IPPP2/443-810/13-2/AO

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 30 lipca 2013 r. (data wpływu 8 sierpnia 2013 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku instalowania kasy fiskalnej - jest prawidłowe.

W dniu 8 sierpnia 2013 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku instalowania kasy fiskalnej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Od 1 maja 1997 r. Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą. Od I kwartału 2013 Wnioskodawca jest zarejestrowany jako czynny podatnik VAT. Przedmiotem działalności są usługi remontowo-budowlane oraz produkcja, sprzedaż i montaż mebli na zamówienie. Każda dokonywana sprzedaż jest dokumentowana rachunkami a od 2013 r. fakturami VAT. Od rozpoczęcia działalności gospodarczej Wnioskodawca nie przekroczył limitu do kasy fiskalnej wynoszącego 40 000 zł za wyjątkiem 2012 r.

W 2012 r. Wnioskodawca wykonywał sprzedaż dla osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej i wszystkie wykonane przychody udokumentował rachunkami, w których są zawarte dane identyfikujące osoby. Ponadto w 2012 r. ilość wykonanych usług i wystawionych rachunków dla osób fizycznych wyniosła 14 w łącznej kwocie 53 050 zł, a w roku poprzedzającym tj. 2011 Wnioskodawca wystawił 5 rachunków na łączną kwotę 23 750 zł.

Na podstawie Załącznika do Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 29 listopada 2012 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących poz. 34, zwolnione z obowiązku zainstalowania kasy fiskalnej jest:

Świadczenie usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, o ile łącznie zostaną spełnione następujące warunki:

Wnioskodawca spełnia jednocześnie wszystkie warunki o zwolnieniu za wyjątkiem tego, że dokonane usługi nie są udokumentowane fakturami tylko rachunkami. Poza tym, liczba wszystkich dokonanych operacji w roku poprzedzającym tj. w 2011 nie przekroczyła 50, ponieważ wynosiła 5 i jednocześnie dla 5 odbiorców, natomiast w 2012 r. Wnioskodawca wystawił 14 rachunków dla 14 odbiorców. Do tego każda sprzedaż była potwierdzona rachunkiem, na którym widnieją dane identyfikujące osoby, którym Wnioskodawca wykonywał usługę.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w 2012 r. u Wnioskodawcy powinien wystąpić obowiązek instalowania kasy fiskalnej ze względu na to, że nie był podatnikiem VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, według zaistniałego zdarzenia, u Wnioskodawcy nie powinien wystąpić obowiązek instalowania kasy fiskalnej w 2012 r., ponieważ spełnia on wszystkie warunki z Załącznika do Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 29 listopada 2012 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących poz. 34 a dokumentowanie sprzedaży dla osób fizycznych fakturami jest zastąpione rachunkami.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie zauważyć należy, że niniejsza interpretacja dotyczy obowiązku instalowania kasy rejestrującej w 2012 r. (zaistniałego stanu faktycznego). Tym samym, niniejsza interpretacja wydana została w oparciu o regulacje prawne obowiązujące do 31 grudnia 2012 r.

Obowiązek w zakresie prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących wynika z art. 111 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.). W myśl tego przepisu, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani do prowadzenia ewidencji obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Powyższy przepis określa generalną zasadę, z której wynika, iż obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej dotyczy podatników, którzy w ramach prowadzonej działalności gospodarczej dokonują sprzedaży na rzecz określonych w nim odbiorców, tj. osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych.

Przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów (art. 2 pkt 22 ww. ustawy).

Kwestie dotyczące między innymi zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących oraz terminów rozpoczęcia prowadzenia tej ewidencji, ustawodawca reguluje na mocy wydawanych rozporządzeń w tym zakresie. W stanie prawnym do dnia 31 grudnia 2012 r. obowiązywały przepisy rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 lipca 2010 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. Nr 138, poz. 930).

Stosownie do zapisu § 2 ust. 1 pkt 1 ww. rozporządzenia zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania do dnia 31 grudnia 2012 r. sprzedaż w zakresie czynności wymienionych w załączniku do rozporządzenia. W poz. 34 tego załącznika wymieniono świadczenie usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, o ile łącznie zostaną spełnione następujące warunki:2)

Z objaśnień do załącznika wynika, iż zwolnienie to:

² Nie dotyczy podatników, którzy rozpoczęli ewidencjonowanie tych czynności przed dniem 1 stycznia 2011 r.

³ Dotyczy również podatników rozpoczynających w 2011 r. lub 2012 r. wykonywanie sprzedaży, jeżeli do końca 2011 r. lub 2012 r. podatnik spełni warunki, o których mowa w poz. 34 załącznika, z tym że w przypadku podatników rozpoczynających wykonywanie czynności w drugiej połowie 2011 r. lub 2012 r., jeżeli liczba operacji świadczenia tych usług do końca roku nie przekroczy odpowiednio 25, a liczba odbiorców tych usług - 10.

