IPPP2/443-703/11-2/JO - Opodatkowanie podatkiem od towarów i usług sprzedaży działek gruntu.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni, przedstawione we wniosku z dnia 7 czerwca 2011 r. (data wpływu do Biura Krajowej Informacji w Płocku 9 czerwca 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działek - jest nieprawidłowe.

W dniu 9 czerwca 2011 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działek.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W dniu 28 lipca 1998 r. Wnioskodawczyni dokonała zakupu nieruchomości rolnej o powierzchni 0,94ha we wsi M. gmina K. o nr 119. W dniu 23 lipca 2010 r. decyzją Wójta Gminy, zatwierdzono podział powyższej nieruchomości na pięć działek odpowiednio 119/1 do 119/5. Zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego Wsi M., powstałe na skutek podziału działki są przeznaczone pod tereny usług komercyjnych, tereny rolne oraz na poszerzenie gminnej drogi.

W dniu 9 maja 2011 r. Wnioskodawczyni sprzedała 2 działki oznaczone 119/3 i 119/4, które zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego położone są na terenie oznaczonym UC-2 jako tereny komercyjne. Jednocześnie Wnioskodawczyni oświadcza, że nie prowadziła działalności gospodarczej. Aktualnie jest mieszkańcem Republiki Federalnej Niemiec i nie posiada numeru identyfikacji podatkowej NIP.

Wnioskodawczyni nie sprzedawała wcześniej żadnych z ww. nieruchomości gruntowych poza tymi wymienionymi. Nie prowadziła i nie prowadzi działalności gospodarczej.

Wnioskodawczyni nie posiadała, ani nie posiada statusu rolnika ani rolnika ryczałtowego. W okresie od momentu nabycia przedmiotowych nieruchomości, nie wykorzystywała ich do działalności rolniczej czy leśnej ani gospodarczej. Wszelkie opłaty dotyczące ww. nieruchomości ponosiła jako samoistny właściciel ww. gruntów.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy w świetle tak opisanego stanu faktycznego, sprzedaż w 2011 r. wydzielonych działek, powstałych w wyniku podziału przedmiotowej działki nr 119 nabytej w 1998 r., biorąc pod uwagę, iż była to sprzedaż z majątku osobistego, nie związanego z działalnością gospodarczą, czynność nie miała charakteru zorganizowanego, a przedmiotowa nieruchomość nie została nabyta w celu jej dalszej odsprzedaży, podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w 2011 r....

Zdaniem Wnioskodawczyni, sprzedaż działek w 2011 r. stanowiących majątek osobisty, nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (VAT), z uwagi na fakt, iż Wnioskodawczyni nie jest podatnikiem tego podatku, oraz nim nie będzie i nie stanie się nim w przyszłości, w wyniku faktu sprzedaży ww. działek.

W myśl ww. art. 15 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Zgodnie z przepisem art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Tak, więc opodatkowanie podatkiem od towarów i usług, następuje w sytuacji, gdy wystąpi czynność podlegająca opodatkowaniu na podstawie art. 5, oraz gdy czynność podlegająca opodatkowaniu jest dokonywana przez podmiot będący podatnikiem w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy. Przedmiotowa sprzedaż działek nie wskazuje na handlowy charakter działalności, gdyż będzie to sprzedaż z majątku osobistego, a zatem taka sprzedaż nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT. Zdanie Wnioskodawczyni potwierdza jednolita linia orzecznicza sądów administracyjnych. I tak WSA we Wrocławiu I SA/Wr 1368/08 wskazał, że działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym. Tak, więc wykorzystywanie majątku prywatnego przez osoby fizyczne stanowi działalność gospodarczą w rozumieniu cyt. art. 15 ust. 2 zd. 2 ww. ustawy: jeżeli jest dokonywane w sposób ciągły dla celów zarobkowych oraz kiedy jego wcześniejsze nabycie nastąpiło z zamiarem późniejszej sprzedaży". Potwierdzają to kolejne wyroki WSA w Olsztynie z dnia 30 września 2009 r., sygn. akt I SA/Ol 546/09 czy wyrok WSA w Warszawie sygn. akt III SA/Wa 3885/06. Wnioskodawczyni nadmienia, że nabywając ww. majątek nie nabywała go z zamiarem sprzedaży.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniem podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy VAT, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - na mocy ust. 2 powołanego artykułu obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Powyższe oznacza, że dostawa towarów, w tym także gruntów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonana będzie przez podmiot mający status podatnika, tj. prowadzącego samodzielnie działalność gospodarczą w rozumieniu powołanej wyżej definicji.

Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem "podatnik" tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto podatnikiem staje się również ten, kto wykonał czynność, podlegającą opodatkowaniu, jednorazowo, ale w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Chociaż ustawa nie definiuje pojęcia "częstotliwości", przez zamiar wykonywania danej czynności w sposób częstotliwy należy rozumieć chęć, wolę powtarzalnego, a nie jednorazowego wykonywania określonych czynności, składających się na istotę prowadzenia działalności. O kwestii częstotliwości nie decyduje czasookres wykonywania czynności (rok, dwa czy pięć lat) ani ilość dokonanych transakcji. Decydującym kryterium jest powtarzalność czynności. Dlatego też, w każdym przypadku należy indywidualnie rozstrzygnąć, czy intencją określonej czynności, z którą łączą się skutki podatkowo-prawne było dokonywanie tej czynności wielokrotnie.

Podkreślić należy, że nie jest konieczne faktyczne kontynuowanie działalności, wystarczający jest zamiar jej kontynuowania, choćby nawet po dokonaniu jednorazowej czynności podmiot zaprzestał dalszego prowadzenia działalności gospodarczej.

Działalność gospodarcza w rozumieniu cyt. wyżej przepisu polega również na wykorzystywaniu swego majątku, tj. towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. W tym przypadku ustawa nie wprowadza wymogu częstotliwości wykorzystywania lecz ciągłości wykorzystywania składników majątku. Przez ciągłe wykorzystywanie składników majątku należy więc rozumieć takie wykorzystywanie majątku, które charakteryzuje się powtarzalnością lub długim okresem trwania. Zatem czerpanie dochodów ze składnika majątku wskazuje na prowadzenie działalności gospodarczej.

Z przywołanych wyżej przepisów wynika, iż podatnicy dokonujący odpłatnej dostawy towaru, w tym także nieruchomości niezabudowanej, winni taką transakcję opodatkować.

Podstawowa stawka podatku - na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, wynosi 22% z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Stosownie do art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r. z zastrzeżeniem art. 146f stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110 wynosi 23%.

Zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi jak i zwolnienia od podatku.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.

Z okoliczności przedstawionych przez Wnioskodawczynię wynika, iż w dniu 28 lipca 1998 r. Wnioskodawczyni dokonała zakupu nieruchomości rolnej o powierzchni 0,94 ha we wsi M. gmina K. o nr 119, która w dniu 23 lipca 2010 r. decyzją Wójta Gminy, została podzielona na pięć działek odpowiednio 119/1 do 119/5. Zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego Wsi M., powstałe na skutek podziału działki są przeznaczone pod tereny usług komercyjnych, tereny rolne oraz na poszerzenie gminnej drogi. W dniu 9 maja 2011 r. Wnioskodawczyni sprzedała 2 działki oznaczone nr 119/3 i 119/4, które zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego są położone na terenie oznaczonym UC-2 jako tereny komercyjne.

Zainteresowana nie prowadziła i nie prowadzi działalności gospodarczej, jak również nie posiada również statusu rolnika ani rolnika ryczałtowego. Od momentu nabycia przedmiotowej nieruchomości nie wykorzystywała jej do działalności rolniczej, leśnej czy gospodarczej. Wnioskodawczyni nie sprzedawała wcześniej żadnej z ww. nieruchomości gruntownych (poza wymienionymi).

Mając na uwadze powołane wyżej przepisy prawa podatkowego w kontekście przedstawionych okoliczności sprawy wskazać należy, iż dokonane przez Wnioskodawczynię czynności wyczerpują znamiona zorganizowanej działalności gospodarczej w zakresie handlu i nie mogą być uznane za sprzedaż majątku osobistego (pozostające poza zakresem ustawy o podatku od towarów i usług).

Wnioskodawczyni dokonała zakupu przedmiotowej nieruchomości w 1998 r.. Mimo upływu od chwili zakupu nieruchomości do dnia sprzedaży 13 lat, nie poczyniła na niej żadnej inwestycji (np. budowa domu) sugerujących, iż została nabyta w celu zaspokojenia własnych, prywatnych potrzeb, np. mieszkaniowych. Można więc uznać, iż kupno przedmiotowego terenu posiada cechy swojego rodzaju inwestycji. Wnioskodawczyni potraktowała zakup przedmiotowej nieruchomości jako lokatę kapitału.

Dokonanej oceny nie mogą zmienić zapewnienia Wnioskodawczyni, iż nie nabyła ona przedmiotowej nieruchomości w celu wykorzystywania jej w prowadzonej działalności gospodarczej, ani nabycie to nie miało związku z działalnością gospodarczą, ponieważ Wnioskodawczyni takiej nie prowadzi. Stwierdzenie, iż nieruchomości stanowią majątek prywatny Wnioskodawczyni, wyrażone we własnym stanowisku, nie może być wyłączną podstawą oceny rzeczywistych intencji towarzyszących nabyciu. O takich intencjach świadczą bowiem wszelkie okoliczności sprawy (data nabycia nieruchomości, okoliczności nabycia i data sprzedaży, przeznaczenie gruntów w planie zagospodarowania przestrzennego itp.).

W przedmiotowej sprawie uzasadnionym jest przypisanie charakteru handlowego podejmowanym przez Wnioskodawczynię czynnościom, co wiąże się z wypełnieniem dyspozycji art. 15 ust. 1 i 2 ustawy i uznaniem tych czynności za działalność gospodarczą. Przyczyną tego jest jednak nie częstotliwość transakcji, lecz sam fakt, że zbywając nieruchomości Wnioskodawczyni realizuje swój zamiar powzięty w chwili nabycia, który ocenić należy jako zamiar profesjonalnego handlowca.

Dokonaną sprzedaż działek o nr 119/3 i 119/4 należy traktować jako dostawę towarów, która w oparciu o regulację zawartą w art. 5 ust. 1 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Zatem, Wnioskodawczyni w stosunku do sprzedanych działek o nr 119/3 i 119/4 musi zastosować podstawową 23% stawkę podatku od towarów i usług.

Jednocześnie należy wskazać, iż w przypadku dokonania sprzedaży nieruchomości nieprzeznaczonych pod zabudowę zastosowanie znajdzie zwolnienie od podatku VAT wynikające z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zatem stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.