IPPP2/443-88/11-2/IG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 21 stycznia 2011 r. (data wpływu 26 stycznia 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od opodatkowania podatkiem VAT usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego - jest prawidłowe.

W dniu 26 stycznia 2011 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od opodatkowania podatkiem VAT usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług, prowadzącym działalność w zakresie sprzedaży i dostaw energii elektrycznej, sprzedaży oleju napędowego oraz świadczenia usług elektroenergetycznych.

Według art. 3 pkt 12 ustawy - Prawo energetyczne (tekst jedn. w Dz. U. z 2006 r. Nr 89 poz. 625 z późn. zm., dalej: "Prawo energetyczne"), Wnioskodawca jest przedsiębiorstwem energetycznym. Struktura organizacyjna Wnioskodawcy obejmuje Centralę, Oddziały (Obrót, Dystrybucja i Paliwa) oraz 15 zakładów, świadczących usługi elektroenergetyczne na terenie całego kraju.

Przy niektórych zakładach Wnioskodawcy funkcjonują tzw. komisje kwalifikacyjne. Komisje te, powoływane na podstawie art. 54 ust. 3 pkt 3 Prawa energetycznego w drodze decyzji administracyjnych, wydawanych przez ministra właściwego do spraw transportu w zakresie eksploatacji urządzeń i instalacji energetycznych stosowanych w jednostkach organizacyjnych transportu kolejowego, wchodzą w skład przedsiębiorstwa Wnioskodawcy.

Zadania komisji kwalifikacyjnych określa Rozporządzenie Ministra Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej z dnia 28 kwietnia 2003 r. w sprawie szczegółowych zasad stwierdzania posiadania kwalifikacji przez osoby zajmujące się eksploatacją urządzeń, instalacji i sieci (Dz. U. z 2003 r. Nr 89, poz. 828, dalej: Rozporządzenie MG z 2003 r.). Do zadań komisji należy w szczególności sprawdzanie kwalifikacji osób, objętych obowiązkiem ustawowym uzyskania potwierdzenia posiadanych kwalifikacji, zajmujących się eksploatacją urządzeń, instalacji i sieci energetycznych.

Zgodnie z § 7 i 8 Rozporządzenia MG z 2003 r., komisje kwalifikacyjne dokonują sprawdzania kwalifikacji na wniosek osób zainteresowanych uzyskaniem świadectwa albo zatrudniających ich pracodawców, w drodze egzaminu przeprowadzanego w formie ustnej. Zgodnie z art. 54 ust. 4 za sprawdzenie kwalifikacji pobierane są opłaty; stanowią one przychód jednostek organizacyjnych, przy których powołano komisje.

W analizowanym przypadku komisje powoływane są w trybie przewidzianym w § 12 Rozporządzenia MG z 2003 r., to jest "u przedsiębiorcy, zatrudniającego co najmniej 200 osób wykonujących prace w zakresie eksploatacji urządzeń, instalacji i sieci energetycznych oraz ich dozoru", a tym samym działają w ramach zakładów Wnioskodawcy (wchodzą w skład jej przedsiębiorstwa). W rezultacie, zgodnie z art. 54 ust. 5 Prawa energetycznego, opłaty pobierane przez komisje stanowią przychód Wnioskodawcy.

W przedmiotowym wniosku zadano następujące pytanie:

Czy w świetle przepisu art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a) w związku z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, czynności dokonywane odpłatnie przez komisje kwalifikacyjne działające w zakładach Wnioskodawcy podlegają zwolnieniu od opodatkowania VAT jako usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w przepisach odrębnych.

W ocenie Wnioskodawcy, analiza treści obowiązujących przepisów ustawy o VAT prowadzi do wniosku, że w odniesieniu do usług realizowanych odpłatnie przez komisje kwalifikacyjne działające w zakładach Wnioskodawcy, z tytułu których przychody są przychodami Wnioskodawcy, nie powstaje obowiązek zapłaty podatku VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, czynności w rodzaju opisanych w stanie faktycznym czynności komisji kwalifikacyjnych powinny być, dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług, traktowane jako usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, które na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a) ustawy o VAT objęte są zwolnieniem od opodatkowania.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega, co do zasady, m.in. odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Z kolei przepis art. 43 ust. 1 określa zamknięty katalog zwolnień od opodatkowania, w odniesieniu do czynności dokonywanych zasadniczo w obrocie krajowym.

