IPPP2/443-679/13-4/BH

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 5 lipca 2013 r. (data wpływu 5 lipca 2013 r.), uzupełnionym pismem z dnia 26 sierpnia 2013 r. (data wpływu 28 sierpnia 2013 r.) na wezwanie tut. Organu z dnia 22 sierpnia 2013 r. doręczone Stronie w dniu 26 sierpnia 2013 r., o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie usług udzielania pożyczek jest:

* prawidłowe - w części dotyczącej zastosowania zwolnienia od podatku dla usługi udzielania pożyczek świadczonej na rzecz podmiotu krajowego

oraz

* nieprawidłowe - w części dotyczącej zastosowania zwolnienia od podatku dla usługi udzielania pożyczek świadczonej na rzecz podmiotu zagranicznego.

W dniu 5 lipca 2013 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie usług udzielania pożyczek. Przedmiotowy wniosek został uzupełniony w dniu 26 sierpnia 2013 r. w odpowiedzi na wezwanie tut. Organu z dnia 22 sierpnia 2013 r. Nr IPPP2/443-679/13-2/BH.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowo-akcyjna (dalej "SKA" lub "Wnioskodawca") jest czynnym podatnikiem VAT w Polsce. W najbliższej przyszłości planowane jest przeniesienie przez akcjonariusza Wnioskodawcy (dalej: "Akcjonariusz") na rzecz Wnioskodawcy własności budynku galerii handlowej. Przeniesienie zostanie dokonane w drodze wkładu niepieniężnego (aportu) i obejmie w szczególności prawo użytkowania wieczystego gruntu wraz z własnością budynku i budowli posadowionych na tym gruncie (dalej: "Nieruchomość"). W dalszej kolejności, planowane jest, że SKA sprzeda Nieruchomość do podmiotu niepowiązanego.

W następnej kolejności planowane jest, że ze środków pochodzących ze sprzedaży Nieruchomości Wnioskodawca udzieli oprocentowanych pożyczek udziałowcom Akcjonariusza (polskiej i zagranicznej spółce kapitałowej) na zaspokojenie ich indywidualnych potrzeb. Niewykluczone jest również, że ze środków pochodzących z najmu Nieruchomości, Wnioskodawca udzieli kolejnej oprocentowanej pożyczki/pożyczek również Akcjonariuszowi lub innym podmiotom z grupy.

Udzielanie pożyczek znajduje się w przedmiocie działalności gospodarczej Wnioskodawcy (PKD 64.92 Z Pozostałe formy udzielania kredytów).

Ponadto, z uzupełnienia do wniosku wynika, że podmiot zagraniczny, na rzecz którego Wnioskodawca planuje udzielać pożyczek pieniężnych nie posiada w Polsce stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej, dla którego ta usługa byłaby świadczona.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy udzielenie przez Wnioskodawcę pożyczek przedstawionych w opisie zdarzenia przyszłego będzie czynnością zwolnioną z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Zdaniem Wnioskodawcy udzielenie przez Wnioskodawcę pożyczek, o których mowa w opisie zdarzenia przyszłego, będzie czynnością zwolnioną z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy VAT.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Natomiast zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy VAT przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy VAT.

Z treści wskazanych przepisów wynika, iż zasadniczo każde świadczenie niebędące dostawą towarów polegające na działaniu, zaniechaniu lub tolerowaniu czyjegoś zachowania stanowi, co do zasady, usługę w rozumieniu ustawy VAT.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza, zgodnie z ust. 2 niniejszego artykułu, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zdaniem Wnioskodawcy definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie VAT ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem "podatnika" tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto, podatnikiem staje się również ten, kto wykonał czynność podlegającą opodatkowaniu jednorazowo, ale w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy.

W opisanym w niniejszym wniosku zdarzeniu przyszłym nie powinno ulegać wątpliwości, iż działalność Wnioskodawcy jako pożyczkodawcy będzie stanowiła element jego działalności gospodarczej. Przedmiot działalności Wnioskodawcy określony w jego statucie uwzględniać będzie bowiem m.in. udzielanie finansowania w formie kredytów/pożyczek. Ponadto Wnioskodawca zamierza udzielić więcej niż jednej pożyczki podmiotom będącym udziałowcami Akcjonariusza Wnioskodawcy (co najmniej 2 pożyczki dla różnych podmiotów), a ponadto nie można wykluczyć udzielenia pożyczek również na rzecz akcjonariusza Wnioskodawcy. Środki pieniężne, które zostaną przeznaczone na udzielenie pożyczek, będą pochodziły z działalności gospodarczej prowadzonej w formie SKA. Dodatkowo w zamian za udzielenie pożyczek Wnioskodawca otrzyma wynagrodzenie w postaci odsetek, które będzie stanowiło przychód z prowadzonej działalności gospodarczej w formie SKA.

