IPPP2/443-918/09-5/KK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony przedstawione we wniosku z dnia 12 sierpnia 2009 r. (data wpływu 21 sierpnia 2009 r.) uzupełnionym pismem z dnia 21 września 2009 r. (data wpływu 2 października 2009 r.) oraz pismem dnia 7 października 2009 r. (data wpływu 12 października 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

W dniu 21 sierpnia 2009 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług. W wyniku analizy wniosku stwierdzono jego braki formalne. W związku z powyższym w dniu 18 września 2009 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie wezwał Stronę do uzupełnienia braków formalnych wniosku poprzez przedłożenie dokumentu pełnomocnictwa (upoważnienia) dla osoby, która podpisał wniosek, do jednoosobowego reprezentowania wnioskodawcy. W piśmie tym zawarto pouczenie, iż nieuzupełnienie braków formalnych wniosku terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania spowoduje, iż wniosek - stosownie do art. 14g § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa zostanie pozostawiony bez rozpatrzenia. Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 24 września 2009 r. Dnia 30 września 2009 r. Strona nadała w placówce pocztowej uzupełnienie do wniosku, które wpłynęło do tutejszego organu w dniu 2 października 2009 r., a zatem został zachowany termin do wniesienia uzupełnienia.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenia przyszłe.

Spółka prowadzi działalność w zakresie projektowania, realizacji, wprowadzania na rynek, sprzedaży i obsługi posprzedażnej wysokiej jakości systemów internetowych, które łączą rozproszone w przestrzeni sieci lokalne (LAN) i sieci rozległe (WAN) w jedną spójną strukturę informatyczną. Począwszy od założenia Spółki w 1996 r. inżynierowie Spółki zajmują się innowacyjnymi technologiami opartymi na protokole lP (Internet Protocol). Produkty Spółki obejmują przełączniki, koncentratory, routery, zapory sieciowe, telefony i karty bezprzewodowe. Spółka jest twórcą technologii umożliwiających przesłanie jednocześnie obrazu i głosu, zapewniających obronę sieci przed zagrożeniami bezpieczeństwa oraz sieci bezprzewodowych. Podsumowując, Spółka jest dostawcą podstawowych technologii umożliwiających działanie zarówno światowego Internetu, jak i intranetu używanego wewnątrz poszczególnych firm.

Spółka ma siedzibę poza terytorium kraju, natomiast nie ma na terenie Polski ani oddziału, ani miejsca stałego prowadzenia działalności. Jednakże, Spółka została zarejestrowana w Polsce na potrzeby podatku od towarów i usług (dalej "VAT") Spółka dokonuje przemieszczeń własnych towarów z innych krajów UE do magazynów na terytorium Polski, prowadzonych przez dostawców usług logistycznych. W związku z powyższym, Spółka nie posiada magazynu na terytorium Polski. W zakresie prowadzonej działalności Spółka dokonuje, wynikającej z umów z polskimi odbiorcami, nieodpłatnej wymiany uszkodzonych urządzeń, które są odsyłane do magazynów w Holandii. Ponadto, Spółka dokonuje przesunięć zapasów do i z magazynów zlokalizowanych na terenie innych krajów UE.

W konsekwencji Spółka dokonuje wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów i wewnątrzwspólnotowych nabyć towarów (przemieszczeń własnych towarów) z i do Polski. Spółka posiada w Polsce pewien zapas towarów, który przechowywany jest w magazynach dostawców usług logistycznych.

Obecnie Spółka planuje zmianę modelu prowadzenia działalności gospodarczej. W związku z powyższym w kwietniu 2009 r. została założona nowa spółka C. z siedzibą w Wielkiej Brytanii, która zatrudnia około 250 pracowników odpowiedzialnych za nadzór i doradztwo na potrzeby różnych podmiotów na obszarze EU. Drugim etapem przekształcenia modelu działalności będzie przeniesienie w ramach jednej umowy/transakcji (części) działalności związanej ze sprzedażą i dystrybucją w regionie państw członkowskich UE oraz z obszaru EFTA (za wyjątkiem Holandii i Włoch) ze Spółki do C. w tym w szczególności transfer:

* majątku ruchomego (zapasy części zamiennych, znajdujące się w magazynach usytuowanych na teranie UE, w tym w Polsce),

* praw i obowiązków wynikających z zawartych umów handlowych oraz umów dotyczących wsparcia technicznego odnoszące się do obszaru UE oraz EFTA,

* zobowiązań handlowych,

* pozostałych zobowiązań i praw dotyczących działalności w zakresie sprzedaży na obszarze UE raz EFTA.