Artykuł 43 ust. 1 pkt 29 ustawy o VAT stanowi, że zwalnia się od opodatkowania podatkiem od towarów i usług m.in. usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego inne niż wymienione w pkt 26 tego samego przepisu, pod warunkiem, że w odniesieniu do tych usług spełniona jest przynajmniej jedna ze wskazanych w przepisie przesłanek. Zatem, zgodnie z powołaną regulacją, zwolnione od opodatkowania VAT są tego rodzaju usługi kształcenia lub przekwalifikowania zawodowego, które:

Posłużenie się w treści analizowanego przepisu spójnikiem "lub" przesądza o tym, że dla zastosowania zwolnienia od opodatkowania VAT, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy o VAT względem usług kształcenia lub przekwalifikowania zawodowego konieczne, a zarazem w pełni wystarczające jest, by w odniesieniu do wykonywanych usług spełniony został jeden spośród trzech wymienionych wyżej (alternatywnych) warunków.

Oznacza to, że w przypadku, gdy dane czynności stanowią usługi kształcenia lub przekwalifikowania zawodowego, które prowadzone są w formach i na zasadach przewidzianych w przepisach odrębnych, powinny one, w oparciu o art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a) ustawy o VAT, zostać objęte zwolnieniem od opodatkowania, określonym w tym przepisie.

W stanie faktycznym dotyczącym Wnioskodawcy, przepisami odrębnymi, określającymi formy i zasady, według których następuje sprawdzenie kwalifikacji, są przepisy Prawa energetycznego oraz wydanego na jego podstawie Rozporządzenia MG z 2003 r. Powołane Rozporządzenie zawiera szczegółowe regulacje dotyczące zasad stwierdzania posiadania kwalifikacji przez osoby objęte tym obowiązkiem, a w szczególności określa zakres wymaganej wiedzy niezbędnej do uzyskania potwierdzenia posiadanych kwalifikacji, tryb przeprowadzania postępowania kwalifikacyjnego oraz wysokość pobieranych z tego tytułu opłat.

Zdaniem Wnioskodawcy, czynności komisji kwalifikacyjnych mieszczą się w zakresie pojęcia "kształcenie lub przekwalifikowanie zawodowe", którym posługuje się ustawa o VAT. Czynności te podejmowane są bowiem z mocy ustawy (Prawa energetycznego) wobec określonego kręgu osób o oznaczonych właściwościach (tj. zajmujących się eksploatacją urządzeń, instalacji i sieci energetycznych oraz ich dozorem), na które przepisy szczególne nakładają obowiązek udokumentowania posiadania kwalifikacji niezbędnych do wykonywania prac określonego rodzaju lub zajmowania określonego typu stanowisk. Uzyskanie świadectwa potwierdzającego posiadanie wymaganych kwalifikacji jest warunkiem sine qua non dopuszczenia tych osób do wykonywania opisanych wyżej czynności. Co więcej, brak udokumentowanego potwierdzenia posiadania kwalifikacji jest równoznaczny ze sformułowanym jednoznacznie w art. 54 ust. 2 Prawa energetycznego zakazem zatrudniania takich osób przy samodzielnej eksploatacji urządzeń, instalacji i sieci energetycznych.

Dodatkowo, Wnioskodawca zauważa, że uwzględniając ogólne reguły świadczenia usług w zakresie kształcenia, nie ma podstaw, by zakres pojęcia "usługi kształcenia zawodowego" ograniczać tylko i wyłącznie do tych przypadków, w których usługa tego rodzaju (usługa edukacyjna) polega na przekazywaniu wiedzy podmiotom, na których rzecz jest świadczona. W ocenie Wnioskodawcy, w pełni równoważnym z przekazywaniem wiedzy innym podmiotom elementem procesu kształcenia jest sprawdzenie wiedzy posiadanej przez te podmioty (tu: osoby, które obowiązane są złożyć egzamin ustny z określonego zakresu ustalonego zgodnie z Rozporządzeniem MG z 2003 r.).

