IPPP2/443-935/14-2/KOM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy - przedstawione we wniosku z dnia 22 września 2014 r. (data wpływu 25 września 2014 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT na roboty budowlane oraz budowlano-remontowe przeprowadzane w budynku zakładu opiekuńczo-leczniczego - jest prawidłowe.

W dniu 25 września 2014 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT na roboty budowlane oraz budowlano-remontowe przeprowadzane w budynku zakładu opiekuńczo-leczniczego.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka S.A. ("Wnioskodawca") jest wykonawcą robót budowlanych w ramach realizacji różnych projektów budowlanych, w tym uczestniczy w przetargach organizowanych w trybie ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. - Prawo zamówień publicznych (Dz. U. z 2013 r. poz. 907 z późn. zm.), których przedmiotem jest m.in. budowa, rozbudowa, przebudowa lub remont budynków, w których prowadzona jest działalność o charakterze medycznym w postaci zakładu opiekuńczo-leczniczego.

Budynki zakładu zgodnie z Polską Klasyfikacją Obiektów Budowlanych mieszą się w klasie 1264 "Budynki szpitali i zakładów opieki medycznej".

Zakłady opiekuńczo-lecznicze w związku z realizacją swoich zadań statutowych świadczą usługi przeznaczone dla osób przewlekle chorych niewymagających leczenia szpitalnego, u których występują istotne deficyty w samoopiece i samopielęgnacji, wymagających całodobowej i profesjonalnej opieki pielęgniarskiej, lekarskiej i rehabilitacyjnej.

Mieszkańcy takiej placówki mają zapewnione wszelkie udogodnienia socjalne mające na celu zapewnienie wszelkich wygód, tak aby czuli się oni jak we własnym domu. Zakłady tego typu zlokalizowane są w budynkach, gdzie dla ludzi starszych i niepełnosprawnych świadczone są usługi zakwaterowania i wyżywienia, wraz z opieką lekarską i pielęgniarską. Należy zaznaczyć, że budynki zakładów opiekuńczo-leczniczych nie są szpitalem, przychodnią czy sanatorium.

Pacjenci zakładów opiekuńczo-leczniczych są na ogół osobami wcześniej hospitalizowanymi, u których zakończono proces diagnozowania i leczenia operacyjnego, lecz ich stan nie pozwala na oddanie pod opiekę rodziny oraz osobami dotychczas przebywającymi w domu lub ośrodkach pomocy społecznej, których stan pogorszył się uniemożliwiając samodzielną egzystencję. Pacjenci całodobowo, stacjonarnie przebywają (zamieszkują) w zakładzie, często aż do swojej śmierci. Czynności podejmowane w placówce mają za zadanie zapewnienie pacjentom realizację podstawowych czynności życiowych oraz zapewnienie bezpieczeństwa socjalnego.

Trzeba podkreślić, że zakład opiekuńczo-leczniczy to forma stacjonarnej opieki długoterminowej, która polega na udzielaniu całodobowych świadczeń zdrowotnych, w odpowiednio urządzonych, stałych pomieszczeniach. Oznacza to, że taka instytucja świadczy typowe usługi zakwaterowania, czyli realizuje cel mieszkaniowy dla pacjentów przebywających na stałe w zakładzie wraz z opieką lekarską na czas nieokreślony.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Jaką wysokość stawki podatku VAT ma zastosować Wnioskodawca, jako wykonawca robót budowlanych lub budowlano-remontowych w budynku, w którym jest/będzie prowadzona działalność o charakterze medycznym w postaci zakładu opiekuńczo - leczniczego.

Stanowisko Wnioskodawcy:

W ocenie Wnioskodawcy, prace budowlane oraz budowlano-remontowe w budynku, w którym jest/będzie prowadzona działalność o charakterze medycznym w postaci zakładu opiekuńczo-leczniczego, opodatkowane są stawką obniżoną VAT, aktualnie w wysokości 8%.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. W myśl art. 5a ustawy o VAT, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne. Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Podstawowa stawka podatku VAT, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, wynosi 22% z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1, z tym, że zgodnie z art. 146a pkt 1 i 2 ustawy o VAT, w okresie do dnia 31 grudnia 2016 r. podstawowa stawka podatku wynosi 23%, a stawka obniżona, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.

W myśl art. 41 ust. 12 ustawy o VAT stawkę podatku, o której mowa w ust. 2 (tekst jedn.: stawkę obniżoną), stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym. Zgodnie z art. 41 ust. 12a ustawy o VAT przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b.

