IPPP2/443-917/09-2/AZ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony, przedstawione we wniosku z dnia 12 sierpnia 2009 r. (data wpływu 21 sierpnia 2009 r.), uzupełnionego pismem z dnia 4 września 2009 r. (data wpływu 7 września 2009 r.) - o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania transakcji odsprzedaży usługi transportowej - jest prawidłowe.

W dniu 21 sierpnia 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania transakcji odsprzedaży usługi transportowej.

W dniu 1 września 2009 r. wezwano Spółkę do złożenia dokumentu upoważniającego osobę podpisaną na wniosku do samodzielnego działania w imieniu Spółki. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 4 września 2009 r. (data wpływu 7 września 2009 r.).

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka dokonuje wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów. Transport towarów do odbiorcy z kraju Unii Europejskiej Spółka zleca przewoźnikowi krajowemu, który za wykonanie usługi wystawia Spółce faktury. Dokonaną sprzedaż towarów Spółka dokumentuje wystawiając fakturę ze stawką 0% VAT (zgodnie z art. 41 ust. 3 ustawy o VAT). Spółka dokonuje także odsprzedaży usługi transportowej na rzecz odbiorcy i w tym celu wystawia fakturę bez kwoty podatku VAT (VAT NP), ponieważ transakcja ta nie podlega opodatkowaniu w Polsce zgodnie z art. 28 ust. 3 ustawy o VAT. Ze względu na brak możliwości technicznych (systemowych) dokumentowania sprzedaży WDT oraz odsprzedaży usługi transportu wewnątrzawspólnotowego na jednej fakturze - Spółka dokumentuje więc odsprzedaż na dwóch fakturach (osobno WDT ze stawką 0% VAT oraz osobno usługę transportową z VAT NP.). Na fakturach wystawionych przez Spółkę dokumentujących WDT oraz odsprzedaż wystawionych przez Spółkę dokumentujących WDT oraz odsprzedaż usługi transportowej znajduje się ważny i aktywny numer VAT UE nabywcy.

W deklaracji VAT-7D ww. sprzedaż ujmowana jest następująco:

* WDT w poz. 30 jako "wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów",

* sprzedaż usługi transportowej w poz. 21 jako "dostawa towarów oraz świadczenie usług poza terytorium kraju".

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy prawidłowe jest zastosowanie do odsprzedaży usługi transportowej dotyczącej WDT artykułu 28 ust. 3 o VAT i wykazywanie tej transakcji w poz. 21 deklaracji VAT-7D.

Zdaniem Wnioskodawcy, prawidłowe jest zastosowaniu artykułu 28 ust. 3 ustawy o VAT. Spółka w celu zapewnienia transportu nabywa usługę od przewoźnika krajowego, a następnie dokonuje odsprzedaży tej usługi na rzecz nabywcy towaru z kraju Unii Europejskiej. Należy zatem przyjąć, że Spółka sama świadczy tę usługę. Zgodnie bowiem z art. 28 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej "w przypadku gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że podatnik sam otrzymał i wyświadczył te usługi".

Oznacza to, że Spółka dokonując odsprzedaży usługi transportu wewnątrzwspólnotowego powinna zachować się tak, jakby sama wyświadczyła tę usługę. Skoro w Polsce zgodnie z art. 28 ust. 3 ustawy o VAT będzie to usługa niepodlegająca opodatkowaniu, Spółka postępuje prawidłowo stosując artykuł 28 ust. 3 ustawy o VAT i wykazując tę transakcję w poz. 21 deklaracji VAT-7D.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem podlegają:

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast stosownie do postanowień art. 8 ust. 1 cyt. ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Zgodnie z art. 27 ust. 2 pkt 2 ww. ustawy, w przypadku świadczenia usług transportowych miejscem świadczenia usług jest miejsce, gdzie odbywa się transport, z uwzględnieniem pokonanych odległości, z zastrzeżeniem art. 28.

W myśl art. 28 ust. 1 ww. ustawy, w przypadku transportu towarów, którego rozpoczęcie i zakończenie ma miejsce odpowiednio na terytorium dwóch różnych państw członkowskich, miejscem świadczenia usługi jest miejsce, gdzie transport towarów się rozpoczyna, z zastrzeżeniem ust. 3. W myśl ust. 3 tego artykułu, w przypadku gdy nabywca usługi, o której mowa w ust. 1 i 2, podał dla tej czynności świadczącemu wewnątrzwspólnotową usługę transportu towarów numer, pod którym jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia transportu, miejscem świadczenia usługi jest terytorium państwa członkowskiego, które wydało nabywcy ten numer. Zasada ta odnosi się do podmiotów świadczących usługi transportowe.

Podstawą opodatkowania zgodnie z art. 29 ust. 1 ww. ustawy jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Przepisy ww. ustawy o VAT nie regulują zasad odsprzedaży usług, w związku z tym należy odwołać się do art. 28 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U.UE L06.347.1), który przewiduje, iż w przypadku, w którym podatnik działając we własnym imieniu, lecz na rachunek innej osoby, bierze udział w świadczeniu usług uznaje się, że podatnik ten nabył i wyświadczył usługę. W myśl powyższej zasady Spółka odsprzedając usługę transportową staje się jej wykonawcą. Zasada ta odnosi się zarówno do przypadku nabywania jak i odsprzedaży usług transportu wewnątrzwspólnotowego. Jeżeli Spółka nabyła od kontrahenta z innego kraju Wspólnoty Europejskiej usługę transportu wewnątrzwspólnotowego i podała numer pod którym jest zidentyfikowana dla celów rozliczenia podatku w Polsce winna rozpoznać tę czynność jako import usługi na podstawie art. 17, ust. 1 pkt 4, w związku z art. 28, ust. 3 ustawy o VAT wg stawek właściwych dla opodatkowania tej czynności w kraju. Z kolei jeżeli usługa transportu wewnątrzwspólnotowego jest odsprzedawana kontrahentowi z innego państwa Wspólnoty, który podał Spółce numer pod którym jest zidentyfikowany dla celów rozliczenia podatku od wartości dodanej, wówczas miejscem świadczenia tej usługi jest terytorium państwa nabywcy.

Z przepisu art. 106 ust. 1 ustawy wynika, że podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Minister Finansów rozporządzeniem z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wzorów deklaracji podatkowych dla podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 211, poz. 1333) określił wzory deklaracji oraz objaśnienia co do sposobu prawidłowego ich wypełnienia oraz terminu i miejscu ich składania. W objaśnieniach do deklaracji dla podatków od towarów i usług (VAT-7, VAT-7K, VAT-7D) stanowiących załączniki do ww. rozporządzenia wskazano, iż w pozycji 21 wykazuje się dostawę towarów oraz świadczenie usług poza terytorium kraju, w stosunku do których przysługuje podatnikowi prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, o którym mowa w art. 86 ust. 8 pkt 1 ustawy, lub prawo do zwrotu kwoty podatku naliczonego (art. 87 ust. 5 ustawy).

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż na fakturach sprzedaży Wnioskodawca osobno wyszczególnia wewnątrzwspólnotową dostawę towarów ze stawką 0% VAT a osobno usługę transportu z VAT NP. Miejsce świadczenia tej usługi znajduje się w kraju Unii Europejskiej (art. 28 ust. 3 ustawy o VAT), a więc nie podlega ona opodatkowaniu w Polsce. W konsekwencji odsprzedaż usługi transportowej powinna zostać udokumentowana fakturą uproszczoną, a więc fakturą bez stawki i kwoty podatku oraz kwoty należności wraz z podatkiem. Faktura taka powinna zawierać numer VAT-UE kontrahenta oraz informację, że jest on zobowiązany do rozliczenia podatku jako nabywca usługi. Transport w takiej sytuacji należy potraktować jako usługę niepodlegającą opodatkowaniu w Polsce, wykazując tę transakcję w poz. 21 deklaracji VAT-7D (w przypadku gdy podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego lub prawo do zwrotu podatku naliczonego związanego z tymi transakcjami).

A zatem, stanowisko Spółki przedstawione we wniosku uznaje się za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.