IPPP2/443-833/09-4/MS - Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, wynikającego z faktur dokumentujących zakup usługi turystyki, w przypadku zmiany miejsca rozpoczęcia podróży lotniczej z przyczyn losowych oraz możliwość opodatkowania podatkiem VAT usługi turystyki w przypadku zmiany jej zakresu bądź odbiorcy.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 24 lipca 2009 r. (data wpływu 31 lipca 2009 r.) uzupełnionego dnia 16 września 2009 r. (data wpływu 21 września 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego:

W dniu 31 lipca 2009 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej opodatkowania usług świadczonych na rzecz turystów, pobierania opłat związanych z określonymi zmianami usługi turystycznej oraz pobierania opłat związanych z rezygnacją turysty ze świadczonych usług.

Wezwaniem z dnia 4 września 2009 r. roku zobowiązano Stronę do uzupełnienia przedstawienia własnego stanowiska w sprawie, przedstawienia umocowania prawnego dla osoby podpisanej na przedmiotowym wniosku do reprezentowania Podatnika. Stosowne uzupełnienie strona doręczyła 21 września 2009 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Sp. z o.o. (dalej: Spółka) jest podmiotem świadczącym usługi turystyki w postaci kompleksowych imprez turystycznych organizowanych poza obszarem Unii Europejskiej (np. na terytorium Egiptu, Tunezji i Tajlandii). Dla celów organizacji wskazanych imprez Spółka dokonuje zakupu usług hotelowych (zakwaterowanie i wyżywienie) oraz transportu lotniczego; ponadto wykupywane jest odpowiednie ubezpieczenie. W odniesieniu do świadczonych usług turystyki, Spółka rozlicza podatek VAT w oparciu o tzw. schemat marży (zgodnie z art. 119 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku VAT). Jednocześnie Spółka opodatkowuje swoje usługi według stawki 0%, gdyż usługi nabywane od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty są świadczone poza terytorium UE (zgodnie z art. 119 ust. 7 ustawy o VAT). Zdarza się także, że Spółka zakupuje w kraju usługi transportu osób (stawka 7%) dla celów przewozu turystów, którzy nabyli w Spółce usługi turystyki, np. w przypadku, gdy z powodów losowych nagle zmianie uległa miejscowość, z której następuje wylot samolotu.

Spółka nabywa również usługi polegające na obsłudze klientów Spółki (turystów) na lotnisku (stawka 22 %). Usługi te są związane z obsługą pasażerów (wydanie biletów, voucherów, materiałów reklamowych lub informacyjnych, udzielanie informacji dotyczących wylotu samochodu, etc.) korzystających z usług turystyki świadczonych przez Spółkę. Spółka, w ramach swojej działalności, pobiera także określone opłaty związane z określonymi zmianami (i koniecznością ich uwzględnienia) w organizacji imprez turystycznych, np. w przypadku, gdy zmianie ulega: uczestnik imprezy (nowa osoba zastępuje poprzedniego uczestnika), zakres lub termin świadczonej usługi (zmiana hotelu, terminu, zakresu wyżywienia, etc., albo uczestnik rezygnuje całkowicie z wyjazdu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Zdaniem wnioskodawcy:

Ad 1. W pierwszej kolejności należy odnieść się do przepisów regulujących zasady ustalania marży w zakresie VAT w przypadku świadczenia usług turystycznych. Zgodnie z art. 119 ust. 1 ustawy o VAT, podstawą opodatkowania przy wykonywaniu usług turystyki jest kwota marży pomniejszona o kwotę należnego podatku, z zastrzeżeniem ust. 5. W myśl ust. 2 przez marżę, o której mowa w ust. 1, rozumie się różnicę między kwotą należności, którą ma zapłacić nabywca usługi, a ceną nabycia przez podatnika towarów i usług od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty; przez usługi dla bezpośredniej korzyści turysty rozumie się usługi stanowiące składnik świadczonej usługi turystyki, a w szczególności transport, zakwaterowanie, wyżywienie, ubezpieczenie. Z powyższej definicji wynika, że dla potrzeb wyliczenia marży powinny być przyjęte tylko te nabywane usługi, które stanowią składnik świadczonej przez Spółkę usługi turystycznej w postaci organizacji imprezy turystyki na terenie Egiptu, Tunezji bądź Tajlandii.

