IPPP2/443-92/14-2/MM

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 13 marca 2014 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPP2/443-92/14-2/MM

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku który wpłynął do tut. Organu w dniu 3 lutego 2014 r. o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do wystawienia faktur VAT dokumentujących zbycie nabytych od lekarzy na rzecz pacjentów usług medycznych z zastosowaniem zwolnienia od podatku - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 lutego 2014 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do wystawienia faktur VAT dokumentujących zbycie nabytych od lekarzy na rzecz pacjentów usług medycznych z zastosowaniem zwolnienia od podatku.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca Sp. z o.o. (zwana dalej: "Spółką") zamierza pośredniczyć w świadczeniu usług medycznych na rzecz pacjentów (zwanych dalej: "Pacjentami") za pomocą serwisu internetowego służącego świadczeniu usług medycznych przez lekarzy różnych specjalizacji (zwanego dalej: "Platformą"). Spółka nie posiada statusu podmiotu leczniczego. Spółka działała będzie na zasadzie zbliżonej do licznie działających na rynku prywatnych przychodni medycznych, przy czym organizacja usług medycznych odbywała się będzie za pośrednictwem Platformy (w szczególności poprzez organizowanie kalendarza lekarza, umawianie i odwoływanie wizyt Pacjentów, wystawienie faktur / rachunków itp.). Spółka zamierza zawierać umowy cywilnoprawne z lekarzami. Lekarze za faktycznie wykonane usługi medyczne będą wystawiać na Spółkę faktury VAT/rachunki jako zwolnione z podatku VAT.

Czynności polegające na świadczeniu usług medycznych faktycznie wykonywane będą przez współpracujące ze Spółką osoby mające prawo wykonywania zawodu lekarza.

Rzeczywistymi beneficjentami tych usług będą Pacjenci, którzy będą nabywali usługi medyczne za określonym wynagrodzeniem od Spółki.

Przedmiotowa usługa polegać będzie na udzielaniu porad lekarskich przez lekarzy. Usługa medyczna świadczona będzie w formie rozmowy telefonicznej.

Platforma umożliwiała będzie zastosowanie przez Pacjentów formularzy zawierających informacje medyczne przydatne lekarzowi do przygotowania się do rozmowy telefonicznej.

Lekarze i personel Spółki nie będą mieli bezpośredniego kontaktu z Pacjentem i nie będą dokonywać jego badania, lecz co do zasady opierać się będą na dostarczonej dokumentacji medycznej oraz udzielonych przez Pacjenta informacjach. Celem świadczonych usług będzie m.in. profilaktyka, rozpoznanie (diagnostyka), udzielenie fachowej pomocy, wskazanie odpowiedniego sposobu leczenia, a tym samym działania zmierzające w szczególności do zachowania, przywracania i polepszenia stanu zdrowia Pacjenta.

Spółka dnia 19 czerwca 2013 r. w piśmie sygnowanym IPPP1/443-288/13-2/AP otrzymała pozytywne rozpatrzenie interpretacji podatkowej na analogiczne usługi świadczone przez Internet. Niniejsza interpretacja dotyczy usługi, która ma stanowić uzupełnienie dotychczasowej oferty Spółki.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 19a ustawy o VAT, który mówi, że zwalnia się świadczenie usług w zakresie opieki medycznej, służących profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia, które świadczone są w ramach wykonywania zawodu lekarza, jeżeli usługi te zostały nabyte przez podatnika we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej od podmiotów wskazanych w art. 43 ust. 1 pkt 19 ustawy o VAT, Spółka ma prawo wystawiać faktury VAT dokumentujące zbycie nabytych od lekarzy na rzecz Pacjentów usług medycznych, z zastosowaniem zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, Spółka działając we własnym imieniu, ale na rzecz osób trzecich (Pacjentów), będzie brała udział w świadczeniu usługi zwolnionej, tj. usługi w zakresie opieki medycznej, służącej profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia, nabywanej od podmiotu wskazanego w art. 43 ust. 1 pkt 19 ustawy o VAT, a tym samym Spółka, jako zbywca tych usług w fakturach VAT będzie mogła stosować zwolnienie od podatku od towarów i usług w oparciu o art. 43 ust. 1 pkt 19a ustawy o VAT.

UZASADNIENIE stanowiska Spółki:

Zgodnie art. 43 ust. 1 pkt 19a ustawy o VAT zwalnia się od podatku VAT świadczenie usług, o których mowa w pkt 18 i 19, jeżeli usługi te zostały nabyte przez podatnika we własnym imieniu ale na rzecz osoby trzeciej od podmiotów, o których mowa w pkt 18 i 19.

