IPPP2/443-855/10-5/KG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 4 listopada 2010 r. (data wpływu 5 listopada 2010 r.) uzupełnionym pismem z dnia 14 grudnia 2010 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania transakcji nabycia Nieruchomości - jest nieprawidłowe.

W dniu 5 listopada 2010 r. wpłynął wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania transakcji nabycia Nieruchomości oraz prawa do odliczenia podatku VAT.

Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 14 grudnia 2010 r. (data wpływu 20 grudnia 2010 r., data nadania 14 grudnia 2010 r.), stanowiącym odpowiedź na wezwanie tut. Organu z dnia 2 grudnia 2010 r. nr IPPP2/443-855/10-2/KG (skutecznie doręczonym w dniu 8 grudnia 2010 r.). Wniosek został uzupełniony w terminie ustawowym.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest polską spółką kapitałową, polskim rezydentem dla celów podatkowych. Spółka rozważa nabycie trzech budynków komercyjnych wraz z prawem wieczystego użytkowania gruntu od innego podmiotu, będącego polską spółką kapitałową, polskim rezydentem dla celów podatkowych.

Zgodnie z art. 678 § 1 kodeksu cywilnego, umowy najmu przechodzą na nabywcę nieruchomości. Wraz z Nieruchomością na Nabywcę (tekst jedn. Spółkę) przejdą rękojmie i gwarancje związane z wykonaniem Budynków oraz prawa autorskie do projektów architektonicznych.

Wnioskodawca nie nabędzie natomiast umów z dostawcami mediów oraz umów związanych z funkcjonowaniem przedsiębiorstwa takich jak: umowy rachunków bankowych, umowy zlecenia lub umowy o pracę, umowy o świadczenie usług księgowych, umowy kredytowe oraz pożyczki.

Sprzedaż Nieruchomości zostanie dokonana w okresie krótszym niż dwa lata od pierwszego zasiedlenia w rozumieniu ustawy o VAT.

Pismem z dnia 14 grudnia 2010 r. (data wpływu 20 grudnia 2010 r.) Wnioskodawca uzupełnił złożony wniosek wskazując, iż przedmiotem działalności Spółki jest m.in. realizacja projektów budowlanych związanych ze wznoszeniem budynków (41,10,Z), kupno i sprzedaż nieruchomości na własny rachunek (68,10,Z), wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi (68,20,Z), zarządzanie nieruchomościami wykonywane na zlecenie (68,32,Z), działalność pomocnicza związana z utrzymaniem porządku w budynkach (81,10,Z).

Spółka planuje wynajmować nabywane Nieruchomości. Alternatywnie, rozważane jest późniejsze zbycie przedmiotowych Nieruchomości. W konsekwencji, Nieruchomości będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Spółka wskazała w stanie faktycznym wniosku, iż rozważa nabycie Nieruchomości (trzech nowych budynków i prawa użytkowania wieczystego gruntu). W chwili obecnej nie można zatem wskazać jednoznacznie daty pierwszego zasiedlenia przedmiotowej Nieruchomości. Zgodnie z przedstawionym stanem faktycznym sprzedaż Nieruchomości na rzecz Spółki przez Zbywcę może zostać dokonana przed pierwszym zasiedleniem lub w okresie krótszym niż dwa lata od pierwszego zasiedlenia.

Dostawcy obiektów (Zbywcy) nie będzie przysługiwać prawo do odliczenia podatku VAT w stosunku do tych obiektów, ponieważ Nieruchomości stanowić będą część przedsiębiorstwa, które zostanie wniesione do Zbywcy w zamian za udziały w transakcji niepodlegającej opodatkowaniu VAT na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Dokonujący dostawy nie poniesie również wydatków na ulepszenie przedmiotowych obiektów. Okoliczność ta nie ma jednakże w ocenie Wnioskodawcy znaczenia dla wydania interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego. Sprzedaż Nieruchomości będzie podlegać opodatkowaniu według stawki podstawowej podatku VAT, bowiem niemożliwe będzie zastosowanie zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

Dodatkowo Wnioskodawca wskazuje, iż art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT nie będzie miał zastosowania w przedmiotowej sprawie. Przepis ten zwalnia z VAT dostawę obiektu w przypadku gdy dostawcy nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu obiektu (także w sytuacji gdy budynek podlega korekcie).