Dla celów podatku VAT stosuje się przepisy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 z późn. zm.), stanowiącego usystematyzowany wykaz obiektów budowlanych.

Zgodnie z tym rozporządzeniem do klasy 1264 zalicza się budynki szpitali i zakładów opieki medycznej.

Klasa ta obejmuje:

* budynki instytucji świadczących usługi medyczne i chirurgiczne oraz pielęgnacyjne dla ludzi,

* sanatoria, szpitale długoterminowego lecznictwa, szpitale psychiatryczne, przychodnie, poradnie, żłobki, ośrodki |pomocy społecznej dla matki i dziecka,

* szpitale kliniczne,

* szpitale więzienne i wojskowe,

* budynki przeznaczone do termoterapii, wodolecznictwa, rehabilitacji, stacje krwiodawstwa, laktaria, kliniki weterynaryjne itp.,

* budynki instytucji ochrony zdrowia świadczące usługi zakwaterowania, z opieką lekarską i pielęgniarską dla ludzi starszych, niepełnosprawnych itp.

Posłużenie się w ustawie o VAT wyrazem "ex" oznacza, że z klasy 1264 PKOB tylko budowa, remont, modernizacja, termomodernizacja lub przebudowa budynków instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską będzie korzystała z obniżonej stawki podatku od towarów i usług. Zatem obniżoną stawką podatku nie została objęta budowa, remont, modernizacja, termomodernizacja lub przebudowa budynków z klasy 1264 PKOB instytucji ochrony zdrowia bez świadczenia usługi zakwaterowania. Jak stwierdził Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w wyroku z dnia 4 listopada 2009 r. o sygn. I SA/Kr 1099/09 "chodzi tu o zakwaterowanie nie we własnym lokalu, ale w budynku, o którym mowa w art. 41 ust. 12a ustawy o podatku od towarów i usług. Istotne jest bowiem zaspokojenie potrzeb mieszkaniowych i bytowych osób, które przebywają w takim budynku w zasadzie na stałe, a jedynie ubocznie świadczone są na ich rzecz usługi lekarskie. Nie mogą to być zatem obiekty przeznaczone jedynie do krótkiego pobytu w celu hospitalizacji".

W myśl art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (Dz. U. Nr 112, poz. 654 z późn. zm.) stacjonarnych i całodobowych świadczeń zdrowotnych innych niż szpitalne udziela się w przypadku świadczeń, o których mowa w art. 9 ust. 1:

* pkt 1 - w zakładzie opiekuńczo-leczniczym;

* pkt 2 - w zakładzie pielęgnacyjno-opiekuńczym;

* pkt 3 - w zakładzie rehabilitacji leczniczej;

* pkt 4 - w hospicjum.

Na podstawie art. 9 ust. 1 ustawy o działalności leczniczej, stacjonarne i całodobowe świadczenia zdrowotne inne niż szpitalne mogą polegać na udzielaniu całodobowych świadczeń zdrowotnych, które obejmują swoim zakresem pielęgnację i rehabilitację pacjentów niewymagających hospitalizacji, oraz zapewnianiu im produktów leczniczych i wyrobów medycznych, pomieszczeń i wyżywienia odpowiednich do stanu zdrowia, a także prowadzeniu edukacji zdrowotnej dla pacjentów i członków ich rodzin oraz przygotowaniu tych osób do samoopieki i samopielęgnacji w warunkach domowych.

Natomiast zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 12 ustawy o działalności leczniczej, pod pojęciem stacjonarne i całodobowe świadczenie zdrowotne inne niż świadczenie szpitalne rozumie się świadczenia opiekuńcze, pielęgnacyjne, paliatywne, hospicyjne, świadczenia z zakresu opieki długoterminowej, rehabilitacji leczniczej, leczenia uzależnień, psychiatrycznej opieki zdrowotnej oraz lecznictwa uzdrowiskowego, udzielane pacjentom, których stan zdrowia wymaga udzielania całodobowych lub całodziennych świadczeń zdrowotnych w odpowiednio urządzonych, stałych pomieszczeniach. Zgodnie z art. 12 ust. 2 ustawy o działalności leczniczej, przepisów ust. 1 pkt 1, 2 i 4 nie stosuje się w przypadku udzielania świadczeń zdrowotnych wyłącznie w warunkach domowych.