Istota umowy pożyczki została zawarta w art. 720 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.). Zgodnie z ww. przepisem, przez umowę pożyczki, dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości. W wyniku spełnienia świadczenia przez dającego pożyczkę, określone przedmioty majątkowe stają się własnością biorącego pożyczkę. Zasilają one jednak tylko czasowo majątek biorącego pożyczkę, który obowiązany jest do zwrotu, tj. do przeniesienia na drugą stronę własności tej samej ilości pieniędzy albo rzeczy tego samego rodzaju.

Czynności polegające na udzielaniu pożyczek pieniężnych podlegających oprocentowaniu stanowią odpłatne świadczenie usług i podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT. Udzielanie pożyczek przez podatnika podatku VAT spełnia zatem przesłanki do uznania tych czynności za podlegające opodatkowaniu niniejszym podatkiem, niezależnie od częstotliwości i celu ich udzielenia, czy statusu odbiorcy świadczenia. Udzielanie pożyczek przez podmiot prowadzący działalność gospodarczą ze środków pochodzących z prowadzenia tej działalności można i należy identyfikować oraz zaliczać do pozostających w związku z jej prowadzeniem, a więc uznać za rodzące obowiązek w podatku VAT.

Z tego też względu, w związku z zaprezentowanym zdarzeniem przyszłym, SKA powinna być traktowana jako podatnik podatku VAT w związku z planowanym udzieleniu pożyczek na rzecz innych spółek (tekst jedn.: Akcjonariusza i udziałowców Akcjonariusza).

W przedmiotowej sytuacji nie powinno budzić wątpliwości, iż działalność gospodarcza Wnioskodawcy, polegająca na udzielaniu oprocentowanych pożyczek na rzecz innych spółek stanowi odpłatne świadczenie usług (zgodnie z przepisami ustawy VAT), bowiem w opisanej sytuacji:

* przedmiotem świadczenia nie są towary, lecz świadczenie polegające na czasowym udostępnieniu środków pieniężnych przez Wnioskodawcę,

* istnieje bezpośredni beneficjent świadczenia Wnioskodawcy, czyli pożyczkobiorca (inne spółki, które zgłaszają zapotrzebowanie na środki pieniężne),

* w zamian za czasowe udostępnienie środków pieniężnych, Wnioskodawca uzyska wynagrodzenie w postaci odsetek.

Reasumując, działalność Wnioskodawcy polegająca na udzieleniu pożyczek na rzecz spółek będących jej Akcjonariuszem oraz udziałowcami Akcjonariusza SKA stanowić będzie odpłatne świadczenie usług w świetle przepisów ustawy VAT (czynność podlegająca opodatkowaniu podatkiem VAT).

Stosownie do art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku VAT wynosi 22%. Natomiast zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy o VAT w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., stawka, o której mowa w art. 41 ust. 1 wynosi 23%.

Jednakże zarówno ustawa VAT, jak również przepisy wykonawcze do niej, przewidują opodatkowanie niektórych czynności obniżonymi stawkami podatku VAT lub zwolnienie od podatku VAT. Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy VAT zwalnia się z podatku VAT usługi udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych oraz usługi pośrednictwa w świadczeniu usług udzielania kredytów lub pożyczek, a także zarządzanie kredytami lub pożyczkami pieniężnymi przez kredytodawcę lub pożyczkodawcę.

Biorąc powyższe pod uwagę, należy stwierdzić, że planowane udzielenie przez Wnioskodawcę pożyczek na rzecz innych spółek należy uznać za czynność odpłatnego świadczenia usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy VAT, jednakże, podlegającą zwolnieniu, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy VAT. W konsekwencji pożyczki udzielone przez Wnioskodawcę na rzecz spółek będących jej Akcjonariuszem oraz udziałowcami jej Akcjonariusza, a także inne pożyczki udzielone przez Wnioskodawcę w przyszłości będą korzystać ze zwolnienia od podatku VAT.

Stanowisko Wnioskodawcy znajduje potwierdzenie w interpretacjach indywidualnych organów podatkowych. Tytułem przykładu Wnioskodawca wskazuje interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 23 maja 2013 r. (znak: ITPP2/443-191/13/AK), interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 22 maja 2013 r. (znak: IPPP2/443-232/13-4/KG), czy interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 26 kwietnia 2012 r., (znak: IPTPP1/443-111/12-2/MW), z których wynika konkluzja, że każda pożyczka udzielona między przedsiębiorcami powinna być uznana - dla celów VAT - za świadczenie usług.

