IPPP2/443-805/13-2/BH

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 31 sierpnia 2013 r. (data wpływu 2 sierpnia 2013 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży gruntu - jest nieprawidłowe.

W dniu 2 sierpnia 2013 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży gruntu.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Gmina jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Gmina zamierza sprzedać w drodze przetargu ustnego nieograniczonego niezabudowaną działkę gruntu, oznaczoną w rejestrze ewidencji gruntów jako działka nr 1079/20 o pow. 3,9713 ha, dla której Sąd Rejonowy prowadzi księgę wieczystą.

Bardzo niewielka (ok. 1%) południowa część działki objęta jest Miejscowym Planem zagospodarowania miasta dla trasy rurociągu paliwowego uchwalonego przez Radę Miasta Uchwałą gdzie plan ustala:

* strefę bezpieczeństwa dla rurociągów, której granice od skrajnych rurociągów zostały wskazane i zwymiarowane na załącznikach do planu.

W strefie bezpieczeństwa rurociągu obowiązują warunki zabudowy i zagospodarowania wg aktualnego Rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 21 listopada 2005 r. w sprawie warunków technicznych jakim powinny odpowiadać bazy i stacje paliw płynnych, rurociągi przesyłowe dalekosiężne służące do transportu ropy naftowej i produktów naftowych i ich usytuowanie.

Północna niewielka (ok. 5%) część działki objęta jest Decyzją o ustaleniu lokalizacji celu publicznego nr 35/PG/2012 z dnia 2 września 2010 r. Rodzaj inwestycji - budowa napowietrznej linii 15 kV, kablowej linii 15 kV, wnętrzowej stacji transformatorowej 15/0,4 kV, kablowej linii 0,4 kV i złączy kablowo - pomiarowych, przewidzianej do realizacji, na działkach o numerach ewidencyjnych 1079/2, 1075 i 1057/6.

Pozostała, przeważająca część działki nr 1079/2, nie ma obowiązującego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego.

Zgodnie ze "Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego Miasta przyjętego Uchwałą Rady miasta z dnia 26 marca 2013 r. działka położona jest na obszarach oznaczonych w Studium jako:

MN - obszary o dominującej funkcji usługowej

U - obszary o dominującej funkcji usługowej

ZU - obszary zieleni urządzonej.

Zgodnie z rejestrem ewidencji gruntów działka nr 1079/2 przy ul. Grabówka stanowi tereny różne Tr.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w opisanym stanie faktycznym opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega dostawa całej działki nr 1079/2 przy ul. Grabówka (podstawę opodatkowania stanowi kwota należna z tytułu sprzedaży całej działki).

Zdaniem Wnioskodawcy, czynność zbycia przedmiotowej nieruchomości korzystać będzie ze zwolnienia od podatku VAT w wysokości 23% na mocy art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą", opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...)

Pod pojęciem towary - w myśl art. 2 pkt 6 ustawy - rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie z brzmieniem art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, podstawowa stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Natomiast w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23% (art. 146a pkt 1 ustawy).

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział obniżone stawki podatku oraz zwolnienia od podatku dla dostaw niektórych towarów lub świadczenia niektórych usług, a także określił warunki stosowania tych obniżonych stawek i zwolnień.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów i świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

I tak, na mocy art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Powyższe oznacza, iż zwolnienie przysługuje względem takiej dostawy, której przedmiotem jest teren niezabudowany i jednocześnie o przeznaczeniu innym niż budowlane. Zatem ze zwolnienia od podatku korzystać będą dostawy gruntów o charakterze rolnym, leśnym, itp.

Definicja terenów budowlanych zawarta została w art. 2 pkt 33 ustawy o VAT. Zgodnie z tym przepisem przez tereny budowlane rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego jako akt prawa miejscowego wiąże zarówno organy administracji, osoby fizyczne, osoby prawne, jak i inne jednostki organizacyjne. Zatem w sytuacji gdy na danym terenie obowiązuje miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, to właśnie zapisom miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego należy nadać decydujące znaczenie dla oceny przeznaczenia danego terenu, w tym również dla potrzeb art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 647 z późn. zm.), ustawa określa:

- przyjmując ład przestrzenny i zrównoważony rozwój za podstawę tych działań.

Natomiast art. 4 ust. 1 i ust. 2 tej ustawy stanowi, że ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego. W przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowaniu terenu, przy czym:

Zatem o charakterze danego gruntu winien rozstrzygać odpowiedni zapis w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego, który jako dokument prawa miejscowego, decyduje o kwalifikacji gruntu. W sytuacji, gdy dla danego terenu, nie obowiązuje plan zagospodarowania przestrzennego istotna jest decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu.

Z wniosku wynika, że miejscowym planem zagospodarowania terenu objęte jest jedynie 1% powierzchni działki o nr 1079/2, będącej przedmiotem planowanej dostawy. Teren ten stanowi strefę bezpieczeństwa dla rurociągu paliwowego. W strefie bezpieczeństwa rurociągu obowiązują warunki zabudowy i zagospodarowania wg aktualnego Rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 21 listopada 2005 r. w sprawie warunków technicznych jakim powinny odpowiadać bazy i stacje paliw płynnych, rurociągi przesyłowe dalekosiężne służące do transportu ropy naftowej i produktów naftowych i ich usytuowanie.

Zgodnie z § 136 ust. 1 rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 21 listopada 2005 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać bazy i stacje paliw płynnych, rurociągi przesyłowe dalekosiężne służące do transportu ropy naftowej i produktów naftowych i ich usytuowanie (Dz. U. z 2005 r. Nr 243, poz. 2063 z późn. zm.), dla rurociągów przesyłowych dalekosiężnych ustala się strefy bezpieczeństwa, których środek stanowi oś rurociągu.

W myśl § 137 ust. 1 ww. rozporządzenia, strefa bezpieczeństwa, o której mowa w § 136, może być użytkowana zgodnie z pierwotnym jej przeznaczeniem.

Wewnątrz strefy bezpieczeństwa niedopuszczalne jest wznoszenie budowli, urządzanie stałych składów i magazynów oraz zalesianie, z zastrzeżeniem ust. 3 (§ 137 ust. 2).

Dopuszcza się w strefie bezpieczeństwa usytuowanie innej infrastruktury sieci uzbrojenia terenu pod warunkiem uzgodnienia jej z właścicielem rurociągu przesyłowego dalekosiężnego (§ 137 ust. 3).

Powyższe przepisy rozporządzenia wskazują, że w strefie bezpieczeństwa, stanowiącej 1% działki będącej przedmiotem wniosku nie jest dopuszczalne wznoszenie budynków i budowli a zatem należy przyjąć, że dla celów podatku VAT ta część działki nie stanowi terenu przeznaczonego pod zabudowę. Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, ustala dla tego terenu strefę bezpieczeństwa, zgodnie z ww. rozporządzeniem.

Z wniosku wynika ponadto, że pozostała część działki nie jest objęta miejscowym planem zagospodarowania. Cytowany wcześniej art. 2 pkt 33 ustawy, wskazuje, że w takiej sytuacji istotna jest decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu.

Jak wskazuje Wnioskodawca, około 5% działki objęta jest decyzją o ustaleniu lokalizacji celu publicznego. Rodzaj inwestycji to budowa napowietrznej linii 15 kV, kablowej linii 15 kV, wnętrzowej stacji transformatorowej 15/0,4 kV, kablowej linii 0,4 kV i złączy kablowo - pomiarowych, przewidzianej do realizacji na działkach o numerach ewidencyjnych 1079/2, 1075 i 1057/6.

Decyzję o ustaleniu lokalizacji celu publicznego, dla celów podatku VAT, w rozpatrywanej kwestii należy traktować na równi z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o której mowa w art. 2 pkt 33 ustawy.

Z przepisu art. 54 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, wynika, że decyzja o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego określa:

Zgodnie z art. 64 ust. 1 ww. ustawy powyższy przepis stosuje się odpowiednio do decyzji o warunkach zabudowy.

W stanie faktycznym opisanym we wniosku, wydana decyzja o ustaleniu lokalizacji celu publicznego, zawiera ustalenia dotyczące budowy na tym terenie infrastruktury technicznej w postaci m.in. wnętrzowej stacji transformatorowej oraz sieci kablowej, a zatem ten teren należy, w świetle art. 2 pkt 33 ustawy, uznać za grunt przeznaczony pod zabudowę.

Reasumując, stwierdzić należy, że w rozpatrywanej sprawie dostawa działki nr 1079/20 będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT w wysokości 23% w części objętej decyzją o ustaleniu lokalizacji celu publicznego, natomiast w pozostałej części będzie korzystała ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy.

Mając powyższe na uwadze, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.