IPPP2/443-822/12-2/IZ - VAT w zakresie opodatkowania wniesienia aportu w postaci przedsiębiorstwa.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony przedstawione we wniosku z dnia 27 sierpnia 2012 r. (data wpływu 31 sierpnia 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania wniesienia aportu w postaci przedsiębiorstwa - jest prawidłowe.

W dniu 31 sierpnia 2012 r. wpłynął do tut. Organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania wniesienia aportu w postaci przedsiębiorstwa.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej "Wnioskodawca") przystąpi do spółki komandytowej (dalej "Spółka") jako komplementariusz. Jako komplementariusz Wnioskodawca wniesie do Spółki wkład niepieniężny (aport) w postaci całego przedsiębiorstwa Wnioskodawcy. Innymi słowy, Wnioskodawca rozporządzi swoim przedsiębiorstwem w ten sposób, że przeniesie na własność Spółki to przedsiębiorstwo tytułem wkładu niepieniężnego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w świetle opisanego zdarzenia przyszłego, do transakcji polegającej na wniesieniu aportem przedsiębiorstwa Wnioskodawcy do Spółki nie będzie mieć zastosowania Ustawa o VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, w świetle opisanego zdarzenia przyszłego, do transakcji polegającej na wniesieniu aportem przedsiębiorstwa Wnioskodawcy do Spółki nie będzie mieć zastosowania Ustawa o VAT. Wniesienie aportem do Spółki przedsiębiorstwa Wnioskodawcy będzie neutralne na gruncie Ustawy o VAT.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 Ustawy o VAT opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium Polski. W myśl przepisu art. 7 ust. 1 Ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 Ustawy o VAT, rozumie się co do zasady przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Natomiast zgodnie z przepisem art. 6 pkt 1 Ustawy o VAT, przepisów Ustawy o VAT nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Pojęcie "transakcji zbycia" należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu "dostawa towarów" w ujęciu przepisu art. 7 ust. 1 Ustawy o VAT, tzn. "zbycie" obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania zbywalnym składnikiem majątku lub majątkiem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, a także wniesienie wkładu niepieniężnego (aportu) do spółki prawa handlowego poprzez przeniesienie własności wkładu na spółkę w zamian za udziały w niej lub wyemitowane przez nią akcje.

Tylko powyższa, przyjęta przez Wnioskodawcę, wykładnia pojęcia "zbycie" użytego przez ustawodawcę w art. 6 Ustawy o VAT jest zgodna z prawem wspólnotowym w zakresie podatku od towarów i usług, tj. Dyrektywą 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE, L Nr 347, poz. 1 z późn. zm., dalej "Dyrektywa"), a w szczególności z przepisem art. 19 Dyrektywy. Artykuł ten stanowi, że "w przypadku przekazania, odpłatnie lub nieodpłatnie lub jako aportu do spółki całości lub części majątku, państwa członkowskie mogą uznać, że dostawa towarów nie miała miejsca".

W obecnie obowiązującej Ustawie o VAT ustawodawca implementował art. 19 Dyrektywy właśnie poprzez odniesienie się do generalnego pojęcia "zbycia", a nie przykładowo - sprzedaży. Należy podkreślić, że ustawodawca nie użył żadnego pojęcia definiowanego bądź dookreślonego w Ustawie o VAT (jak np. sprzedaż czy dostawa) lub w jakiejkolwiek innej ustawie co oznacza, że nie jest istotna forma lecz samo zadysponowanie przedsiębiorstwem w taki sposób że dochodzi do jego zbycia. W związku z tym, wyłączona z opodatkowania podatkiem od towarów i usług jest zarówno sprzedaż, jak i darowizna przedsiębiorstwa, a także wszelkie inne zdarzenia prowadzące do rozporządzenia nim. Zbycie należy rozumieć jako jakąkolwiek czynność prowadzącą do przeniesienia własności. Dla pełności wywodu Wnioskodawca pragnie podkreślić, że przykładowo nie będzie więc zbyciem dzierżawa czy też najem przedsiębiorstwa. W przypadku dzierżawy i najmu przedsiębiorstwa nie dochodzi do zbycia przedsiębiorstwa a zatem nie będą to czynności wyłączone z opodatkowania na podstawie przepisu art. 6 Ustawy o VAT, lecz opodatkowane podstawie przepisu art. 7 ust. 1 pkt 2 Ustawy o VAT.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe i zasługuje na potwierdzenie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą", opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (...) podlegają:

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Pojęcie "transakcji zbycia" należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu "dostawy towarów" w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. "zbycie" obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu.

Zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa podlega zasadzie swobody umów, a więc może nastąpić na podstawie każdej czynności rozporządzającej, w tym także w formie aportu.

Zaznaczyć należy, iż przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie zawierają definicji "przedsiębiorstwa".

Z uwagi na powyższe, dla potrzeb przepisów ustaw podatkowych należy posłużyć się definicją sformułowaną w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.).

Na mocy art. 55¹ Kodeksu cywilnego, przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej.

Obejmuje ono w szczególności:

Zatem składniki materialne i niematerialne wchodzące w skład przedsiębiorstwa powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w ten sposób, iż można mówić o nich jako o zespole, a nie zbiorze pewnych elementów. Istotne jest, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami, tak żeby przekazana masa mogła posłużyć kontynuowaniu określonej działalności gospodarczej.

Należy tu wskazać również art. 55¹ Kodeksu cywilnego, w którym ustawodawca wprowadza zasadę, że czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca przystąpi do spółki komandytowej jako komplementariusz. Wnioskodawca wniesie do Spółki wkład niepieniężny (aport) w postaci całego przedsiębiorstwa Wnioskodawcy.

Uwzględniając powyższe, ponieważ w opisanej sytuacji przedmiotem aportu będzie przedsiębiorstwo Wnioskodawcy opisana transakcja będzie wyłączona z zakresu opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy uznać należy za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydawania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.