Ponadto, stosownie do zapisu § 3 ust. 1 pkt 2 ww. rozporządzenia zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania do dnia 31 grudnia 2012 r. również podatników, u których kwota obrotu z działalności, o której mowa w art. 111 ust. 1 ustawy, nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym kwoty 40 000 zł i jeżeli wcześniej nie powstał wobec nich obowiązek ewidencjonowania, z zastrzeżeniem ust. 6.

Wskazać należy, iż zgodnie z § 17 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360 z późn. zm.), w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2012 r., za fakturę uznaje się również rachunki, o których mowa w art. 87 i 88 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), wystawiane przez podatników nieobowiązanych do wystawiania faktur według zasad określonych w § 4, 5, 7-14, 16-20 i 23.

W myśl art. 87 § 1 Ordynacji podatkowej jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, podatnicy prowadzący działalność gospodarczą obowiązani są na żądanie kupującego lub usługobiorcy wystawić rachunek potwierdzający dokonanie sprzedaży lub wykonanie usługi. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, zakres informacji, które muszą być zawarte w rachunkach, uwzględniając w szczególności dane identyfikujące sprzedawcę i kupującego, wykonawcę i odbiorcę usług oraz oznaczenie wartości i rodzaju transakcji (art. 87 § 5 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 88 § 1 ww. ustawy podatnicy wystawiający rachunki są obowiązani kolejno je numerować i przechowywać kopie tych rachunków, w kolejności ich wystawienia, do czasu upływu okresu przedawnienia zobowiązania podatkowego.

Z okoliczności przedstawionych we wniosku wynika, że Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą, której przedmiotem są usługi remontowo-budowlane oraz produkcja, sprzedaż i montaż mebli na zamówienie. Od rozpoczęcia działalności gospodarczej Wnioskodawca nie przekroczył limitu do kasy fiskalnej wynoszącego 40 000 zł za wyjątkiem 2012 r. W 2012 r. ilość wykonanych usług i wystawionych rachunków dla osób fizycznych wyniosła 14 w łącznej kwocie 53 050 zł, a w roku poprzedzającym tj. 2011 Wnioskodawca wystawił 5 rachunków na łączną kwotę 23 750 zł. Każda sprzedaż była potwierdzona rachunkiem, na którym widnieją dane identyfikujące osoby, którym Wnioskodawca wykonywał usługę.

Zaznaczyć należy, że zwolnienia przedmiotowe i podmiotowe wynikają z osobnych przepisów rozporządzenia. Zatem niespełnienie przez podatnika warunków do zastosowania zwolnienia podmiotowego nie wyklucza możliwości skorzystania przez ten podmiot ze zwolnienia przedmiotowego.

Skoro w niniejszych okolicznościach każda wykonana w 2012 r. sprzedaż dla osób fizycznych nieprowadzących działalności potwierdzona była rachunkiem, w którym zawarte są dane identyfikujące odbiorcę, na rzecz którego Wnioskodawca wykonał usługę oraz liczba wszystkich dokonanych operacji świadczenia usług w roku poprzedzającym tj. w 2011 nie przekroczyła 50 (wynosiła 5), przy czym liczba odbiorców tych usług w tym okresie była mniejsza niż 20 (5 odbiorców) zatem Wnioskodawca spełnił warunki zwolnienia przedmiotowego przewidzianego w § 2 ust. 1 pkt 1 w powiązaniu z poz. 34 załącznika do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 lipca 2010 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących. Tym samym, pomimo przekroczenia w 2012 r. kwoty obrotu z działalności, o której mowa w art. 111 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług Wnioskodawca miał prawo do dnia 31 grudnia 2012 r. korzystać ze zwolnienia z obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych przy zastosowaniu kasy rejestrującej w zakresie świadczonych usług remontowo-budowlanych oraz produkcji, sprzedaży i montażu mebli na zamówienie.

Mając na uwadze przedstawioną treść stanu faktycznego w świetle przewołanych przepisów stwierdzić należy, że na mocy § 2 ust. 1 pkt 1 w powiązaniu z poz. 34 załącznika do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 lipca 2010 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących Wnioskodawca do dnia 31 grudnia 2012 r. miał prawo korzystać ze zwolnienia z obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych przy zastosowaniu kasy rejestrującej w zakresie świadczonych usług. Zatem wobec Wnioskodawcy w 2012 r. nie wystąpił obowiązek instalowania kasy rejestrującej.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Końcowo Organ zauważa, że co prawda niniejszą interpretację wydano w oparciu o przepisy rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 lipca 2010 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących, tym niemniej tezy w nim zawarte mają bezpośrednie przełożenie na obecnie obowiązujący stan prawny tj. od 1 stycznia 2013 r. obowiązuje rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 29 listopada 2012 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. z 2012 r. poz. 1382).

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.