IPPP2/443-744/10-3/AO - Prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego w związku z nabyciem nieruchomości wraz z przynależnościami w postaci praw i składników majątku.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 17 września 2010 r. (data wpływu do Izby Skarbowej w Warszawie 20 września 2010 r.), przekazanym do Biura Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku (data wpływu 27 września 2010 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie podatku od towarów i usług dotyczącej nabycia przedmiotowej nieruchomości wraz ze związanymi z nią składnikami majątku i prawami oraz prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego związanego z przedmiotową transakcją - jest prawidłowe.

W dniu 29 września do tut. Organu wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie w zakresie podatku od towarów i usług dotyczącej nabycia przedmiotowej nieruchomości wraz ze związanymi z nią składnikami majątku i prawami oraz prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego związanego z przedmiotową transakcją. Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 4 listopada 2010 r. (data wpływu 8 listopada 2010 r.).

W przedmiotowym wniosku zostały przedstawione następujące zdarzenia przyszłe:

D. Sp. z o.o. (Wnioskodawca) jest spółką, której przedmiotem działalności jest m.in. kupno i sprzedaż nieruchomości na własny rachunek oraz wynajem i zarządzanie nieruchomościami.

M. Sp. z o.o. (M.) jest spółką prowadzącą działalność gospodarczą m.in. w zakresie kupna i sprzedaży nieruchomości na własny rachunek. Majątek M. obejmuje w szczególności prawo użytkowania wieczystego lub prawo własności nieruchomości położonych w S. (Nieruchomość). Na dzień 1 grudnia 2010 r. wszystkie działki składające się na Nieruchomość będą nieruchomościami niezabudowanymi. Według miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, Nieruchomość stanowi tereny przeznaczone pod zabudowę.

W związku z Nieruchomością M. dysponuje ponadto:

* pozwoleniem na budowę - rozbudowę położonego na nieruchomości sąsiedniej centrum handlowego

* autorskimi prawami majątkowymi do projektów architektonicznych, na podstawie których zostało wydane pozwolenie na rozbudowę centrum handlowego, jak również prawami majątkowymi do innych projektów i dokumentacji związanych z inwestycją planowaną na terenie Nieruchomości,

* umowami z wykonawcami na prace związane z rozbudową centrum handlowego,

* umowami najmu powierzchni komercyjnej lub inne dokumenty o charakterze obligacyjnym (np. listy intencyjne) z przyszłymi najemcami w planowanej nowej części centrum handlowego Jantar.

W chwili obecnej, Wnioskodawca rozważa nabycie Nieruchomości od M. Alternatywnie, rozważane jest objęcie przez Wnioskodawcę Nieruchomości tytułem wkładu niepieniężnego (aportu) wniesionego przez M. na pokrycie kapitału Wnioskodawcy. Transakcja obejmująca Nieruchomość planowana jest wstępnie na grudzień 2010 r. Oprócz Nieruchomości, Wnioskodawca nabędzie także pozostałe składniki majątku/prawa M. związane z Nieruchomością to jest: pozwolenie na rozbudowę centrum handlowego, autorskie prawa majątkowe do projektów architektonicznych oraz innych projektów i dokumentacji związanych z planowaną inwestycją, umowy z wykonawcami na rozbudowę centrum handlowego, prawa z umów najmu powierzchni komercyjnej lub innych dokumentów obligacyjnych w planowanej nowej części centrum handlowego Jantar.

Cena sprzedaży lub wartość udziałów wydanych przez Wnioskodawcę w ramach aportu zostanie ustalona odrębnie dla każdego przenoszonego składnika majątku/prawa majątkowego w oparciu o jego wartość rynkową na dzień transakcji.

Wnioskodawca podkreśla, że Nieruchomość stanowi jedynie niewielki fragment majątku M., który jest zaangażowany w wiele przedsięwzięć gospodarczych. Planowana transakcja sprzedaży/aportowa obejmie swoim zakresem jedynie Nieruchomość oraz te składniki majątku/prawa, które są ściśle związane z Nieruchomością. Transakcja nie będzie dotyczyła innych składników majątku ani praw majątkowych M.

W dacie sprzedaży/aportu, część działek gruntu stanowiących Nieruchomość pozostanie działkami niezabudowanymi przeznaczonymi pod zabudowę, natomiast na pozostałej części M., w ramach rozbudowy centrum handlowego, wybuduje parking samochodowy (zakończenie budowy parkingu samochodowego jest planowane na grudzień 2010 r.).

Z uwagi na powyższe, transakcja sprzedaży Nieruchomości będzie zasadniczo podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług według stawki podstawowej.

W związku z powyższym, w zakresie podatku od towarów i usług, zadano następujące pytania:

Zdaniem Wnioskodawcy

Pytanie nr 1

Zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, przepisów tej ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części.

Ustawa VAT nie definiuje pojęcia przedsiębiorstwa. Nie zawiera również przepisu, który wskazuje na bezpośrednie odniesienie do definicji przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 55 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.; dalej "Kodeks cywilny"). Zgodnie z doktryną nie oznacza to jednak, iż nie należy się w tym zakresie odwoływać do Kodeksu cywilnego. Sędzia NSA Janusz Zubrzycki w Leksykonie VAT 2010 podkreśla, iż "ustawa o VAT nie określa w treści swych postanowień definicji pojęcia "przedsiębiorstwo". Przedmiotową definicję "przedsiębiorstwo" zawiera art. 55 #185; k.c.".

Zgodnie z tym poglądem, powszechnie przyjętym w orzecznictwie sądowym oraz interpretacjach organów podatkowych, w celu określenia zakresu pojęcia przedsiębiorstwa wykorzystać należy uregulowania art. 55 #185; Kodeksu cywilnego.

Zgodnie z art. 55 #185; Kodeksu cywilnego, przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności: oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa), własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości, prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych, wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne, koncesje, licencje i zezwolenia, patenty i inne prawa własności przemysłowej, majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne, tajemnice przedsiębiorstwa, księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

W świetle powyższej definicji, w skład przedsiębiorstwa wchodzą takie składniki materialne i niematerialne, które w sposób zorganizowany służą prowadzonej w ramach tego przedsiębiorstwa działalności gospodarczej. W konsekwencji, aby mówić o transferze przedsiębiorstwa przenoszone składniki majątkowe muszą umożliwiać prowadzenie samodzielnej działalności wyłącznie w oparciu o te składniki.

Także z orzecznictwa sądowego wynika, że podstawową cechą przedsiębiorstwa jest samodzielność. Znajduje ona wyraz w odrębności jego składników majątkowych, samodzielności organizacyjnej, indywidualizacji za pomocą własnych oznaczeń i firmy, posiadaniu własnej dokumentacji księgowej, a także byciu (jako całość) podmiotem określonych obowiązków o charakterze publicznym i prywatnym.

Możliwość samodzielnego prowadzenia działalności gospodarczej, będącej cechą konstytutywną przedsiębiorstwa, wskazana została także w orzecznictwie Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości, który w orzeczeniu C-497/01, zauważył, że: "Pojęcie zbycia, czy to za wynagrodzeniem, czy też bez lub w charakterze aportu wniesionego do spółki, całości aktywów lub jej części, należy interpretować tak, iż obejmuje ono zbycie przedsiębiorstwa lub niezależnej części przedsiębiorstwa, włącznie z jego rzeczowymi składnikami oraz, w zależności od konkretnego przypadku, składnikami niematerialnymi, które, łącznie stanowią przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa zdolną do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej (...)".

Tymczasem, w przypadku planowanej transakcji nie można mówić o zdolności przenoszonego majątku do prowadzenia samodzielnej działalności gospodarczej.

Wnioskodawca podkreśla, że przedmiotem przyszłej sprzedaży/aportu będzie jedynie Nieruchomość wraz ze związanymi z nią majątkiem i prawami. Majątek będący przedmiotem planowanej transakcji stanowi de facto inwestycję we wczesnej fazie realizacji, niezdolną na tym etapie do samodzielnego funkcjonowania w obrocie. W oparciu o majątek będący przedmiotem transakcji brak jest możliwości prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej - przenoszony majątek w stanie w jakim będzie się znajdował w dacie transakcji może służyć jedynie pracom o charakterze przygotowawczym, tj. rozbudowie centrum handlowego zlokalizowanego na nieruchomości sąsiedniej. Co więcej, z uwagi na charakter prowadzonej inwestycji (powiększenie istniejącego centrum handlowego), nie będzie można prowadzić w oparciu o przenoszone mienie samodzielnej działalności gospodarczej nawet po zakończeniu inwestycji. Inwestycja polega na powiększeniu istniejącego centrum handlowego, a więc nigdy nie będzie posiadała funkcjonalnej samodzielności pozwalającej jej na prowadzenie niezależnej działalności gospodarczej.

Podsumowując, w ocenie Wnioskodawcy, z uwagi na brak możliwości prowadzenia samodzielnej działalności gospodarczej w oparciu o przenoszoną Nieruchomość wraz ze związanymi z nią składnikami majątku i prawami, nabyty majątek nie będzie stanowił przedsiębiorstwa.