Z powyższego wynika, że zakład opiekuńczo-leczniczy to forma stacjonarnej opieki długoterminowej. Zakład opiekuńczo-leczniczy udziela całodobowych świadczeń zdrowotnych, obejmujących m.in. leczenie, pielęgnację i rehabilitację osób niewymagających już hospitalizacji, ale które ze względu na stan swojego zdrowia i stopień niepełnosprawności oraz brak możliwości funkcjonowania w środowisku domowym wymagają stałego nadzoru fachowego personelu.

W praktyce oznacza to, że w zdecydowanej większości przypadków osoby objęte stacjonarną opieką długoterminową są zakwaterowane w zakładzie opiekuńczo-leczniczym, ponieważ jest to niezbędne w procesie leczenia, pielęgnacji i rehabilitacji, a jednocześnie usług tych nie można świadczyć tym ludziom w warunkach domowych.

O tym, że zakłady opiekuńczo-lecznicze świadczą usługi zakwaterowania świadczą również przepisy ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. z 2008 r. Nr 164, poz. 1027 z późn. zm.) oraz wydane na jej podstawie (art. 33a ust. 2) przepisy rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 25 czerwca 2012 r. w sprawie kierowania do zakładów opiekuńczo-leczniczych i pielęgnacyjno-opiekuńczych (Dz. U. 2012.731). Zgodnie z art. 18 ust. 1 tej ustawy, świadczeniobiorca przebywający w zakładzie opiekuńczo-leczniczym, pielęgnacyjno-opiekuńczym lub w zakładzie rehabilitacji leczniczej, który udziela świadczeń całodobowych, ponosi koszty wyżywienia i zakwaterowania.

Natomiast na podstawie § 8 ust. 1 ww. rozporządzenia, miesięczna opłata za pobyt w zakładzie opiekuńczym, obejmująca koszty wyżywienia i zakwaterowania, o której mowa w art. 18 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych, zwana dalej "opłatą", jest ustalana przez kierownika zakładu opiekuńczego.

Z powyższych przepisów niewątpliwie wynika, że zakłady opiekuńczo-lecznicze świadczą usługi zakwaterowania, ponieważ są one w przeważającej większości przypadków konieczne do świadczenia opieki długoterminowej w sposób całodobowy nad osobami starszymi i niepełnosprawnymi. Mając zatem na uwadze przywołane wyżej przepisy prawa oraz przedstawiony opis stanu faktycznego, w którym budynek, gdzie prowadzona jest działalność o charakterze medycznym w postaci zakładu opiekuńczo-leczniczego można zaklasyfikować wg PKOB do klasy 1264, to za uzasadnione i prawidłowe należy uznać stanowisko, że do robót budowlanych lub budowlano-remontowych w budynku właściwą stawką VAT jest stawka obniżona (aktualnie wynosząca 8%).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Stawka podatku VAT, na podstawie art. 41 ust. 1 ww. ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Stosownie do przepisu art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Jednakże w myśl art. 146a pkt 1 i 2 ww. ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

* stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%,

* stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy wynosi 8%.

Stosownie do art. 41 ust. 12 ustawy, stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym rozumie się, w myśl ust. 12a cyt. wyżej art. 41, obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b.

Do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, zgodnie z art. 41 ust. 12b ustawy, nie zalicza się:

Zgodnie z art. 41 ust. 12c ustawy, w przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej limity określone w ust. 12b stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej.

W myśl art. 2 pkt 12 ustawy, przez obiekty budownictwa mieszkaniowego rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11.

Jak wynika z powołanych przepisów, ustawodawca wprowadził preferencyjną stawkę opodatkowania dla usług budowlanych i remontowych, o których mowa w art. 41 ust. 12 ustawy, wykonywanych w obiektach budownictwa mieszkaniowego (z wyłączeniem lokali użytkowych) oraz w lokalach mieszkalnych znajdujących się w budynkach niemieszkalnych.

Ponadto 8% stawką opodatkowane są również usługi budowlane i remontowe wykonywane w obiektach sklasyfikowanych w PKOB w klasie 1264, lecz jedynie w sytuacji, gdy budynki te są budynkami instytucji ochrony zdrowia świadczącymi usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych.

Należy w tym miejscu wskazać, że dla celów podatku od towarów i usług stosuje się przepisy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz. U. Nr 112, poz. 1316, z późn. zm.), stanowiącego usystematyzowany wykaz obiektów budowlanych.

