IPPP2/443-869/10/12-7/S/IG - VAT w zakresie zobowiązania do naliczenia podatku VAT od otrzymanej kwoty tytułem rozliczenia umowy leasingu.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 8 listopada 2010 r. (data wpływu 10 listopada 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zobowiązania do naliczenia podatku VAT od otrzymanej kwoty tytułem rozliczenia umowy leasingu - jest prawidłowe.

W dniu 10 listopada 2012 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zobowiązania do naliczenia podatku VAT od otrzymanej kwoty tytułem rozliczenia umowy leasingu.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Dnia 12 października 2010 r. na skutek rezygnacji z korzystania ze świadczenia usługi leasingowej firma P. Sp. z o.o. (Korzystający) podpisała porozumienie z firmą B. S.A. (Finansujący) w sprawie wcześniejszego rozwiązania umowy leasingu operacyjnego nr XXX z dnia 9 sierpnia 2007 r., której przedmiotem był samochód osobowy.

W porozumieniu Korzystający wskazał podmiot zainteresowany podpisaniem nowej umowy leasingowej z Finansującym na przedmiotowy samochód osobowy. Finansujący zawarł umowę leasingu ze wskazanym podmiotem na sumę stanowiącą wartość rynkową na dzień porozumienia po czym rozliczył się z Korzystającym wypłacając kwotę równą cenie rynkowej netto minus pozostały do spłaty kapitał netto, minus karę umowną określoną w Ogólnych Warunkach Umowy Leasingowej. Finansujący wystawił dokument Rozliczenie umowy leasingu, w którym wykazał kwotę rozliczenia jako zwrot dla Korzystającego a następnie dokonał przelewu na rachunek Korzystającego. Dnia 22 października 2010 r. Korzystający odnotował wpływ środków na rachunek. Kwota rozliczeniowa jest kwotą netto.

Wg Finansującego dokonane rozliczenie umowy leasingowej pod względem VAT kwalifikowane jest jako pozostające poza regulacjami VAT. Finansujący uzasadnia swoje stanowisko posiadaną indywidualną interpretacją sygnatura IPPP1/443-542/08-3/SM wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie w dniu 6 czerwca 2008 r. Rozliczenie umowy leasingu wg Finansującego nie powinno być postrzegane jako świadczenie usług czy dostawa towarów. Nie jest to bowiem świadczenie wzajemne (ekwiwalentne) zaś strony umowy w związku z jej wygaśnięciem dokonują jedynie rozliczeń, które stanowią czynność faktyczną, pozostającą poza zakresem świadczenia umowy, która już uległa zakończeniu (wygaśnięciu).

Zdaniem Wnioskodawcy, pod względem VAT dokonane rozliczenie umowy leasingowej kwalifikowane jest jako pozostające poza regulacjami VAT gdyż rozliczenie umowy leasingu nie powinno być postrzegane jako świadczenie usług czy dostawa towarów.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy P. Sp. z o.o. jest zobowiązana do naliczenia podatku VAT od otrzymanej kwoty tytułem rozliczenia umowy leasingu.

Zdaniem Wnioskodawcy, pod względem VAT dokonane rozliczenie umowy leasingowej kwalifikowane jest jako pozostające poza regulacjami VAT gdyż rozliczenie umowy leasingu nie powinno być postrzegane jako świadczenie usług czy dostawa towarów.

W dniu 7 lutego 2011 r. wydana została Interpretacja indywidualna Nr IPPP2/443-869/10-4/IG, w której stwierdzono, iż stanowisko Spółki przedstawione we wniosku uznać należy za nieprawidłowe. Powyższa Interpretacja została doręczona Spółce w dniu 15 lutego 2011 r.

Pismem z dnia 28 lutego 2011 r. (data wpływu 3 marca 2011 r.) Strona wezwała Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie do usunięcia naruszenia prawa wynikającego z wydania interpretacji indywidualnej dotyczącej przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. W odpowiedzi na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa Nr IPPP2/443-869/10-6/IG z dnia 31 marca 2011 r. (data doręczenia Spółce 8 kwietnia 2011 r.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie nie stwierdził podstaw do zmiany ww. indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego.

W dniu 4 maja 2011 r. (data wpływu 6 maja 2011 r.) Spółka wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, za pośrednictwem tut. Organu, Skargę na interpretację indywidualną z dnia 7 lutego 2011 r. Nr IPPP2/443-869/10-4/IG.

WSA w Warszawie w wyroku z dnia 29 lutego 2012 r., sygn. akt III SA/Wa 1658/11 uchylił zaskarżoną interpretację indywidualną i stwierdził, iż skarga okazała się zasadna.

Sąd stwierdził, że interpretacja indywidualna Ministra Finansów, podlega uchyleniu. Interpretacja ta narusza bowiem przepis art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, a w konsekwencji art. 5 ust. 1 pkt 1 i art. 15 ust. 2 ustawy o VAT.