Zatem, aby przepis mógł zostać zastosowany wymagane jest spełnienie dwóch warunków:

* Przy nabyciu nieruchomości wystąpił podatek VAT (w innym wypadku kwestia analizy prawa do odliczenia podatku jest bezprzedmiotowa),

* Dostawcy nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT (z uwagi np. na wykorzystywanie nieruchomości do czynności zwolnionych).

W konsekwencji przepis ten nie będzie miał zastosowania do sytuacji gdy podatek VAT nie wystąpił przy nabyciu nieruchomości (z uwagi np. na status podatkowy sprzedawcy).

Zgodnie z art. 136 Dyrektywy 112, państwa członkowskie mają obowiązek zwolnić dostawy towarów jeśli przy ich nabyciu podatnik nie odliczył VAT wyłącznie z dwóch powodów:

* towary zostały nabyte dla celów działalności, która podlega zwolnieniu z VAT na podstawie szczegółowo określonych przepisów Dyrektywy 112, lub

* VAT przy nabyciu towarów nie podlegał odliczeniu na mocy art. 176 Dyrektywy 112. Przepis ten wyklucza odliczenie w przypadku wydatków, które nie są ściśle związane z działalnością gospodarczą (np. na artykuły luksusowe, rozrywkę lub wydatki reprezentacyjne) oraz pozwala państwom członkowskim utrzymać wyłączenia w odliczeniu przewidziane w prawie krajowym w dniu ich przystąpienia do Unii Europejskiej (zasada standstill).

Z art. 136 lit. B) Dyrektywy 112 wynika zatem jednoznacznie, że państwa członkowskie są zobowiązane zwolnić z VAT dostawę towarów, przy których nabyciu lub wykorzystaniu VAT nie podlegał odliczeniu na podstawie art. 176 Dyrektywy 112. Art. 176 Dyrektywy 112 przewiduje natomiast możliwość wykluczenia prawa do odliczenia VAT naliczonego w stosunku do konkretnych wydatków. Nie jest więc dopuszczalne zwolnienie z VAT dostawy towarów, jeśli co do zasady w stosunku do tych towarów przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego, jednak ze względu na sposób nabycia tych towarów w konkretnym przypadku nie można było zrealizować tego prawa, ponieważ nie wystąpił podatek naliczony.

W przypadku zatem gdy Nieruchomość została nabyta przez Zbywcę w drodze aportu jako część składowa przedsiębiorstwa w transakcji, która nie podlegała opodatkowaniu VAT, nie można uznać, iż przy nabyciu Nieruchomości podatek VAT nie podlegał odliczeniu zgodnie z art. 176 Dyrektywy 112.

W ustawie o podatku od towarów i usług brak jest regulacji wykluczających lub ograniczających prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia nieruchomości (takie przepisy istnieją np., dla usług gastronomicznych i hotelarskich).

Powyższe potwierdza również wyrok Trybunału z dnia 8 grudnia 2005 r. w sprawie Jyske Finans, C-280/04, zgodnie z którym, opodatkowaniu podlega dostawa towarów, w stosunku do których podatnik nie odliczył VAT naliczonego z powodów innych niż ściśle określone w art. 136 Dyrektywy 112. Trybunał stwierdził zatem, iż nie korzysta ze zwolnienia dostawa towarów, jeśli przy jego nabyciu VAT w ogóle nie wystąpił, na przykład towar został nabyty od podmiotu nie będącego podatnikiem VAT lub korzystającego ze zwolnienia podmiotowego.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Stanowisko Wnioskodawcy:

Pytanie nr 1

Planowana sprzedaż podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem VAT według stawki podstawowej i nie będzie korzystać ze zwolnienia zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, ponieważ w momencie sprzedaży nie upłynie więcej niż 2 lata od pierwszego zasiedlenia w rozumieniu art. 2 ust. 14 ustawy o VAT. Stawka właściwa dla budynku rozciąga się na prawo wieczystego użytkowania gruntu.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, opodatkowaniu VAT podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary, stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy VAT, rozumie się "rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowie lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty".

Według art. 7 ust. 1 ustawy VAT, przez "dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również: (...) oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste oraz zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6".

Stawka podatku, zgodnie z art. 41 ust. 1 ww. ustawy, wynosi 22% z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Na mocy art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy VAT, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

Jak wynika z uregulowań, zwolnienie od podatku VAT stosuje się w odniesieniu do sprzedaży całości lub części budynków, budowli, jeżeli w momencie dostawy są już zasiedlone, przy czym okres pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a ich dostawą nie jest krótszy niż 2 lata.