Jednocześnie warto podkreślić, że na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy o VAT, zwolnieniu od opodatkowania, na równi z usługami kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, podlegają także usługi innego rodzaju, jeżeli tylko są usługami ściśle związanymi z usługami kształcenia lub przekwalifikowania zawodowego.

Zatem, nawet gdyby hipotetycznie uznać (z czym jednak Wnioskodawca się nie zgadza), że realizowane w ramach danej usługi kształcenia "sprawdzenie wiedzy" stanowi czynność całkowicie odrębną od "przekazywania wiedzy", a w konsekwencji - na gruncie analizowanego stanu faktycznego - czynności komisji kwalifikacyjnych powinny być traktowane jako związane nie z przekazywaniem, a ze sprawdzaniem wiedzy osób ubiegających się o świadectwo potwierdzające posiadanie określonych kwalifikacji, to i tak nie ulega wątpliwości, że czynności te wciąż mieszczą się w zakresie "usług ściśle związanych z usługami kształcenia lub przekwalifikowania zawodowego". Trudno bowiem wskazać czynność (usługę), która byłaby bardziej bezpośrednio i ściśle powiązana z usługą kształcenia lub przekwalifikowania, jak sprawdzenie wiedzy (kwalifikacji) w formie egzaminu. Zasadniczą funkcją każdego egzaminu jest przecież (zawsze) sprawdzenie poziomu przyswojenia wiedzy lub innych umiejętności, pozyskanych przez dany podmiot w celu złożenia egzaminu z wynikiem pozytywnym.

Mając to na uwadze, czynności komisji kwalifikacyjnych, dotyczące kwalifikacji zawodowych osób zajmujących się eksploatacją urządzeń i sieci energetycznych, z tytułu realizacji których opłaty - na podstawie art. 54 ust. 5 Prawa energetycznego - stanowią przychód Wnioskodawcy, spełniają warunki do uznania ich za usługi kształcenia lub przekwalifikowania zawodowego, które prowadzone są w formach i na zasadach przewidzianych w przepisach odrębnych. Czynności te wyczerpują zatem hipotezę normy wynikającej z art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a) ustawy o VAT i na tej podstawie powinny zostać wyłączone od opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Unijne reguły traktowania usług kształcenia dla celów wspólnego systemu podatku od wartości dodanej.

Dodatkowo warto wskazać, że w myśl art. 132 ust. 1 lit (i) Dyrektywy 2006/112/WE, państwa członkowskie zwalniają z opodatkowania VAT m.in. kształcenie zawodowe lub przekwalifikowanie, łącznie ze świadczeniem usług i dostawą towarów ściśle z taką działalnością związanych, które jest prowadzone przez podmioty prawa publicznego lub inne instytucje działające w tej dziedzinie, których cele uznane są za podobne przez dane państwo członkowskie. Przepis ten umiejscowiony został w rozdziale "Zwolnienia dotyczące określonych czynności wykonywanych w interesie publicznym".

Mając to na uwadze Wnioskodawca jest zdania, że choć zasady zwolnienia usług kształcenia z opodatkowania na gruncie polskiej ustawy o VAT nie odwołują się do przesłanki realizacji celu publicznego, ocena co do tego, czy dana czynność w zakresie kształcenia lub przekwalifikowania zawodowego podlega zwolnieniu z VAT powinna być dokonywana z uwzględnieniem faktu, czy podmiot, który ją realizuje, działa w celu publicznym (por. uzasadnienie wyroku NSA I FSK 1244/08).

W związku z tym Wnioskodawca zauważa, że polityka energetyczna stanowi jeden z zasadniczych obszarów całokształtu realizowanej przez państwo polityki publicznej. Wnioskodawca, jako przedsiębiorstwo energetyczne, prowadzi koncesjonowaną działalność w sektorze o szczególnym znaczeniu z punktu widzenia interesu publicznego, a tym samym podlega nadzorowi ze strony państwa. Prawo energetyczne nakłada na przedsiębiorstwa energetyczne obowiązek utrzymywania zdolności urządzeń, instalacji i sieci energetycznej do realizacji zaopatrzenia w energię w sposób ciągły i niezawodny, z zachowaniem odpowiednich wymagań jakościowych, natomiast obowiązek sprawdzania oraz dokumentowania posiadania kwalifikacji zawodowych przez osoby zajmujące się eksploatacją urządzeń, instalacji i sieci energetycznych wynika wprost z art. 54 ust. 1 i 2 Prawa energetycznego. Ponadto, komisje kwalifikacyjne w zakładach Wnioskodawcy powoływane są z mocy art. 54 ust. 3 ust. 3 Prawa energetycznego i działają w trybie i na zasadach określonych w Rozporządzeniu MG z 2003 r., zaś udokumentowanie posiadania kwalifikacji w wymaganym zakresie stanowi warunek konieczny dopuszczenia do prac i stanowisk związanych z eksploatacją urządzeń, instalacji i sieci oraz ich dozorem.

Zatem, skoro obowiązek odpłatnego sprawdzania kwalifikacji osób zajmujących się eksploatacją urządzeń, instalacji i sieci energetycznych w transporcie kolejowym spoczywa na komisjach kwalifikacyjnych z mocy ustawy, komisje te powoływane są decyzją ministra właściwego do spraw transportu zgodnie z uregulowaniami Prawa energetycznego, a dodatkowo ustawa ta zakazuje wprost zatrudniania przy samodzielnej eksploatacji instalacji, urządzeń i sieci osób bez kwalifikacji potwierdzonych przez rzeczone komisje, na gruncie analizowanego stanu faktycznego nie ulega wątpliwości, że działania komisji kwalifikacyjnych pozostają w ścisłym związku z zapewnieniem prawidłowego funkcjonowania systemu energetycznego, co z kolei niewątpliwie mieści się w zakresie realizacji celu publicznego.

Całokształt powołanych argumentów przemawia za uznaniem, że czynności realizowane odpłatnie przez komisje kwalifikacyjne podlegają zwolnieniu od opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 pkt. a) ustawy o VAT.

Mając to na uwadze, Wnioskodawca wnosi o potwierdzenie prawidłowości stanowiska przedstawionego we wniosku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej mniemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów, w rozumieniu art. 7. Przez dostawę towarów zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności obniżonymi stawkami podatku bądź zwolnienie od podatku.

Z dniem 1 stycznia 2011 r. weszła w życie ustawa z dnia 29 października 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów usług (Dz. U. Nr 226, poz. 1476). Art. 1 pkt 18 nowelizacji uchylił załącznik nr 4 do ustawy zawierający wykaz usług zwolnionych od podatku, który w pozycji 7 wymieniał jako zwolnione usługi w zakresie edukacji (ex 80) i przeniósł uregulowania dotyczące tej tematyki do treści ustawy. Zasadnicze znaczenie ma w tym przypadku dodanie do art. 43 ustawy punktów 26-29, regulujących zwolnienia od podatku od towarów i usług, które dotychczas ujęte były w załączniku nr 4 do ustawy. Ustawodawca odstąpił od ich identyfikacji przy pomocy klasyfikacji statystycznych określających zakres z wykorzystaniem treści zapisów prawa unijnego i krajowego oraz orzecznictwa sądów. Zasadniczym powodem odejścia od stosowania klasyfikacji statystycznych przy określaniu zakresu zwolnień od podatku było zapewnienie pełniejszej implementacji przepisów unijnych, w szczególności dyrektywy 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej.

