IPPP2/443-897/13-2/MM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 22 sierpnia 2013 r. (data wpływu 26 sierpnia 2013 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania zwrotu opłat o charakterze publicznoprawnym wnoszonych w imieniu i na rzecz klientów oraz sposobu dokumentowania rozliczeń z klientami - jest prawidłowe.

W dniu 26 sierpnia 2013 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania zwrotu opłat o charakterze publicznoprawnym wnoszonych w imieniu i na rzecz klientów oraz sposobu dokumentowania rozliczeń z klientami.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT. Prowadzi on jednoosobową działalność gospodarczą jako doradca podatkowy. W ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca świadczy usługi pomocy prawnej w zakresie prawa podatkowego, sporządza opinie podatkowe i prawne, reprezentuje klientów przed organami podatkowymi oraz sądami administracyjnymi. Klientami Wnioskodawcy są zarówno podmioty prowadzące działalność gospodarczą i zarejestrowane jako czynni podatnicy podatku VAT, jak i osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej.

Za wyżej opisane usługi Wnioskodawca pobiera honorarium, którego wysokość ustalana jest każdorazowo - bądź ryczałtowo bądź jako premia za skuteczność, bądź zgodnie z ilością przepracowanych godzin za stałą stawkę godzinową. Do kwoty należnego Wnioskodawcy honorarium doliczany jest podatek VAT zgodnie z przepisami ustawy o podatku od towarów i usług.

W chwili obecnej Wnioskodawca w zawieranych z klientami umowach zobowiązuje ich do pokrywania wszelkich kosztów związanych z prowadzonymi postępowaniami - opłat sądowych i skarbowych, wpisów i tym podobnych należności, które wynikają wprost z przepisów prawa.

Z uwagi na chęć podniesienia jakości świadczonych usług Wnioskodawca rozważa zmianę powyżej opisanych zasad poprzez regulowanie wymaganych przepisami prawa opłat z własnego rachunku bankowego, a następnie obciążanie swoich klientów notą księgową. Upoważnienie do takich działań znalazłoby się w treści zawieranej umowy, a także udzielanego Wnioskodawcy pełnomocnictwa. Wnioskodawca nie pobierałby z tytułu wniesienia opisanych wyżej opłat żadnego wynagrodzenia. Wnioskodawca, jako pełnomocnik klienta opłaty te będzie wnosił w imieniu i na jego rzecz.

Opłaty te mają swoją podstawę i są regulowane przepisami prawa, np. ustawą z dnia 16 listopada 2006 r. o opłacie skarbowej, czy rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 16 grudnia 2003 r. w sprawie wysokości oraz szczegółowych zasad pobierania wpisu w postępowaniu przed sądami administracyjnymi.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy dokonany przez klientów Wnioskodawcy zwrot wydatków i opłat o charakterze publicznoprawnym stanowi dla Wnioskodawcy obrót w rozumieniu art. 29 ust. 1 ustawy o VAT.

W przypadku negatywnej odpowiedzi na pytanie 1

2. Czy prawidłowe będzie niewykazywanie kwot dokonanych przez klientów zwrotów na fakturach VAT oraz paragonach fiskalnych i rozliczanie ich innym dokumentem (np. notą księgową).

Ad. 1

Zdaniem Wnioskodawcy kwota zwracanych przez jego klientów opłat, które Wnioskodawca poniósł działając w imieniu i na rzecz klientów, nie stanowi obrotu w rozumieniu art. 29 ust. 1 ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 8 ustawy o VAT, opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów oraz odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Poprzez odpłatną dostawę towarów należy rozumieć - zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Natomiast zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów.

art. 29 ust. 1 ustawy o VAT mówi, że podstawą opodatkowania jest obrót <...>. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej.

Wnioskodawca zauważa, że kwota otrzymanego zwrotu nie jest kwotą należną, którą to jest określone na drodze umowy honorarium. Umowy zawierane z klientami nie będą przewidywały wynagrodzenia za dokonywanie w imieniu klientów opłat publicznoprawnych.

Zgodnie z art. 79 dyrektywy 112/2006/WE Rady w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej podstawa opodatkowania nie obejmuje następujących elementów: kwot otrzymanych przez podatnika od nabywcy lub usługobiorcy jako zwrot wydatków poniesionych w imieniu i na rzecz nabywcy lub usługobiorcy.

Zgodnie z powyższym Wnioskodawca uważa, że przedstawione przez niego zdanie, że kwoty zwracanych opłat publicznoprawnych, które poniósł w imieniu i na rzecz klientów, nie stanowią obrotu w rozumieniu art. 29 ust. 1 ustawy o VAT.

Ad. 2

Zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy o VAT podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy.

Opłaty i koszty ponoszone przez Wnioskodawcę w imieniu i na rzecz klientów, w wartości nominalnej nie powinny być i nie będą uwzględnione w honorarium za wykonywane na rzecz klientów usługi, a jako, że zgodnie z odpowiedzią na pytanie 1 nie stanowią one także obrotu w rozumieniu art. 29 ust. 1 ustawy o VAT nie powinny być wykazywane na fakturach VAT, czy też paragonach fiskalnych.

W takiej sytuacji zdaniem Wnioskodawcy prawidłowe jest stosowanie innych dokumentów do celów rozliczeń z klientami - np. not księgowych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą o VAT", opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy o VAT przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

W myśl art. 29 ust. ustawy o VAT podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Stosownie do treści art. 106 ust. 1 ustawy o VAT podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Zgodnie z art. 111 ust. 3a pkt 1 ustawy o VAT podatnicy prowadzący ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących są obowiązani dokonywać wydruku paragonu fiskalnego lub faktury z każdej sprzedaży oraz wydawać wydrukowany dokument nabywcy.

Stosownie do brzmienia art. 79 lit. c Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U.UE.L 347/1 z późn. zm.), zwanej dalej "dyrektywą", podstawa opodatkowania nie obejmuje kwot otrzymanych przez podatnika od nabywcy lub usługobiorcy jako zwrot wydatków poniesionych w imieniu i na rzecz nabywcy lub usługobiorcy, a zaksięgowanych przez podatnika na koncie przejściowym.

Z przytoczonej wyżej regulacji art. 79 lit. c dyrektywy wynika, iż wyłączeniu z podstawy opodatkowania podlegają kwoty otrzymane przez podatnika od nabywcy lub usługobiorcy jako zwrot wydatków poniesionych w imieniu i na rachunek nabywcy lub usługobiorcy. Należy jednak zaznaczyć, iż otrzymany przez podatnika zwrot wydatków poniesionych na rzecz zleceniodawcy nie stanowi podstawy opodatkowania podatkiem VAT wówczas, gdy podatnik dysponuje dowodami dokumentującymi rzeczywiste kwoty poniesionych kosztów oraz ww. dowody zostały wystawione na nabywcę (usługobiorcę), w którego imieniu i na rzecz którego poniesione zostały te wydatki.

Z zawartego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą jako doradca podatkowy, który świadczy usługi pomocy prawnej w zakresie prawa podatkowego. Pomoc prawna obejmuje sporządzanie opinii podatkowych i prawnych, reprezentowanie klientów przed organami podatkowymi oraz sądami administracyjnymi. Klientami Wnioskodawcy są zarówno podmioty prowadzące działalność gospodarczą i zarejestrowane jako czynni podatnicy podatku VAT, jak i osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej. Za wyżej opisane usługi Wnioskodawca pobiera honorarium, którego wysokość ustalana jest każdorazowo - bądź ryczałtowo bądź jako premia za skuteczność, bądź zgodnie z ilością przepracowanych godzin za stałą stawkę godzinową. W chwili obecnej Wnioskodawca w zawieranych z klientami umowach zobowiązuje ich do pokrywania wszelkich kosztów związanych z prowadzonymi postępowaniami - opłat sądowych, skarbowych itp. Wnioskodawca rozważa zmianę powyżej opisanych zasad poprzez regulowanie wymaganych przepisami prawa opłat z własnego rachunku bankowego, a następnie obciążanie swoich klientów notą księgową. Upoważnienie do takich działań znalazłoby się w treści zawieranej umowy, a także udzielanego Wnioskodawcy pełnomocnictwa. Zainteresowany nie pobierałby z tytułu wniesienia opisanych wyżej opłat żadnego wynagrodzenia. Wnioskodawca, jako pełnomocnik klienta opłaty te będzie wnosił w imieniu i na jego rzecz.

Mając na uwadze opis przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa podatkowego tut. Organ podatkowy stwierdza, że czynności opisane w wniosku, które Wnioskodawca będzie wykonywał w imieniu i na rzecz klientów, stosownie do treści art. 29 ust. 1 ustawy o VAT nie będą stanowić obrotu podlegającego podatkowi VAT. Wnioskodawca w analizowanej sprawie będzie dokonywał opłat w imieniu i na rzecz zleceniodawcy i otrzymany zwrot wydatków poniesionych na rzecz zleceniodawcy nie będzie stanowił podstawy opodatkowania VAT, gdyż nie będzie on w istocie wynagrodzeniem Wnioskodawcy za świadczenie usług (nie będzie kwotą należną z tytułu sprzedaży). W konsekwencji ww. wydatki, które Zainteresowany będzie ponosił w imieniu i na rzecz klienta nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Brak opodatkowania czynności będzie zwalniał z obowiązku wystawienia faktury VAT lub paragonu fiskalnego umożliwiając Wnioskodawcy w tym zakresie stosowanie na potrzeby rozliczeń finansowych z klientami innych dokumentów, np. not księgowych.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w tak przedstawionym zdarzeniu przyszłym należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.