Zgodnie z przedstawionym stanem faktycznym, sprzedaż Nieruchomości zostanie dokonana w okresie krótszym niż dwa lata od pierwszego zasiedlenia. Dlatego, sprzedaż Nieruchomości będzie podlegać opodatkowaniu według stawki podstawowej VAT, bowiem niemożliwe będzie zastosowanie zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

Należy wskazać, iż w myśl art. 29 ust. 5 ustawy o VAT, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli, z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. Zgodnie z art. 29 ust. 5a ustawy o VAT zasady tej (tekst jedn. art. 29 ust. 5 ustawy o VAT) nie stosuje się do czynności oddania w użytkowanie wieczyste gruntu, dokonywanego z równoczesną dostawą budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli. Należy podkreślić, że unormowanie art. 29 ust. 5a ustawy VAT nie ma zastosowania do czynności zbycia prawa wieczystego użytkowania gruntu, dokonywanego z równoczesną dostawą budynków lub budowli trwale z gruntem związanych lub części takich budynków lub budowli. W przypadku zbycia prawa wieczystego użytkowania gruntu obowiązuje zasada wyrażona w art. 29 ust. 5 ustawy VAT. A zatem zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntu podlega opodatkowaniu według stawki właściwej dla budynków lub budowli posadowionych na tym gruncie.

Zgodnie z § 12 ust. 1 pkt 11 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, zwalnia się od podatku zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntu, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli, jeżeli budynki te lub budowle albo ich części są zwolnione od podatku.

Podsumowując, biorąc pod uwagę powyższe przepisy, planowane nabycie Nieruchomości będzie opodatkowana podatkiem VAT według stawki podstawowej i nie będzie korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na mocy art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy VAT.

Jednocześnie, do sprzedaży nie będzie miał zastosowania art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, ponieważ dotyczy on zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa, a w omawianym przypadku mamy do czynienia ze sprzedażą Nieruchomości.

Ustawa o podatku od towarów i usług nie definiuje pojęcia przedsiębiorstwa.

Praktyka organów podatkowych wskazuje, że przy wykładni terminu "przedsiębiorstwo" użytego w art. 6 pkt 1 ustawy VAT należy odwołać się do art. 55¹ k.c. Zgodnie z art. 55¹ k.c., przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej i obejmuje ono w szczególności składniki wymienione w tym przepisie, tj.:

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż przedsiębiorstwa (wyłączona z VAT) ma miejsce jedynie wtedy, gdy wszystkie wymienione w art. 55¹ k.c. elementy (o ile występują w danym stanie faktycznym) zostaną przekazane nabywcy. Jeżeli jakiekolwiek istotne składniki tworzące przedsiębiorstwo nie zostaną zbyte, sprzedaży takiej nie należy postrzegać jako zbycia przedsiębiorstwa. Zbywca planuje sprzedaż Nieruchomości (a nie przedsiębiorstwa). W szczególności, Zbywca nie planuje transferu podstawowych elementów składających się na przedsiębiorstwo zgodnie z przepisami k.c., tzn. jego nazwy, części aktywów wykorzystywanych przez Zbywcę do prowadzenia działalności gospodarczej, m.in. wierzytelności, środków na rachunkach bankowych, a także co do zasady praw z umów, których Zbywca jest stroną, jak również innych elementów będących integralną częścią jej przedsiębiorstwa (np. zobowiązań). Ponadto, Zbywca nie zbywa ksiąg ani dokumentów związanych z prowadzeniem przedsiębiorstwa. Zgodnie z art. 678 § 1 Kodeksu cywilnego, umowy najmu przechodzą na nabywcę nieruchomości z mocy prawa i Nabywca nie ma wpływu na rozwiązanie tych umów. Wraz z Nieruchomością na nabywcę przejdą rękojmie i gwarancje związane z wykonaniem Budynków oraz prawa autorskie do projektów architektonicznych, gdyż są związane nierozerwalnie z Budynkiem. W związku z powyższym przedmiotem zbycia nie będzie przedsiębiorstwo.

Zgodnie z art. 2 pkt 27e ustawy o VAT, ZCP to "organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania". Zdaniem Wnioskodawcy, składniki majątku będące przedmiotem zbycia nie są również ZCP, o której mowa w art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, ponieważ nie są organizacyjnie i finansowo wyodrębnione w przedsiębiorstwie Zbywcy.

Skoro przedmiot planowanego zbycia nie będzie stanowił ani przedsiębiorstwa, ani ZCP, jego zbycie nie będzie podlegało wyłączeniu z opodatkowania na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy o VAT.W konsekwencji planowana sprzedaż Nieruchomości podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem VAT.