Zgodnie z art. 132 ust. 1 lit. i) ww. dyrektywy, państwa członkowskie zwalniają kształcenie zawodowe lub przekwalifikowanie, łącznie ze świadczeniem usług i dostawą towarów ściśle z taką działalnością związanych, prowadzone przez odpowiednie podmioty prawa publicznego lub inne instytucje działające w tej dziedzinie, których cele uznane są za podobne przez dane państwo członkowskie.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy zwalnia się od podatku usługi świadczone przez:

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26 pkt. a. prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach, lub

Ponadto zgodnie z treścią § 13 ust. 1 pkt 19 i 20 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 2010 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2010 r. Nr 246, poz. 1649) zwalnia się od podatku usługi w zakresie kształcenia, inne niż wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy świadczone przez uczelnie oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane i usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, finansowane w co najmniej 70% ze środków publicznych, oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

W dniu 1 lipca 2006 r. weszły w życie przepisy rozporządzenia Rady (WE) nr 1777/2005 z dnia 17 października 2005 r., ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 77/388/EWG w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. L Nr 288). Rozporządzenie Rady nr 1777/2005 wiąże wszystkie państwa członkowskie i jest stosowane bezpośrednio, Oznacza to, iż przepisy tego rozporządzenia z dniem 1 lipca 2006 r. stają się częścią porządku prawnego, obowiązującego na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, bez konieczności ich implementacji w drodze ustawy. Rozporządzenie Rady nr 1777/2005 przyjęte zostało w celu jednolitego stosowania przez wszystkie państwa członkowskie systemu podatku od wartości dodanej, opartego na postanowieniach Szóstej Dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji przepisów Państw Członkowskich, dotyczących podatków obrotowych -Wspólny system podatku wartości dodanej: ujednolicona podstawa opodatkowania (77/388/EEC z późn. zm.).

Przepis art. 14 rozporządzenia Rady nr 1777/2005 wyjaśnia, co należy rozumieć przez usługi kształcenia zawodowego i przekwalifikowania. W myśl tego przepisu usługi w zakresie kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zapewniane na warunkach określonych w art. 13 część A ust. 1 lit. 1) dyrektywy 77/388/EWG (analogiczne zwolnienie zawiera art. 132 ust. 1 lit. i) obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej - Dz. U. L Nr 347 z późn. zm.), obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, tak samo jak nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego bądź przekwalifikowania nie ma znaczenia do tego celu.

Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, iż Wnioskodawca jest przedsiębiorstwem energetycznym zgodnie z art. 3 pkt 12 ustawy - Prawo energetyczne, w skład którego m.in. zakłady. Przy niektórych z nich funkcjonują komisje kwalifikacyjne, powoływane na podstawie art. 54 ust. 3 pkt 3 ustawy - Prawo energetyczne w drodze decyzji administracyjnych, wydawanych przez ministra właściwego do spraw transportu w zakresie eksploatacji urządzeń i instalacji energetycznych stosowanych w jednostkach organizacyjnych transportu kolejowego. W przypadku Wnioskodawcy powoływanie komisji kwalifikacyjnych wynika z § 12 Rozporządzenia Ministra Gospodarki Pracy i Polityki Społecznej z dnia 28 kwietnia 2003 r. w sprawie szczegółowych zasad stwierdzania i posiadania kwalifikacji przez osoby zajmujące się eksploatacją urządzeń, instalacji i sieci - tj. u przedsiębiorcy zatrudniającego co najmniej 200 osób wykonujących prace związane z eksploatacją urządzeń, instalacji i sieci. Do zadań komisji należy sprawdzanie kwalifikacji osób, objętych obowiązkiem ustawowym uzyskania potwierdzenia posiadanych kwalifikacji, zajmujących się eksploatacją urządzeń, instalacji i sieci energetycznych. Uzyskanie potwierdzenia posiadanych kwalifikacji jest warunkiem koniecznym dopuszczenia ich do wykonywania pracy. Sprawdzanie kwalifikacji dokonywane jest na wniosek osób zainteresowanych uzyskaniem świadectwa albo zatrudniających ich pracodawców, w drodze egzaminu przeprowadzanego w formie ustnej.