W ocenie Spółki o usłudze mającej stanowić składnik usługi turystyki można mówić wówczas, gdy jest ona przewidziana w ramach danej imprezy turystycznej jako immanentna część tejże usługi, tzn. Spółka wskazuje w programie (czy ofercie), co obejmuje dana impreza turystyczna (np przelot, zakwaterowanie, wyżywienie i ubezpieczenie, inne usługi). Jeśli przedmiot danej usługi turystycznej (imprezy) wyszczególnia przejazd (transport pasażerów) z danej miejscowości do innej (z uwagi np. na odloty samolotów tylko z tej innej miejscowości), to wówczas taka usługa (jej wartość) powinna być przyjmowana do wyliczenia marży (gdyż będzie uwzględniona w ofercie). Jeżeli natomiast przewóz pasażerów ma charakter incydentalny (losowy, wyjątkowy, awaryjny), wynikający z okoliczności, które nie były przez Spółkę planowane i nie były one uwzględniano w ofercie danej imprezy turystycznej (np zepsuł się samolot bądź zamknięte zostało dane lotnisko, skąd miał pierwotnie odbyć się wylot turystów), wówczas nabywane usługi nie są usługami dla bezpośredniej korzyści turysty. Jest to co prawda związane z wywiązaniem się przez Spółkę z umowy na realizację świadczenia turystycznego i korzysta z niej turysta, który jest uczestnikiem imprezy turystycznej, jednakże usługa przewozu (w kraju) nie stanowi składowej części usługi turystycznej. Jest to świadczenie wyjątkowe i przypadkowe, które musiało zostać zrealizowane jedynie na skutek zaistnienia nieprzewidzianych okoliczności i które nie stanowi treści oferowanej usługi turystycznej (gdyby bowiem w podanym przykładzie samolot się nie zepsuł, to w ramach organizacji imprezy turystycznej do nabycia przedmiotowej usługi przewozu pasażerów w kraju by nie doszło).

W związku z powyższym należy stwierdzić, że skoro opisywana usługa krajowego przewozu pasażerów (incydentalnego, dodatkowego) nie podlega zaliczeniu do kosztów na potrzeby wyliczenia marży, to nie będzie w tym przypadku miał zastosowania przepis art. 119 ust. 4 ustawy o VAT, który stanowi, że podatnikom, o których mowa w ust. 3 (takim jak Spółka), nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwoty podatku naliczonego od towarów i usług nabytych dla bezpośredniej korzyści turysty.

Podobna sytuacja występuje w przypadku usługi polegającej na obsłudze pasażerów (turystów) na danym lotnisku krajowym. Turysta takiej usługi nie zamawia i bezpośrednio za nią nie płaci, w przeciwieństwie do np. przelotu, zakwaterowania, wyżywienia czy też ubezpieczenia, które zarówno zamawia, jak i za nie płaci (i jak ich nie otrzyma, ma prawo to reklamować). Poza powyższym, taka usługa jest świadczona nie dla konkretnego turysty, ale dla całej imprezy turystycznej, zatem nie można jej przyporządkować do kosztów danego turysty (klienta), w przeciwieństwie do przelotu (biletu lotniczego), zakwaterowania, wyżywienia czy też ubezpieczenia. W takiej sytuacji, przepis art. 119 ust. 4 ustawy o VAT również nie będzie miał zastosowania. W konsekwencji, w opinii Spółki - w przypadku nabycia usługi transportu pasażerów na terytorium kraju oraz usługi obsługi pasażerów na lotnisku - Spółka jest uprawniona do odliczenia podatku naliczonego VAT na zasadach ogólnych, wynikającego z faktury wystawionej przez podmiot świadczący w takim przypadku usługę i usługi te nie wpływają na wysokość obliczanej marzy, o której mowa w art. 119 ust. 2 ustawy o VAT.

