IPPP2/443-818/11-8/KOM

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 8 listopada 2011 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPP2/443-818/11-8/KOM

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 27 czerwca 2011 r. (data wpływu 5 lipca 2011 r.) uzupełnione pismem z dnia 2 sierpnia 2011 r. (data wpływu 8 sierpnia 2011 r.), pismem z dnia 28 września 2011 r. (data wpływu 3 października 2011 r.) oraz pismem z dnia 31 października 2011 r. (data wpływu 3 listopada 2011 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącego podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z podatku VAT sprzedaży nieruchomości zabudowanej - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 lipca 2011 r. wpłynął wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącego podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z podatku VAT sprzedaży nieruchomości zabudowanej. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 2 sierpnia 2011 r. (data wpływu 8 sierpnia 2011 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie z dnia 26 lipca 2011 r. znak IPPP2/443-818/11-2/KOM (skuteczne doręczone 29 lipca 2011 r.), pismem z dnia 28 września 2011 r. (data wpływu 3 października 2011 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie z dnia 20 września 2011 r. znak IPPP2/443-818/11-4/KOM (skuteczne doręczone 26 września 2011 r.) oraz pismem z dnia 31 października 2011 r. (data wpływu 3 listopada 2011 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie z dnia 24 października 2011 r. znak IPPP2/443-818/11-6/KOM (skuteczne doręczone 27 października 2011 r.)

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jako osoba fizyczna jest jednym ze współwłaścicieli (7 osób) odziedziczonej w spadku działki wraz z zabudowaniami. Teren oraz zabudowania były własnością jego ojca, obiekt był zakupiony w 11/2006 r. na ewentualne potrzeby prowadzenia działalności gospodarczej. Nabyta nieruchomość była w kwocie netto=brutto. Ww. transakcja była zwolniona z VAT, co oznacza, że w stosunku do obiektów znajdujących się na terenie nie przysługiwało dokonującemu dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. W okresie od 11/2006 do chwili obecnej nie były dokonywane wydatki na tzw. "duże" ulepszenia, drobne wydatki nie przekraczały 30% wartości początkowej obiektu. W najbliższym czasie Wnioskodawca chciałby sprzedać nieruchomość wraz z zabudowaniami, zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa.

W uzupełnieniu z dnia 28 września 2011 r. (data wpływu 3 października 2011 r.) Wnioskodawca wskazał, iż w myśl art. 2 pkt 14 ustawy o podatku od towarów i usług nie nastąpiło pierwsze zasiedlenie przedmiotowej nieruchomości. Nieruchomość nie jest obiektem mieszkalnym.

Wnioskodawca jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT i prowadzi działalność gospodarczą pod własnym nazwiskiem. Od momentu przejęcia spadku w dniu 11 maja 2009 r., Wnioskodawca przejął nieruchomość i zgodnie z zapisami aktu notarialnego wprowadził do ewidencji środków trwałych swojej działalności w kwocie brutto.

Wnioskodawca nie prowadzi działalności związanej z obrotem nieruchomościami i przewidywana transakcja nie będzie prowadzona w rozumieniu działalności związanej z obrotem nieruchomościami. Wnioskodawca od momentu przejęcia swojej części nieruchomości (łączna powierzchnia całego terenu ok. 510 000 m 2) podpisał jedną umowę dzierżawy części terenu (o powierzchni 6000 m 2) w dniu 2 czerwca 2011 r., na czas nieokreślony.

W uzupełnieniu z dnia 31 października 2011 r. (data wpływu 3 listopada 2011 r.) natomiast, Wnioskodawca podał, że w maju 2009 r., po przeprowadzonym postępowaniu spadkowym, został właścicielem terenu (łącznie ok. 510000 m 2) wraz z zabudowaniami. Teren ten, został nabyty przez ojca Wnioskodawcy w listopadzie 2006 r. od podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą oraz będącego czynnym podatnikiem VAT. Według dokumentów, naliczono podatek należny od wartości części działek niezabudowanych na tym terenie.

W momencie przyjęcia spadku, na podstawie aktu notarialnego Wnioskodawca wprowadził w kwocie brutto wartość budynków, jako pozycję, do ewidencji środków trwałych. Wprowadził budynki do ewidencji środków trwałych, aby ewentualnie móc wykorzystać je na potrzeby prowadzenia własnej działalności gospodarczej.

