IPPP2/443-868/10-3/JW

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony przedstawione we wniosku z dnia 29 października 2010 r. (data wpływu 9 listopada 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

* uznania czynności wykonywanych w ramach prac badawczo - rozwojowych dotyczących współuczestniczenia w realizacji Projektu za odpłatne świadczenie usług - jest nieprawidłowe,

* który podmiot należy uznać za odbiorcę świadczenia tych usług - jest prawidłowe.

W dniu 9 listopada 2010 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie odpłatnego świadczenia usług.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe:

P. dalej: "P.") jest państwową osobą prawną działającą na podstawie ustawy z 30 kwietnia 2010 r. o instytutach badawczych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 96, poz. 618 z późn. zm.; dalej: "IBU"). Statutowym przedmiotem działalności P. jest m.in. prowadzenie badań naukowych i prac rozwojowych w dziedzinie pomiarów, automatyki i robotyki, przystosowywanie wyników prowadzonych prac do zastosowania w praktyce oraz upowszechnianie wyników tych prac.

P., zgodnie z art. 2 ust. 4 IBU, prowadzi również działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów o swobodzie działalności gospodarczej, m.in. w zakresie produkcji urządzeń automatyki i robotyki.W ramach swojej statutowej działalności naukowo - badawczej P. współuczestniczy w realizacji projektu badawczego (dalej "Projekt") współfinansowanego przez Europejską Agencję Obrony (dalej: "EDA").

EDA jest międzyrządową agencją Unii Europejskiej skupiającą 26 Państw Członkowskich UE (poza Danią) (dalej: "Państwa Członkowskie"), do której zadań należy wypracowanie spójnego i systematycznego podejścia przy definiowaniu i realizacji Europejskiej Polityki Bezpieczeństwa i Obrony, wspieranie współpracy między Państwami Członkowskimi w dziedzinie uzbrojenia; wspieranie rozwoju i ogólna restrukturyzacja europejskiego przemysłu obronnego; promowanie badań i technologii w dziedzinie obrony w UE z uwzględnieniem priorytetów politycznych UE; działanie - w ścisłej współpracy z Komisją - na rzecz rozwoju konkurencyjnego w skali światowej europejskiego rynku uzbrojenia.

Głównym celem Projektu jest stworzenie i przetestowanie koncepcji systemu informatycznego wspierającego osiągnięcie przewagi informacyjnej na współczesnym polu walki w środowisku miejskim. Cel ten zostanie zrealizowany przez osiągnięcie następujących celów szczegółowych:

W Projekcie planowane jest zaprojektowanie oraz implementacja systemu wspomagania i koordynacji przepływu informacji w postaci mobilnej stacji roboczej, która w rezultacie zapewni wsparcie w planowaniu oraz wykonywaniu misji na poziomie taktycznym dla oddziałów wojskowych działających w środowisku miejskim. W ramach prac w Projekcie wykorzystywane będą wybrane techniki sztucznej inteligencji w zakresie wspomagania procesu percepcji i podejmowania decyzji do proaktywnego identyfikowania zagrożeń, analizowania ich i wspierania procesu podejmowania decyzji.

EDA finansuje tylko 80% kosztów Projektu ponoszonych przez P., pozostała część tych kosztów pochodzi natomiast z budżetu państwa, bądź też pokrywana jest przez P. samodzielnie, przy czym na całość dofinansowania z EDA, P. wystawia faktury. Finansowanie Projektu następuje również bezpośrednio przez EDA na członków Konsorcjum. P. otrzymuje zatem środki finansowe bezpośrednio od EDA. Ponadto na podstawie Umowy EDA-TNO oraz Umowy Konsorcjum, P. nie ma roszczenia o zapłatę wynagrodzenia za wykonane prace do TNO, ale bezpośrednio do EDA.

Projekt realizowany będzie przez międzynarodowe Konsorcjum (dalej: "Konsorcjum") złożone z siedmiu podmiotów z siedzibą w różnych państwach Unii Europejskiej, przy czym każdy z tych podmiotów przeprowadzi prace badawczo-rozwojowe dotyczące określonej części Projektu.