Ad 2. Zgodnie z art. 119 ust. 1 ustawy o VAT, podstawą opodatkowania przy wykonywaniu usług turystyki jest kwota marży pomniejszona o kwotę należnego podatku, z zastrzeżeniem ust. 5. W myśl ust. 2 przez marzę, o której mowa w ust. 1, rozumie się różnicę między kwotą należności, którą ma zapłacić nabywca usługi, a ceną nabycia przez podatnika towarów i usług od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty; przez usługi

W przypadku omawianych opłat, uiszczanych przez klientów Spółki - nabywców usług turystycznych, kwestia ich opodatkowania podatkiem VAT jest, w ocenie Spółki, uzależniona od okoliczności, które stały się podstawą pobrania takiej opłaty. Wynika to z faktu, że opłaty te są pobierane z różnych przyczyn (powodów). Przyczyny te można podzielić generalnie na dwie kategorie: 1) usługa turystyczna jest dalej świadczona, tylko zmienił się zakres lub odbiorca tej usługi; 2) usługa turystyczna nie będzie świadczona (np. klient zrezygnował z usługi). Z tymi pierwszymi przypadkami mamy do czynienia, gdy opłata jest pobierana np. za zmianę osoby uczestniczącej w imprezie turystycznej (zamiast osoby wcześniej zgłoszonej) albo za zmianę terminu, okresu lub zakresu usługi, itp. Wówczas Spółka, mimo pewnych zmian (od niej niezależnych) nadal świadczy swoją usługę turystyczną z zastrzeżeniem że zmieniła się kwota należności, którą ma zapłacić nabywca usługi. Natomiast z drugim przypadkiem mamy do czynienia, gdy dana osoba rezygnuje z udziału w imprezie turystycznej. Wtedy Spółka już nie może wyświadczyć swojej usługi z uwagi na brak (wycofanie się) osoby nabywcy.

Te powyższe okoliczności determinują charakter tychże opłat, albowiem w przypadku dalszej możliwości świadczenia usługi turystycznej opłata ta powinna być kalkulowana jako część należności Spółki z tytułu świadczenia usługi turystycznej. Z uwagi na spełnienie wymogów statuowanych dla zastosowania marży na podstawie art. 119 ustawy o VAT, opłata ta powinna zostać opodatkowana według stawki 0% (art. 119 ust. 7 ustawy o VAT), jako zwiększenie ceny z tytułu świadczenia usługi turystyki.

Natomiast w przypadku niemożności świadczenia usługi turystyki i pobrania w tym przypadku stosownej opłaty, Spółka uzyskuje świadczenie pieniężne o charakterze odszkodowawczym. Wynika to z tego, że Spółka poniosła pewne nakłady, dokonała określonych rezerwacji, w związku z czym zmiana lub anulowanie tych działań związane jest z pewnymi kosztami. Z tego też powodu opłata stanowi rodzaj odszkodowania dla Spółki za skutki wynikające z rezygnacji potencjalnego nabywcy z udziału w imprezie turystycznej. W tym miejscu należy wskazać, że zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. W świetle przepisów art. 7 i 8 ustawy o VAT, definiujących dostawę towarów oraz świadczenie usług, nie można uznać, że w przypadku uzyskania odszkodowania w postaci określonej kwoty pieniędzy otrzymanie tej należności podlega opodatkowaniu podatkiem VAT. Pieniądze, zapłacone tytułem tego odszkodowania, nie odpowiadają pojęciu towaru w rozumieniu ustawy o VAT, w związku z czym przekazanie prawa do rozporządzania nimi nie stanowi dostawy towarów. Nie można też mówić o odpłatnym świadczeniu usługi, bowiem płatność ta nie jest następstwem wykonania określonego świadczenia bądź zachowania się usługodawcy (Spółki).

W związku z powyższym, jeśli uzyskiwana przez Spółkę opłata z tytułu zmian ma charakter odszkodowania (dotyczy rezygnacji z udziału w imprezie turystycznej), to jej wartość nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT. Z kolei, gdy opłata jest pobierana za określoną zmianę świadczenia, jednak Spółka nadal świadczy usługę turystyki, to wówczas jej wartość jest przyjmowana do obliczenia marży i opodatkowana według stawki 0 %, zgodnie z art. 119 ust. 7 ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego:

Odp. 1 Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Natomiast w myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Z kolei w myśl art. 8 ust. 3 ustawy, usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa w art. 119.

Należy zauważyć, iż ustawa nie definiuje pojęcia "usługi turystyczne" jednak przez usługę turystyczną należy rozumieć kompleksową usługę świadczoną na rzecz turysty, która obejmuje swym zakresem cząstkowe usługi, bez których dana impreza turystyczna nie mogłaby się odbyć. Takie rozumienie tego pojęcia potwierdza również treść przepisu art. 119 oraz art. 88 ust. 1 pkt 4 lit. a) ustawy. W świetle powyższego, za usługi turystyki należy uznać zorganizowane lub indywidualne wyjazdy wypoczynkowe połączone z rekreacją i rozrywką (tzn. kompleksowym programem imprezy). Zgodne jest to także z potocznym rozumieniem słowa turystyka - w słowniku języka polskiego "turystyka" to dłuższe lub krótsze wyjazdy wypoczynkowe, połączone zwykle ze zwiedzaniem, uprawianiem sportu, wycieczkami itp. (Słownik języka polskiego, Wydawnictwo P Biblioteka G W).

Według szczególnych procedur przy świadczeniu usług turystyki - art. 119 ust. 1 ustawy - podstawą opodatkowania w przypadku wykonywania usług turystyki jest kwota marży pomniejszona o kwotę należnego podatku, z zastrzeżeniem ust. 5.

Przez marżę, o której mowa w ust. 1, rozumie się różnicę między kwotą należności, którą ma zapłacić nabywca usługi, a ceną nabycia przez podatnika towarów i usług od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty; przez usługi dla bezpośredniej korzyści turysty rozumie się usługi stanowiące składnik świadczonej usługi turystyki, a w szczególności transport, zakwaterowanie, wyżywienie, ubezpieczenie (art. 119 ust. 2 ustawy).

Natomiast w myśl ust. 3 cytowanego artykułu, przepis ust. 1 stosuje się bez względu na to, kto nabywa usługę turystyki, w przypadku gdy podatnik:

Stosownie natomiast do art. 119 ust. 5 ustawy, w przypadku gdy przy świadczeniu usługi turystyki podatnik oprócz usług nabywanych od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty część świadczeń w ramach tej usługi wykonuje we własnym zakresie, zwanych dalej "usługami własnymi", odrębnie ustala się podstawę opodatkowania dla usług własnych i odrębnie w odniesieniu do usług nabytych od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty. W celu określenia podstawy opodatkowania dla usług własnych stosuje się odpowiednio przepisy art. 29.

Zauważyć należy, że istotnym elementem specjalnych zasad opodatkowania usług turystycznych jest uznanie całego pakietu świadczeń za jedną usługę. Usługa turystyki jest bowiem kompleksową usługą świadczoną na rzecz turysty, obejmującą swym zakresem usługi cząstkowe świadczone dla bezpośredniej korzyści turysty, bez których dana impreza turystyczna nie mogłaby się odbyć.

Ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, że podatnik w celu zorganizowania usługi turystyki w postaci kompleksowych imprez turystycznych organizowanych poza obszarem Unii Europejskiej (np. na terytorium Egiptu, Tunezji i Tajlandii) dokonuje zakupu usług hotelowych (zakwaterowanie i wyżywienie) oraz transportu lotniczego; ponadto wykupywane jest odpowiednie ubezpieczenie. W odniesieniu do świadczonych usług turystyki, Spółka rozlicza podatek VAT w oparciu o tzw. schemat marży (zgodnie z art. 119 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku VAT). Jednocześnie Spółka opodatkowuje swoje usługi według stawki 0%, gdyż usługi nabywane od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty są świadczone poza terytorium UE (zgodnie z art. 119 ust. 7 ustawy o VAT).