Nie dzierżawił budynków innym podmiotom gospodarczym. Nie dokonywał w budynkach żadnych poważnych inwestycji, a drobne naprawy nie przekroczyły 30% wartości początkowej obiektu. W czerwcu 2011 r. podnajął część terenu (6000 m2) bez budynków, czysty grunt, umową najmu na czas nieokreślony. Budynki znajdujące się na opisywanym wcześniej terenie nie są obiektami mieszkalnymi, więc nie nastąpiło zasiedlenie obiektu w świetle przepisów ustawy o VAT.

Jednocześnie Wnioskodawca nadmienia, że w zakresie prowadzonej działalności gospodarczej nie posiada działalności związanej z obrotem nieruchomościami.

W najbliższym czasie chciałby sprzedać teren wraz zabudowaniami. Sprzedaż nastąpi dla pomiotu prowadzącego działalność gospodarczą.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca może (powinien) korzystać ze zwolnienia z podatku VAT, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt. 10, 10a ustawy o podatku od towarów i usług przy sprzedaży nieruchomości.

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż terenu i zabudowań na nim się znajdujących spełnia zapisy art. 43, tak więc nie powinien on naliczać przy ich sprzedaży podatku VAT. Sprzedaż nastąpi dla podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą na podstawie aktu notarialnego.

Sprzedaż budynków, które wcześniej Wnioskodawca wprowadził do ewidencji środków trwałych, sprzeda na postawie faktury VAT, ale ze stawką zwolnioną, gdyż nie miał możliwości wprowadzenia ww. budynków w innej formie. Nie nastąpiło w tym wypadku odliczenie naliczonego podatku VAT. Działki zabudowane, które będą sprzedane na podstawie aktu notarialnego, także nie wymagają innej formy opodatkowania stawką VAT, gdyż zostały nabyte przez Wnioskodawcę bez możliwości jej odliczenia - nabycie na podstawie aktu notarialnego (spadek) (stanowisko doprecyzowane i ostatecznie ustalone w uzupełnieniach do wniosku z dnia 8 sierpnia 2011 r. i 3 listopada 2011 r.).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy przez dostawę towarów, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postaci energii.

Jak stanowi art. 45 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), rzeczami w rozumieniu niniejszego kodeksu są tylko przedmioty materialne.

Wyjaśnić jednocześnie należy, iż przedmiotami stosunków prawnych są dobra materialne i niematerialne. Wśród dóbr materialnych wyróżniamy m.in. rzeczy. Rzeczy dzieli się na nieruchomości i rzeczy ruchome (art. 45 k.c.). Natomiast w myśl art. 46 § 1 ww. Kodeksu, nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności.

Zgodnie zatem z ww. przepisami, nieruchomość zabudowana spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jej sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju - jeśli jest dokonywana przez podatnika podatku VAT w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ww. ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne nie mające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Podstawowa stawka podatku VAT, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Zgodnie z art. 146a cyt. ustawy w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy przewidują dla niektórych towarów i usług stawki obniżone lub zwolnienie od podatku VAT. Analiza przepisów regulujących prawo do zwolnienia od podatku dostawy budynków, budowli lub ich części, prowadzi do konkluzji, iż w odniesieniu do tych towarów może wystąpić jedna z dwóch podstaw do zastosowania zwolnienia od tego podatku. Istotne jest wobec tego każdorazowe kompleksowe zbadanie okoliczności towarzyszących dostawie ww. obiektów. Zauważyć bowiem należy, iż stosowanie zwolnień od podatku ma charakter wyjątkowy i nie podlega ani wykładni rozszerzającej, ani zawężającej, natomiast możliwość wychodzenia poza wykładnię literalną jest niedopuszczalne. W efekcie podatnik uprawniony będzie do zastosowania ww. preferencji, gdy charakter świadczonych przez niego czynności, w sposób jednoznaczny i niebudzący wątpliwości, wyczerpuje znamiona ujęte w treści przepisu statuującego jego prawo do zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług.

I tak, stosownie do przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

* dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,

* pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Z powyższych uregulowań wynika, iż dostawa budynków, budowli lub ich części jest generalnie zwolniona od podatku od towarów i usług. Wyjątek stanowi dostawa w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz jeżeli pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Analiza powyższych przepisów wskazuje, że dla zastosowania zwolnienia od podatku w przypadku dostawy nieruchomości istotne jest określenie, czy dostawa następuje w ramach pierwszego zasiedlenia. Ustawa o podatku od towarów i usług zawiera definicję tego pojęcia.