Zgodnie z cytowanym wyżej rozporządzeniem, do klasy 1264 zalicza się:

* Budynki instytucji świadczących usługi medyczne i chirurgiczne oraz pielęgnacyjne dla ludzi,

* Sanatoria, szpitale długoterminowego lecznictwa, szpitale psychiatryczne, przychodnie, poradnie, żłobki, ośrodki pomocy społecznej dla matki i dziecka,

* Szpitale kliniczne,

* Szpitale więzienne i wojskowe,

* Budynki przeznaczone do termoterapii, wodolecznictwa, rehabilitacji, stacje krwiodawstwa, laktaria, kliniki weterynaryjne itp.,

* Budynki instytucji ochrony zdrowia świadczące usługi zakwaterowania, z opieką lekarską i pielęgniarską dla ludzi starszych, niepełnosprawnych itp.

Klasa ta nie obejmuje domów opieki społecznej (bez opieki medycznej) dla ludzi starszych lub niepełnosprawnych itp. (PKOB 1130).

Należy zauważyć, że wymienione wyżej "budynki instytucji ochrony zdrowia świadczące usługi zakwaterowania, z opieką lekarską i pielęgniarską dla ludzi starszych, niepełnosprawnych itp." stanowią odrębną od szpitali grupę budynków.

Posłużenie się przez ustawodawcę wyrazem "ex" oznacza, że z klasy 1264 PKOB tylko budowa, remont, modernizacja, termomodernizacja lub przebudowa budynków instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską będzie korzystała z obniżonej stawki podatku od towarów i usług.

Gdyby ustawodawca zamierzał objąć zwolnieniem wszystkie budynki wymienione w klasie 1264 zapewne w powołanych wyżej przepisach wskazałby całą tę klasę bez zaznaczenia, że preferencyjna stawka VAT dotyczy wyłącznie budynków instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską dla ludzi starszych, niepełnosprawnych.

Treść powyższych przepisów wskazuje, że co do zasady, dostawa towarów i świadczenie usług, w aktualnie obowiązującym stanie prawnym, opodatkowane są stawką podatku od towarów i usług w wysokości 23%, której stosowanie ma charakter reguły ogólnej. Należy uznać, że w związku z charakterem ww. stawki podatku, stawki obniżone (preferencyjne) mają charakter wyjątkowy. Z uwagi zaś na to, że obniżone stawki podatku mają charakter wyjątkowy stwierdzić należy, że stawki te mogą mieć zastosowanie wyłącznie do czynności wskazanych wprost przez prawodawcę w ustawie o podatku od towarów i usług lub w przepisach wykonawczych do tej ustawy.

O możliwości zastosowania 8% stawki podatku od towarów i usług na podstawie art. 41 ust. 12 i 12a ustawy o VAT decyduje spełnienie przesłanek przewidzianych w tych przepisach.

Analizując treść art. 41 ust. 12 i 12a ustawy należy stwierdzić, że preferencyjna stawka podatku została przewidziana dla usług w zakresie budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy m.in. obiektów sklasyfikowanych według PKOB w klasie 1264, w sytuacji, gdy w budynkach tych będzie świadczona, przez instytucję ochrony zdrowia usługa zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, to znaczy instytucję świadczącą typowe usługi zakwaterowania, czyli realizującą cel mieszkaniowy wraz z opieką lekarską.

Obowiązek prawidłowego zakwalifikowania budynku do właściwej klasy PKOB, w związku z koniecznością zastosowania prawidłowej stawki podatku od towarów i usług przy świadczeniu usług budowlanych związanych z jego budową, remontem, modernizacją, termoizolacją czy przebudową ciąży na wykonawcy.

Mając na uwadze powyższe okoliczności należy stwierdzić, że roboty remontowo-budowlane wykonywane w budynkach sklasyfikowanych pod symbolem PKOB 1264 będą opodatkowane 8% stawką VAT jedynie w przypadku budynków w których realizowana będzie sensu stricte usługa zakwaterowania (realizacja celu mieszkaniowego) z opieką lekarską i pielęgniarską.

Zatem, obniżoną stawką podatku nie została objęta budowa, remont, modernizacja, termomodernizacja lub przebudowa budynków z klasy 1264 PKOB instytucji ochrony zdrowia bez świadczenia usługi zakwaterowania.

