IPPP2/443-732/09-2/AZ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony, przedstawione we wniosku z dnia 29 czerwca 2009 r. (data wpływu 3 lipca 2009 r.) - o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania stawki VAT w wysokości 0% w eksporcie samochodów - jest prawidłowe.

W dniu 3 lipca 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania stawki VAT w wysokości 0% w eksporcie samochodów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka jest podmiotem zagranicznym zarejestrowanym w Polsce na potrzeby podatku od towarów i usług. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Spółka nabywa samochody ciężarowe od M Sp. z o.o. z siedzibą w Niepołomicach (dalej: M). Spółka dokonuje sprzedaży nabytych od M samochodów nabywcom mającym siedzibę w krajach trzecich.

Wywóz samochodów z Polski do krajów trzecich odbywa się według jednego z opisanych poniżej schematów:

Za transport samochodów odpowiedzialny jest nabywca. W takim przypadku nabywca organizuje na własny koszt odbiór pojazdu z Niepołomic. Faktura sprzedażowa pomiędzy M a Spółką wystawiana jest ze stawką VAT 22%. Faktura sprzedażowa pomiędzy Spółką a nabywcą z kraju trzeciego wystawiana jest ze stawką VAT 0%.

Za zabudowę oraz transport pojazdów odpowiedzialna jest Spółka. W tym wypadku M sprzedaje samochód do Spółki. Dla tej transakcji Spółka używa polskiego numeru NIP. M wystawia Spółce fakturę ze stawką VAT 22%. Następnie samochód jest dostarczany do zakładu firmy w Niepołomicach, gdzie ma miejsce zabudowa pojazdu. Po dokonaniu zabudowy pojazd jest transportowany z Polski do nabywcy z kraju trzeciego. Jako, iż w początkowym okresie prowadzenia działalności Spółka nie była uprawniona do stosowania uproszczonej procedury celnej wywozu, wywóz samochodów dokonywany był w ramach uproszczonej procedury wywozu stosowanej przez M. Do momentu dokonania przez M zgłoszenia celnego wywożonych przez Spółkę samochodów M nie zgłosiła organom celnym pełnomocnictwa do wypełniania w imieniu i na rzecz Spółki formalności celnych związanych z procedurą celną wywozu samochodów stosowaną w imieniu Spółki. Zgłoszenia do właściwego urzędu celnego udzielonego przez Spółkę pełnomocnictwa M dokonała w 2008 r. Wywóz samochodów potwierdzany był przez urząd celny komunikatem elektronicznym IE-599. W komunikacie elektronicznym IE-599 potwierdzającym wywóz samochodów jako nadawca wskazywany był M. Komunikaty elektroniczne IE-599 przesyłane były Spółce przez M. Na dokumentach celnych wskazane są unikatowe numery VIN samochodu oraz silnika, które to numery są zgodne z numerem VIN oraz numerem silnika wskazanym na fakturze sprzedaży wystawianej przez Spółkę na rzecz kontrahentów z krajów trzecich. Kontrahenci ci są również wskazani na dokumentach celnych jako odbiorcy samochodów. Zgodnie z przebiegiem transakcji wywóz samochodów dokonywany był przez Spółkę, a M nigdy nie była ani stroną transakcji, ani podmiotem dokonującym transportu samochodów. M była zatem wyłącznie zgłaszającym samochody do procedury wywozu zgodnie z przepisami celnymi.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Spółka jest uprawniona do opodatkowania VAT eksportu samochodów według stawki VAT 0%.

Zdaniem Wnioskodawcy, w świetle powyższego stanu faktycznego, nie ulega wątpliwości, iż Spółce przysługiwało prawo do opodatkowania VAT eksportu samochodów ciężarowych do krajów trzecich według stawki VAT 0% w oparciu o dokumenty wystawione na rzecz M.

Bez znaczenia dla prawa do zastosowania przez Spółkę stawki VAT 0% pozostaje fakt, iż wywóz (transport) samochodów poza terytorium Polski był dokonywany w ramach stosowanej przez M procedury celnej oraz, że na dokumentach potwierdzających wywóz M wskazana została jako nadawca w rozumieniu przepisów celnych.

Zasadność powyższego stanowiska potwierdzają argumenty Spółki przedstawione poniżej.

Zgodnie z art. 2 pkt 8 ustawy o VAT, przez eksport towarów należy rozumieć potwierdzony przez urząd celny określony w przepisach celnych wywóz towarów z terytorium kraju poza terytorium Wspólnoty w wykonaniu czynności określonych w art. 7 (tj. odpłatna dostawa towarów), jeżeli wywóz jest dokonany przez:

Eksport towarów podlega opodatkowaniu VAT według stawki VAT 0% (art. 41 ust. 4 ustawy o VAT).

Warunkiem opodatkowania VAT eksportu towarów według stawki VAT 0% jest otrzymanie przez podatnika dokumentu potwierdzającego wywóz towaru poza terytorium Wspólnoty przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy (art. 41 ust. 6 ustawy o VAT).

W świetle powołanych powyżej przepisów art. 2 pkt 8, art. 41 ust. 4 oraz art. 41 ust. 6 ustawy o VAT w celu opodatkowania eksportu towarów według stawki VAT 0% konieczne jest spełnienie przez podatnika łącznie następujących warunków:

* towary będące przedmiotem eksportu zostały wywiezione poza terytorium Wspólnoty w ramach odpłatnej dostawy towarów,

* wywóz towarów został dokonany przez nabywcę lub dostawcę (albo na rzecz któregoś z tych podmiotów),

* wywóz towarów został potwierdzony przez urząd celny określony w przepisach celnych oraz

* podatnik posiada dokumenty potwierdzające wywóz towarów poza terytorium Wspólnoty.

Zgodnie z przepisami ustawy o VAT wskazane powyżej warunki są jedynymi warunkami zastosowania stawki VAT 0% do eksportu towarów.

Nie ulega wątpliwości, iż w opisanym powyżej stanie faktycznym Spółka spełniła wszystkie wskazane ustawie o VAT warunki do opodatkowania VAT eksportu samochodów według stawki VAT 0%, ponieważ:

* Spółka dokonała dostawy samochodów do kontrahentów z krajów trzecich. W ramach przedmiotowej dostawy samochody te zostały wywiezione (transportowane) poza terytorium Wspólnoty.

* Wywóz (transport) samochodów był dokonywany albo przez dostawcę (tj. Spółkę) albo przez nabywcę (kontrahenta z kraju trzeciego).

* Wywóz samochodów poza terytorium Wspólnoty został potwierdzony komunikatem lE-599 sporządzonym przez Urząd Celny w Krakowie (urząd celny wyprowadzenia). Komunikaty sporządzone przez Urząd Celny w Krakowie pozwalają na jednoznaczne ustalenie tożsamości samochodów będących przedmiotem dostawy. Na dokumentach celnych wywozu wskazany jest bowiem numer VIN samochodu oraz numer silnika, które to numery są zgodne z numerem VIN oraz numerem silnika wskazanym na fakturze sprzedaży wystawianej przez Spółkę na rzecz kontrahentów z krajów trzecich. Kontrahenci ci są również wskazani na dokumentach celnych jako odbiorcy samochodów.

* Spółka jest w posiadaniu komunikatów IE-599 potwierdzających wywóz samochodów.

Bez wpływu na prawo opodatkowania eksportu samochodów według stawki VAT 0% pozostaje okoliczność, iż wywóz samochodów dokonywany przez Spółkę lub ich nabywcę odbywał się w ramach procedury wywozu zgłaszanej przez M.

Zgłaszającego wywóz nie można bowiem identyfikować z dokonującym tego wywozu (transportu) w rozumieniu ustawy o VAT. Ustawa o VAT nie wymaga ponadto, aby zgłaszającym towar do procedury wywozu był wyłącznie podmiot dokonujący jego transportu. Takie ograniczenie stanowiłoby naruszenie przepisów 146 ust. 1 pkt a i b Dyrektywy VAT, które zobowiązują Polskę do zwolnienia eksportu z ciężaru podatku VAT.

Zgodnie z art. 146 ust. 1 pkt a) Dyrektywy VAT, państwa członkowskie zwalniają z opodatkowania dostawy towarów wysyłanych lab transportowanych przez sprzedawcę lub na jego rzecz poza terytorium Wspólnoty.

Zgodnie z art. 146 ust. 1 pkt b) Dyrektywy VAT państwa członkowskie zwalniają z opodatkowania dostawy towarów wysyłanych lub transportowanych poza terytorium Wspólnoty przez nabywcę lub na rzecz nabywcy niemającego siedziby na terytorium danego państwa.

Powołane powyżej przepisy Dyrektywy VAT nie odwołują się do przepisów celnych, w szczególności nie wprowadzają warunku, zgodnie z którym procedura celna wywozu towarów będących przedmiotem eksportu musi zostać zgłoszona przez dostawcę, nabywcę towarów lub podmiot działający jako ich przedstawiciel w rozumienia przepisów celnych.

W konsekwencji, sama procedura celna wywozu może być przeprowadzona przez dowolny podmiot również taki, który ani nie jest stroną transakcji, ani nie został wskazany dla potrzeb celnych jako przedstawiciel tych stron.

Dla zastosowania stawki VAT 0% istotne jest jedynie, aby w wyniku dokonanej dostawy towar został wysłany lub przetransportowany poza terytorium Wspólnoty przez dostawcę, nabywcę lub w ich imieniu.

Stanowisko takie zostało potwierdzone w wyroku Europejskiego Trybunał Sprawiedliwości z dnia 2 sierpnia 1993 r., sygn. C 111/92, cyt.:

"Artykuł 15 (1) VI Dyrektywy, który dotyczy zwolnienia z podatku VAT dostaw towarów wysłanych lub przewożonych przez sprzedającego poza terytorium kraju, nie wprowadza w zakresie zwolnień żadnego rozróżnienia między legalnymi i nielegalnymi transakcjami eksportowymi, w związku z czym nielegalny eksport towarów, do których stosują się przepisy Dyrektywy, musi być traktowany w ten sam sposób, jak legalny eksport tych samych towarów. Przepis ten należy zatem interpretować w taki sposób, aby nie odmawiać prawa do zwolnienia z tytułu eksportu, nawet jeżeli został on dokonany z naruszeniem krajowych przepisów wymagających zezwolenia dla transakcji eksportu do państw, w stosunku do których w żadnym Państwie Członkowskim nie mógł być wystawiony stosowny dokument zezwalający na ich przeprowadzenie w związku z nałożonym przez przepisy krajowe embargiem."

W świetle powyższego wyroku należy stwierdzić, iż nawet gdyby podatnik dokonał eksportu towarów poza terytorium Wspólnoty z naruszeniem przepisów celnych, nadal przysługiwałoby mu prawo do zwolnienia z opodatkowania VAT.

Brak jest zatem wątpliwości, że w opisanym stanie faktycznym, w którym Spółka dochowała wszystkich warunków przewidzianych dla uznania wywozu towaru za eksport, Spółce przysługuje prawo do zastosowania stawki VAT 0%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z treścią zawartą w art. 5 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwaną dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega eksport towarów.

W myśl art. 2 pkt 8 ustawy, przez eksport towarów rozumie się potwierdzony przez urząd celny określony w przepisach celnych wywóz towarów z terytorium kraju poza terytorium Wspólnoty w wykonaniu czynności określonych w art. 7, jeżeli wywóz jest dokonany przez:

Stosownie do art. 41 ust. 4 ustawy, w eksporcie towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. a), stawka podatku wynosi 0%. Stawkę tę stosuje się w eksporcie towarów, pod warunkiem, że podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy otrzymał dokument potwierdzający wywóz towaru poza terytorium Wspólnoty - art. 41 ust. 6 ustawy. Jeżeli jednak warunek ten nie został spełniony podatnik, zgodnie z art. 41 ust. 7 ustawy, nie wykazuje takiej dostawy w ewidencji za dany okres rozliczeniowy, lecz w okresie następnym, stosując stawkę podatku 0%, pod warunkiem otrzymania dokumentu wymienionego w ust. 6 przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za ten następny okres. W przypadku nieotrzymania tego dokumentu w terminie określonym w zdaniu poprzednim mają zastosowanie stawki właściwe dla dostawy tego towaru na terytorium kraju. W myśl art. 41 ust. 8 ustawy, przepis ust. 7 stosuje się w przypadku, gdy podatnik posiada dokument celny potwierdzający procedurę wywozu.

