IPPP2/443-78/11-4/KG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 20 stycznia 2011 r. (data wpływu 24 stycznia 2011 r.) uzupełnionym pismem z dnia 18 lutego 2011 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości zastosowania zwolnienia od podatku VAT dla czynności pośrednictwa finansowego - jest prawidłowe.

W dniu 24 stycznia 2011 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości zastosowania zwolnienia od podatku VAT dla czynności pośrednictwa finansowego.

Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 18 lutego 2011 r. (data wpływu 24 lutego 2011 r., data nadania 21 lutego 2011 r.), stanowiącym odpowiedź na wezwanie tut. Organu z dnia 8 lutego 2011 r. nr IPPP2/443-78/11-2/KG (skutecznie doręczonym w dniu 18 lutego 2011 r.). Wniosek został uzupełniony w terminie ustawowym.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka S.A. (zwany dalej: "Wnioskodawcą" bądź "Spółką") prowadzi działalność w zakresie pośrednictwa finansowego, dotyczącego produktów hipotecznych (takich jak kredyty hipoteczne, kredyty konsolidacyjne, kredyty refinansowe) oraz innych produktów finansowych, takich jak lokaty, ubezpieczenia oraz jednostki uczestnictwa funduszy inwestycyjnych.

Wnioskodawca pełni rolę brokera wspomnianych produktów finansowych. Oznacza to, że Wnioskodawca oferuje potencjalnym klientom do sprzedaży produkty finansowe innych instytucji finansowych, takich jak banki, zakłady ubezpieczeń majątkowych i fundusze inwestycyjne (zwanych dalej "Bankami").

W tym celu Wnioskodawca zawarł umowy z Bankami, na podstawie których świadczy dla Banków usługi pośrednictwa w sprzedaży ww. produktów finansowych. Na podstawie umów zawartych przez Wnioskodawcę z Bankami określono następujący zakres czynności, do których obowiązany jest Wnioskodawca:

Opis czynności przedstawiony wyżej może nieznacznie różnić się w poszczególnych umowach z Bankami, są to jednakże różnice terminologiczne, które nie wpływają na zakres usług świadczonych przez Wnioskodawcę na rzecz banku.

Wnioskodawca oferuje produkty finansowe banków poprzez własne placówki sprzedaży oraz sieć agentów, z którymi Wnioskodawca zawarł umowy o współpracy (zwanymi dalej "Doradcami"). Zgodnie z zawartymi umowami Wnioskodawca pełni rolę Agenta-Koordynatora działań poszczególnych Doradców. Do obowiązków Agenta-Koordynatora należy koordynowanie działań podejmowanych przez Doradców, przesyłanie do banku podpisanych przez klienta wniosków kredytowych oraz informacji o klientach pozyskanych przez Doradców.

Zakres usług Doradców jest zbliżony (analogiczny lub węższy) do zakresu usług Wnioskodawcy świadczonego na rzecz Banku.

Zarówno w przypadku pozyskania klienta przez Wnioskodawcę, jak i Doradców, z punktu widzenia Banku traktowane jest to, jak usługa świadczona przez Wnioskodawcę na rzecz Banku. Wnioskodawcy należy się zatem odpowiednie wynagrodzenie od Banku z tytułu świadczenia ww. usług. Jeśli pozyskanie klienta było wynikiem działania Doradcy, Wnioskodawca wypłaca stosowne wynagrodzenie Doradcy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy usługi świadczone przez Wnioskodawcę opisane w pkt 1, 2, 4, 5 oraz 7 - 18 objęte są zwolnieniem z podatku VAT na mocy art. 43 ust. 1 pkt 37, 38 i 41 ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 z późn. zm., zwanej dalej "ustawą o VAT").

Zdaniem Spółki, świadczona przez nią usługa podlega w całości zwolnieniu z opodatkowania podatkiem VAT jako usługa pośrednictwa kredytowego.