Stanowisko Wnioskodawcy zostało potwierdzone przez organy podatkowe w następujących interpretacjach:

* interpretacja wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 9 marca 2010 r., sygn. IPPP1/443-37/10-2/AW,

* interpretacja wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 24 lutego 2010 r., sygn. IPPP3/443-1233/09-2/k.c.,

* interpretacja wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 29 czerwca 2010 r., sygn. IPPP3/443-277/10-4/KT.

Podsumowując, planowana sprzedaż Nieruchomości będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT według stawki podstawowej i nie będzie korzystać ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, ponieważ w momencie sprzedaży nie upłynie więcej niż 2 lata od pierwszego zasiedlenia w rozumieniu art. 2 ust. 14 ustawy o VAT. Stawka właściwa dla budynku rozciąga się na prawo wieczystego użytkowania gruntu.

Pytanie 2

Zdaniem Wnioskodawcy, Spółce przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT z tytułu nabycia Nieruchomości w przypadku wykorzystywania jej do wykonywania czynności opodatkowanych VAT, na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy o VAT. Nieruchomość będzie przedmiotem najmu, a usługi najmu nieruchomości komercyjnych podlegają opodatkowaniu wg stawki 22%.

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy, Spółce będzie przysługiwać prawo do odliczenia podatku VAT w związku z nabyciem Nieruchomości, która będzie wykorzystywana dla celów najmu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Zgodnie z art. 2 pkt 6 ustawy o podatku od towarów i usług, ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach - rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii. Stosownie do art. 41 ust. 1 ustawy, podstawowa stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Na mocy art. 19 pkt 5 ustawy z 26 listopada 2010 r. o zmianie niektórych ustaw związanych z realizacją ustawy budżetowej (Dz. U. Nr 238, poz. 1578) dodano do ustawy o VAT art. 146a, zgodnie z którym w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r.:

Oprócz stawki podstawowej, na wybrane grupy towarów i usług, ustawodawca przewidział obniżenie, w drodze rozporządzenia (art. 146d ustawy VAT), stawek podatku do wysokości: 8%, 5% i 0%. Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone w art. 43 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

Definicję pierwszego zasiedlenia zawiera art. 2 pkt 14 ustawy o VAT, zgodnie z którym, przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

Żeby można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do oddania budynków (budowli) do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Jeżeli zatem podatnik wybuduje obiekt, lub go zmodernizuje, przy czym nakłady na ulepszenie przekroczą 30% wartości początkowej, a następnie obiekt ten (lub ulepszenie) zostanie oddany do użytkowania (wprowadzony przez podatnika do ewidencji środków trwałych), nie oznacza to, że został on zasiedlony. Oddanie do użytkowania nie nastąpiło bowiem w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Pierwsze zasiedlenie będzie miało natomiast miejsce wówczas, gdy wybudowany lub zmodernizowany obiekt zostanie sprzedany lub np. oddany w dzierżawę, najem. Zarówno sprzedaż, jak i dzierżawa, czy najem są bowiem czynnościami podlegającymi opodatkowaniu.

Analiza przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług, regulującego prawo do zwolnienia od podatku dostaw budynków, budowli lub ich części, prowadzi do konkluzji, iż istotne jest każdorazowe kompleksowe zbadanie okoliczności towarzyszących dostawie ww. obiektów.

Jak wynika z powyższych uregulowań, zwolnienie od podatku od towarów i usług stosuje się w odniesieniu do sprzedaży całości lub części budynków, jeżeli w momencie dostawy są już zasiedlone, przy czym okres pomiędzy pierwszym zasiedleniem a ich dostawą jest dłuższy niż 2 lata.

Ze złożonego wniosku wynika, iż Spółka rozważa nabycie trzech budynków komercyjnych wraz z prawem wieczystego użytkowania. Na Nabywcę przejdą umowy najmu nieruchomości, rękojmie i gwarancje związane z wykonaniem Budynków oraz prawa autorskie do projektów architektonicznych. Dostawa Nieruchomości zostanie dokonana w okresie krótszym niż dwa lata od pierwszego zasiedlenia w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Powyższe oznacza, iż nie została tym samym spełniona przesłanka wynikająca z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zatem należy rozważyć zastosowanie w przedmiotowej sytuacji art. 43 ust. 1 pkt 10a powołanej ustawy.

I tak stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, ustawodawca zwalnia od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem, że:

Zgodnie z treścią art. 43 ust. 7a ustawy o VAT, warunku o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b) nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Zgodnie z art. 29 ust. 5 cyt. ustawy, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Kwestię opodatkowania zbycia prawa wieczystego użytkowania gruntu, na którym położone są budynki lub budowle rozstrzygają przepisy rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 grudnia 2010 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 246, poz. 1649).

Zgodnie z § 13 ust. 1 pkt 11 tego rozporządzenia, zwalnia się od podatku zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntu, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli, jeżeli budynki te lub budowle albo ich części są zwolnione od podatku.

Powyższe oznacza, że do czynności zbycia prawa wieczystego użytkowania gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale z tym gruntem związanych. Jeżeli zatem dostawa dotyczy budynków i budowli albo ich części, która objęta jest zwolnieniem od podatku, zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntu związanego z tym obiektem również podlega zwolnieniu od podatku.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Spółka zamierza dokonać nabycia trzech budynków komercyjnych wraz z prawem wieczystego użytkowania gruntu. Przedmiotowa nieruchomość została wniesiona do Zbywcy aportem wraz z całym przedsiębiorstwem w rozumieniu art. 55¹ k.c. Należy więc uznać, że Sprzedającemu przy nabyciu przedmiotowej nieruchomości nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT, gdyż wniesienie aportem nieruchomości zabudowanych wyłączone będzie z opodatkowania podatkiem VAT w związku z art. 6 pkt 1 ustawy. Ponadto z opisu zdarzenia przyszłego nie wynika, aby Sprzedający ponosił wydatki na ulepszenie przedmiotowych budynków.

Mając na uwadze powyższe należy uznać, że dostawa przedmiotowej nieruchomości zabudowanej będzie zwolniona od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy w zw. z § 13 ust. 1 pkt 11 rozporządzenia.

Nie można zgodzić się z Wnioskodawcą, iż art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o podatku od towarów i usług nie będzie miał w przedmiotowym przypadku zastosowania z uwagi na fakt, iż przy nabyciu Nieruchomości nie wystąpił podatek VAT. Zainteresowany na potwierdzenie swojego stanowiska powołuje art. 136 lit. b) Dyrektywy 2006/112/ WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu od wartości dodanej.

Zgodnie z art. 136 Dyrektywy, państwa członkowskie zwalniają następujące transakcje:

Na mocy art. 176 Dyrektywy, stanowiąc jednomyślnie na wniosek Komisji, Rada określa wydatki, które nie dają prawa do odliczenia VAT. W żadnym przypadku prawo do odliczenia VAT nie dotyczy wydatków, które nie są ściśle związane z działalnością gospodarczą, takich jak wydatki na artykuły luksusowe, rozrywkę lub wydatki reprezentacyjne.

Powyższe przepisy nakładają na państwa członkowskie obowiązek zastosowania zwolnienia od podatku dla transakcji dostawy towarów, przy których nabyciu podatek VAT nie podlegał odliczeniu dla czynności o których mowa w art. 176. Art. 176 Dyrektywy 112 przewiduje natomiast możliwość wykluczenia prawa do odliczenia VAT naliczonego w stosunku do konkretnych wydatków, które nie są ściśle związane z działalnością gospodarczą, takich jak wydatki na artykuły luksusowe, rozrywkę lub wydatki reprezentacyjne. Zdaniem tut. Organu powyżej cytowany przepis ma celu wyszczególnienie konkretnych przypadków w odniesieniu do których państwa członkowskie są zobowiązane zastosować zwolnienie od podatku. Z powyższego nie można natomiast wywieść, iż przepis ten wyklucza zastosowanie zwolnienie z VAT dostawy towarów, jeśli co do zasady w stosunku do tych towarów przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego, jednak ze względu na sposób nabycia tych towarów w konkretnym przypadku nie można było zrealizować tego prawa, ponieważ nie wystąpił podatek naliczony.

Ponadto tut. Organ pragnie zauważyć, iż źródłami prawa w Polsce, w tym prawa podatkowego, według art. 87 Konstytucji, jest sama Konstytucja, ustawy, ratyfikowane umowy międzynarodowe, rozporządzenia i akty prawa miejscowego.

Od dnia 1 maja 2004 r. Polska stała się stroną Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską, wobec czego zobowiązała się przestrzegać postanowień traktatów założycielskich i aktów przyjętych przez Instytucje Wspólnoty na zasadach określonych w tych traktatach.

Do aktów prawa wtórnego zaliczane są rozporządzenia, dyrektywy, decyzje, opinie i zalecenia. Rozporządzenia, wydawane przez Radę Unii Europejskiej bądź Komisję Europejską, mają charakter ogólny, to znaczy nie są adresowane do konkretnego państwa członkowskiego, lecz wprowadzają przepisy dotyczące wszystkich. Są wiążące zarówno dla państw członkowskich, organów Unii, jak i wszystkich osób prawnych i fizycznych.

Bezpośredniość rozporządzeń polega na tym, iż nie muszą być umieszczane w prawie krajowym, lecz działają "same z siebie".

Dyrektywy są natomiast kierowane do wszystkich państw. W stosunku do prawa pierwotnego zastosowanie ma zasada pierwszeństwa i bezpośredniego stosowania.

Implementacja dyrektyw może obejmować wiele etapów w celu osiągnięcia rezultatu zakładanego przez dyrektywę. Najważniejsze jest jednak podjęcie takich działań dostosowawczych, które będą odpowiadać istocie samej dyrektywy i być dostosowane do jej celu. Stosując się do dyrektywy, państwo członkowskie uchwala, zmienia bądź uchyla prawo krajowe w danej dziedzinie. Należy jednak pamiętać, że samo uzgodnienie tekstu przepisów z wzorcem wspólnotowym, nie wypełni przesłanek prawidłowej implementacji, jeżeli praktyka ich stosowania nie będzie prowadziła do osiągania zamierzonych przez dyrektywę celów. Dlatego też szersze rozumienie "realizowania" prawa wspólnotowego (procesu implementacji) obejmuje także etap stosowania (przestrzegania) aktów implementacyjnych przez sądy i inne organy Państw.

Tym samym tut. Organ podatkowy wydając interpretację indywidualną zobowiązany był do zastosowania przepisów prawa krajowego w brzmieniu aktualnie obowiązującym.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Odnosząc się do powołanego w złożonym wniosku wyroku Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości z dnia 8 grudnia 2005 r. w sprawie Jyske Finans, C-280/04, należy stwierdzić iż zapadł on w innym stanie faktycznym, zatem nie będzie miał w przedmiotowym przypadku zastosowania.

Na poparcie przedstawionego stanowiska, Wnioskodawca powołuje następujące interpretacje indywidualne:

* interpretacja wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 9 marca 2010 r., sygn. IPPP1/443-37/10-2/AW,

* interpretacja wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 24 lutego 2010 r., sygn. IPPP3/443-1233/09-2/k.c.,

* interpretacja wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 29 czerwca 2010 r., sygn. IPPP3/443-277/10-4/KT.

Dokonując analizy ich treści, stwierdzić należy, iż w zakresie w jakim odnoszą się do kwestii uznania określonych składników majątku za przedsiębiorstwo bądź jego zorganizowaną część, stanowią potwierdzenie prawidłowości stanowiska Wnioskodawcy. Natomiast zaznaczenia wymaga fakt, iż różnorodność przedstawionych w nich stanów faktycznych nie pozwala na uznanie tych interpretacji za tożsame w kwestii opodatkowania dostawy poszczególnych składników majątku, zatem w tej części nie mogą one wpłynąć na niniejsze rozstrzygnięcie.

Jednocześnie zauważyć należy, iż w związku z uznaniem stanowiska Spółki za nieprawidłowe w odniesieniu do pytania 1, tj. uznanie przedmiotowej transakcji za zwolnioną z podatku VAT, odpowiedź na pytanie 2 dotyczące kwestii prawa do odliczenia kwoty podatku VAT stała się bezprzedmiotowa.

Tut. Organ podatkowy zauważa, iż w związku z tym, że złożony wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w przedmiocie podatku od towarów i usług, rozpatrzono jedynie w zakresie opodatkowania podatkiem VAT transakcji nabycia nieruchomości, podlega on opłacie w wysokości 40 zł. Wnioskodawca dokonał wpłaty w wysokości 120 zł za wydanie interpretacji indywidualnej w dniu 5 listopada 2010 r. Zatem kwota 40 zł zgodnie z art. 14f § 2a ustawy - Ordynacja podatkowa zostanie zwrócona na rachunek bankowy wskazany we wniosku ORD-IN.

W niniejszej interpretacji odpowiedziano na wniosek w części dotyczącej podatku od towarów i usług (pyt. nr 1 przedmiotowego wniosku). Rozstrzygnięcie dotyczące podatku od czynności cywilnoprawnych (pyt. nr 3 przedmiotowego wniosku) zostało ujęte w odrębnej interpretacji.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.