Wnioskodawca opisał również przypadki, w których: Spółka zakupuje w kraju usługi transportu osób (stawka 7%) dla celów przewozu turystów, którzy nabyli w Spółce usługi turystyki, np. w przypadku, gdy z powodów losowych nagle zmianie uległa miejscowość, z której następuje wylot samolotu.

Spółka nabywa również usługi polegające na obsłudze klientów Spółki (turystów) na lotnisku (stawka 22%). Usługi te są związane z obsługą pasażerów (wydanie biletów, voucherów, materiałów reklamowych lub informacyjnych, udzielanie informacji dotyczących wylotu samochodu, etc.) korzystających z usług turystyki świadczonych przez Spółkę.

W związku z tym, zastosowanie znajduje art. 119 ust. 3 ustawy. Z brzmienia tego artykułu wynika, że w takiej sytuacji podatnik wykonujący usługi turystyki stosuje szczególną procedurę opodatkowania, po spełnieniu łącznie warunków wymienionych w tym artykule, z uwzględnieniem zasady odrębnego ustalania podstawy opodatkowania dla usług własnych i usług nabywanych od innych podatników, zawartej w cyt. już art. 119 ust. 5 ustawy.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Ogólna zasada wskazuje, że odliczenie przysługuje w stosunku do podatku naliczonego, który jest bezpośrednio związany z wykonywanymi przez podatnika czynnościami podlegającymi opodatkowaniu. Natomiast zastrzeżenie odnosi się do przypadków stosowania szczególnych procedur opodatkowania, w ramach których zostało wyłączone to prawo, mimo że związek ze sprzedażą opodatkowaną istnieje.

Przykładem takiego wyjątku są usługi turystyczne opodatkowane zgodnie z art. 119 ustawy, w przypadku których podstawą opodatkowania jest kwota marży pomniejszona o kwotę podatku należnego. W myśl przepisu art. 119 ust. 4 ustawy, podatnikom, o których mowa w ust. 3, nie przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o kwoty podatku naliczonego od towarów i usług nabytych dla bezpośredniej korzyści turysty.

Nabyte przez Zainteresowanego usługi, zgodnie z treścią art. 119 ustawy, są usługami rozliczanymi na zasadach szczególnych, tj. opodatkowaniu podlega różnica między kwotą należności, którą płaci nabywca usługi turystycznej, a kwotą za którą podatnik nabywa od innych podatników usługi dla bezpośredniej korzyści klienta, np.: wyżywienie, zakwaterowanie itp.

W myśl art. 88 ust. 1 pkt 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika usług noclegowych i gastronomicznych, z wyjątkiem:

Jak wynika z powyższego, podatnik świadcząc usługi turystyki we własnym zakresie, opodatkowane na zasadach ogólnych, ma prawo do odliczenia podatku naliczonego. Natomiast przy świadczeniu usług opodatkowanych na zasadach szczególnych, prawo do odliczenia podatku naliczonego Wnioskodawcy nie przysługuje.

Zgodnie z art. 119 ust. 7 ustawy o VAT usługi turystyki podlegają opodatkowaniu stawką podatku w wysokości 0%, jeżeli usługi nabywane od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty są świadczone poza terytorium Wspólnoty.

W przypadku, o którym mowa w art. 119 ustawy, gdy przy świadczeniu usług turystyki podatnik oprócz usług nabywanych od innych podatników (gdzie nie przysługuje prawo do odliczenia) dla bezpośredniej korzyści turysty, wykonuje usługi własne - ma prawo do odliczenia podatku naliczonego od zakupów związanych ze świadczeniem usług własnych.

W myśl art. 119 ust. 3a ustawy, podatnicy, o których mowa w ust. 3, są obowiązani prowadzić ewidencję, o której mowa w art. 109 ust. 3, z uwzględnieniem kwot wydatkowanych na nabycie towarów i usług od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty, oraz posiadać dokumenty, z których wynikają te kwoty.

Nabyte przez Zainteresowanego usługi, zgodnie z treścią art. 119 ustawy, są usługami rozliczanymi na zasadach szczególnych, tj. opodatkowaniu podlega różnica między kwotą należności, którą płaci nabywca usługi turystycznej, a kwotą za którą podatnik nabywa od innych podatników usługi dla bezpośredniej korzyści klienta, np.: usługi transportu osób w przypadkach losowych, zakup usługi polegające na obsłudze klientów Spółki (turystów) na lotnisku (wydanie biletów, voucherów, materiałów reklamowych lub informacyjnych, udzielanie informacji dotyczących wylotu samochodu, etc.

Charakter zakupionych usług wskazuje iż są one usługami dla bezpośredniej korzyści turysty, nie są zaś usługami nabytymi celem świadczenia usług własnych przez Wnioskodawcę.

Podsumowując, w oparciu o przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz obowiązujący w tym zakresie stan prawny, należy stwierdzić, iż Wnioskodawcy nie przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wynikający z faktur dokumentujących zakup usług w kraju usługi transportu osób dla celów przewozu turystów, którzy nabyli w Spółce usługi turystyki, np. w przypadku, gdy z powodów losowych nagle zmianie uległa miejscowość, z której następuje wylot samolotu - jak w art. 119 ust. 4 ustawy.

To samo dotyczy zakupu usługi polegające na obsłudze klientów Spółki (turystów) na lotnisku (wydanie biletów, voucherów, materiałów reklamowych lub informacyjnych, udzielanie informacji dotyczących wylotu samochodu, etc. korzystających z usług turystyki świadczonych przez Spółkę.

Odp. 2. Spółka, w ramach swojej działalności, pobiera także określone opłaty związane z określonymi zmianami (i koniecznością ich uwzględnienia) w organizacji imprez turystycznych, np. w przypadku, gdy zmianie ulega: uczestnik imprezy (nowa osoba zastępuje poprzedniego uczestnika), zakres lub termin świadczonej usługi (zmiana hotelu, terminu, zakresu wyżywienia, etc., albo uczestnik rezygnuje całkowicie z wyjazdu.

W sytuacji gdy:

w opinii tutejszego organu charakter pobieranych opłat wskazuje, iż obowiązek ich zapłaty wynika z zawartych z klientami umów.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatne świadczenie usług.

Przedmiotowe opłaty w istocie rzeczy powinny być kalkulowane jako należności Spółki z tytułu świadczenia usługi turystycznej - jak w art. 8 ust. 1 ustawy.

Zgodnie z którym przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Za takie świadczenie należy więc uznać sytuację, w której relacje kontrahentów pozwalają - w przypadku zmiany planów - na odstąpienie od umowy za przewidziana odpłatnością bądź zmianę tej umowy.

Obowiązek poniesienia przedmiotowych opłat przez nabywcę usługi w sytuacji pierwszej gdy: "usługa turystyczna jest dalej świadczona, tylko zmienił się zakres lub odbiorca tej usługi" wynika z umowy o świadczenie usług turystyki na rzecz klientów, pobranie tych opłat następuje więc w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na zasadach przewidzianych dla usług turystyki.

Stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie uznaje się za nieprawidłowe, gdyż w tej sytuacji dochodzi do zmiany umowy, za zakupione usługi następuje zapłata na warunkach przewidzianych w umowie dotyczącej zakupu świadczonych przez Wnioskodawcę usług, a tym samym ich opodatkowanie.

Natomiast obowiązek poniesienia przedmiotowych opłat przez nabywcę usługi w sytuacji drugiej gdy: " usługa turystyczna nie będzie świadczona (np. klient zrezygnował z usługi)" w związku z powyższym, jeśli uzyskiwana przez Spółkę opłata z tytułu zmian ma charakter odszkodowania (dotyczy rezygnacji z udziału w imprezie turystycznej), to jej wartość nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT. Stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie uznaje się za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego - stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.