Zgodnie z treścią art. 43 ust. 1 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku:

* punkt 37 - usługi ubezpieczeniowe, usługi reasekuracyjne i usługi pośrednictwa w świadczeniu usług ubezpieczeniowych i reasekuracyjnych, a także usługi świadczone przez ubezpieczającego w zakresie zawieranych przez niego umów ubezpieczenia na cudzy rachunek, z wyłączeniem zbywania praw nabytych w związku z wykonywaniem umów ubezpieczenia i umów reasekuracji;

* punkt 38 - usługi udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych oraz usługi pośrednictwa w świadczeniu usług udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych, a także zarządzanie kredytami lub pożyczkami pieniężnymi przez kredytodawcę lub pożyczkodawcę,

* punkt 41 - usługi, których przedmiotem są instrumenty finansowe, o których mowa w ustawie z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (Dz. U. z 2010 r. Nr 211, poz. 1384), z wyłączeniem przechowywania tych instrumentów i zarządzania nimi, oraz usługi pośrednictwa w tym zakresie.

Dodatkowo, zgodnie z art. 43 ust. 13 ustawy o VAT, zwolnienie od podatku stosuje się również do świadczenia usługi stanowiącej element usługi wymienionej w art. 43 ust. 1 pkt 7 i 37-41 ustawy o VAT, który sam stanowi odrębną całość i jest właściwy oraz niezbędny do świadczenia usługi zwolnionej, zgodnie z ust. 1 pkt 7 i 37-41. Natomiast przepis art. 43 ust. 14 ustawy o VAT stanowi, iż przepisu tego nie stosuje się do świadczenia usług stanowiących element usług pośrednictwa, o których mowa w ust. 1 pkt 7 i 37-41.

Z literalnego brzmienia przepisu art. 43 ust. 13 ustawy o VAT wynika zatem, iż zwolnieniem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT, objęte są usługi pośrednictwa, w tym usługi pośrednictwa w świadczeniu usług udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych. Natomiast z brzmienia przepisu art. 43 ust. 14 ustawy o VAT wynika, iż zwolnienie to nie dotyczy usług stanowiących element usług pośrednictwa.

Jak wskazano w opisie zdarzenia, Wnioskodawca świadczy usługi pośrednictwa kredytowego, na które składa się zespół czynności faktycznych. Umowy świadczenia usług pośrednictwa kredytowego, zawierane przez Wnioskodawcę swoim zakresem obejmują następujące czynności:

Należy podkreślić, iż usługa pośrednictwa kredytowego świadczona przez Wnioskodawcę ma charakter usługi kompleksowej, na którą składa się szereg pojedynczych czynności faktycznych. Czynności wykonywane przez Spółkę są zasadne z punktu widzenia gospodarczego i ekonomicznego dla ich nabywcy tylko w przypadku nabycia kompleksowej usługi pośrednictwa kredytowego. Żadna bowiem z wymienionych wyżej czynności nie stanowi, co do zasady odrębnej usługi. Żadna ze wskazanych wyżej czynności nie ma celu innego niż sprzedaż usług finansowych. Którakolwiek z czynności wymienionych wyżej świadczona osobno nie miałaby racji bytu. Rozdzielenie wykonywanych przez Spółkę czynności miałoby zatem charakter sztuczny i byłoby niezasadne z punktu widzenia gospodarczego czy ekonomicznego.

Zdaniem Spółki, w opisanym stanie faktycznym nie znajdzie zatem zastosowania art. 43 ust. 14 ustawy o VAT, wyłączający ze zwolnienia z opodatkowania VAT elementy usługi pośrednictwa, gdyż świadczona przez Spółkę usługa ma charakter kompleksowy i wchodzące w jej skład czynności faktyczne dopiero łącznie tworzą usługę pośrednictwa kredytowego.

Ani przepisy ustawy o VAT, ani przepisy Dyrektywy 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE L 06.347.1 z późn. zm., dalej jako: "Dyrektywa 112") nie regulują wprost zagadnienia czynności złożonych, które wchodzą w skład jednej usługi. Problematyka była jednak wielokrotnie rozpatrywana przez Europejski Trybunał Sprawiedliwości (dalej jako: "ETS").

Ogólnie przyjęta została zasada, zgodnie z którą świadczenie, które obejmuje z ekonomicznego i gospodarczego punktu widzenia jedną czynność nie powinno być sztucznie dzielone. Jeżeli zatem wykonywana usługa stanowi dla klienta całość, nie należy jej rozbijać na poszczególne elementy składowe, lecz traktować należy ją jako jedno świadczenie zgodnie z elementem, który nadaje całemu świadczeniu charakter dominujący.

Dla potrzeb VAT wykonanie szeregu czynności, które są ze sobą ściśle powiązane oraz stanowią całość pod względem ekonomicznym i gospodarczym, należy potraktować zatem jako jedną czynność opodatkowaną (wyrok ETS z dnia 2 grudnia 2010 r., C-276/09 w sprawie Everthing Everywhere Ltd.; wyrok ETS z dnia 2 maja 1996 r. C-231/94 w sprawie Faaborg Gelting Linien; wyrok ETS z dnia 25 lutego 1999 r. C-349/96 w sprawie CPP).

Dodatkowo, jak stwierdził ETS w wyroku z dnia 27 października 2001 r., w sprawie Levob, C-41/04, "jeżeli dwa świadczenia lub więcej, lub czynności dokonane przez podatnika na rzecz konsumenta, rozumianego jako konsumenta przeciętnego, są tak ściśle związane, że obiektywnie tworzą one w aspekcie gospodarczym jedną całość, której rozdzielenie miałoby sztuczny charakter, to wszystkie te świadczenia lub czynności stanowią jedno świadczenie do celów stosowania podatku od wartości dodanej."

Powyższe stanowisko potwierdzają krajowe organy skarbowe tj. Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 2 września 2010 r., IPPP1-443-773/10-2/lGo; Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 7 kwietnia 2009 r., ILPP2/443-113/09-3/Gz; Postanowienie Naczelnika Trzeciego Urzędu Skarbowego w Radomiu z dnia 23 marca 2005 r., 1473/WV/443/13/7/2005/k.c.

Zważając na powyższe, zdaniem Spółki świadczona przez nią usługa pośrednictwa kredytowego ma charakter usługi kompleksowej, to znaczy jej elementy składowe są powiązane ze sobą w ten sposób, że łącznie tworzą jednolite świadczenie natomiast traktowane osobno nie stanowią usług, których nabywanie byłoby zasadne z punktu widzenia ekonomicznego i gospodarczego.

W związku z powyższym, zdaniem Spółki świadczenie przez nią usług pośrednictwa opisanego w stanie faktycznym objęte jest zwolnieniem z podatku VAT na mocy art. 43 ust. 1 pkt 37, 38 i 41 ustawy o VAT.

Zwolnienie z podatku VAT usługi pośrednictwa, świadczonej przez Spółkę znajduje potwierdzenie również na gruncie Dyrektywy 112. Zgodnie bowiem z art. 135 ust. 1a i b Dyrektywy 112, transakcje ubezpieczeniowe i reasekuracyjne wraz z usługami pokrewnymi świadczonymi przez brokerów ubezpieczeniowych i agentów ubezpieczeniowych oraz usługi udzielania kredytów i pośrednictwo kredytowe oraz zarządzanie kredytami przez kredytodawcę podlegają zwolnieniu z podatku VAT. Przepisy Dyrektywy 112 nie wspominają natomiast o wyłączeniu ze zwolnienia jakichkolwiek elementów usługi pośrednictwa, tak jak to robi art. 43 ust. 13 ustawy o VAT. Zakres zwolnienia z podatku VAT usług pośrednictwa w Dyrektywie 112 jest zatem szerszy niż zakres zwolnienia zawarty w ustawie o VAT.

W orzecznictwie ETS przyjęto, iż jednostki mogą powoływać się bezpośrednio na brzmienie Dyrektywy, gdy przepisy te nie zostały zaimplementowane lub zostały zaimplementowane błędnie przez państwo członkowskie (wyrok ETS z dnia 23 lutego 1994 r., C-236/92 w sprawie Comitato di Coordinamento per la Difesa Della Cava). Interpretacja prawa krajowego musi bowiem uwzględniać reguły zawarte w dyrektywach. Jeśli natomiast dyrektywa nadaje prawa jednostce, natomiast przepisy krajowe prawa te ograniczają lub wdrażają w sposób błędny regulacje te prawa nadające, jednostka może z praw tych korzystać w pełni na podstawie samej dyrektywy. W takim przypadku jednostka uprawniona jest bowiem do bezpośredniego stosowania przepisów dyrektywy, nawet jeśli jej przepisy nie zostały wdrożone do krajowego porządku prawnego (wyrok ETS z dnia 17 listopada 1993 r., C-71/92 w sprawie Komisja Europejska przeciwko Hiszpanii; Wyrok ETS z dnia 22 czerwca 1989 r., C-103/88 w sprawie Fratelli Constanzo SpA).

Reasumując, zdaniem Wnioskodawcy świadczona usługa podlega w całości zwolnieniu z opodatkowania podatkiem VAT jako usługa pośrednictwa kredytowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Natomiast art. 8 ust. 1 tej ustawy stanowi, iż przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Stawka podatku, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy, przewidują dla niektórych towarów i usług stawki obniżone lub zwolnienie od podatku.

I tak, na podstawie dodanego do ustawy o podatku od towarów i usług, z dniem 1 stycznia 2011 r., przez art. 1 pkt 8 lit. a) tiret trzeci ustawy z dnia 29 października 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 226, poz. 1476), przepisu art. 43 ust. 1 pkt 37 ustawy, zwalnia się od podatku usługi ubezpieczeniowe, usługi reasekuracyjne i usługi pośrednictwa w świadczeniu usług ubezpieczeniowych i reasekuracyjnych, a także usługi świadczone przez ubezpieczającego w zakresie zawieranych przez niego umów ubezpieczenia na cudzy rachunek, z wyłączeniem zbywania praw nabytych w związku z wykonywaniem umów ubezpieczenia i umów reasekuracji.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy, zwalnia się od podatku usługi udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych oraz usługi pośrednictwa w świadczeniu usług udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych, a także zarządzanie kredytami lub pożyczkami pieniężnymi przez kredytodawcę lub pożyczkodawcę.

Natomiast w myśl art. 43 ust. 1 pkt 41 ustawy, zwolnieniu od podatku podlegają usługi, których przedmiotem są instrumenty finansowe, o których mowa w ustawie z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (Dz. U. z 2010 r. Nr 211, poz. 1384), z wyłączeniem przechowywania tych instrumentów i zarządzania nimi, oraz usługi pośrednictwa w tym zakresie.

Zaznaczyć należy, że stosownie do treści art. 1 pkt 8 lit. b) ww. ustawy z dnia 29 października 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług, z dniem 1 stycznia 2011 r. do ustawy o podatku od towarów i usług dodane zostały również m.in. przepisy art. 43 ust. 13 - ust. 15.

Zgodnie z art. 43 ust. 13 ustawy, zwolnienie od podatku stosuje się również do świadczenia usługi stanowiącej element usługi wymienionej w ust. 1 pkt 7 i 37-41, który sam stanowi odrębną całość i jest właściwy oraz niezbędny do świadczenia usługi zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 7 i 37-41.

Przy czym, w myśl art. 43 ust. 14 ustawy, przepisu ust. 13 nie stosuje się do świadczenia usług stanowiących element usług pośrednictwa, o których mowa w ust. 1 pkt 7 i 37-41.

Ponadto, jak wynika z przepisu art. 43 ust. 15 ustawy, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 7, 12 i 37-41 oraz w ust. 13, nie mają zastosowania do:

Warto w tym miejscu powołać odpowiednie uregulowania zawarte w prawie wspólnotowym. Zgodnie z przepisem art. 135 ust. 1 lit. a)-d) Dyrektywy 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE L Nr 347/1 z późn. zm.), państwa członkowskie zwalniają następujące transakcje:

Dokonując analizy pojęć użytych do opisania zwolnień, o których mowa w art. 135 ust. 1 lit. a)-d) Dyrektywy 2006/112/WE należy podkreślić, że winny one być interpretowane w sposób ścisły, gdyż zwolnienia te stanowią odstępstwa od ogólnej zasady. Zwolnienia stanowią pojęcia autonomiczne prawa wspólnotowego, które mają na celu uniknięcie rozbieżności pomiędzy państwami członkowskimi w stosowaniu systemu podatku VAT i które należy sytuować w ogólnym kontekście wspólnego systemu podatku VAT.