Zgodnie z pkt 18 i 19 usługami zwolnionymi od podatku VAT są usługi w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia, oraz dostawa towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane, świadczone na rzecz pomiotów leczniczych na terenie ich przedsiębiorstw, w których wykonywana jest działalność lecznicza oraz świadczone w ramach wykonywania zawodów:

a.

lekarza i lekarza dentysty,

b.

pielęgniarki i położnej,

c.

medycznych, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (Dz. U. Nr 112, poz. 654, Nr 149 poz. 887 i Nr 174 poz. 1039),

d.

psychologa.

W konsekwencji powyższego zwolnieniu od podatku od towarów i usług podlegają m.in. usługi w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia, świadczone w ramach wykonywania zawodu lekarza, również w sytuacji, gdy pomiędzy bezpośrednim świadczeniodawcą usługi a pacjentem istnieje pośrednik, nabywający usługę medyczną od świadczeniodawcy i zbywający ją osobie trzeciej (świadczeniobiorcy). Jest to całkowicie zrozumiałe, ponieważ w praktyce obrotu gospodarczego bardzo często występują sytuacje, w których rzeczywistym beneficjentem danego świadczenia jest inny podmiot niż ten, który jest bezpośrednio obciążany przez wykonawcę usługi lub dostawcę towaru (np. w przypadku nabywania pakietów medycznych przez pracodawców na rzecz pracowników).

Należy podkreślić, że obowiązujące od dnia 1 stycznia 2011 r. przepisy art. 43 ustawy o VAT dotyczące opieki medycznej, stanowią implementację do polskiego porządku prawnego przepisu art. 132 ust. 1 lit. b i c Dyrektywy 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L Nr 347/1 z późn. zm.) (zwanej dalej: "Dyrektywą").

Zgodnie zaś z ugruntowanym stanowiskiem Trybunału Sprawiedliwości UE, zwolnienia zawarte w art. 132 Dyrektywy stanowią autonomiczne pojęcie prawa wspólnotowego i mają na celu uniknięcie rozbieżności w stosowaniu systemu VAT w poszczególnych państwach członkowskich.

Jeśli chodzi w szczególności o zwolnienie przewidziane w art. 132 ust. 1 lit. b i c Dyrektywy, to z orzecznictwa Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości wynika, że pojęcie "opieka medyczna" dotyczy świadczeń medycznych, które służą diagnozie, opiece oraz, w miarę możliwości, leczeniu chorób lub zaburzeń zdrowia.

W kontekście powyższego, należy zauważyć, że w planowanym zdarzeniu przyszłym czynności wykonywane przez lekarzy, czyli udzielanie porad i konsultacji lekarskich, mają bezpośredni i rzeczywisty cel polegający w szczególności na diagnozie, pomocy oraz leczeniu chorób lub zaburzeń zdrowia. Ponadto, usługi te mają na celu uniknięcie lub zapobieżenie obrażeniom lub zakłóceniom zdrowia lub też wykrycie chorób, zwrócenie uwagi na odpowiedni sposób leczenia, czyli są ukierunkowanym na ochronę zdrowia osoby, której porada dotyczy.

Jednocześnie brak bezpośredniego kontaktu lekarza z Pacjentem nie zmienia w żaden sposób charakteru i celu usługi (na marginesie można jedynie dodać, że dla przykładu zgodnie z § 4 ust. 2 rozporządzenia Ministra Polityki Społecznej z dnia 14 grudnia 2004 r. w sprawie orzekania o niezdolności do pracy lekarz orzecznik może wydać orzeczenie o niezdolności do pracy również bez bezpośredniego badania stanu zdrowia osoby, w stosunku do której ma być ono wydane, jeżeli dokumentacja dołączona do wniosku jest wystarczająca do wydania orzeczenia). Powszechnym jest również przesyłanie pomiędzy szpitalami wyników w standardzie diagnostycznym, w celu konsultacji danych i kwalifikacji pacjenta np. na zabieg. Jednocześnie tzw. telemedycyna jest powszechnie stosowana w wielu europejskich krajach w celu polepszenia ochrony zdrowia. Ponadto, polski resort zdrowia zapowiedział wdrożenie platformy telekonsultacji medycznych, a w związku z tym możliwość refundacji takich usług.

Należy nadmienić, że zgodnie z zarządzeniem Prezesa NFZ z dnia 23 kwietnia 2013 r. do procedur stosowanych w ramach umów w zakresie "Nocnej i Świątecznej Opieki Zdrowotnej" dodano nowe świadczenie jakim jest "porada telefoniczna".