Przez pierwsze zasiedlenie - art. 2 pkt 14 ustawy - rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

* wybudowaniu lub

* ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Co istotne, oddanie do użytkowania powinno nastąpić w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu, a za takie można rozumieć m.in. objęcie we władanie budynku, budowli lub ich części przez pierwszego nabywcę lub pierwszego użytkownika. Przedmiotowa nieruchomość nie musi być faktycznie zamieszkała, lecz winna być przejęta przez nabywcę do użytkowania. Wydanie przedmiotowego obiektu nabywcy winno nastąpić w ramach wykonania przez sprzedającego czynności podlegających opodatkowaniu, a za takie uważa się również umowy najmu i dzierżawy podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

a.

w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,

b.

dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b), nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat - zgodnie z art. 43 ust. 7a ustawy.

Kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki lub budowle rozstrzyga przepis art. 29 ust. 5 ustawy, w myśl którego, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli, z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

W świetle tego przepisu przy sprzedaży budynków lub budowli, dokonywanej wraz z dostawą gruntu, na którym są one posadowione, grunt dzieli byt prawny budynków w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku jak dla dostawy budynków, budowli lub ich części na tym gruncie posadowionych. Jeżeli dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony.

Z zawartego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca, jako jeden z 7 współwłaścicieli, dostał (w maju 2009 r.) w spadku po ojcu zakupioną przez niego, od podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą będącego czynnym podatnikiem VAT, w listopadzie 2006 r. działkę wraz posadowionymi na niej zabudowaniami. Transakcja ta była zwolniona z podatku VAT. Przedmiotowa nieruchomość nie jest obiektem mieszkalnym. Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku VAT i prowadzi działalność gospodarczą pod własnym nazwiskiem. W dniu 2 czerwca 2011 r. podpisał umowę najmu dzierżawy części terenu (sam grunt bez budynków) o powierzchni 6 tys. m2, na czas nieokreślony. Wnioskodawca nie prowadzi działalności związanej z obrotem nieruchomościami i przewidywana transakcja nie będzie prowadzona w rozumieniu działalności związanej z obrotem nieruchomościami. W najbliższym czasie planuje sprzedać nieruchomość wraz z zabudowaniami.

Analizując powołaną wcześniej definicję pierwszego zasiedlenia stwierdzić należy, iż aby można było mówić o pierwszym zasiedleniu obiekt musi zostać oddany do użytkowania, a ponadto czynność ta powinna podlegać opodatkowaniu. Z powyższej definicji wynika zatem, że oddanie do użytkowania powinno nastąpić w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu, a za taką należy uznać umowę sprzedaży, najmu czy dzierżawy, pod warunkiem, że jest to czynność objęta zakresem ustawy o podatku od towarów i usług, nawet jeśli na podstawie przepisów szczególnych korzysta ona ze zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Nie można zgodzić się z Wnioskodawcą, że w stosunku do przedmiotowej nieruchomości nie nastąpiło pierwsze zasiedlenie, gdyż jak wskazano wyżej, aby można było mówić o pierwszym zasiedleniu w myśl art. 2 pkt 14 ustawy, wydanie przedmiotowego obiektu (nieruchomości) nabywcy winno nastąpić w ramach wykonania przez sprzedającego czynności podlegających opodatkowaniu. Tak więc w przedmiotowej sprawie pierwsze zasiedlenie miało miejsce w listopadzie 2006 r., kiedy to ojciec Wnioskodawcy zakupił nieruchomość zabudowaną od podatnika podatku VAT prowadzącego działalność gospodarczą, a nabycie to nastąpiło w wykonaniu czynności podlegających uregulowaniom ustawy o VAT. Ponadto, od pierwszego zasiedlenia upłynął okres dłuższy niż 2 lata. Wobec tego dostawa budynków i budowli znajdujących się na gruncie będzie zwolniona od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy. Także, dostawa gruntu, na którym są posadowione przedmiotowe zabudowania, w myśl cyt. wyżej art. 29 ust. 5 ustawy, również będzie korzystała ze zwolnienia od tego podatku.

Biorąc pod uwagę wskazane regulacje stwierdzić należy, iż jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części będzie korzystała ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, wówczas badanie przesłanek wynikających z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a staje się bezzasadne.

Reasumując, sprzedaż przedmiotowej nieruchomości zabudowanej, jak i gruntu, na którym te zabudowania są posadowione, korzystać będzie ze zwolnienia z podatku VAT, z uwagi na spełnienie warunków zawartych w przepisie art. 43 ust. 1 pkt 10 w zw. z art. 29 ust. 5 powołanej ustawy.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul. 1 Maja 10,09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl