IPPP2/443-696/10/12-10/S/AK/AO - Możliwość opodatkowania podatkiem od towarów i usług sprzedaży nieruchomości gruntowych.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 13 września 2010 r. (data wpływu 16 września 2010 r.) uzupełnionym w dniu 17 listopada 2010 r. pismem z dnia 15 listopada 2010 r. (data wpływu 22 listopada 2010 r.) na wezwanie tut. Organu z dnia 3 listopada 2010 r., znak sprawy IPPP2/443-696/10-2/AO (skutecznie doręczone dnia 10 listopada 2012 r.) oraz pismem z dnia 28 czerwca 2012 r. na wezwanie tut. Organu z dnia 20 czerwca 2012 r. znak sprawy IPPP2/443-696/10/12-8/S/AK/AO (skutecznie doręczone dnia 25 czerwca 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług sprzedaży przedmiotowych działek - jest prawidłowe.

W dniu 16 września 2010 r. do tut. Organu wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług sprzedaży przedmiotowych działek. Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 15 listopada 2010 r. (data wpływu 22 listopada 2010 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu z dnia 3 listopada 2010 r., znak sprawy IPPP2/443-696/10-2/AO (data doręczenia 10 listopada 2010 r.) oraz pismem z dnia 28 czerwca 2012 r. na wezwanie tut. Organu z dnia 20 czerwca 2012 r. znak sprawy IPPP2/443-696/10/12-8/S/AK/AO (data doręczenia 25 czerwca 2012 r.).

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca, będąc osobą fizyczną, nabył na podstawie umowy sprzedaży z dnia 29 lipca 1978 r. nieruchomość położoną w C. składającą się z działek o nr: 183, 184, 185, 532/188. Wnioskodawca nabył przedmiotowe działki około 30 lat temu, w celu wybudowania na nich szklarni. Cel ten nigdy nie został zrealizowany, głównie z powodu nie uzyskania odpowiednich zezwoleń, a także z uwagi na wyjazd Wnioskodawcy za granicę w roku 1981 związany z podjęciem pracy poza granicami kraju. Nieruchomość ta stanowi grunty rolne, pastwiska oraz łąki. Działki te nie były używane przez Wnioskodawcę, gdyż na stałe przebywa on w N. mając w tym kraju miejsce zamieszkania.

W najbliższym czasie, w związku ze zmianą planu zagospodarowania przestrzennego, działki mają zostać przekwalifikowane na działki budowlane. Po zmianie przeznaczenia działek w planie zagospodarowania przestrzennego, Wnioskodawca zamierza podzielić nieruchomość na 6 - 12 działek budowlanych, a następnie sprzedać je na wolnym rynku. Nieruchomość w całości stanowi majątek osobisty Wnioskodawcy, który nie prowadzi działalności gospodarczej. Ponadto Wnioskodawca wskazał, iż przedmiotowe działki nie były w żaden sposób wykorzystywane, od momentu ich nabycia stanowiły i stanowią nieużytki. Przedmiotowe działki nie były wykorzystywane do wykonywania działalności gospodarczej, nie były przedmiotem najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze, nie były udostępniane odpłatnie lub nieodpłatnie innym osobom oraz nie były wykorzystywane w działalności rolniczej. Wnioskodawca w przeszłości nie dokonywał sprzedaży żadnych nieruchomości.

Dodatkowo w odpowiedzi na wezwanie z dnia 20 czerwca 2012 r. Wnioskodawca poinformował, że nie podejmował ani nie zamierza podejmować przed sprzedażą przedmiotowych działek aktywnych działań polegających na uzbrojeniu terenu w postaci doprowadzenia do nich mediów, ich ogrodzenia itp., jak też nie zamierza podejmować działań o charakterze marketingowym w celu zwiększenia atrakcyjności tych działek.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy sprzedaż przedmiotowych działek będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, w myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarowi usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów, odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Natomiast zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy podatnikiem są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu cel lub rezultat takiej działalności. Przy czym, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, iż do tego aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla właśnie tej czynności będzie działał jako podatnik.

Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem "podatnik" tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto podatnikiem staje się również ten, kto wykonał czynność podlegającą opodatkowaniu jednorazowo, ale w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Chociaż ustawa nie definiuje pojęcia "częstotliwości" przez zamiar wykonywania danej czynności w sposób częstotliwy należy rozumieć chęć, wolę powtarzalnego, a nie jednorazowego wykonywania określonych czynności składających się na istotę prowadzenia działalności. O kwestii częstotliwości nie decyduje czasookres wykonywania czynności ani ilość dokonanych transakcji. Decydującym kryterium jest powtarzalność czynności. Dlatego też w każdym przypadku należy indywidualnie rozstrzygnąć, czy intencją określonej czynności, z którą łączą się skutki podatkowo - prawne, było dokonywanie tej czynności wielokrotnie.

Z powołanych przepisów wynika więc, że jeżeli osoba fizyczna dokonuje sprzedaży ze swojego majątku osobistego nieruchomości gruntowej przeznaczonej pod zabudowę, a czynność ta wykonywana jest jednorazowo lub okazjonalnie w warunkach wskazujących, iż działanie to nie zmierza do nadania mu stałego charakteru, transakcja taka nie może być uznana za działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

W kontekście powyższego należy stwierdzić, iż nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Dodatkowo Wnioskodawca wskazał, że działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością oraz niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym. Nie jest natomiast działalnością handlową, a zatem i gospodarczą sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą. Ostatnia przytoczona okoliczność ma znaczenie, która decyduje o objęciu osób fizycznych sprzedających nieruchomość, nawet kilkukrotnie, obowiązkiem odprowadzenia od tych sprzedaży podatku VAT.

Pogląd ten potwierdza jednolita linia orzecznicza NSA, który stwierdza w wyroku z dnia 21 lutego 2007 r. sygn. akt III SA/Wa 3711/06, iż nie jest tak, że z art. 15 ust. 2 u. p. t. u. wynika, iż wykonanie czynności w sposób jednorazowy w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy skutkuje przekształceniem czynności danego podmiotu w działalność gospodarczą. Jak bowiem stanowi art. 15 ust. 2 u. p. t. u., działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas gdy działalność została wykonana jednorazowo. Aby zatem dostawę towarów, nawet jednorazową uznać za działalność gospodarczą należy wykazać, że w momencie jej realizacji podatnik miał zamiar dokonywać takich czynności wielokrotnie, a wykonywane przez niego towary czy usługi zostały nabyte w celu spożytkowania ich do wykonywania tej czynności.

Podobne wnioski NSA zawarł w wyroku z dnia 29 października 2007 r. sygn. akt I FPS 3/07. W przedmiotowej sprawie sposób nabycia i dotychczasowego użytkowania nieruchomości gruntowej oraz okoliczności wskazujące na zwyczajną chęć wyzbycia się majątku osobistego wskazują na incydentalny sposób wykonywania sprzedaży poza działalnością gospodarczą. Świadczą o tym dodatkowo fakty, że Wnioskodawca nie handlował wcześniej nieruchomościami.

Wnioskodawca na poparcie swych wywodów wskazuje również interpretacje przepisów prawa wydane przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 9 października 2009 r. nr IPPP3/443-714/09-3/KG oraz Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 9 czerwca 2009 r. nr ILPP1/443-379/09-2/AK.

Reasumując, Wnioskodawca uważa, iż planowana przez niego sprzedaż działek budowlanych nie będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług.

W dniu 16 grudnia 2010 r. wydana została interpretacja indywidualna nr IPPP2/443-696/10-4/AK, w której stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku uznane zostało za nieprawidłowe. W uzasadnieniu stwierdzono, że sprzedaż przedmiotowych działek będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług z uwagi na fakt, iż okoliczności faktyczne sprawy wskazują, iż Wnioskodawcy w odniesieniu do przedmiotowej transakcji należy przypisać status podatnika podatku od towarów i usług prowadzącego działalność gospodarczą z zamiarem wykonywania jej w sposób częstotliwy. Wnioskodawca będzie realizował zamiar sprzedaży działek (6-12 działek budowlanych) w celu uzyskania środków na realizację własnych planów, czyli w celach zarobkowych. Biorąc pod uwagę zakres i skalę planowanego przez Wnioskodawcę przedsięwzięcia stwierdzono, że sprzedaż przedmiotowych nieruchomości nosi znamiona działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 cyt. ustawy o podatku od towarów i usług. Ponadto przedmiotowa sprzedaż nie będzie korzystać ze zwolnienia określonego w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku od towarów i usług, gdyż dotyczyć będzie terenów przeznaczonych pod zabudowę. Zatem Wnioskodawca dokonując sprzedaży 6-12 działek z przeznaczeniem pod zabudowę będzie zobowiązany, w myśl art. 41 ust. 1 ww. ustawy do naliczenia podatku VAT w wysokości 22% i rozliczenia go w deklaracji dla podatku od towarów i usług.

Pismem z dnia 30 grudnia 2010 r. (data wpływu 3 stycznia 2011 r.) Strona wezwała Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie do usunięcia naruszenia prawa wynikającego z wydania interpretacji indywidualnej przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

W odpowiedzi na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, w piśmie znak IPPP2/443-696/10-7/AK z dnia 31 stycznia 2011 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie nie stwierdził podstaw do zmiany ww. indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego.

W dniu 25 lutego 2011 r. pismem z dnia 18 lutego 2011 r. (data wpływu 28 lutego 2011 r.) Strona wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, za pośrednictwem tut. Organu, skargę na interpretację indywidualną z dnia 16 grudnia 2010 r. znak IPPP/443-696/10-4/AK.

WSA w Warszawie w wyroku z dnia 21 grudnia 2011 r., sygn. akt III SA/Wa 1064/11 uchylił zaskarżoną interpretację indywidualną i stwierdził, że uchylona interpretacja indywidualna nie może być wykonana w całości.

W uzasadnieniu Sąd wskazał, że zaskarżona interpretacja indywidualna narusza przepis art. 15 ust. 1 w zw. z ust. 2 u.p.t.u. i z tej przyczyny została, przez Sąd uchylona. Przepis ten stanowi podstawę wydanej interpretacji podatkowej.

Sąd zaznaczył, iż w każdej sprawie tego typu należy zbadać okoliczności nabycia gruntów oraz ich sprzedaży dla ustalenia czy sprzedawca miał zamiar uczynienia z dostawy gruntu działalności gospodarczej. W takim też kierunku dążyło orzecznictwo sądowe na co wskazuje wyrok NSA z dnia 29 października 2007 r. sygn. akt I FPS 3/07, który niewątpliwie ukształtował wykładnię analizowanego przepisu. W wyroku tym Naczelny Sąd Administracyjny zbadał również przepisy VI Dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw Państw Członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych - wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku, dokonując porównań z ustawą krajową. NSA wyjaśnił, że: "Różnica pomiędzy regulacją unijną a polską ujawnia się natomiast na tle samej definicji działalności gospodarczej. O ile bowiem zgodnie z art. 4 ust. 2 VI Dyrektywy działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców i osób świadczących usługi włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą, wykonywaniem wolnych zawodów a także wykorzystywanie, w sposób ciągły, własności dóbr materialnych lub niematerialnych do celów zarobkowych, o tyle przepis art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, definiując działalność gospodarczą jako wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, operuje zwrotem "również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy". Zwrotu takiego w przepisie art. 4 ust. 2 VI Dyrektywy brak."

Ponadto Sąd wskazał, iż jak wiadomo, Traktat o Unii Europejskiej (Dz. U. z 2004 r. Nr 90, poz. 864)31) wiąże Polskę od dnia 1 maja 2004 r. z racji podpisania przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej w dniu 16 kwietnia 2003 r. aktu o przystąpieniu Rzeczypospolitej Polskiej do Unii Europejskiej. Oznacza to poddanie się jurysdykcji Trybunału Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich, obecnie Unii Europejskiej.

Zdaniem Sądu, z tej przyczyny kapitalne znaczenie dla omawianej kwestii ma wyrok Trybunału Sprawiedliwości z dnia 15 września 2011 r. wydany w sprawach połączonych C- 180/10 i C-181/10.

Wobec treści orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, Sąd rozpoznający niniejszą sprawę, dokonał także analizy orzeczeń Naczelnego Sądu Administracyjnego, wydanych po wyroku Trybunału Sprawiedliwości.

W świetle wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej i wydanych po wyroku Trybunału Sprawiedliwości wyroków Naczelnego Sądu Administracyjnego Sąd doszedł do wniosku, że Polska nie implementowała w sposób prawidłowy do ustawy o podatku od towarów i usług, zapisu art. 12 Dyrektywy VAT o możliwości opodatkowania tym podatkiem jednorazowej czynności sprzedaży. Oznacza to, że okazjonalna sprzedaż działek gruntu po wydzieleniu ich z gospodarstwa rolnego, znajdujących się na terenie objętym w planie zagospodarowania przestrzennego jako działki gruntu pod zabudowę, może być opodatkowana lub nieopodatkowana tym podatkiem w zależności od okoliczności sprzedaży. Takie czynności mogą więc być potraktowane jako wykonywanie przez właściciela prawa własności lub zarządu majątkiem własnym lub też przy podjęciu przez niego działań zorganizowanych, mających na celu sprzedaż działek gruntu, typowych dla obrotu nieruchomościami, opodatkowanych czynności dostawy gruntu.

W ocenie Sądu, w zależności od podjętych w przyszłości przez Skarżącego działań stanie się on podatnikiem podatku od towarów i usług lub przy braku aktywności w jego działaniach, charakterystycznych dla działalności polegającej na obrocie nieruchomościami, czynności dostawy działek gruntu pozostaną nieopodatkowane gdyż świadczyć będą jedynie o wykonywaniu przez Skarżącego prawa własności.

Końcowo Sąd stwierdził, że następna wydana przez Ministra Finansów interpretacja w tej sprawie winna uwzględniać cytowane wyroki Trybunału i Naczelnego Sądu Administracyjnego, ale nadto treść art. 153 § 1 p.p.s.a. to jest okoliczność prawną - związania Ministra Finansów przez Sąd, niniejszym wyrokiem, oceną prawną przepisu art. 15 ust. 1 i ust. 2 u.p.t.u.

W świetle obowiązującego stanu prawnego biorąc pod uwagę rozstrzygnięcie zawarte w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 21 grudnia 2011 r. sygn. III SA/Wa 1064/11 - stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ww. ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Przez towary, w myśl art. 2 pkt 6 cyt. ustawy, rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie zatem z ww. przepisami grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy o podatku od towarów i usług, a jego sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Jednakże nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 5 cyt. ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podatnika.

W myśl art. 15 ust. 1 cyt. ustawy podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza - mocą ust. 2 powołanego artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, iż aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik.

W świetle definicji zawartej w art. 15 ustawy o podatku od towarów i usług, dla uznania określonych zachowań danego podmiotu za działalność gospodarczą istotne znaczenie ma ich zorganizowany charakter. Przy czym, taka działalność wystąpi również w przypadku wykorzystywania towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Zatem dostawa towarów (w tym gruntów) będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy działaniom podmiotu dokonującego tej dostawy, można przypisać znamiona prowadzenia działalności gospodarczej, co w efekcie przesądza o uzyskaniu przez niego statusu podatnika.

Ponadto w kwestii opodatkowania dostawy gruntów istotne znaczenie ma fakt czy w świetle zaprezentowanego we wniosku stanu faktycznego Wnioskodawca w celu dokonania sprzedaży gruntu podjął aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawców w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania go za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpiła w ramach zarządu majątkiem prywatnym.

Z przedstawionej treści wniosku wynika, iż Wnioskodawca, będąc osobą fizyczną, nabył na podstawie umowy sprzedaży nieruchomość składającą się z działek o nr: 183, 184, 185, 532/188. Nieruchomość ta stanowi grunty rolne, pastwiska oraz łąki. W związku ze zmianą planu zagospodarowania przestrzennego, działki mają zostać przekwalifikowane na działki budowlane. Wnioskodawca nabył przedmiotowe działki w celu wybudowania na nich szklarni. Cel ten nigdy nie został zrealizowany, głównie z powodu nie uzyskania odpowiednich zezwoleń, a także z uwagi na wyjazd Wnioskodawcy za granicę. Przedmiotowe działki nie były w żaden sposób wykorzystywane, od momentu ich nabycia stanowiły i stanowią nieużytki. Przedmiotowe działki nie były wykorzystywane do wykonywania działalności gospodarczej, nie były przedmiotem najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze, nie były udostępniane odpłatnie lub nieodpłatnie innym osobom oraz nie były wykorzystywane w działalności rolniczej. Wnioskodawca w przeszłości nie dokonywał sprzedaży żadnych nieruchomości. Ponadto Wnioskodawca wskazał, że nie podejmował ani nie zamierza podejmować przed sprzedażą przedmiotowych działek aktywnych działań polegających na uzbrojeniu terenu w postaci doprowadzenia do nich mediów, ich ogrodzenia itp., jak też nie zamierza podejmować działań o charakterze marketingowym w celu zwiększenia atrakcyjności tych działek. Wnioskodawca zamierza podzielić nieruchomość na 6 - 12 działek budowlanych, a następnie sprzedać je na wolnym rynku. Nieruchomość w całości stanowi majątek osobisty Wnioskodawcy, który nie prowadzi działalności gospodarczej.

Z tezy orzeczenia z dnia 15 września 2011 r. TSUE w sprawach połączonych C-180/10 i C-181/10 odnoszącego się do rozstrzygnięcia, czy sprzedaż działek była sprzedażą majątku osobistego, czy też stanowić miała sprzedaż realizowaną przez podatnika prowadzącego w tym zakresie działalność gospodarczą wynika m.in., że "osoby fizycznej, która prowadziła działalność rolniczą na gruncie nabytym ze zwolnieniem z podatku od wartości dodanej i przekształconym wskutek zmiany planu zagospodarowania przestrzennego niezależnej od woli tej osoby w grunt przeznaczony pod zabudowę, nie można uznać za podatnika podatku od wartości dodanej w rozumieniu art. 9 ust. 1 i art. 12 ust. 1 dyrektywy 112, zmienionej dyrektywą 2006/138/WE, kiedy dokonuje ona sprzedaży tego gruntu, jeśli sprzedaż ta następuje w ramach zarządu majątkiem prywatnym tej osoby". Trybunał zwrócił uwagę, iż inaczej jest w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy. Przykładowo podane zostały działania polegające na uzbrojeniu terenu albo na działaniach marketingowych. Działania takie nie należą do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Zatem jak wynika z powyższego dostawę gruntu przeznaczonego pod zabudowę należy uznać za objętą podatkiem od wartości dodanej, pod warunkiem, że transakcja ta nie stanowi jedynie czynności związanej ze zwykłym wykonywaniem prawa własności.

W świetle powyższego stwierdzić należy, że w przypadku gdy brak jest przesłanek świadczących o aktywności sprzedawcy w przedmiocie zbycia gruntu, która byłaby porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem - zbycie działki budowlanej, powstałej z podziału gruntu rolnego nie stanowi działalności handlowej podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, lecz mieści się w ramach zarządu majątkiem prywatnym.

Mając na uwadze przedstawioną treść wniosku oraz powyższe uregulowania stwierdzić należy, że Wnioskodawca dokonując sprzedaży przedmiotowych działek nie będzie działał jako podatnik w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Z uwagi na powyższe, przedmiotowa sprzedaż nie będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług. Aby uznać określoną sprzedaż za opodatkowaną podatkiem VAT podmiot dokonujący dostawy w związku z przedmiotową sprzedażą musi wystąpić jako podatnik podatku od towarów i usług. W niniejszej sprawie takie przesłanki nie zostały spełnione. Przedmiotowa sprzedaż stanowić będzie zwykłe wykonywanie prawa własności. Wnioskodawca nie podejmował aktywnych działań, które mogłyby świadczyć o zamiarze profesjonalnego obrotu nieruchomościami, tj. nie czynił jakichkolwiek starań mających na celu przygotowanie działek do sprzedaży i nie planuje tego robić. Skutkiem powyższego, stosownie do zapisów orzecznictwa, z uwagi na fakt, iż Wnioskodawca z tytułu transakcji zbycia przedmiotowych działek nie będzie podatnikiem podatku od towarów i usług w myśl art. 15 ust. 1, czynność sprzedaży przedmiotowych działek nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Biuro Krajowej Informacji Podatkowej, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.