Wyżej określona część przedsiębiorstwa stanowi, jako całość, zorganizowaną część przedsiębiorstwa tj. organizacyjnie i finansowo wyodrębnionego w istniejącym przedsiębiorstwie zespołu składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który równocześnie stanowi niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania. Co więcej, w części będącej przedmiotem przeniesienia funkcjonowały odmienne procedury wewnętrzne, wszystkie składniki. wykorzystywane do prowadzenia tej działalności zostały wyodrębnione ze struktury Spółki, a działalność gospodarcza była odrębna od pozostałej działalności Spółki.

Dodatkowo Spółka miała możliwość wyodrębnienia w ramach prowadzonej ewidencji rachunkowo-księgowej zapisów oraz zdarzeń gospodarczych związanych z tą działalnością, na podstawie których istniała możliwość określenia przychodów i kosztów działalności oraz aktywów i pasywów. Ta część przedsiębiorstwa, która zostanie przeniesiona, stanowi odpowiednio powiązaną jednostkę, która przyczyniała się do osiągania przychodu przez Spółkę. Ponadto, nowo powstała spółka C. zamierza kontynuować działalność podlegającą opodatkowaniu tj. będzie dokonywać wewnątrzwspólnotowych dostaw i wewnątrzzwspólnotowych nabyć towarów wynikających z przesunięcia towarów własnych oraz wykonywać czynności podlegające opodatkowaniu poza terytorium kraju. W tym celu dokona rejestracji na potrzeby podatku VAT w Polsce. Po zakończeniu drugiego etapu przekształceń, Spółka przeniesie do C. również odpowiedzialność za sprzedaż produktów i usług w regionach i krajach świata, w których Spółka nie posiada jednostek handlowych. Na ten moment C. nie planuje zmian w zakresie modelu dystrybucji produktów pierwotnie stosowanego przez Spółkę, które będą dostarczane z magazynu w Holandii.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Stanowisko Spółki

Ad 1.

Zdaniem Spółki, przeniesienie części działalności Spółki, obejmującej towary znajdujące się w Polsce, do C. stanowi zbycie zorganizowanej części przedsiębiorstwa, a w konsekwencji nie podlega opodatkowaniu VAT w Polsce.

Ad 2.

Zdaniem Spółki, przeniesienie części działalności Spółki, obejmującej towary znajdujące się w Polsce, do C. nie będzie skutkowała po jej stronie powstaniem zobowiązania do dokonania korekty uprzednio odliczonego podatku naliczonego.

Zgodnie z art. 6 pkt 1 Ustawy o VAT przepisów tej ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa. W konsekwencji, czynność zbycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części nie będzie przedmiotem opodatkowania VAT. W myśl w art. 2 pkt 27e Ustawy o VAT definicja zorganizowanej części przedsiębiorstwa, przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

W związku z powyższym, zorganizowana część przedsiębiorstwa istnieje, jeśli łącznie komie spełnione są następujące przesłanki:

* istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań), przeznaczony do realizacji określonych zadań gospodarczych, który mogłyby w tym samym czasie stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące takie zadania gospodarcze;

* zespół tych składników jest wyodrębniony organizacyjnie w istniejącym przedsiębiorstwie;

* zespół tych składników jest wyodrębniony finansowo w istniejącym przedsiębiorstwie.

Zespól składników materialnych i niematerialnych powiązanych funkcjonalnie

Zgodnie z przepisami Ustawy o VAT, tylko zespół składników majątkowych materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań), przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, może zostać uznany za zorganizowaną część przedsiębiorstwa. Zdaniem Spółki oznacza to, że za zorganizowaną część przedsiębiorstwa nie może być uznany dowolny zbiór składników majątkowych podmiotu gospodarczego, lecz tylko takie składniki majątkowe, które pozostają między sobą we wzajemnej relacji w taki sposób, że należy je traktować jako powiązany funkcjonalnie zespół. Ponadto, aby tego rodzaju zbiór składników majątkowych mógł zostać uznany za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, powinien posiadać zdolność do samodzielnego realizowania zadań gospodarczych tj. podobną do czynności prowadzonych przez tą część przedsiębiorstwa.

Jak wskazano w stanie przyszłym, w ramach przeniesienia części działalności Spółki na C. przejdą składniki konieczne do kontynuacji działalności w zakresie sprzedaży prowadzonych wcześniej przez Spółkę na obszarze UE. W szczególności odnosi się to do majątku ruchomego; praw i obowiązków wynikających z zawartych umów handlowych oraz umów dotyczących wsparcia technicznego zawartych z klientami z obszaru UE, zobowiązań handlowych oraz pozostałych zobowiązań i praw dotyczących działalności w zakresie sprzedaży na obszarze UE.

Należy również podkreślić, iż przenoszona działalność Spółki stanowi odpowiednio powiązaną całość i przyczyniła się do osiągania przychodu przez Spółkę. W konsekwencji przedmiotem przeniesienia nie będą poszczególne składniki majątku, lecz ukształtowana linia biznesu. W opinii Spółki taka struktura powinna być traktowana jako organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych. Potwierdzeniem możliwości wyodrębnienia tej części działalności z struktury Spółki jest również fakt, iż C. będzie zdolny i będzie kontynuował działalność gospodarczą w oparciu o przejęte składniki materialne i niematerialne, co w konsekwencji potwierdza że ta część przedsiębiorstwa mogłaby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania gospodarcze.

Wyodrębnienie organizacyjne

W myśl definicji zorganizowanej części przedsiębiorstwa zawartej w Ustawie o VAT, zespół składników majątkowych powinien być organizacyjnie wyodrębniony w ramach istniejącego przedsiębiorstwa. Zgodnie z dominującą praktyką podatkową o wyodrębnieniu organizacyjnym ze struktur przedsiębiorstwa świadczą odpowiednie zapisy Statutu, regulaminu, zarządzenia lub innego aktu o podobnym charakterze albo faktyczne wyodrębnienie, Stanowisko to potwierdził m.in Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji z dnia 7 października 2008 r., (sygn. ILPB3/423-496/08-2/HS).

Mając na uwadze powyższe, Spółka uważa iż działalność będąca przedmiotem przeniesienia do nowo utworzonej spółki C. została organizacyjnie wyodrębniona w ramach Spółki. W szczególności funkcjonowały odmienne procedury wewnętrzne, składniki wykorzystywane do prowadzenia tej działalności zostały wyodrębnione, działalność gospodarcza była odrębna od pozostałej działalności Spółki a także istniała odrębna grupa klientów oraz odrębne cele finansowe.

Wyodrębnienie finansowe

Zgodnie z definicją zorganizowanej części przedsiębiorstwa zawartej w Ustawie VAT, zespół składników majątkowych musi być wyodrębniony także pod względem finansowym w ramach istniejącego przedsiębiorstwa. Kryterium wyodrębnienia finansowego jest spełnione, jeśli podatnik prowadzi ewidencję zdarzeń gospodarczych w taki sposób, iż możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Spółka pragnie wskazać, iż przenoszona działalność spełnia również powyższe kryterium Spółka była zdolna wyodrębnić w ramach prowadzonej ewidencji rachunkowo-księgowej zapisy oraz zdarzenia gospodarcze związane z tą częścią działalności, na podstawie których istniała możliwość określenia przychodów i kosztów oraz aktywów i pasywów.

Mając powyższe na uwadze, Spółka stoi na stanowisku, iż działalność, która będzie przedmiotem wydzielenia i przeniesienia do C., spełnia przesłanki wynikające z art. 2 pkt 27e Ustawy o VAT, pozwalające uznać ją za zorganizowaną część przedsiębiorstwa. W szczególności składniki wchodzące w skład tej części działalności były należycie wyodrębnione ze struktury Spółki pod względem organizacyjnym i finansowym, a także powiązane funkcjonalnie w sposób pozwalający traktować je jako jedną i nierozerwalną całość.

Przepisy wspólnotowe i orzecznictwo ETS

Spółka pragnie podkreślić, iż wyłączenie z opodatkowania transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części wynika z prawa wspólnotowego. Zgodnie z art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. L. 347 z dnia 11 grudnia 2006 r., dalej: Dyrektywa VAT), w przypadku przekazania, odpłatnie tub nieodpłatnie lub jako aportu do spółki całości lub części majątku, państwa członkowskie mogą uznać, że dostawa towarów nie miała miejsca i że w takim przypadku osoba, której przekazano towary, będzie traktowana jako następca prawny przekazującego.

Należy podkreślić, iż Polska skorzystała z możliwości wyłączenia z opodatkowania transakcji przekazania całości lub części majątku podatnika i implementowała ją w art. 6 pkt 1 ustawy o VAT. W związku z tym wykładnia polskich regulacji (włączając w to interpretację pojęcia "zorganizowanej części przedsiębiorstwa") powinna być dokonywana w świetle prawa i doktryny wspólnotowego systemu VAT.

W kwestii definicji części majątku wypowiedział się Europejski Trybunał Sprawiedliwości (dalej: ETS) w orzeczeniu z dnia 27 listopada 2003 r., w sprawie Zita Modes Sarl (sygn. C-497/01). Zgodnie z powyższym orzeczeniem, zakres czynności, które mogą być przez państwa członkowskie uznane za czynności wyłączone z opodatkowania, został zakreślony w sposób szeroki. W opinii ETS, powyższe wyłączenie ma zastosowanie do każdego przeniesienia przedsiębiorstwa lub samodzielnej jego części, włączając składniki rzeczowe i w razie konieczności inne, łącznie stanowiące przedsiębiorstwo lub jego część, zdolne do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej jako warunek zastosowania tej zasady ETS wskazał wyrażanie przez nabywcę zamiaru dalszego prowadzenia nabytego przedsiębiorstwa lub jego części, a nie jego natychmiastowej likwidacji i sprzedaży zapasów (jeśli. są).

Mając na uwadze powyższe, w opinii Spółki nie ulega wątpliwości, iż przeniesienie wyodrębnionej części jej działalności do C. nie powinno podlegać opodatkowaniu na gruncie przywołanych przepisów Dyrektywy VAT.

W opinii Spółki istotnym jest również fakt, iż przenoszone składniki stanowiły część przedsiębiorstwa służącą do prowadzenia odrębnej działalności gospodarczej w zakresie sprzedaży produktów i towarów Spółki na obszarze UE oraz EFTA, która będzie kontynuowana przez C. Mając na uwadze regulacje wspólnotowe oraz orzecznictwo ETS, transfer części działalności, jeśli za pomocą tej części wykonywane są czynności opodatkowane VAT i prowadzona jest działalność gospodarcza, powinien być neutralny dla zbywcy, gdyż działalność opodatkowana będzie kontynuowana przez nabywcę (tj. zmienia się tylko podmiot wykonujący tę działalność). W konsekwencji., przeniesienie powiązanych funkcjonalnie składników materialnych i niematerialnych, jako zbycie zorganizowanej części przedsiębiorstwa nie powinno być przedmiotem opodatkowania VAT.

Stanowisko takie znajduje potwierdzenie zarówno w polskich, jak i wspólnotowych przepisach o VAT.

Ad 2.

Zdaniem Spółki, transfer części działalności Spółki nie będzie wpływał na dokonanie korekty uprzednio odliczonego podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług, które stanowią część przedsiębiorstwa przeniesioną do C przy założeniu, że C będzie wykorzystywać te towary na potrzeby czynności, od których przysługuje prawo do odliczenia VAT tj. wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów w Polsce, a także realizacji umów obsługi technicznej.

Szczegółowe zasady dotyczące sposobu i terminów dokonywania korekt podatku naliczonego zostały określone w art. 91 ustawy o VAT. Zgodnie z treścią art. 91 ust. 9 ustawy o VAT, w przypadku transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa korekta określona w ust. 1-8 jest dokonywana przez nabywcę przedsiębiorstwa lub nabywcę zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

W konsekwencji zbycie części przedsiębiorstwa, o którym mowa w art. 6 pkt 1 ustawy o VAT pozostaje bez wpływu na wcześniejsze odliczenia przez zbywcę podatku naliczonego dokonane na podstawie art. 86 ust. 1 Ustawy o VAT w związku z zakupami, które służyły Spółce do wykonywania wyłącznie czynności podlegających opodatkowaniu, od których przysługuje prawo do odliczenia VAT np. w zakresie wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów.

Stanowisko takie zostało potwierdzone między innymi przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej wydanej 9 kwietnia 2009 r. (sygn. IPPP2/443-163/09-2/AS) oraz przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji indywidualnej z dnia 27 stycznia 2009 r. (sygn. ITPP2/443-1014/08/AJ).

Mając na uwadze powyższe stwierdza się co następuje:

Ad. 1

W myśl art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem podlegają:

Stosownie do art. 6 ust. 1 ustawy przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

W myśl art. 2 pkt 27e ustawy, przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

W świetle powyższego podstawowym wymogiem jest więc, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa stanowiła zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział itp. Przy czym, w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze.

Wyodrębnienie finansowe najpełniej realizowane jest w przypadku zakładu lub oddziału osoby prawnej. Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Ponadto wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalne niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie. Powyższe oznacza, że przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa można rozumieć wyłącznie tę część przedsiębiorstwa, która jest przede wszystkim wyodrębniona organizacyjnie, ale także posiada wewnętrzną samodzielność finansową.

Zatem, aby w rozumieniu przepisów podatkowych, określony zespół składników majątkowych mógł zostać zakwalifikowany jako zorganizowana część przedsiębiorstwa, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym.

Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki, będące we wzajemnych relacjach takich, by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego.

Oznacza to, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa (na ile stanowią w nim wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość).

Reasumując, na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług mamy do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są wszystkie następujące przesłanki:

Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż Spółka będąca zarejestrowanym w Polsce podatnikiem podatku od towarów i usług dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, ma zamiar dokonać wydzielenia według niej zorganizowanej części przedsiębiorstwa, w skład której wejdą m.in. towary znajdujące się w magazynie na terytorium kraju. Spółka ma siedzibę poza terytorium kraju, nie ma na terenie polski ani oddziału ani miejsca stałego prowadzenia działalności.

Zdaniem tutejszego organu w przedstawionym zdarzeniu przyszłym, na terytorium kraju nie będziemy mieli do czynienia z transakcją zbycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części, lecz z czynnością przeniesienia prawa do rozporządzania towarami, której znajdują się na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Towarami są rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na postawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty (art. 2 pkt 6 ustawy).

Podsumowując, zdaniem tutejszego organu nie dojdzie na terytorium kraju do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa, gdyż na terytorium kraju Spółka posiada jedynie towary, które mogą w połączeniu z innymi składnikami znajdującymi się poza granicami kraju stanowić zorganizowaną część przedsiębiorstwa. Ponadto wnioskodawca nie posiada na terytorium kraju siedziby ani miejsca prowadzenia działalności.

Reasumując, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie stoi na stanowisku, iż w opisanym zdarzeniu przyszłym mamy do czynienia z czynnością przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Wobec tego, skoro wyłącznie spod regulacji ustawy o podatku od towarów i usług dotyczy jedynie zbycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części - to dostawa towarów znajdujących się w magazynach położonych na terytorium kraju na rzecz innego podmiotu gospodarczego - będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT.

W związku z powyższym stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie pytania pierwszego uznano za nieprawidłowe.

Ad. 2

W myśl art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Przepis art. 90 ust. 1 ustawy stanowi, że w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

W świetle powyższych przepisów należy stwierdzić, że istota podatku od towarów i usług opiera się m.in. na zasadzie, zgodnie z którą odliczenie podatku naliczonego z tytułu zakupu towarów lub usług przysługuje podatnikowi, jeżeli towar ten lub usługa zostaną wykorzystane do realizacji czynności opodatkowanych tym podatkiem (art. 86 ust. 1 oraz art. 90 ust. 1 ustawy).

W myśl art. 91 ust. 1 ustawy, po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku naliczonego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest n obowiązany dokonać korekty podatniku naliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-9, w uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6 lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11, dla zakończonego roku podatkowego. Korekty tej nie dokonuje się, jeżeli różnica między proporcją odliczeni określoną w art. 90 ust. 4, a proporcją określoną w zdaniu poprzednim nie przekracza 2 punktów procentowych.

Stosownie do art. 91 ust. 7 ustawy, przepisu ust. 1-6 stosuje się odpowiednio w przypadku.gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się to prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi.

Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż wnioskodawca jest zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług na terytorium kraju wyłącznie dla transakcji wewnątrzwspólnotowch - a więc podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT. Zamiarem wnioskodawcy jest także przeniesienie prawa do rozporządzania towarami znajdującymi się w magazynach w Polsce, gdzie czynność ta także podlega opodatkowaniu.

Zdaniem Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, w opisanym zdarzeniu przyszłym nie wystąpi obowiązek dokonania korekty podatku naliczonego.

Ze względu na fakt, iż własne stanowisko wnioskodawcy w tej kwestii zostało oparte na innym przepisie, uznano je za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego - stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Biuro Krajowej Informacji Podatkowej, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.