot uprzywilejowany (uczelnia wyższa lub jednostka objęta systemem oświaty).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą o VAT", opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...), natomiast stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Stawka podatku, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy o VAT w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy, przewidują dla niektórych towarów i usług stawki obniżone lub zwolnienie od podatku.

Zgodnie z przepisem art. 8 ust. 3 ustawy o VAT, który na podstawie art. 1 pkt 3 ustawy z dnia 29 października 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 226, poz. 1476) został uchylony z dniem 1 stycznia 2011 r., usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, z zastrzeżeniem ust. 4, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa w art. 119.

Natomiast w myśl § 3 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207, poz. 1293 z późn. zm.) - dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług do dnia 31 grudnia 2010 r. stosuje się Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług (PKWiU), wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 42, poz. 264 z późn. zm.).

Należy zauważyć, że usługi, które dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług sklasyfikowane zostały w PKWiU 80, do dnia 31 grudnia 2010 r. - na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług i poz. 7 załącznika nr 4 do ustawy - korzystały z przewidzianego tam zwolnienia.

Zgodnie z art. 1 pkt 2 wskazanej ustawy z dnia 29 października 2010 r., do ustawy o podatku od towarów i usług wprowadza się art. 5a w następującym brzmieniu:

"Towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne".

Stosownie zaś do art. 1 pkt 8 lit. a) nowelizacji z dnia 29 października 2010 r., uchyla się - z dniem 1 stycznia 2011 r. - art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług i dodaje pkt 17-41.

Tym samym załącznik nr 4 do ustawy, który zawierał wykaz usług zwolnionych od podatku poprzez ich odwołanie do odpowiedniego symbolu PKWiU, został zastąpiony przez ustawodawcę ujęciem opisowym, którego zakres określono wykorzystując przepisy prawa unijnego i krajowego oraz orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości UE.

Zasadnicze znaczenie ma w tym przypadku dodanie do art. 43 ustawy punktów 26-29, regulujących zwolnienia od podatku działalności edukacyjnej.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku usługi świadczone przez:

Zgodnie natomiast z art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy o VAT zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26:

Z uregulowań zawartych w wyżej cytowanych przepisach wynika, iż dla oceny tego czy usługi szkolenia zawodowego dla osób dorosłych świadczone przez Wnioskodawcę są zwolnione od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a) ustawy o VAT, konieczne jest stwierdzenie:

Ponadto zgodnie z treścią § 13 ust. 1 pkt 20 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 2010 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 246, poz. 1649), zwanego dalej "rozporządzeniem", zwalnia się od podatku usługi w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, finansowane w co najmniej 70% ze środków publicznych, oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

W tym miejscu wskazać należy, iż w dniu 1 lipca 2006 r. weszły w życie przepisy rozporządzenia Rady (WE) nr 1777/2005 z dnia 17 października 2005 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 77/388/EWG w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. L Nr 288 str. 1). Rozporządzenie Rady nr 1777/2005 wiąże wszystkie państwa członkowskie i jest stosowane bezpośrednio. Oznacza to, iż przepisy tego rozporządzenia z dniem 1 lipca 2006 r. stają się częścią porządku prawnego, obowiązującego na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, bez konieczności ich implementacji w drodze ustawy. Rozporządzenie Rady nr 1777/2005 przyjęte zostało w celu jednolitego stosowania przez wszystkie państwa członkowskie systemu podatku od wartości dodanej, opartego na postanowieniach Szóstej Dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji przepisów Państw Członkowskich, dotyczących podatków obrotowych - Wspólny system podatku wartości dodanej: ujednolicona podstawa opodatkowania (77/388/EEC z późn. zm.).

Przepis art. 14 ww. rozporządzenia nr 1777/2005 wyjaśnia co należy rozumieć przez usługi kształcenia zawodowego i przekwalifikowania. W myśl tego przepisu usługi w zakresie kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zapewniane na warunkach określonych w art. 13 część A ust. 1 lit. i) dyrektywy 77/388/EWG (analogiczne zwolnienie zawiera art. 132 ust. 1 lit. i) obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej - Dz. U. L Nr 347, str. 1 z późn. zm.), obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, tak samo jak nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego bądź przekwalifikowania nie ma znaczenia do tego celu.

Zgodnie natomiast z art. 132 ust. 1 lit. i) ww. Dyrektywy, państwa członkowskie zwalniają kształcenie zawodowe lub przekwalifikowanie, łącznie ze świadczeniem usług i dostawą towarów ściśle z taką działalnością związanych, prowadzone przez odpowiednie podmioty prawa publicznego lub inne instytucje działające w tej dziedzinie, których cele uznane są za podobne przez dane państwo członkowskie.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego oraz z uzupełnienia do niego wynika, iż Wnioskodawca zajmuje się organizacją seminariów 7-godzinnych, na które nie ma umocowania oświatowego. Zainteresowany jest podmiotem działającym na zasadzie swobody gospodarczej dbającym o zachowanie standardów w sprawie uzyskania i uzupełniania przez osoby dorosłe wiedzy ogólnej, umiejętności i kwalifikacji zawodowych w formach pozaszkolnych, uregulowanym szczegółowo w rozporządzeniu Ministra Edukacji i Nauki z dnia 3 lutego 2006 r. Są to seminaria dla pracowników urzędów miast, gmin, wojewódzkich, marszałkowskich w zakresie uzupełniania przez osoby dorosłe wiedzy - ogólnej, umiejętności i kwalifikacji zawodowych z następujących dziedzin: prawo pracy administracyjne, cywilne, budowlane, archiwizacja dokumentów, kancelaria i sekretariat finanse publiczne, rachunkowość, ochrona środowiska, seminaria dla pracowników oświaty, pomoc publiczna i społeczna, nieruchomości, zagospodarowanie przestrzenne, zamówienia publiczne. Zainteresowany zgłasza również programy kształcenia do rejestru w ministerstwie infrastruktury na seminaria doskonalenia zawodowego przez rzeczoznawców majątkowych, pośredników w obrocie nieruchomościami oraz zarządców nieruchomości. Wnioskodawca w ramach swoich czynności prowadzi dokumentację przebiegu kształcenia określoną przepisami rozporządzenia - są to program nauczania, dziennik zajęć edukacyjnych, zawierający: listę obecności, wymiar godzin zajęć edukacyjnych, tematy zajęć edukacyjnych, protokół z egzaminu, jeżeli taki został przeprowadzony; hospitacje i rejestr wydanych zaświadczeń oraz materiały dydaktyczne. Ponadto Wnioskodawca zatrudnia kadrę wykładowców posiadającą kwalifikacje zawodowe odpowiednie do prowadzonego kształcenia; zapewnia odpowiednie pomieszczenia wyposażone w sprzęt i pomoce dydaktyczne umożliwiające prawidłową realizację kształcenia, zapewniające bezpieczne i higieniczne warunki pracy i nauki; nadzór wewnętrzny służący podnoszeniu jakości prowadzonego kształcenia. Oprócz ww. rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej Wnioskodawca wskazuje inne przepisy prawa, na podstawie których organizuje i prowadzi ww. szkolenia zawodowe. Są przepisy Kodeksu pracy, ustawy o służbie cywilnej oraz ustawy o samorządzie gminnym.

Biorąc pod uwagę opisaną we wniosku treść zdarzenia przyszłego oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa podatkowego tut. Organ podatkowy stwierdza, iż organizowanie przez Wnioskodawcę szkoleń zawodowych dla osób dorosłych z różnych dziedzin prawa w formie jednodniowego seminarium nie korzysta ze zwolnienia przedmiotowego z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a) ustawy o VAT obowiązującego od dnia 1 stycznia 2011 r.. Z przepisu tego jednoznacznie wynika, iż zwolnione są z podatku VAT usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach. Tymczasem powołane przez Wnioskodawcę przepisy m.in. rozporządzenie MEN, ustawa - Kodeks pracy, ustawa o służbie cywilnej oraz ustawa o samorządzie gminnym, w ocenie tut. Organu podatkowego są przepisami ogólnymi, które umożliwiają przeprowadzanie takich szkoleń, jednakże nie regulują szczegółowych form i zasad takiego szkolenia w odniesieniu do różnych dziedzin prawa, które są przedmiotem szkolenia.

Jednakże z dalszego uzupełnienia do wniosku wynika, iż świadczone przez Wnioskodawcę usługi to podnoszenie i uzupełnianie kwalifikacji zawodowych, finansowane co najmniej w 70% ze środków publicznych, bo płatnikami za usługi szkoleniowe są instytucje państwowe. Ponadto Zainteresowany podaje, iż został sprawdzony pod kątem płatnika za usługi szkoleniowe rok 2010, ponad 96% usług na 100% było finansowane przez instytucie państwowe. Sprawdzony został także rok 2011 do 15 marca - ponad 97% usług na 100% było finansowane przez instytucie państwowe. Reszta to przedsiębiorstwa i firmy inne niż instytucje państwowe. W przyszłości Wnioskodawca zakłada, że około 90-95% przychodów będzie finansowanych przez instytucje państwowe.

Kluczową rolę w rozwiązaniu wskazanego we wniosku problemu odgrywa przepis art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c) w związku z § 13 ust. 1 pkt 20 rozporządzenia. W ocenie tut. Organu podatkowego wskazany w tych przepisach termin "finansowanie ze środków publicznych" należy czytać szeroko. Słowo finansowane może dotyczyć zarówno szkolącego, który np. otrzymuje środki publiczne bądź nabywcy, który płaci za szkolenie ze środków publicznych. W zdarzeniu przyszłym Wnioskodawca wskazał, iż nabywcami świadczonych przez siebie usług szkoleniowych są instytucje państwowe, które finansują te usługi w ponad 70%.

Biorąc pod uwagę opis zdarzenia przyszłego oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa podatkowego tut. Organ podatkowy stwierdza, iż od dnia 1 stycznia 2011 r. działalność szkoleniowa prowadzona przez Wnioskodawcę będzie korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c) ustawy o VAT w związku z § 13 ust. 1 pkt 20 rozporządzenia, bowiem nabywcą świadczonych przez Wnioskodawcę usług szkoleniowych są w ponad 70% instytucje państwowe.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy z uwagi na odmienne uzasadnienie należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie, ul. M.C. Skłodowskiej 40, 20-029 Lublin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację, w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.