Ponadto Wnioskodawca wskazuje na wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 4 października 2011 r. (sygn. akt I SA/Łd 1085/I 1), w którym Sąd uznał, że decydujące znaczenie dla uznania pożyczkodawcy za podatnika VAT w związku z czynnością udzielenia pożyczki miały dwie okoliczności: wykorzystanie przy udzieleniu pożyczki przedsiębiorstwa spółki pożyczkodawcy oraz odpłatny charakter czynności. Warunki te w przedmiotowej sprawie były spełnione. Kwota udzielonej pożyczki pochodziła bowiem ze środków zgromadzonych w toku prowadzonej działalności gospodarczej, a pożyczka została wypłacona z konta bankowego służącego prowadzeniu działalności gospodarczej i udzielona została za wynagrodzeniem. Zdaniem Sądu "nie budzi wątpliwości fakt, że pożyczkodawca jest podmiotem gospodarczym o szerokim spektrum działalności, posiadającym duże możliwości w zakresie rozszerzenia zakresu swojej działalności, tak więc zapis z rejestru sądowego należy traktować wyłącznie jako praktyczną wskazówkę dla ewentualnych kontrahentów. Co dalej niezmiernie doniosłe, nie można wykluczyć sytuacji, że w dalszym okresie prowadzonej przez siebie działalności Spółka będzie świadczyła usługi przedmiotowego rodzaju".

Ponadto Wnioskodawca wskazuje, że w dniu 13 czerwca 2013 Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej wydał wyrok w sprawie C-62/12 Kostov, w którym orzekł, że przepisy dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej nie dopuszczają wąskiej wykładni, która wykluczałaby opodatkowanie czynności podatnika tylko dlatego, że nie odpowiadają one jego zwyczajowym przedsięwzięciom realizowanym w ramach zarejestrowanej działalności. Zdaniem Trybunału, "podatnik VAT nie jest nim tylko w odniesieniu do działalności, którą zgłosił jako zwyczajową. Jest nim również w odniesieniu do każdej działalności wykonywanej za wynagrodzeniem, która w rozumieniu art. 9 ust. 1 dyrektywy VAT jest działalnością producentów, handlowców lub usługodawców, w tym taką, która nie odpowiada jego działalności zwyczajowej". W kontekście niniejszej sprawy, powyższy wyrok wskazuje, że czynność udzielenia pożyczki za wynagrodzeniem między dwoma podatnikami VAT powinna być również objęta zakresem VAT, nawet jeśli czynność udzielania pożyczek nie należy do zwyczajowej działalności pożyczkodawcy.

Reasumując planowana przez Wnioskodawcę czynność udzielenia oprocentowanych pożyczek spółkom z grupy będzie podlegać opodatkowaniu VAT, a jednocześnie będzie zwolniona od tego podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe w części dotyczącej zastosowania zwolnienia od podatku dla usługi udzielania pożyczki świadczonej na rzecz podmiotu krajowego oraz nieprawidłowe w części dotyczącej zastosowania zwolnienia od podatku dla usługi udzielania pożyczki świadczonej na rzecz podmiotu zagranicznego.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą", opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zakres tych czynności sformułowany został odpowiednio w art. 7 oraz art. 8 ww. ustawy. I tak, stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...). Natomiast na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Zatem każde świadczenie niebędące dostawą towarów polegające na działaniu, zaniechaniu lub tolerowaniu czyjegoś zachowania stanowi, co do zasady, usługę w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Niemniej jednak muszą być przy tym spełnione następujące warunki:

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę. Nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów lub świadczenie usług podlega opodatkowaniu podatkiem VAT. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem musi być wykonana przez podatnika.

Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy o VAT).

Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem "podatnik" tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto, podatnikiem staje się również ten, kto wykonał czynność, podlegającą opodatkowaniu, jednorazowo, ale w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy.

Istota umowy pożyczki została zawarta w art. 720 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.). Zgodnie z ww. przepisem, przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości.

W wyniku spełnienia świadczenia przez dającego pożyczkę, określone przedmioty majątkowe stają się własnością biorącego pożyczkę. Zasilają one jednak tylko czasowo majątek biorącego pożyczkę, który obowiązany jest do zwrotu, tj. do przeniesienia na drugą stronę własności tej samej ilości pieniędzy albo rzeczy tego samego rodzaju.