Podstawę prawną realizacji Projektu stanowi umowa (dalej: "Umowa EDA-TNO") zawarta pomiędzy EDA a jednym z podmiotów (dalej: "TNO") wchodzących w skład Konsorcjum, jak również umowa konsorcjum zawarta przez siedem podmiotów (dalej: "Umowa Konsorcjum"). Sama EDA nie jest stroną Umowy Konsorcjum przy czym Umowa EDA-TNO wskazuje, jakie podmioty tworzą Konsorcjum oraz za wykonanie, których części Projektu poszczególni członkowie Konsorcjum są odpowiedzialni. Umowa EDA-TNO wskazuje również, że TNO jest odpowiedzialne za realizację Projektu oraz za działania i zaniechania dobranych przez siebie członków Konsorcjum. TNO pełni również rolę przedstawiciela Konsorcjum.

W Umowie EDA-TNO oraz Umowie Konsorcjum, członkowie Konsorcjum określani są jako "podwykonawcy" (ang. sub-contractors), z wyjątkiem TNO, który jest określany jako "wykonawca" (ang. "contractor").

Realizacja części prac P. odbywa się na podstawie zamówienia podpisanego przez TNO jako przedstawiciela Konsorcjum i P. (tzw. "WORKORDER"), które określa szczegółowy przydział/zakres prac przewidzianych w Projekcie dla P. wraz z określeniem kosztu tych prac i kwoty wkładu finansowego EDA.

Zgodnie z Umową EDA-TNO jak też Umową Konsorcjum (w której członkowie Konsorcjum akceptują postanowienia Umowy EDA-TNO w zakresie wszelkich praw do wyników badań przeprowadzonych w związku z realizacją Projektu), wszelkie prawa do wyników badań stanowiących przedmiot oraz cel Projektu będą przysługiwały poszczególnym członkom Konsorcjum w tym zakresie, w jakiem członkowie ci te badania przeprowadzą. W przypadku wypracowania praw autorskich przez więcej niż jeden podmiot, podział tych praw pomiędzy partnerów Projektu określa umowa. Możliwe jest przekazanie praw do wyników podmiotom trzecim państwa członkowskiego należącego do EDA za zgodą Konsorcjum (w przypadku praw wypracowanych przez więcej niż jednego członka) lub za zgodą poszczególnych członków (w przypadku praw wypracowanych wyłącznie przez jednego członka). EDA oraz państwa członkowskie należące do EDA nabędą jednak nieodpłatną i niewyłączną licencję obejmującą wszelkie patenty, wzory użytkowe oraz wszelkie inne chronione prawem informacje, które zostaną wytworzone (powstaną) w trakcie realizacji Projektu. Państwa członkowskie będą miały również prawo udzielać dalszych licencji obejmujących wykorzystanie wiedzy i doświadczeń powstałych/wytworzonych w trakcie prac badawczych przeprowadzonych w związku z realizacją Projektu, na rzecz podmiotów trzecich, w celu wykorzystania ich do celów obronnych.

Na podstawie samej Umowy EDA-TNO ani na podstawie Umowy Konsorcjum nie dojdzie do nabycia praw do tych wyników przez TNO.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Zdaniem Wnioskodawcy:

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 VATU opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Pod pojęciem świadczenia usług rozumie się natomiast każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 VATU, w tym również:

Przez świadczenie w rozumieniu VATU należy zatem rozumieć każde zachowanie się podatnika. Na zachowanie to składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy). To "zachowanie" musi być realizowane na rzecz innej osoby, co oznacza, że jakaś inna osoba musi być beneficjentem (odbiorcą) tego świadczenia, a więc odnosić w związku z tym świadczeniem określoną - pojmowaną indywidualnie - korzyść. W wyroku z dnia 18 grudnia 1997 r. C-384/05 Landboden-Agrardienste GmbH Co. KG, Trybunał Sprawiedliwości WE stwierdził, iż dla uznania danej czynności za usługę opodatkowaną podatkiem od wartości dodanej konieczne, aby ta czynność była wykonywana na rzecz zindywidualizowanego konsumenta. Zdaniem TS, aby dane świadczenie (w sprawie rozpatrywanej przez trybunał - powstrzymanie się od określonych działań) mogło być uznane za objęte zakresem wspólnego systemu VAT, musi zakładać konsumpcję. Wynika to z tego, iż podatek od wartości dodanej jest podatkiem o charakterze konsumpcyjnym.

Z powyższego wyroku można wyciągnąć wniosek, iż jeżeli dane świadczenie nie przynosi określonej (pojętej indywidualnie) korzyści określonemu konkretnemu podmiotowi (którym może być również podmiot władzy publicznej), wobec którego to świadczenia tenże podmiot może być potraktowany jako konsument, to nie można objąć takiego świadczenia podatkiem od towarów i usług.W ocenie P. z taką sytuacją mamy do czynienia w opisanym stanie faktycznym.