Z powyższych okoliczności wynika, że w planowanym zdarzeniu przyszłym Spółka działając we własnym imieniu, ale na rzecz osób trzecich tj. Pacjentów, będzie brała udział w świadczeniu usługi zwolnionej, tj. usługi w zakresie opieki medycznej, służącej profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia, nabywanej od podmiotu wskazanego w art. 43 ust. 1 pkt 19 ustawy o VAT, a tym samym Spółka, jako kolejny zbywca tych usług w fakturach VAT będzie mogła stosować zwolnienie od podatku od towarów i usług w oparciu o art. 43 ust. 1 pkt 19a ustawy o VAT.

Stanowisko Wnioskodawcy dodatkowo znajduje potwierdzenie w interpretacjach indywidualnych wydanych w analogicznych sprawach, m.in. w interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach w dniu 27 lipca 2012 r., sygn. IBPP3/443-420/12/ASz czy w interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie w dniu 14 lutego 2012 r., sygn. IPPP2/443-1281/11-2/JW.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą o VAT", opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zakres tych czynności sformułowany został odpowiednio w art. 7 oraz w art. 8 ustawy o VAT. I tak, stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Natomiast w myśl art. 8 ust. 1 ustawy o VAT przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1.

przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2.

zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3.

świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Należy podkreślić, że aby uznać jakieś zdarzenie za odpłatne świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, musi występować stosunek zobowiązaniowy pomiędzy podmiotami biorącymi udział w tym zdarzeniu, czyli obie strony muszą się zobowiązać do określonego działania bądź powstrzymywania się od dokonania czynności. W praktyce obrotu gospodarczego zdarzają się również sytuacje, w których beneficjentem świadczenia jest inny podmiot niż ten, który jest bezpośrednio obciążany przez wykonawcę usługi, bądź dostawcę towaru.

Podstawowa stawka podatku, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Przy czym na podstawie art. 146a pkt 1 ustawy o VAT, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział obniżone stawki podatku oraz zwolnienia od podatku dla dostaw niektórych towarów lub świadczenia niektórych usług, a także określił warunki stosowania tych obniżonych stawek i zwolnień.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy o VAT zwalnia się od podatku usługi w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia, oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane, wykonywane w ramach działalności leczniczej przez podmioty lecznicze.

Od podatku zwolnione są także, stosownie do pkt 18a ww. przepisu, usługi w zakresie opieki oraz dostawa towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane, świadczone na rzecz podmiotów leczniczych na terenie ichmedycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia, przedsiębiorstw, w których wykonywana jest działalność lecznicza.

Z kolei na mocy art. 43 ust. 1 pkt 19 ustawy o VAT zwalnia się od podatku usługi w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia, świadczone w ramach wykonywania zawodów:

a.

lekarza i lekarza dentysty,

b.

pielęgniarki i położnej,

c.

medycznych, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (Dz. U. Nr 112, poz. 654, Nr 149, poz. 887 i Nr 174, poz. 1039),

d.

psychologa.

Przytoczone powyżej przepisy krajowe w zakresie opieki medycznej stanowią implementację do polskiego porządku prawnego przepisu art. 132 ust. 1 lit. b oraz lit. c Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U.UE.L Nr 347/1 z późn. zm.), zgodnie z którym państwa członkowskie zwalniają następujące transakcje:

b.

opieka szpitalna i medyczna oraz ściśle z nimi związane czynności podejmowane przez podmioty prawa publicznego lub, na warunkach socjalnych porównywalnych do stosowanych w odniesieniu do instytucji prawa publicznego, przez szpitale, ośrodki medyczne i diagnostyczne oraz inne odpowiednio uznane placówki o podobnym charakterze;

c.

świadczenie opieki medycznej w ramach zawodów medycznych i paramedycznych, określonych przez zainteresowane państwo członkowskie.

Stosownie do art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (Dz. U. z 2013 r. poz. 217 z późn. zm.) osoba wykonująca zawód medyczny to osoba uprawniona na podstawie odrębnych przepisów do udzielania świadczeń zdrowotnych oraz osoba legitymująca się nabyciem fachowych kwalifikacji do udzielania świadczeń zdrowotnych w określonym zakresie lub w określonej dziedzinie medycyny.

Natomiast pod pojęciem świadczeń zdrowotnych, zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 10 ww. ustawy o działalności leczniczej, rozumie się działania służące zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu lub poprawie zdrowia oraz inne działania medyczne wynikające z procesu leczenia lub przepisów odrębnych regulujących zasady ich wykonywania.

