IPPP2/443-811/11-2/JW

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 28 czerwca 2011 r. (data wpływu 4 lipca 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie terminu wystawienia faktur - jest prawidłowe.

W dniu 4 lipca 2011 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie terminu wystawienia faktur.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest podmiotem prowadzącym działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży hurtowej. Wnioskodawca w głównej mierze dokonuje sprzedaży na rzecz podmiotów prowadzących działalność gospodarczą w związku z czym na Wnioskodawcy nie ciąży obowiązek wystawienia paragonu fiskalnego, a transakcja dokumentowana jest wystawioną fakturą VAT. Nie mniej jednak część Klientów dokonuje zakupu na cele prywatne, wtedy też sprzedaż ewidencjonowana jest przy zastosowaniu kas fiskalnych, a nabywca towaru otrzymuje paragon fiskalny, który stanowi dowód dokonania zakupu. Zdarza się, że niektórzy klienci po jakimś czasie żądają wystawienia faktur VAT do przedstawionych przez nich paragonów fiskalnych. W związku z tym, iż występują sytuacje, w których zgłoszenie żądania wystawienia faktury do otrzymanego paragonu następuje po upływie 7 dni od dnia dokonania sprzedaży przez Wnioskodawcę, pojawia się kwestia zasadności wystawiania faktur w takich sytuacjach.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

W jakim terminie osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej powinna zgłosić żądanie wystawienia faktury do otrzymanego paragonu fiskalnego, aby Wnioskodawca był zobowiązany do jej wystawienia.

Zdaniem Wnioskodawcy, obowiązek wystawienia faktury wynika z art. 106 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), dalej: ustawa o VAT. Zgodnie z tym przepisem, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Natomiast stosownie do art. 106 ust. 4 ustawy o VAT, podatnicy, o których mowa w ust. 1-3, nie mają obowiązku wystawiania faktur, o których mowa w ust. 1 i 2, osobom fizycznym nieprowadzącym działalności gospodarczej. Jednakże na żądanie tych osób podatnicy są obowiązani do wystawienia faktury.

Szczegółowe zasady dotyczące wystawiania faktur uregulowane zostały w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360), dalej: rozporządzenie.

Stosownie do zapisu § 4 ust. 1 rozporządzenia, zarejestrowani podatnicy jako podatnicy VAT czynni, posiadający numer identyfikacji podatkowej, wystawiają faktury oznaczone wyrazami "FAKTURA VAT". Natomiast jak wynika z § 9 ust. 1 rozporządzenia, fakturę wystawia się nie później niż siódmego dnia od dnia wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem § 10-12.

Zdaniem Wnioskodawcy § 9 ust. 1 rozporządzenia, określający termin, w którym należy wystawić fakturę VAT, ma charakter instrukcyjny. Wyznaczenie w nim 7-dniowego terminu na wystawienie faktury, licząc od dnia wykonania usługi (w przypadku Wnioskodawcy), jest ściśle związane z zasadami ustalania momentu powstania obowiązku podatkowego u podatnika wykonującego świadczenie.

Należy wskazać, iż na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług brak jest określenia, w jakim terminie nabywca będący osobą fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej może domagać się od sprzedawcy wystawienia faktury VAT w trybie art. 106 ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług. Dlatego też, zdaniem Wnioskodawcy w tej sytuacji należy się odnieść do przepisów ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), dalej: Ordynacja.

W myśl art. 87 § 1 Ordynacji, jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, podatnicy prowadzący działalność gospodarczą obowiązani są na żądanie kupującego lub usługobiorcy wystawić rachunek potwierdzający dokonanie sprzedaży lub wykonanie usługi.

Stosownie do art. 87 § 3 ustawy - Ordynacja, podatnicy wymienieni w § 1, od których zażądano rachunku przed wykonaniem usługi lub wydaniem towaru, wystawiają rachunek nie później niż w terminie 7 dni od dnia wykonania usługi lub wydania towaru. Jeżeli jednak żądanie wystawienia rachunku zostało zgłoszone po wykonaniu usługi lub wydaniu towaru, wystawienie rachunku następuje w terminie 7 dni od dnia zgłoszenia żądania. Natomiast stosownie do zapisu art. 87 § 4 Ordynacji podatkowej, podatnik nie ma obowiązku wystawienia rachunku, jeżeli żądanie zostało zgłoszone po upływie 3 miesięcy od dnia wydania towaru lub wykonania usługi.

Zdaniem Wnioskodawcy powołane powyżej przepisy prawa podatkowego dotyczące wystawiania faktur VAT na podstawie paragonu należy interpretować, iż obowiązek wystawienia faktury na rzecz osoby fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej powstaje wskutek złożenia oświadczenia, iż żąda ona jej wystawienia, pod warunkiem, że żądanie to zostało zgłoszone we właściwym terminie, tj. w terminie 3 miesięcy od dnia wydania towaru lub wykonania usługi. Żądanie wystawienia faktury po upływie 3 miesięcy nie wywiera takiego skutku i nie rodzi po stronie sprzedawcy, czy też usługodawcy obowiązku wystawienia faktury. Taką interpretację przepisów potwierdzają liczne interpretacje organów podatkowych. Przykładowo w interpretacji indywidualnej z dnia 5 lutego 2009 r. o sygn. ILPP2/443-1069/08-2/AK, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu stwierdził: " W świetle ww. przepisów należy stwierdzić, iż wystawienie faktury VAT na żądanie nabywcy będącego osobą fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej, na podstawie przedstawionego paragonu potwierdzającego dokonanie sprzedaży jest możliwe w każdym czasie, a Spółka ma prawo odmówić wystawienia tego dokumentu, dopiero po upływie trzech miesięcy (art. 87 § 4 ustawy Ordynacji podatkowej), W związku z powyższym, wystawienie faktury po upływie trzymiesięcznego terminu jest prawem a nie obowiązkiem Zainteresowanego".

Podsumowując Wnioskodawca stoi na stanowisku, że ma on obowiązek wystawić fakturę na każde żądanie osoby fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej, o ile żądanie to zostało złożone w terminie określonym w art. 87 § 4 Ordynacji, czyli w ciągu 3 miesięcy od dnia dokonania sprzedaży. Po upływie tego terminu Wnioskodawca ma prawo odmówić osobie fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej wystawienia faktury VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.