Naruszenie art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej polega na ocenie stanu faktycznego ukształtowanego przez interpretację indywidualną, a nie wskazanego we wniosku przez podatnika. Podatnik zapytał czy Spółka jest zobowiązana do naliczenia podatku od kwoty netto otrzymanej z tytułu rozwiązania umowy leasingu operacyjnego na samochód osobowy. Jej zdaniem rozwiązanie umowy pozostaje poza regulacją ustawową. Ocena stanowiska prawnego Spółki dokonana przez Ministra Finansów brzmiała: Ponieważ otrzymana przez Spółkę kwota wynagrodzenia za wykonanie na rzecz leasingodawcy określonego świadczenia - wskazanie podmiotu, który podpisze nową umowę leasingową, stanowiąca rozliczenie umowy leasingu, stanowi całość przysługującego jej świadczenia - to należy przyjąć, iż w myśl cyt. przepisu art. 29 ust. 1 ww. ustawy jest to kwota brutto, zawierająca w sobie kwotę podatku od towarów i usług, co oznacza, że od kwoty tej należy zapłacić podatek tzw. rachunkiem "w stu"."

Zdaniem Sądu, Minister Finansów nie oceniał przedterminowego rozwiązania umowy leasingu operacyjnego, a więc jej wygaśnięcia w aspekcie podatkowym lecz dokonał interpretacji umowy leasingowej po dokonaniu założeń faktyczno - prawnych. Interpretacja indywidualna Ministra Finansów założyła, że pomiędzy Spółką, a leasingodawcą istniała również umowa agencyjna bądź umowa zlecenia, mocą której podatnik miał pozyskać następnego w jego miejsce leasingobiorcę, a leasingodawca miał mu za tę czynność prawną zapłacić. Tylko bowiem w przypadku dodatkowej umowy mogło dojść do odpłatności za usługę, a więc do powstania świadczenia wzajemnego opisanego w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, albo też art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy o VAT - przy przyjęciu jednorazowej czynności w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy.

Tymczasem ze stanu faktycznego wniosku o interpretację wynika, że umowa leasingu operacyjnego została rozwiązana, samochód będący jej przedmiotem zwrócony, a stronom umowy pozostało rozliczenie wzajemnych roszczeń finansowych, przy czym leasingodawca dowodził, że zwrot świadczeń umowy nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Zwrot świadczeń to jest zwrot wszystkich rat, zaplanowanych umową, które musiał wpłacić leasingobiorca, pomniejszonych o korzyści finansującego. Niewątpliwie dla leasingobiorcy poprzez szybkie następstwo osoby trzeciej powstała korzystna sytuacja gospodarcza, jednakże jedynie na podłożu faktycznym nie zaś prawnym.

Zdaniem Sądu - dokonując wykładni art. 7 ust. 1 pkt 2 w zw. z ust. 9 ustawy o VAT z uwzględnieniem ww. art. 14 ust. 2 lit. b Dyrektywy 2006/112/WE należy stwierdzić, że przepis ten ma zastosowanie do tych umów - leasingu określonych w art. 17f u.p.d.o.p. i art. 23f u.p.d.o.f. (tzw. leasingu finansowego) oraz leasingu określonych w art. 17i u.p.d.o.p. i art. 23i u.p.d.o.f. (leasingu gruntów), w których przewidziano opcję wykupu przedmiotu leasingu, po zakończeniu umowy, przez korzystającego. Jeżeli tego rodzaju umowa leasingu przewiduje (zawiera klauzulę), że w następstwie realizacji jej postanowień przez obydwie strony, z chwilą zapłaty ostatniej raty leasingowej własność przedmiotu leasingu przejdzie na korzystającego (leasingobiorcę) lub przewiduje, że po zapłaceniu ostatniej raty nastąpi przeniesienie przez finansującego na korzystającego (leasingobiorcę) własności przedmiotu leasingu - należy uznać, że umowa ta ma charakter dostawy towaru w rozumieniu art. 7 ust. 2 w zw. z ust. 9 ustawy o VAT. Jeżeli powyższe umowy leasingu finansowego lub leasingu gruntu, nie mają sformułowanej takiej klauzuli, oznacza to, że strony nie postanowiły stanowczo, że po zakończeniu umowy dojdzie do sprzedaży przedmiotu leasingu korzystającemu, a zatem z chwilą jej zakończenia, finansujący może, lecz nie musi dokonać takiej sprzedaży korzystającemu. W następstwie tego, wynikający z umowy leasingu brak pewności (koniecznego następstwa) co do przejścia po jej zakończeniu własności przedmiotu umowy na korzystającego - najpóźniej z chwilą zapłaty ostatniej raty powoduje, że do takiej umowy nie może być stosowana norma art. 7 ust. 1 pkt 1 w z w. z ust. 9 ustawy." Leasing, który nie wynika z umowy określonej w art. 7 ust. 9, i w której nie przewidziano opcji, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty, prawo własności zostanie przeniesione na korzystającego nie może być traktowany jak dostawa towarów, lecz jako usługa. Na pewno, za dostawę towarów nie może być uznane wydanie towaru w oparciu o tzw. umowę leasingu operacyjnego, która zbliżona jest swoim charakterem do umowy najmu, wobec czego nie jest w rozumieniu ustawy o VAT traktowane jako dostawa towarów, lecz jako świadczenie usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego w dacie zaistniałego stanu faktycznego, biorąc pod uwagę rozstrzygnięcie zawarte w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 29 lutego 2012 r., sygn. akt III SA/Wa 1658/11 (data wpływu prawomocnego orzeczenia 2 lipca 2012 r.), po ponownym przeanalizowaniu opisanej sytuacji, stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: z 2011 r. Nr 177, poz. 1054) zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej "podatkiem", podlegają: odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów zgodnie z przepisem art. 7 ust. 1, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

wydanie towarów na podstawie umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze zawartej na czas określony lub umowy sprzedaży na warunkach odroczonej płatności, jeżeli umowa przewiduje, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności zostanie przeniesione (art. 7 ust. 1 pkt 2).

Natomiast art. 7 ust. 9 ustawy stanowi, że przez umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, o których mowa w ust. 1 pkt 2, rozumie się umowy w wyniku których, zgodnie z przepisami o podatku dochodowym, odpisów amortyzacyjnych dokonuje korzystający oraz umowy leasingu w rozumieniu tych przepisów, których przedmiotami są grunty.

Artykuł 8 ust. 1 ustawy stanowi, że przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Artykuł 19 ust. 1 stanowi, że obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

Artykuł 709¹⁵ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) stanowi, że w razie wypowiedzenia przez finansującego umowy leasingu na skutek okoliczności, za które korzystający ponosi odpowiedzialność, finansujący może zażądać od korzystającego natychmiastowego zapłacenia wszystkich przewidzianych w umowie a niezapłaconych rat, pomniejszonych o korzyści, jakie finansujący uzyskał wskutek ich zapłaty przed umówionym terminem i rozwiązania umowy leasingu.

Z opisu przedstawionego stanu faktycznego wynika, że dnia 12 października 2010 r. na skutek rezygnacji z korzystania ze świadczenia usługi leasingowej Wnioskodawca podpisał porozumienie z firmą Leasingową (Finansujący) w sprawie wcześniejszego rozwiązania umowy leasingu operacyjnego nr XXX z dnia 9 sierpnia 2007 r., której przedmiotem był samochód osobowy.

W porozumieniu Korzystający wskazał podmiot zainteresowany podpisaniem nowej umowy leasingowej z Finansującym na przedmiotowy samochód osobowy. Finansujący zawarł umowę leasingu ze wskazanym podmiotem na sumę stanowiącą wartość rynkową na dzień porozumienia po czym rozliczył się z Korzystającym wypłacając kwotę równą cenie rynkowej netto minus pozostały do spłaty kapitał netto, minus karę umowną określoną w Ogólnych Warunkach Umowy Leasingowej. Finansujący wystawił dokument Rozliczenie umowy leasingu, w którym wykazał kwotę rozliczenia jako zwrot dla Korzystającego a następnie dokonał przelewu na rachunek Korzystającego. Dnia 22 października 2010 r. Korzystający odnotował wpływ środków na rachunek. Kwota rozliczeniowa jest kwotą netto.

Z opisu sytuacji wynika, że w przedmiotowej sprawie nie został spełniony warunek, o którym mowa w art. 7 ust. 9 ustawy, więc w wyniku zawartej umowy leasingu operacyjnego nie doszło do dostawy towaru na rzecz Wnioskodawcy w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy.

W związku z tym w przedmiotowej sprawie mamy do czynienia ze świadczeniem usług przez Leasingodawcę na rzecz Wnioskodawcy (korzystającego). Wnioskodawca wskutek zawartego porozumienia z usługodawcą, zrezygnował z dalszego nabywania usług od Leasingodawcy.

Z opisu sytuacji nie wynika, aby Wnioskodawca w związku z rozwiązaniem obowiązującej umowy zobowiązywał się do wykonywania jakichkolwiek dodatkowych czynności na rzecz finansującego.

Otrzymana przez Wnioskodawcę kwota dotycząca rozliczenia dotychczasowej umowy leasingu (usługi) nie jest więc przejawem wykonywania jakichkolwiek dodatkowych czynności przez Wnioskodawcę na rzecz (finansującego).

Biorąc pod uwagę opis przedstawionego we wniosku stanu faktycznego i obowiązujące w tym zakresie przepisy, należy stwierdzić, że w opisanej sytuacji nie mamy więc do czynienia z dostawą towarów lub świadczeniem usług przez Wnioskodawcę na rzecz Leasingodawcy.

W związku z tym, że Wnioskodawca nie dokonuje dostawy towarów lub świadczenia usług na rzecz finansującego, to Strona nie jest zobowiązana do naliczenia podatku VAT od otrzymanej kwoty tytułem rozliczenia umowy leasingu.

Biorąc pod uwagę powyższe, stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.