Zgodnie z art. 54 ust. 1 ustawy - Prawo energetyczne osoby zajmujące się eksploatacją sieci oraz urządzeń i instalacji określonych w przepisach, o których mowa w ust. 6, obowiązane są posiadać kwalifikacje potwierdzone świadectwem wydanym przez komisje kwalifikacyjne. Sprawdzenie spełnienia wymagań kwalifikacyjnych powtarza się co pięć lat.

Na podstawie art. 54 ust. 3 ustawy - Prawo energetyczne komisje kwalifikacyjne są powoływane na okres 5 lat przez

Jak wskazał Wnioskodawca, stosownie do art. 54 ust. 4 ustawy - Prawo energetyczne za sprawdzenie kwalifikacji, o których mowa w ust. 1, pobierane są opłaty od osób kierujących wnioski o stwierdzenie kwalifikacji.

Obowiązek posiadania świadectwa kwalifikacyjnego, okres jego ważności reguluje Rozporządzenie Ministra Gospodarki Pracy i Polityki Społecznej z dnia 28 kwietnia 2003 r. w sprawie szczegółowych zasad stwierdzania i posiadania kwalifikacji przez osoby zajmujące się eksploatacją urządzeń, instalacji i sieci (Dz. U. Nr 89, poz. 828 z późn. zm.). Rozporządzenie określa:

W myśl § 8 ust. 1 ww. Rozporządzenia komisja kwalifikacyjna dokonuje sprawdzenia posiadania kwalifikacji w drodze organizowanego przez nią egzaminu.

Przeprowadzanie egzaminów stanowi usługi edukacji. Zarówno sprawdzanie wiedzy i jej przekazywanie są usługami ze sobą powiązanymi i należy stwierdzić, iż spełniają definicję usług kształcenia zawodowego. Przepisy unijne przyjmują jako zwolnione od podatku czynności zdobywania wiedzy i umiejętności koniecznych do wykonywania określonego zawodu, jak również późniejsze rozwijanie tej wiedzy i umiejętności.

Jak wskazał Wnioskodawca, osoby zajmujące się eksploatacją urządzeń, instalacji i sieci energetycznych oraz ich dozorem muszą udokumentować posiadane kwalifikacje niezbędne do wykonywania prac danego rodzaju lub zajmowania określonego typu stanowiska. Uzyskanie świadectwa potwierdzającego posiadanie wymaganych kwalifikacji jest warunkiem koniecznym dopuszczenia tych osób do wykonywania pracy. Brak udokumentowanego potwierdzenia posiadania kwalifikacji jest równoznaczny ze sformułowanym jednoznacznie w art. 54 ust. 2 ustawy - Prawo energetyczne zakazem zatrudniania takich osób przy samodzielnej eksploatacji urządzeń, instalacji i sieci energetycznych.

Jak zauważył Wnioskodawca ustawodawca w art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy posłużył się spójnikiem "lub". Oznacza to, że dla zastosowania zwolnienia od opodatkowania VAT odnośnie usług kształcenia lub przekwalifikowania zawodowego oraz świadczenia usług i dostawy towarów ściśle z nimi związanych wystarczające jest, by w odniesieniu do wykonywanych usług spełniony został jeden spośród trzech wymienionych w tym art. warunków. Zatem w przypadku, gdy dane czynności stanowią usługi kształcenia lub przekwalifikowania zawodowego oraz usługi z nimi ściśle związane, które prowadzone są w formach i na zasadach przewidzianych w przepisach odrębnych, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 pkt. a) ustawy objęte są zwolnieniem od opodatkowania.

Wnioskodawca wskazał, że przepisami odrębnymi określającymi formy i zasady według których sprawdza kwalifikacje, są przepisy ustawy - Prawo energetyczne oraz Rozporządzenia Ministra Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej z dnia 28 kwietnia 2003 r. w sprawie szczegółowych zasad stwierdzania posiadania kwalifikacji przez osoby zajmujące się eksploatacją urządzeń, instalacji i sieci.

Zatem analizując przedstawione okoliczności sprawy w kontekście powołanych przepisów prawa podatkowego stwierdzić należy, iż czynności dokonywane odpłatnie przez komisje kwalifikacyjne podlegają zwolnieniu od opodatkowania VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 pkt. a) ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.