Działania P. w ramach Projektu (prowadzenie prac badawczo - rozwojowych, zmierzających do osiągnięcia określonego celu badawczego) należy uznać za czynności wykonywane "na rzecz ogółu", jako element czynności, które nie mają żadnego konsumenta. Sposób realizacji i finansowania Projektu można porównać do klasycznego finansowania prac badawczych.

Przede wszystkim odbiorcą takiego świadczenia nie jest TNO. TNO nie nabywa żadnych praw do wyników badań, oprócz wykonywania swojej części prac badawczych pełni wyłącznie rolę koordynatora całego Projektu badawczego. Nie zmienia tego okoliczność, że jest odpowiedzialne przed EDA za należyte wykonanie Projektu. Ponadto za konsumenta takiego świadczenia nie może być uznana również EDA, jako organizacja zrzeszająca państwa członkowskie UE. EDA nie korzysta bowiem z wyników badań, choć - na podstawie postanowień Umowy EDA-TNO nabędzie nieodpłatną licencję obejmującą wszelkie patenty, wzory użytkowe oraz wszelkie inne chronione prawem informacje, które zostaną wytworzone (powstaną) w trakcie realizacji Projektu. Za konsumenta nie mogą być także uznane państwa członkowskie należące do EDA. Faktycznie, bowiem państwa te nie występują jako zindywidualizowany odbiorca usług P., ale reprezentant ogółu społeczności. Państwa te (lub raczej reprezentujące je organy władzy czy urzędy, w tym przypadku Ministrowie Obrony) nie konsumują, bowiem tych usług.

Wartość tych usług nie stanowi również zasadniczo żadnego elementu kosztowego w łańcuchu dystrybucji towarów lub usług, stąd nie można objąć ich VAT, będącym podatkiem od konsumpcji. Wyniki prac badawczych nie są konsumowane bowiem bezpośrednio, ani nie stanowią kosztu jakiś innych towarów lub usług.

O braku świadczenia na rzecz konkretnego konsumenta świadczy również sposób finansowania badań realizowanych przez P. EDA finansuje jedynie 80% kosztów ponoszonych przez członków Konsorcjum (w tym również przez P.), związanych z realizacją Projektu. Pozostałą część kosztów P. pokryje bądź ze środków własnych (jako instytucja, do której statutowych zadań należy działanie na rzecz nauki, w tym również prowadzenie badań naukowych), bądź ze środków otrzymanych na ten cel z budżetu państwa. Ten sposób finansowania wskazuje, iż Projekt nie jest realizowany w warunkach komercyjnych, a P. nie jest nastawiony w nim na osiąganie zysku.

Umowa EDA-TNO (której warunki zostały zaakceptowane przez członków Konsorcjum w Umowie Konsorcjum), przewiduje wprawdzie, że EDA oraz państwa członkowskie należące do EDA nabędą, nieodpłatną i niewyłączną licencję obejmującą wszelkie patenty, wzory użytkowe oraz wszelkie inne chronione prawem informacje, które zostaną wytworzone (powstaną) w trakcie realizacji Projektu, a państwa członkowskie będą miały z kolei prawo udzielać dalszych licencji obejmujących wykorzystanie wiedzy i doświadczeń powstałych/wytworzonych w trakcie prac badawczych przeprowadzonych w związku z realizacją Projektu, na rzecz podmiotów trzecich, w celu wykorzystania ich do celów obronnych, jednak z ekonomicznego punktu widzenia będzie to tylko sposób upowszechnienia wyników badań przeprowadzonych przez członków Konsorcjum.

Realizacja projektu oraz zasady jego finansowania nie różnią się zasadniczo od realizacji innych projektów badawczych lub badawczo - rozwojowych, finansowanych z budżetu państwa lub budżetu Unii Europejskiej. Płatności dokonywane przez EDA stanowią faktycznie formę dotacji (wsparcia finansowego) określonego projektu badawczego, którego realizacja pozwoli na opracowanie w przyszłości bardziej nowoczesnych i zaawansowanych technologicznie urządzeń.

Ad. 2

W przypadku stwierdzenia, że realizacja projektu badawczego przez P. powinna być uznana za odpłatne świadczenie usług, pojawia się kolejna wątpliwość, a mianowicie, kto jest odbiorcą takiego świadczenia... W ocenie P. podmiotem tym nie jest TNO. Jak wskazano wyżej, TNO samodzielnie realizuje przydzielony mu zakres prac badawczych oraz pełni rolę koordynatora całości Projektu oraz przedstawiciela Konsorcjum. Z samej realizacji poszczególnych części Projektu przez członków Konsorcjum nie odnosi jednak żadnej korzyści, w szczególności nie nabywa żadnych praw do wyników tych badań.

W ocenie P. okoliczności tej nie zmienia fakt, że P. nie zawierał z EDA bezpośrednio żadnej umowy pisemnej dotyczącej realizacji Projektu. Niewątpliwie P. realizuje Projekt na rzecz EDA, a nie na rzecz TNO, jako jego koordynatora. Płatności za Projekt są również realizowane bezpośrednio przez EDA. Ponadto, na podstawie Umowy EDA-TNO oraz Umowy Konsorcjum, P. nie ma roszczenia o zapłatę wynagrodzenia za wykonane prace do TNO, ale bezpośrednio do EDA.

W sensie ekonomicznym zatem, z zastrzeżeniem uwag poczynionych w pkt 1, za odbiorcę świadczenia P. mogłaby być uznana wyłącznie EDA, a nie TNO.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego uznaje się za:

* nieprawidłowe - w zakresie uznania czynności wykonywanych w ramach prac badawczo - rozwojowych dotyczących współuczestniczenia w realizacji Projektu za odpłatne świadczenie usług,

* prawidłowe - w zakresie, który podmiot należy uznać za odbiorcę świadczenia tych usług.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Natomiast zgodnie z art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów, w rozumieniu art. 7, w tym również:

W świetle przytoczonej definicji można na gruncie podatku od towarów i usług mówić o świadczeniu usług, jeżeli poza samym świadczeniem istnieje również jego odbiorca (świadczeniobiorca, nabywca, konsument); opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają bowiem czynności wykonywane na rzecz podmiotu i osób trzecich.

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne świadczenie, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.

Zgodnie z art. 29 ust. 1 ww. ustawy, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Z treści cytowanych przepisów wynika, iż w sytuacji gdy podatnik, w związku z konkretną dostawą towarów lub świadczeniem usług, otrzymuje dofinansowanie (dotację, subwencję), stanowiące dopłatę do ceny towaru lub usługi, tego rodzaju dofinansowanie stanowi obok ceny, uzupełniający element podstawy opodatkowania z tytułu danej dostawy lub świadczenia.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca jest państwową osobą prawną działającą na podstawie ustawy o instytutach badawczych. Statutowym przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest m.in. prowadzenie badań naukowych i prac rozwojowych w dziedzinie pomiarów, automatyki i robotyki, przystosowywanie wyników prowadzonych prac do zastosowania w praktyce oraz upowszechnianie wyników tych prac. Ponadto, Wnioskodawca prowadzi również działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów o swobodzie działalności gospodarczej, m.in. w zakresie produkcji urządzeń automatyki i robotyki. Wnioskodawca w ramach swojej statutowej działalności naukowo - badawczej współuczestniczy w realizacji projektu badawczego współfinansowanego przez Europejską Agencję Obrony (dalej: "EDA"). EDA jest międzyrządową agencją Unii Europejskiej skupiającą 26 Państw Członkowskich UE, do której zadań należy m.in. promowanie badań i technologii w dziedzinie obrony w UE. Głównym celem Projektu jest stworzenie i przetestowanie koncepcji systemu informatycznego wspierającego osiągnięcie przewagi informacyjnej na współczesnym polu walki w środowisku miejskim.

Cel ten zostanie zrealizowany przez osiągnięcie następujących celów szczegółowych:

EDA finansuje 80% kosztów Projektu ponoszonych przez Wnioskodawcę, pozostała część tych kosztów pochodzi natomiast z budżetu państwa, bądź też pokrywana jest przez Wnioskodawcę samodzielnie. Na całość dofinansowania z EDA Wnioskodawca wystawia faktury. Wnioskodawca otrzymuje środki finansowe bezpośrednio od EDA. Projekt realizowany będzie przez międzynarodowe Konsorcjum złożone z siedmiu podmiotów z siedzibą w różnych państwach Unii Europejskiej, przy czym każdy z tych podmiotów przeprowadzi prace badawczo-rozwojowe dotyczące określonej części Projektu. EDA bezpośrednio finansuje również Projekt dla innych członków Konsorcjum. Podstawę prawną realizacji Projektu stanowi umowa EDA-TNO" zawarta pomiędzy EDA a jednym z podmiotów - TNO wchodzących w skład Konsorcjum oraz umowa Konsorcjum zawarta przez siedem podmiotów. Sama EDA nie jest stroną Umowy Konsorcjum. Na podstawie Umowy EDA-TNO oraz Umowy Konsorcjum, Wnioskodawca nie ma roszczenia o zapłatę wynagrodzenia za wykonane prace do TNO, tylko bezpośrednio do EDA. Realizacja części prac Wnioskodawcy odbywa się na podstawie zamówienia podpisanego przez TNO - przedstawiciela Konsorcjum. Zamówienie to określa szczegółowy przydział/zakres prac przewidzianych w Projekcie dla Wnioskodawcy wraz z określeniem kosztu tych prac i kwoty wkładu finansowego EDA. EDA nabędzie nieodpłatną i niewyłączną licencję obejmującą wszelkie patenty, wzory użytkowe oraz wszelkie inne chronione prawem informacje, które zostaną wytworzone (powstaną) w trakcie realizacji Projektu.