Zgodnie z art. 6a ust. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Prawo bankowe (tekst jedn. Dz. U. z 2002 r. Nr 72, poz. 665 z późn. zm.) bank może, w drodze umowy zawartej na piśmie, powierzyć przedsiębiorcy lub przedsiębiorcy zagranicznemu, z zastrzeżeniem art. 6d, wykonywanie wyłącznie:

W myśl art. 6a ust. 2 powołanej ustawy, powierzenie wykonywania czynności, o którym mowa w ust. 1, nie może obejmować:

Stosownie do ust. 3 powołanego art. Komisja Nadzoru Finansowego może udzielić bankowi zezwolenia, o którym mowa w ust. 1 pkt 1 lit. k), jeżeli powierzenie przez bank wykonywania innych czynności jest niezbędne do prowadzenia działalności bankowej w sposób ostrożny i stabilny lub istotnego obniżenia kosztów tej działalności.

Z okoliczności przedstawionych w złożonym wniosku wynika, iż Wnioskodawca pełni rolę brokera produktów finansowych. Oznacza to, że Wnioskodawca oferuje potencjalnym klientom do sprzedaży produkty finansowe innych instytucji finansowych, takich jak banki, zakłady ubezpieczeń majątkowych i fundusze inwestycyjne (zwanych dalej "Bankami").

W tym celu Wnioskodawca zawarł umowy, na podstawie których świadczy usługi pośrednictwa w sprzedaży przedmiotowych produktów finansowych. Na podstawie umów zawartych przez Wnioskodawcę określono zakres czynności, do których obowiązany jest Wnioskodawca. Na zrealizowanie usługi pośrednictwa kredytowego składa się zespół faktycznie podejmowanych przez Wnioskodawcę czynności, które stanowią nierozerwalny element świadczonej usługi pośrednictwa finansowego.

Dokonując oceny zasadności zwolnienia z podatku VAT czynności podejmowanych przez Wnioskodawcę w ramach świadczonej usługi kredytowej należy wskazać, iż w celu umożliwienia konsumentom podjęcia decyzji, powinni oni otrzymać przed zawarciem umowy o kredyt odpowiednie informacje na temat warunków i kosztów kredytu oraz swoich zobowiązań. Zatem przed podpisaniem umowy pośrednik finansowy winien udzielić kompleksowej informacji o zakupywanej usłudze.

Z uwagi na fakt, iż wykonywane przez Wnioskodawcę czynności mają na celu należyte wykonanie obowiązków leżących po jego stronie, a czynności te są specyficzne oraz niezbędne dla realizacji usługi udzielenia kredytu, stwierdzić należy iż istnieją przesłanki dla uznania przedmiotowej usługi za usługę kompleksową.

Dokonując zatem analizy przedstawionych czynności wymienionych w pkt 1, 2, 4, 5 oraz 7-18 złożonego wniosku, należy uznać iż w istocie są one szeregiem pojedynczych czynności faktycznych, które jednak same w sobie nie stanowią odrębnej całości. Istotnym jest fakt, iż celem wykonywanych przez Wnioskodawcę tych czynności jest sprzedaż usług finansowych. Wyodrębnienie ich jest niezasadne ze względu na cel ich świadczenia, jakim jest niewątpliwie zawarcie umowy z klientem i sprzedaż konkretnego produktu, jakim jest kredyt.

Wskazać ponadto należy, iż niektóre czynności, co do wykonywania których zobowiązał się Wnioskodawca, mają charakter jedynie czynności techniczno-administracyjnych i polegają na wykonywaniu działań uzupełniających w stosunku do czynności zasadniczych. Podejmowanie tych czynności jest jednak niezbędne (podobnie jak wykonywanie wszystkich czynności wymienionych w niniejszym wniosku) dla osiągnięcia celu dla jakiego zostały one podjęte, tj. usługi udzielenia kredytu.

Niemniej jednak wszystkie czynności podejmowane i wykonywane przez Wnioskodawcę pozostają w ścisłym związku z działalnością kredytową. Z tego też względu, wszystkie czynności podejmowane przez Wnioskodawcę w związku ze świadczeniem wskazanej usługi powinny być traktowane jako integralne elementy jednej kompleksowej usługi.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Końcowo wskazać należy, iż niniejszą interpretacją, zgodnie z przedmiotem zapytania, objęte nie zostały: usługi polegające na rozpoznaniu potrzeb finansowych, inwestycyjnych lub ubezpieczeniowych klienta oraz usługi przekazania klientowi rzetelnej informacji o produktach oferowanych przez Banki, w szczególności o warunkach udzielania kredytów i pożyczek, zawierania umów ubezpieczenia, zasadach uczestnictwa w funduszach inwestycyjnych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.