Otrzymanie przez podatnika dokumentu potwierdzającego wywóz towaru poza terytorium Wspólnoty w terminie późniejszym niż określony w ust. 6 i 7 upoważnia podatnika do dokonania korekty podatku należnego w rozliczeniu za okres rozliczeniowy, w którym podatnik otrzymał ten dokument (art. 41 ust. 9).

Zgodnie z art. 41 ust. 11 ustawy, przepisy ust. 4 i 5 stosuje się odpowiednio w eksporcie towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. b), jeżeli podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym dokonał dostawy towarów, posiada kopie dokumentu, w którym urząd celny określony w przepisach celnych potwierdził wywóz tych towarów poza terytorium Wspólnoty. Z dokumentu, o którym mowa w zdaniu pierwszym, musi wynikać tożsamość towaru będącego przedmiotem dostawy i wywozu. Przepisy ust. 7 i 9 stosuje się odpowiednio.

Biorąc pod uwagę powyższe uregulowania prawne, eksportem towarów jest więc potwierdzony przez urząd celny określony w przepisach celnych wywóz towarów z terytorium kraju poza terytorium Wspólnoty.

Należy podkreślić, iż tylko w szczególnych przypadkach ustawa o podatku od towarów i usług odwołuje się do przepisów innych ustaw. Przypadkiem, w którym ustawa odwołuje się do przepisów celnych jest eksport towarów. Zakres tego odwołania odnosi się w tym przypadku do dokumentów, w których urząd celny określony w przepisach celnych potwierdza wywóz tych towarów poza terytorium Wspólnoty.

W ustawie o podatku od towarów i usług nie została określona forma dokumentu potwierdzającego wywóz towaru poza terytorium Unii Europejskiej. Ustawodawca wskazuje jednak, iż eksportem towarów jest potwierdzony przez urząd celny określony w przepisach celnych wywóz towarów, zatem ustalając zakres stosowania przepisu art. 41 ust. 6, 7 i 11 ustawy o podatku od towarów i usług należy odwołać się do przepisów prawa celnego. Wnioskodawca winien więc posiadać stosowne dokumenty spełniające warunki określone w przepisach celnych, które będą jednoznacznie potwierdzać wywóz towarów poza terytorium Wspólnoty Europejskiej.

Ponieważ wspólnotowe przepisy celne szczegółowo określają tryb wydawania przez urzędy celne potwierdzeń wywozu towarów poza terytorium Wspólnoty, to za dokument, o którym mowa w art. 41 ust. 6 i ust. 11 ustawy - uprawniający do zastosowania stawki 0% - można uznać tylko taki dokument, który został wystawiony i potwierdzony zgodnie z zasadami przedstawionymi w prawie celnym, nie zaś każdy dokument, z którego w jakiś sposób wynika, iż towary opuściły terytorium Wspólnoty. Obecnie takimi dokumentami, co do zasady, są karta 3 SAD lub komunikat IE-599 w przypadku obsługi zgłoszenia wywozowego w systemie ECS.

Dla podatku od towarów i usług w przedmiotowej sytuacji ma przede wszystkim znaczenie czy wywóz nastąpił poza terytorium Wspólnoty i czy został dokonany przez podatnika lub nabywcę towaru nieposiadającego siedziby na terytorium kraju oraz czy wywóz ten został potwierdzony w sposób jednoznaczny i niebudzący wątpliwości przez urząd celny.

Z przedstawionej wyżej definicji eksportu wynika, że ustawodawca definiując pojęcie eksportu towarów, dokonał rozróżnienia sytuacji, gdy będący przedmiotem wywozu towar jest wywożony przez dostawcę lub na jego rzecz oraz, gdy jest dokonywany przez nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju lub na jego rzecz.

Sytuacja, kiedy eksporter lub podmiot przez niego upoważniony sam dokonuje wywozu towarów z Polski poza terytorium Wspólnoty i na niego wystawione są dokumenty eksportowe jako zgłaszającego towar do odprawy celnej - stanowi tzw. eksport bezpośredni.

Eksport pośredni natomiast ma miejsce wówczas, gdy wywóz towarów z terytorium Polski poza terytorium Wspólnoty, w wykonaniu dostawy towarów, jest dokonywany przez nabywcę mającego siedzibę poza terytorium Polski lub na jego rzecz. W tym przypadku polski eksporter sprzedaje towar podmiotowi zagranicznemu, który wywozi je lub zleca ich wywóz poza granice Wspólnoty i dokonuje odprawy celnej we własnym imieniu.

Zdefiniowanie eksportu towarów bezpośredniego i pośredniego ma znaczenie z punktu widzenia rozróżnienia warunków zastosowania przez eksportera preferencyjnej stawki podatku 0%. W przypadku eksportu pośredniego, możliwość zastosowania tej stawki podatku uzależniona jest od warunku posiadania przez podatnika, przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym dokonał dostawy towarów, kopii dokumentu, w którym urząd celny określony w przepisach celnych potwierdził wywóz tych towarów poza terytorium Wspólnoty (art. 41 ust. 11 ustawy).

Z przytoczonych przepisów wynika uwarunkowanie zastosowania stawki 0% podatku przy eksporcie od otrzymania dokumentu potwierdzonego przez urząd celny określony w przepisach celnych, że nastąpił wywóz towarów poza terytorium Wspólnoty. Należy jednak podkreślić, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie precyzują, w jakiej formie powinien być sporządzony ww. dokument.

Podatnik winien posiadać stosowne dokumenty spełniające warunki określone w przepisach celnych, które będą jednoznacznie potwierdzać wywóz towarów poza granicę Wspólnoty.

Zgłoszenia celnego w ramach procedury wywozu podmiot prowadzący działalność gospodarczą dokonuje na podstawie jednolitego dokumentu administracyjnego - SAD, składającego się z art. 1, 2, 3, gdzie:

* karta 1 jest przeznaczona dla urzędu celnego, w którym zgłoszenie zostało dokonane,

* karta 2 służy celom statystycznym,

* karta 3 przeznaczona jest dla zgłaszającego.

Po dokonaniu zgłoszenia w urzędzie celnym wywozu, karta 3 dokumentu SAD wydawana jest zgłaszającemu, celem dostarczenia jej wraz z towarem do urzędu celnego wyprowadzenia zlokalizowanego na granicy Unii Europejskiej. Zgodnie z art. 793 Rozporządzenia Komisji (EWG) z dnia 2 lipca 1993 r. nr 2454/93 ustanawiającego przepisy w celu wykonania Rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 ustanawiające Wspólnotowy Kodeks Celny (Dz. Urz. L 253/1), co do zasady, urzędem celnym wyprowadzenia jest ostatni urząd celny zanim towary opuszczą obszar celny Wspólnoty, który nadzoruje i ostatecznie potwierdza fakt fizycznego wyprowadzenia towarów. Fakt fizycznego wywozu towarów poza obszar celny Unii Europejskiej, urząd celny wyjścia potwierdza na odwrotnej stronie egzemplarza SAD 3 pieczęcią z nazwą urzędu i datą.

Zatem, w celu potwierdzenia wywozu towaru poza teren Wspólnoty i co za tym idzie do zastosowania stawki podatku od towarów i usług w wysokości 0%, zgodnie z art. 41 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług, należy posiadać dokument, jakim jest karta nr 3 dokumentu SAD, ze stosownym potwierdzeniem przez ostatni urząd celny przed opuszczeniem obszaru celnego Wspólnoty.

Ponadto organ podatkowy informuje, iż od dnia 31 sierpnia 2007 r. rozpoczęła się elektroniczna obsługa zgłoszeń wywozowych składanych przez polskich eksporterów/zgłaszających z wykorzystaniem SYSTEMU KONTROLI EKSPORTU (ang. Export Control System, ECS). Od tego momentu zmianie uległy zasady dokonywania zgłoszeń celnych procedury wywozu, procedury uszlachetnienia biernego i powrotnego wywozu. ECS jest wspólnotowym systemem obsługującym elektronicznie zgłoszenie wywozowe. Umożliwia wymianę komunikatów między urzędami celnymi wywozu i wyprowadzenia we wszystkich krajach UE oraz przesyłanie komunikatów między przedsiębiorcami a urzędami celnymi. System ECS zapewnia automatyzację procedury wywozu i jej pełny monitoring, a także umożliwia elektroniczne potwierdzanie wyprowadzenia towarów poza obszar celny Wspólnoty (w drodze komunikatu przesyłanego z urzędu celnego wywozu do eksportera/zgłaszającego). W ten sposób likwidacji ulegnie karta 3 SAD jako potwierdzenie tego wyprowadzenia, a zastąpi ją elektroniczny komunikat, wysłany natychmiast po opuszczeniu przez towary obszaru Wspólnoty.

Zgodnie z art. 796e Rozporządzenia Komisji (WE) Nr 1875/2006 z dnia 18 grudnia 2006 r. zmieniającego rozporządzenie (EWG) Nr 2454/93 ustanawiające przepisy w celu wykonania rozporządzenia Rady (EWG) Nr 2913 ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny, urząd wywozu po otrzymaniu komunikatu "Wyniki kontroli w urzędzie wyprowadzenia", o którym mowa w art. 796d ust. 2, potwierdza fizyczne wyprowadzenie towarów, przesyłając zgłaszającemu komunikat "Potwierdzenie wywozu" lub informując go w innej określonej w tym celu przez ten urząd formie.

Podpisany przez system ECS komunikat przy użyciu klucza do bezpiecznej transmisji danych komunikat IE-599 jest dokumentem potwierdzającym wywóz towarów poza terytorium Wspólnoty. Komunikat ten zawiera dane zgłoszenia z momentu zwolnienia zgłoszenia do procedury wywozu oraz informacje o potwierdzeniu wywozu lub zatrzymaniu towaru na granicy. Komunikat IE-599 jest wysyłany do zgłaszającego przez urząd celny wywozu.

W sytuacjach gdy zgłaszającym jest podmiot mający siedzibę poza obszarem Wspólnoty wydawany mu jest przez urząd wyprowadzenia dokument potwierdzający fizyczne opuszczenie towaru obszaru Unii Europejskiej. Czynność ta wykonywana jest na dokumencie o nazwie Komunikat potwierdzający fizyczne wyprowadzenie towarów ze Wspólnoty, który jest opatrzony podpisem i pieczęcią właściwych władz celnych. W takim przypadku podatnik polski otrzyma jedynie kopię Komunikatu, która będzie uprawniała go do zastosowania stawki podatku w wysokości 0% z tytułu eksportu towarów dokonanego przez nabywcę mającego siedzibę poza obszarem Wspólnoty.

Takie rozwiązanie podyktowane jest tym, że w przypadku eksportu towarów przepisy celne nie dokonują podziału eksportu na bezpośredni i pośredni, przewidziany w art. 2 pkt 8 ustawy o podatku od towarów i usług. We wskazanym wcześniej rozporządzeniu Komisji (WE), podmiotem, którego władze celne informują o dokonaniu wywozu jest zgłaszający. W przypadku dokonania zgłoszenia celnego przez agencję celną na rzecz podmiotu nie posiadającego siedziby na terenie Wspólnoty, zgłaszającym w myśl przepisów celnych jest podmiot zagraniczny. W takiej sytuacji polski podatnik nie występuje jako zgłaszający w dokumentach celnych.

Przedsiębiorcy stosujący System Kontroli Eksportu korzystają z 0% stawki VAT z tytułu wywozu niezwłocznie po opuszczeniu przez towar obszaru celnego Wspólnoty.

Z przedstawionego przez Wnioskodawcę stanu faktycznego wynika, iż Spółka dokonuje dostawy samochodów do kontrahentów z krajów trzecich. Zgłoszeń celnych na Jej rzecz, do procedury wywozu w systemie ECS, dokonuje podmiot przez Spółkę uprawniony M. W związku z tym M jako zgłaszający, dysponujący kluczem do bezpiecznej transmisji danych, otrzymuje komunikat IE-599. Wydrukowany komunikat IE-599 stanowi wystarczający dowód potwierdzający wywóz towarów poza terytorium Wspólnoty.

A zatem, Spółka dysponując elektronicznym dokumentem wywozu IE599, potwierdzonym za zgodność z oryginałem przez organ celny i jednocześnie potwierdzającym tożsamość towaru będącego przedmiotem dostawy i wywozu, ma prawo do uznania przedmiotowej transakcji za eksport i zastosowania stawki 0% dla tej czynności.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.