Zdaniem Wnioskodawcy, Nieruchomość nie spełnia także definicji zorganizowanej części przedsiębiorstwa M.

Zgodnie z art. 4a pkt 4 ustawy o p.d.o.p. oraz art. 2 pkt 27e ustawy o VAT, zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Zgodnie z utrwalonym stanowiskiem Ministerstwa Finansów, aby zespół składników majątkowych (materialnych i niematerialnych) mógł zostać uznany za zorganizowaną część przedsiębiorstwa muszą zostać spełnione łącznie następujące przesłanki:

* istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych,

* zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie,

* składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych,

* zespół tych składników może stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze.

W świetle powyższego, aby uznać dany zespół składników majątkowych za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, składniki te muszą być wyodrębnione w istniejącym przedsiębiorstwie na płaszczyźnie organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej. Stanowisko to znajduje swe potwierdzenie w indywidualnych interpretacjach podatkowych wydawanych w imieniu Ministra Finansów np. w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 19 listopada 2008 r. (sygn. IPPB3/423-1271/08-2/MB).

Zdaniem Wnioskodawcy, następujące okoliczności jednoznacznie wskazują że nabywana Nieruchomość nie będzie stanowić zorganizowanej części przedsiębiorstwa Wnioskodawcy:

* na przedmiot sprzedaży/aportu składa się jedynie Nieruchomość wraz ze związanymi z nią składnikami majątku i prawami,

* Nieruchomość jest tylko sumą poszczególnych składników, nie będących zorganizowanym zespołem składników powiązanych funkcjonalnie i organizacyjnie,

* Nieruchomość nie jest organizacyjnie wyodrębniona w ramach wewnętrznej struktury organizacyjnej M.,

* z funkcjonalnego punktu widzenia, sama w sobie Nieruchomość nie jest w stanie samodzielnie funkcjonować, nie posiada bowiem potencjalnej zdolności do niezależnego działania gospodarczego jako samodzielny podmiot gospodarczy.

W świetle powyższego, zdaniem Wnioskodawcy, Nieruchomość nie jest wyodrębnionym organizacyjnie, finansowo i funkcjonalnie zespołem składników M. przeznaczonych do realizacji określonych zadań, która mogłaby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania. W efekcie, Nieruchomość nie stanowi zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 4a pkt 4 ustawy o p.d.o.p., art. 2 pkt 27e oraz art. 6 pkt 1 ustawy o VAT.

Podsumowując, przedmiotem planowanej umowy sprzedaży będą składniki majątkowe nie stanowiące przedsiębiorstwa ani zorganizowanej części przedsiębiorstwa M.

Pytanie nr 2

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Wnioskodawca będzie wykorzystywał nabytą Nieruchomość do rozbudowania centrum handlowego istniejącego na gruncie sąsiednim, a w efekcie do wynajmowania powierzchni komercyjnej podmiotom trzecim oraz do zapewnienia miejsc parkingowych klientom centrum handlowego. Czynności te będą związane ze sprzedażą opodatkowaną VAT.

Nie zachodzi także żadna okoliczność wyłączająca możliwość odliczenia VAT, określona w art. 88 ustawy o VAT.

W konsekwencji, Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do odliczenia w całości podatku VAT naliczonego z otrzymanej faktury dokumentującej zakup Nieruchomości na podstawie art. 86 ust. 1 w związku z art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 86 ust. 10 pkt 1 ustawy o VAT, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę albo dokument celny z zastrzeżeniem pkt 2-5 oraz ust. 11, 12, 16 i 18.

Natomiast zgodnie z ust. 11 tego artykułu, jeżeli podatnik nie dokona obniżenia kwoty podatku należnego w rozliczeniu za miesiąc, w którym otrzymał fakturę może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych.

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy, Wnioskodawca nabędzie prawo do odliczenia podatku naliczonego związanego z nabyciem Nieruchomości w rozliczeniu za miesiąc, w którym otrzyma fakturę VAT dokumentującą zakup/aport, lub w rozliczeniu za jeden z dwóch następnych miesięcy.

Pytanie nr 3

Wnioskodawca zaznacza, że w związku z nabyciem Nieruchomości, po stronie Wnioskodawcy może wystąpić nadwyżka podatku VAT naliczonego nad należnym.

Zgodnie z art. 87 ust. 1 ustawy o VAT, Wnioskodawca będzie uprawniony do zwrotu nadwyżki podatku VAT naliczonego.

Stosownie do art. 87 ust. 6 pkt 1 ustawy o VAT, na wniosek podatnika, złożony wraz z deklaracją podatkową, urząd skarbowy jest obowiązany zwrócić nadwyżkę podatku naliczonego nad należnym w terminie 25 dni, licząc od dnia złożenia rozliczenia, w przypadku gdy kwoty podatku naliczonego, wykazane w deklaracji podatkowej, wynikają z faktur dokumentujących kwoty należności, które zostały w całości zapłacone, z uwzględnieniem art. 22 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2007 r. Nr 155, poz. 1095 z późn. zm.) - dalej: "ustawa o swobodzie działalności gospodarczej".

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej, "dokonywanie lub przyjmowanie płatności związanych z wykonywaną działalnością gospodarczą następuje za pośrednictwem rachunku bankowego przedsiębiorcy w każdym przypadku, gdy stroną transakcji, z której wynika płatność, jest inny przedsiębiorca oraz jednorazowa wartość transakcji, bez względu na liczbę wynikających z niej płatności, przekracza równowartość 15.000 euro przeliczonych na złote według średniego kursu walut obcych ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia miesiąca poprzedzającego miesiąc, w którym dokonano transakcji.

Ustawa o VAT nie zawiera definicji, ani jakichkolwiek ograniczeń, co do formy "zapłaty w całości". Ograniczenia takie nie wynikają także z wykładni historycznej ani celowościowej cytowanego przepisu. Zatem określenie to należy interpretować w kategoriach zachowań cywilnoprawnych. Polskie prawo zna różne sposoby wygaśnięcia zobowiązania, które łączy z zaspokojeniem wierzyciela. Nie ma przeszkód do uznania, że formą zapłaty może być także przyznanie udziału kapitałowego przez spółkę kapitałową (tu: Wnioskodawca).

Zdaniem Wnioskodawcy, gdyby zamiarem ustawodawcy było wprowadzenie obowiązku regulowania wszystkich należności wyłącznie za pośrednictwem rachunku bankowego w formie przepływów pieniężnych, wówczas zastrzegłby to bezpośrednio w ustawie. Stanowisko Wnioskodawcy potwierdzają: interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie 6 maja 2009 r. (sygn. IPPP1/443-270/09-2/AP), interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 3 czerwca 2009 r. (sygn. IPPP1-443-236/09-4/JL), wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego z 10 maja 2007 r. (sygn. III SA/Gl 216/07). Powołane interpretacje i wyrok wyraźnie wskazują, że przepisy podatkowe nie zawierają jakichkolwiek ograniczeń co do formy zapłaty należności dla celów przyspieszonego 25-dniowego zwrotu VAT, co oznacza, że pojęcie zapłaty należności wykracza poza przypadek uiszczenia należności za pośrednictwem rachunku bankowego.

W konsekwencji, w ocenie Wnioskodawcy, powinien on być uprawniony do wystąpienia o przyspieszony, 25-dniowy zwrot podatku VAT, jeżeli wszystkie faktury z których wynika VAT naliczony do odliczenia w danej deklaracji VAT (w tym faktura VAT wystawiona na jego rzecz w związku z nabyciem Nieruchomości) zostaną przez Wnioskodawcę zapłacone w całości, w tym także w wyniku ew. przyznania M. udziału kapitałowego przez Wnioskodawcę jako ekwiwalentu wniesionego aportu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionych zdarzeń przyszłych uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Ponadto tut. Organ informuje, iż w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych wydane zostanie odrębne rozstrzygnięcie.

Na mocy z art. 14f § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej podlega opłacie w wysokości 40 zł, którą należy wpłacić w terminie 7 dni od dnia złożenia wniosku. W przypadku wystąpienia w jednym wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej odrębnych stanów faktycznych lub zdarzeń przyszłych pobiera się opłatę od każdego przedstawionego we wniosku odrębnego stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego (§ 2 tego artykułu).

Z części E wniosku ORD-IN (poz. 48 kwota opłaty) wynika, iż opłata za wniosek wynosi 160 zł, tymczasem Wnioskodawca dokonał w dniu 17 września 2010 r. opłaty w wysokości 350 zł.

W ocenie tut. Organu wniosek dotyczy dwóch zdarzeń przyszłych w zakresie podatku od towarów i usług i jednego zdarzenia przyszłego w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych. Wobec powyższego, opłata z tytułu wydania interpretacji indywidualnej wynosi 120 zł Z uwagi na fakt, iż Strona dokonała opłaty za wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w kwocie 350 zł w dniu 17 września 2009 r. różnica w kwocie 230 zł zostanie zwrócona zgodnie z 14f § 2a ustawy - Ordynacja podatkowa, przekazem pocztowym na adres wskazany w części B.3.

Interpretacja dotyczy zdarzeń przyszłych przedstawionych przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.