Czynności polegające na udzielaniu pożyczek pieniężnych podlegających oprocentowaniu stanowią odpłatne świadczenie usług i podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Udzielanie pożyczek przez podatnika podatku od towarów i usług spełnia przesłanki uznania tych czynności za podlegające opodatkowaniu, niezależnie od częstotliwości i celu ich udzielenia, czy statusu nabywcy. Udzielanie bowiem pożyczek przez podmiot prowadzący działalność gospodarczą, w związku z jej prowadzeniem, można identyfikować i zaliczać do zawodowej płaszczyzny jednostki, a więc uznać za rodzącą obowiązki w podatku od towarów i usług, nawet gdy te czynności nie znajdują się w jej zakresie przedmiotowym.

Z przedstawionego opisu stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca planuje udzielić oprocentowanych pożyczek na rzecz polskiej i zagranicznej spółki kapitałowej, na zaspokojenie ich indywidualnych potrzeb. Wnioskodawca jako pożyczkodawca, jest podatnikiem podatku VAT. Udzielanie pożyczek znajduje się w przedmiocie działalności gospodarczej Wnioskodawcy (PKD 64.92 Z Pozostałe formy udzielania kredytów).

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą możliwości zastosowania zwolnienia od podatku dla świadczonych usług, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy.

Należy zauważyć, że zgodnie z cyt. wcześniej art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, opodatkowaniu podatkiem VAT podlega m.in. odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Zatem, istotnym jest ustalenie miejsca świadczenia usługi, które zarazem jest miejscem jej opodatkowania. Opodatkowaniu podatkiem VAT, na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, podlegają jedynie te usługi, których miejscem świadczenia jest terytorium Polski.

W sytuacji świadczenia usług na rzecz podmiotu zagranicznego, miejsce świadczenia usługi należy ustalić na podstawie przepisów zawartych w Dziale V, Rozdział 3 ustawy.

Co do zasady, zgodnie z art. 28b ust. 1 ustawy, miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n.

W przypadku gdy usługi są świadczone dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej podatnika, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba działalności gospodarczej, miejscem świadczenia tych usług jest to stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej (art. 28b ust. 2).

Z wniosku wynika, że podmiot zagraniczny, na którego rzecz Wnioskodawca świadczyć będzie usługę udzielania pożyczek nie posiada w Polsce stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej, dla którego ta usługa będzie świadczona, a zatem w sprawie zastosowanie znajdzie art. 28b ust. 1 ustawy, z którego wynika, że miejscem świadczenia usługi udzielania pożyczek, wykonywanej przez Wnioskodawcę na rzecz podmiotu zagranicznego będzie miejsce, w którym nabywca usługi posiada siedzibę.

Natomiast w przypadku, gdy Wnioskodawca świadczyć będzie usługę udzielania pożyczek na rzecz podmiotu krajowego, usługa ta będzie podlegać opodatkowaniu na terytorium Polski wg przepisów obowiązujących w Polsce.

Na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Natomiast zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w przepisach wykonawczych do niej, przewidziano możliwość zastosowania obniżonych stawek podatku, a także zwolnień od podatku VAT.

Na mocy art. 43 ust. 1 pkt 38 cyt. ustawy o VAT, zwolnione są od podatku usługi udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych oraz usługi pośrednictwa w świadczeniu usług udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych, a także zarządzanie kredytami lub pożyczkami pieniężnymi przez kredytodawcę lub pożyczkodawcę.

W myśl art. 43 ust. 13 cyt. ustawy, zwolnienie od podatku stosuje się również do świadczenia usługi stanowiącej element usługi wymienionej w ust. 1 pkt 7 i 37-41 ustawy, który sam stanowi odrębną całość i jest właściwy oraz niezbędny do świadczenia usługi zwolnionej.

Zgodnie z zapisem art. 43 ust. 15 ww. ustawy, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 7, 12 i 37-41 oraz w ust. 13, nie mają zastosowania do:

Mając na uwadze treść powołanych przepisów prawa oraz opis zdarzenia przyszłego zawartego we wniosku należy stwierdzić, iż usługa udzielenia pożyczek pieniężnych przez Wnioskodawcę podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, i korzysta ze zwolnienia, na podstawie przepisu art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy w zakresie udzielania pożyczek na rzecz polskiej spółki.

W tym zakresie stanowisko Spółki należało uznać za prawidłowe.

W sytuacji natomiast udzielania pożyczek na rzecz podmiotu zagranicznego miejscem świadczenia, a zarazem opodatkowania usługi wykonywanej przez Wnioskodawcę, zgodnie z art. 28b ust. 1 ustawy, będzie terytorium państwa, na którym pożyczkobiorca posiada siedzibę.

W tym zakresie, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.