Z okoliczności przedstawionych we wniosku wynika, że Wnioskodawca współuczestniczy w realizacji projektu badawczego, który w 80% jest współfinansowany na rzecz Wnioskodawcy przez EDA, a wyniki uzyskane w ramach niniejszego projektu badawczego EDA nabędzie - nieodpłatną i niewyłączną licencję obejmującą wszelkie patenty, wzory użytkowe oraz wszelkie inne chronione prawem informacje, które zostaną wytworzone w trakcie realizacji projektu.

Mając na uwadze powyższe przepisy oraz okoliczności przedstawione we wniosku, uznać należy, iż w przedmiotowej sprawie, finansowania projektu badawczego ze środków pochodzących od podmiotu zewnętrznego mamy do czynienia z odpłatnymi usługami, o których mowa w art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, istnieje bowiem odbiorca (beneficjent) czynności wykonywanych w ramach projektu, czyli podmiot, na rzecz którego następuje świadczenie. Odbiorcą czynności wykonywanych w ramach projektu będzie EDA, ponieważ to EDA a nie TNO nabędzie nieodpłatną i niewyłączną licencję obejmującą wszelkie patenty, wzory użytkowe oraz wszelkie inne chronione prawem informacje, które zostaną wytworzone (powstaną) w trakcie realizacji Projektu, pomimo tego, że Wnioskodawca nie zawarł z EDA bezpośrednio żadnej umowy pisemnej dotyczącej realizacji Projektu, ale została zawarta Umowa EDA-TNO, której warunki zostały zaakceptowane przez członków Konsorcjum w Umowie Konsorcjum. Ponadto, Zainteresowany sam wskazuje w opisie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego, że ma roszczenia o zapłatę wynagrodzenia za wykonane prace nie do TNO, tylko bezpośrednio do EDA jak również to, iż na całość dofinansowania z EDA Wnioskodawca wystawia faktury. Zatem, w tej części stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Odbiorcą świadczenia (beneficjentem) czynności wykonanych przez Wnioskodawcę w ramach projektu jest EDA, która nabędzie licencję obejmującą wszelkie patenty, wzory użytkowe oraz wszelkie inne chronione prawem informacje, które zostaną wytworzone w trakcie realizacji Projektu, a świadczenie polega na wytworzeniu (uzyskaniu) wyników projektu, natomiast fakt, że Wnioskodawca nie zawarł z EDA bezpośrednio żadnej umowy pisemnej dotyczącej realizacji Projektu, jest w tym przypadku bez znaczenia, bowiem została zawarta Umowa EDA-TNO, której warunki zostały zaakceptowane przez członków Konsorcjum w Umowie Konsorcjum. Wnioskodawca ma roszczenia o zapłatę wynagrodzenia za wykonane prace bezpośrednio do EDA oraz wystawia faktury na całość dofinansowania z EDA.Zatem stanowisko Wnioskodawcy w tej części należało uznać za prawidłowe.

Reasumując, środki pieniężne otrzymane od EDA na realizację projektu na rzecz Wnioskodawcy, nie stanowią dotacji (jak wspomniał Zainteresowany), subwencji, czy innej dopłaty o podobnym charakterze, o której mowa w art. 29 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, lecz są w istocie zapłatą (wynagrodzeniem) za wykonaną usługę. Zatem przeprowadzenie przez Wnioskodawcę prac badawczo-rozwojowych związanych z realizacją Projektu należy uznać za odpłatne świadczenie usług, a za odbiorcę tych usług należy uznać Europejską Agencję Obrony - EDA.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydawania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.