Analizując powyższe regulacje należy zauważyć, że warunkiem zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług jest spełnienie łącznie dwóch przesłanek:

* przesłanki o charakterze przedmiotowym, dotyczącej rodzaju świadczonych usług, tj. usług w zakresie opieki medycznej, służących profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia, a także

* przesłanki o charakterze podmiotowym, odnoszącej się do usługodawcy, który musi być podmiotem leczniczym bądź osobą wykonującą zawód lekarza, lekarza dentysty, pielęgniarki, położnej, psychologa lub innego zawodu medycznego w rozumieniu ww. art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy o działalności leczniczej.

Niespełnienie chociażby jednej z ww. przesłanek powoduje, że zwolnienie od podatku nie znajduje zastosowania.

Nie każde zatem świadczenie opieki medycznej objęte jest zakresem zwolnienia od podatku. Zwolnienie powyższe dotyczy tylko świadczeń o odpowiednim poziomie jakości, biorąc pod uwagę formę organizacyjną podmiotu świadczącego powyższe usługi (art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy o VAT) lub wykształcenie zawodowe osób je wykonujących, tj. świadczeń wykonywanych przez lekarza, lekarza dentystę, pielęgniarkę, położną, psychologa lub osobę wykonującą zawód medyczny w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy o działalności leczniczej (art. 43 ust. 1 pkt 19 ustawy o VAT).

W tym miejscu należy wskazać na treść przepisu art. 43 ust. 1 pkt 19a ustawy o VAT, zgodnie z którym zwalnia się od podatku świadczenie usług, o których mowa w pkt 18 i 19, jeżeli usługi te zostały nabyte przez podatnika we własnym imieniu ale na rzecz osoby trzeciej od podmiotów, o których mowa w pkt 18 i 19.

Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Spółka zamierza pośredniczyć w świadczeniu usług medycznych na rzecz pacjentów za pomocą serwisu internetowego (platformy) służącego świadczeniu usług medycznych przez lekarzy różnych specjalizacji. Spółka nie posiada statusu podmiotu leczniczego, działała będzie na zasadzie zbliżonej do prywatnych przychodni medycznych, przy czym organizacja usług medycznych odbywała się będzie za pośrednictwem platformy - w szczególności poprzez organizowanie kalendarza lekarza, umawianie i odwoływanie wizyt pacjentów, wystawienie faktur / rachunków itp. Spółka zamierza zawierać umowy cywilnoprawne z lekarzami. Lekarze za faktycznie wykonane usługi medyczne będą wystawiać na Spółkę faktury VAT / rachunki jako zwolnione z podatku VAT. Czynności polegające na świadczeniu usług medycznych faktycznie wykonywane będą przez współpracujące ze Spółką osoby mające prawo wykonywania zawodu lekarza. Rzeczywistymi beneficjentami tych usług będą pacjenci, którzy będą nabywali usługi medyczne za określonym wynagrodzeniem od Spółki. Przedmiotowa usługa polegać będzie na udzielaniu porad lekarskich przez lekarzy. Usługa medyczna świadczona będzie w formie rozmowy telefonicznej. Platforma będzie umożliwiała zastosowanie przez pacjentów formularzy zawierających informacje medyczne przydatne lekarzowi do przygotowania się do rozmowy telefonicznej. Lekarze i personel Spółki nie będą mieli bezpośredniego kontaktu z pacjentem i nie będą dokonywać jego badania, lecz co do zasady opierać się będą na dostarczonej dokumentacji medycznej oraz udzielonych przez pacjenta informacjach. Celem świadczonych usług będzie m.in. profilaktyka, rozpoznanie (diagnostyka), udzielenie fachowej pomocy, wskazanie odpowiedniego sposobu leczenia, a tym samym działania zmierzające w szczególności do zachowania, przywracania i polepszenia stanu zdrowia pacjenta.

Wątpliwości Wnioskodawcy odnoszą się do możliwości wystawienia faktur VAT dokumentujących zbycie nabytych od lekarzy na rzecz pacjentów usług medycznych z zastosowaniem zwolnienia od podatku.

Dokonując oceny przedstawionego zdarzenia przyszłego należy mieć na względzie zasadę wykładni zwolnień, stanowiących w istocie odstępstwo od generalnej zasady powszechności opodatkowania podatkiem VAT. Tym samym wszelkie zwolnienia należy interpretować możliwie ściśle i wąsko tak, aby nie doprowadzić do rozszerzenia zwolnień.

Z treści zdarzenia przyszłego wynika, że Spółka działając we własnym imieniu, ale na rzecz osób trzecich, tj. pacjentów, bierze udział w świadczeniu usług zwolnionych, tj. usług w zakresie opieki medycznej, służących profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia, nabywanych od osób wymienionych w art. 43 ust. 1 pkt 19 ustawy o VAT.

Ustawodawca, mocą cyt. wyżej art. 43 ust. 1 pkt 19a ustawy o VAT zwolnił od podatku świadczenie usług, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 18 i 19 ustawy o VAT, tj. usług w zakresie opieki medycznej, służących profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu, poprawie zdrowia, jeżeli usługi te zostały nabyte przez podatnika we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej od podmiotów, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 18 i 19 ustawy o VAT, tj. podmiotów leczniczych, a także lekarzy i lekarzy dentystów, pielęgniarek i położnych, osób wykonujących zawody medyczne w rozumieniu ustawy o działalności leczniczej oraz psychologów.

Zatem zwolnieniu od podatku podlegają usługi w zakresie opieki medycznej świadczone przez podmioty lecznicze w ramach działalności leczniczej lub świadczone w ramach wykonywania zawodów lekarza i lekarza dentysty, pielęgniarki i położnej i innych zawodów medycznych, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej, a także psychologów - również w sytuacji, gdy pomiędzy świadczeniodawcą usługi, a pacjentem istnieje trzeci podmiot (pośrednik), który nabywa usługę medyczną od świadczeniodawcy i zbywa je osobie trzeciej.

Z uwagi na opis zdarzenia przyszłego oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa podatkowego należy stwierdzić, że Spółka nabywając wskazane usługi medyczne od lekarzy we własnym imieniu, ale na rzecz osób trzecich, tj. pacjentów będzie miała prawo do korzystania ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na mocy powołanego art. 43 ust. 1 pkt 19a ustawy o VAT.

Ponadto należy wskazać, że na podstawie art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

Zgodnie z art. 106b ust. 2 ustawy o VAT podatnik nie jest obowiązany do wystawienia faktury w odniesieniu do sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie art. 43 ust. 1, art. 113 ust. 1 i 9 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3.

W myśl art. 106b ust. 3 pkt 2 ustawy o VAT na żądanie nabywcy towaru lub usługi podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż zwolnioną, o której mowa w ust. 2, z zastrzeżeniem art. 117 pkt 1 i art. 118 jeżeli żądanie jej wystawienia zostało zgłoszone w terminie 3 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym dostarczono towar lub wykonano usługę bądź otrzymano całość lub część zapłat.

Na podstawie art. 106e ust. 1 pkt 19 ustawy o VAT faktura powinna zawierać w przypadku dostawy towarów lub świadczenia usług zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1, art. 113 ust. 1 i 9 albo przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3 - wskazanie:

a.

przepisu ustawy albo aktu wydanego na podstawie ustawy, na podstawie którego podatnik stosuje zwolnienie od podatku,

b.

przepisu dyrektywy, który zwalnia od podatku taką dostawę towarów lub takie świadczenie usług, lub

c.

innej podstawy prawnej wskazującej na to, że dostawa towarów lub świadczenie usług korzysta ze zwolnienia;

Z przepisów dotyczących zasad fakturowania wynika, że Wnioskodawca świadcząc usługi w zakresie opieki medycznej świadczonych przez lekarzy nie jest zobowiązany od dnia 1 stycznia 2014 r. do wystawiania faktur, które dokumentują te usługi. Aczkolwiek na żądanie nabywcy usługi Zainteresowany jest obowiązany wystawić fakturę, jeżeli żądanie jej wystawienia zostało zgłoszone w terminie 3 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym wykonano tę usługę.

W tym miejscu należy podkreślić, że jeżeli Zainteresowany będzie świadczył usługi opisane we wniosku na rzecz pozostałych podmiotów niebędących podatnikami podatku VAT, Wnioskodawca będzie zobowiązany przepisami prawa do wystawienia na rzecz wspomnianych podmiotów paragonów fiskalnych. Niemniej jednak, regulacje ustawy o VAT w opisywanej sytuacji nie zabraniają Wnioskodawcy wystawienia faktur, jednak taką decyzję pozostawiają w gestii podatnika.

Zatem jeżeli Wnioskodawca zamierza wystawiać faktury VAT na rzecz pacjentów dokumentujących sprzedaż usług w zakresie opieki medycznej świadczonych przez lekarzy powinien na fakturze VAT wskazywać, zgodnie z art. 106e ust. 1 pkt 19 ustawy o VAT, że stosuje zwolnienie od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 19a ustawy o VAT.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy w tak przedstawionym zdarzeniu przyszłym należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl