IPPP2/443-802/09-5/KK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony przedstawione we wniosku z dnia 29 czerwca 2009 r. (data wpływu 14 lipca 2009 r.) uzupełnionym pismem z dnia 24 sierpnia 2009 r. (data wpływu 28 sierpnia 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie otrzymanego wsparcia finansowego jest prawidłowe.

W dniu 14 lipca 2009 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka nabywa towary handlowe z krajów Unii Europejskiej oraz prowadzi ich dystrybucję na terenie Polski. Większość dostaw towarów jest rozliczana w euro, natomiast większość przychodów jest uzyskiwana w złotych, co naraża spółkę na duże ryzyko kursowe. W związku z występującą w pierwszych miesiącach 2009 r. dużą zmiennością kursu wymiany Euro/PLN spółka kupuje waluty w kursie znacznie wyższym niż był przyjęty w planach sprzedaży. W zaistniałej sytuacji, jeden z naszych dostawców udzielił spółce szczególnego wsparcia, które polega na częściowym pokryciu strat związanych z nabyciem EUR po wyższym od założonego kursie wymiany. Z dostawcą łączy nas kontrakt, który reguluje główne warunki współpracy. W ramach kontraktu spółka sprowadza z Bułgarii, z Niemiec oraz z Austrii (wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów) sprzęt chłodniczy i sprzedaje ten towar na terenie kraju jako wyłączny dystrybutor na Polskę. Kontrakt nie reguluje możliwości udzielenia wsparcia walutowego. O formie i wysokości wsparcia walutowego zadecydowano na wspólnym spotkaniu przedstawicieli obu firm, które miało miejsce w drugiej połowie marca 2009. Spółka dysponuje egzemplarzem noty kredytowej, na którym tytuł wystawionej przez dostawcę noty kredytowej (credit note) jest określony w języku niemieckim jako "Verkausforrung i Wahrungsunterstutzung", co tłumaczy się jako "wsparcie sprzedaży/wsparcie kursowe". Na nocie kredytowej nie występuje NIP dostawcy unijnego. Nota kredytowa jest wystawiona przez centralę dostawcy z siedzibą w Szwajcarii. Należy podkreślić, że:

W związku z tak przestawionym stanem faktycznym tutejszy organ pismem z dnia 13 sierpnia 2009 r. wezwał Stronę do uzupełnia braków we wniosku. W dniu 28 sierpnia 2009 r. wpłynęło uzupełnienie do wniosku, z którego wynika, iż:

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Zdaniem wnioskodawcy należy uznać, że w zaistniałym stanie faktycznym i prawnym, otrzymane "wsparcie sprzedaży/wsparcie walutowe" nie jest obrotem w znaczeniu określonym w art. 29 ust. 1 ustawy o VAT, ani usługą w znaczeniu określonym w art. 8 ust. 1 wymienionej ustawy. Otrzymane "wsparcie sprzedaży/wsparcie walutowe" nie kwalifikuje się też jako korekta wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, ani jako "bonus", czy premia pieniężna". Należy uznać, iż otrzymane "wsparcie sprzedaży / wsparcie walutowe" nie podlega ustawie o podatku od towarów i usług i nie powoduje powstania obowiązku podatkowego w VAT.

Spółka kupuje od kontrahenta udzielającego "wsparcia sprzedaży/wsparcia walutowego" towary z Unii Europejskiej, czyli dokonuje wewnątrzwspólnotowego nabycia tych towarów. Pozostaje więc do rozważenia, czy otrzymane "wsparcie sprzedaży/wsparcie walutowe" jest korektą wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz. Zgodnie z art. 9 ust. 2 ustawy o VAT wewnątrzwspólnotowe nabycie występuje pod warunkiem, że:

Przepis art. 31 ust. 1 ustawy o VAT stanowi, że podstawą opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów jest kwota, jaką nabywający jest obowiązany zapłacić. W myśl ust. 3 tego artykułu przy ustalaniu podstawy opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, przepisy art. 29 ust. 4 stosuje się odpowiednio. Zgodnie z art. 29 ust. 4 wyżej wymienionej ustawy, obrót zmniejsza się o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont) i o wartość zwróconych towarów, zwróconych kwot nienależnych w rozumieniu przepisów o cenach oraz zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, także kwot wynikających z dokonanych korekt faktur.

Jeżeli uznać otrzymane "wsparcie sprzedaży/wsparcie walutowe" za dotyczące wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, to o wartość noty należałoby pomniejszyć obrót w wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów.

W opinii spółki mamy do czynienia z sytuacją gdzie:

* kupujący otrzymuje "wsparcie sprzedaży/wsparcie walutowe", którego podstawą wyliczenia są walutowe środki pieniężne zakupione,

* uzyskane "wsparcie sprzedaży / wsparcie walutowe" nie wynika z zawartych w kontrakcie warunków handlowych, ale jest wynikiem dodatkowych uzgodnień między firmami,

* otrzymane "wsparcie sprzedaży / wsparcie walutowe" pochodzi od kontrahenta, która nie występuje w tej transakcji jako podatnik podatku od wartość dodanej (brak numeru NIP na nocie kredytowej).

Trudno byłoby w takiej sytuacji wykazać bezpośredni związek między dostawą towaru, a uzyskanym "wsparciem sprzedaży/wsparciem walutowym". Należy uznać, że w zaistniałym stanie faktycznym i prawnym nie są spełnione warunki określone w art. 9 ust. 2 ustawy o VAT, niezbędne do zakwalifikowania operacji do wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów. Nie można więc uznać otrzymanego "wsparcia sprzedaży/wsparcia walutowego" za rabat zmniejszający obrót w wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów.

W praktyce występują sytuacje, gdzie wypłacane są świadczenia z tytułu dokonywania przez nabywcę zakupionej określonej wartości czy ilości towarów w ustalonym czasie lub też dokonywania terminowych płatności za zrealizowane dostawy w pewnym okresie i w określony sposób. Ten rodzaj wypłat określany jako bonus lub premia pieniężna i nie jest związany z żadną konkretną dostawą.

W orzecznictwie sądów oraz interpretacjach prawa podatkowego wydawanych przez organy skarbowe często uznaje się, że w takiej sytuacji należy uznać, że wypłacona "premia pieniężna" związana jest z określonymi zachowaniami nabywcy, a zatem ze świadczeniem usług przez nabywcę otrzymującego taką premię, które to usługi podlegają opodatkowaniu na ogólnych zasadach. Świadczeniem usług jest bowiem każde zachowanie się podmiotu w wykonaniu stosunku zależności, które niekoniecznie polega na fizycznym wykonaniu jakiejkolwiek czynności lub podjęciu działania.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (art. 7 ust. 1 ustawy o VAT). Natomiast przez świadczenie usług, zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, oby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy, w tym również:

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne świadczenie usług musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.

Taki kierunek interpretacji znajduje odzwierciedlenie w licznych interpretacjach organów skarbowych, między innymi w: Interpretacji indywidualnej, sygnatura akt IBPP2/443-303/07/BM z 2008.02.22 wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach; Interpretacji indywidualnej, sygnatura akt ILPPI/443- 61/09-2/TIK z 2009.04.07 wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu; Interpretacji indywidualnej, sygnatura akt IPPP3/443-275/08-2/CS Z 2009.03.17 wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie.

Należy podkreślić, że spółka w zamian za uzyskane wsparcie walutowe nie wykonuje żadnych działań, ani od żadnych działań się nie powstrzymuje, nie realizuje też żadnych warunków urnowy z kontrahentem. Otrzymanie "wsparcia sprzedaży / wsparcia walutowego" nie jest też uzależnione od osiągnięcia jakichkolwiek rezultatów przez spółkę. Otrzymane "wsparcia sprzedaży / wsparcia walutowego" swoim charakterem przypomina otrzymanie dotacji ogólnej. W opinii spółki należy uznać, że przyznane "wsparcie sprzedaży / wsparcie walutowe" nie jest świadczeniem usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Stosownie do art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają:

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się co do zasady przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Z kolei art. 8 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez świadczenie usług, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Przez wewątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4 ustawy, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę lub na ich rzecz. Przepis ust. 1 (zgodnie z art. 9 ust. 3 ustawy) stosuje się pod warunkiem, że:

Kwestie związane z podstawą opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów reguluje przepis art. 31 ustawy. Zgodnie z jego ust. 1 podstawą opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów jest kwota, jaką nabywający jest obowiązany zapłacić. Stosownie do art. 31 ust. 2 ustawy, podstawa opodatkowania obejmuje:

Przy ustalaniu podstawy opodatkowania, o której mowa w ust. 1, przepis art. 29 ust. 4 stosuje się odpowiednio.

Zgodnie z art. 29 ust. 4 ustawy, podstawę opodatkowania zmniejsza się o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont) i o wartość zwróconych towarów, zwróconych kwot nienależnych w rozumieniu przepisów o cenach oraz zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze.

Z opisanego stanu faktycznego wynika, iż Spółka otrzymała od kontrahenta z kraju Unii Europejskiej wsparcie finansowe/wsparcie kursowe mające związane zniwelowanie ujemnych skutków związanych z zakupem waluty (zmianą kursów walut), gdyż dostawa towarów rozliczana jest w euro zaś przychody spółki w złotych.

Zdaniem tutejszego organu otrzymane wsparcie finansowe od podmioty zagranicznego nie zmniejsza wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów. Nie stanowi ono także wynagrodzenia z tytułu świadczenia konkretnej usługi. Wypłata wsparcia finansowego nie może być uznana za świadczenie usług w zamian za wynagrodzenie, w rozumieniu powołanego art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, ponieważ nie występuje w tym przypadku określone świadczenie a tym samym konkretny beneficjent tego świadczenia. Wsparcie nie stanowi odpłatności za skonkretyzowane świadczenie.

Jak słusznie zauważył wnioskodawca w opisie własnego stanowiska, otrzymane wsparcie swoim charakterem przypomina dotację ogólną.

Przepis art. 29 ust. 1 ustawy stanowi, że podstawą opodatkowania podatkiem od towarów i usług jest obrót. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Z powyższej regulacji wynika, iż opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają dotacje i inne dopłaty otrzymane od innego podmiotu w celu sfinansowania konkretnej dostawy lub świadczenia, które mają związek z tą dostawą lub usługą i mają bezpośredni wpływ na ich cenę. A zatem wszelkiego rodzaju dofinansowanie jest opodatkowane gdy stanowi dopłatę do ceny towaru bądź usługi. W rezultacie nie stanowi obrotu ogólna dotacja (subwencja, inna dopłata o podobnym charakterze) uzyskana przez podatnika, bez związku z konkretną dostawą towaru lub świadczeniem usługi. W sytuacji zatem, gdy podatnik otrzyma dofinansowanie (w postaci np. dotacji), które będzie stanowiło pokrycie części ceny konkretnego świadczenia lub rekompensatę z tyłu wykonania określonego świadczenia po cenach obniżonych, płatność taka będzie zaliczana do podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Stąd też dotacje mające na celu dofinansowanie ogólnych kosztów działalności, nie uzależnione od ilości i wartości dostarczanych konkretnych towarów lub świadczonych usług nie podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT.

Reasumując, mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, iż otrzymane wsparcie finansowe/wsparcie walutowe nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Nie zmniejsza ono także kwoty wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów. Zatem stanowisko wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Odnośnie interpretacji przywołanych przez wnioskodawcę w opisie własnego stanowiska, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie wyjaśnia, iż wydane interpretacje indywidualne są rozstrzygnięciami w danej konkretnej sytuacji. Nie mogą być źródłem prawa dla sytuacji będącej przedmiotem niniejszego wniosku. Oczywiście wyrażają one jakiś pogląd i jest on brany pod uwagę przy rozstrzyganiu, ale nie może stanowić podstawy wydanej interpretacji.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego - stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Biuro Krajowej Informacji Podatkowej, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.