Powyższe stanowisko potwierdził Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w wyroku z dnia 4 listopada 2009 r. sygn. I SA/Kr 1099/09 cyt. "Analizując treść powyższych regulacji należy stwierdzić, że preferencyjna stawka opodatkowania została przewidziana dla usług budowlanych wykonywanych w obiektach sklasyfikowanych w PKOB w klasie ex 1264, tzn. w budynkach, w których świadczona jest, przez instytucję ochrony zdrowia, usługa zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską. Posłużenie się przez ustawodawcę wyrazem «ex» oznacza, że obniżona stawka podatku odnosi się tylko do usług budowlanych dotyczących danych obiektów, nie obejmuje natomiast usług świadczonych w innych obiektach. Zgodnie z PKOB wymienione w punkcie 6 «Budynki instytucji ochrony zdrowia świadczące usługi zakwaterowania, z opieką lekarską i pielęgniarską dla ludzi starszych, niepełnosprawnych, itp.» stanowią odrębną kategorię budynków (np. od szpitali czy sanatoriów) i tylko ta kategoria może korzystać z preferencyjnej stawki podatkowej. Przy czym orzekający w sprawie Sąd podziela stanowisko organu udzielającego interpretacji, że chodzi tu o zakwaterowanie nie we własnym lokalu, ale w budynku, o którym mowa w art. 41 ust. 12a ustawy o podatku od towarów i usług. Istotne jest bowiem zaspokojenie potrzeb mieszkaniowych i bytowych osób, które przebywają w takim budynku w zasadzie na stałe, a jedynie ubocznie świadczone są na ich rzecz usługi lekarskie. Nie mogą to być zatem obiekty przeznaczone jedynie do krótkiego pobytu w celu hospitalizacji".

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest wykonawcą robót budowlanych m.in. w budynkach, w których prowadzona jest działalność o charakterze medycznym w postaci zakładu opiekuńczo-leczniczego.

Budynki zakładu opiekuńczo-leczniczego zgodnie z Polską Klasyfikacją Obiektów Budowlanych mieszą się w klasie 1264 "Budynki szpitali i zakładów opieki medycznej". Zakłady opiekuńczo-lecznicze w związku z realizacją swoich zadań statutowych świadczą usługi przeznaczone dla osób przewlekle chorych niewymagających leczenia szpitalnego, u których występują istotne deficyty w samoopiece i samopielęgnacji, wymagających całodobowej i profesjonalnej opieki pielęgniarskiej, lekarskiej i rehabilitacyjnej.

Ludzie starsi i niepełnosprawni mają w takim zakładzie zagwarantowane zakwaterowanie i wyżywienie, wraz z opieką lekarską i pielęgniarską, czyli zakład realizuje cel mieszkaniowy dla pacjentów przebywających w nim na stałe wraz z opieką lekarską na czas nieokreślony.

Pacjenci są na ogół osobami wcześniej hospitalizowanymi, u których zakończono proces diagnozowania i leczenia operacyjnego, lecz ich stan nie pozwala na oddanie pod opiekę rodziny oraz osobami dotychczas przebywającymi w domu lub ośrodkach pomocy społecznej, których stan pogorszył się uniemożliwiając samodzielną egzystencję. Pacjenci całodobowo, stacjonarnie przebywają (zamieszkują) w zakładzie, często aż do swojej śmierci. Czynności podejmowane w placówce mają za zadanie zapewnienie pacjentom realizację podstawowych czynności życiowych oraz zapewnienie bezpieczeństwa socjalnego. Zakład opiekuńczo-leczniczy to forma stacjonarnej opieki długoterminowej, która polega na udzielaniu całodobowych świadczeń zdrowotnych, w odpowiednio urządzonych, stałych pomieszczeniach.

Z uwagi na powyższe okoliczności oraz powołane przepisy należy stwierdzić, że skoro opisane we wniosku roboty budowlane i remontowo-budowlane związane z budynkiem zakładu opiekuńczo-leczniczego będą przez Wnioskodawcę prowadzone w budynku instytucji ochrony zdrowia, sklasyfikowanym według PKOB w klasie 1264, który to zakład swoim pacjentom (osobom starszym i niepełnosprawnym) prócz usługi pielęgnacyjno-medycznej świadczy także usługę długotrwałego zakwaterowania wraz z wyżywieniem, to wykonywane przez Wnioskodawcę usługi budowlane będą podlegały opodatkowaniu preferencyjną stawką podatku w wysokości 8% na podstawie art. 41 ust. 12 ustawy.

Stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Jednocześnie należy zauważyć, że zaklasyfikowanie danego budynku do właściwego grupowania statystycznego nie mieści się w ramach określonych w art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.), zgodnie z którym Minister właściwy do spraw finansów publicznych, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego.

W związku z tym, niniejszej odpowiedzi udzielono wyłącznie na podstawie klasyfikacji obiektu wskazanej przez Wnioskodawcę w treści złożonego wniosku i przy założeniu, że jest ona prawidłowa.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.