IPPP2/443-671/10-4/RR

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 3 września 2010 r. (data wpływu 7 września 2010 r.), uzupełnione pismem z dnia 17 września 2010 r. (data wpływu 21 września 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej stawki podatku VAT na sprzedaż mocznika o symbolu PKWiU 24.15.30-13.00 oraz saletry amonowej o symbolu PKWiU 24.15.30-30.00 - jest

W dniu 7 września 2010 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej stawki podatku VAT na sprzedaż mocznika o symbolu PKWiU 24.15.30-13.00 oraz saletry amonowej o symbolu PKWiU 24.15.30-30.00.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Przedsiębiorstwo zajmuje się dystrybucją w zakresie sprzedaży surowców chemicznych. Firma nabywa od dostawców krajowych (producentów, pośredników) między innymi mocznik o symbolu PKWiU 24.15.30-13.00 oraz saletrę amonową o symbolu PKWiU 24.15.30-30.00. Towary te kupowane są z 7% stawką VAT.

Spółka do dalszej odsprzedaży stosuje stawkę 22% wiedząc, iż odbiorcą ww. surowców nie są podatnicy podatku rolnego lub podatku dochodowego od dochodów z działów specjalnych produkcji rolnej.

Z reguły nabywcami tych towarów są podatnicy dokonujący dalszej odsprzedaży lub zużywający dany towar do produkcji artykułów wybuchowych np. petard.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Zdaniem Wnioskodawcy, obniżoną stawkę podatku VAT 7% stosuje się wyłącznie do sprzedaży surowców przeznaczonych jako nawóz, jeżeli jego nabywcą jest podatnik podatku rolnego lub podatku dochodowego od dochodu z działów specjalnych produkcji rolnej, który złoży stosowne oświadczenie.

W przypadku sprzedaży innym klientom niż ww. Spółka winna stosować stawkę VAT 22%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej również ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają między innymi odpłatna dostawa towarów oraz odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, z zastrzeżeniem ust. 4, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa w art. 119 (art. 8 ust. 3 ustawy).

Podkreślić należy, iż zainteresowany podmiot sam klasyfikuje swoje produkty (wyroby i usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach.

Zgodnie natomiast z definicją zawartą w art. 2 pkt 6 ustawy, towarami są rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

W myśl § 3 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) - (Dz. U. Nr 207, poz. 1293 z późn. zm.), do dnia 31 grudnia 2010 r., do celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług stosuje się Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r. (Dz. U. Nr 42, poz. 264 z późn. zm.).

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca zajmuje się dystrybucją w zakresie sprzedaży surowców chemicznych. Firma nabywa od dostawców krajowych (producentów, pośredników) między innymi mocznik o symbolu PKWiU 24.15.30-13.00 oraz saletrę amonową o symbolu PKWiU 24.15.30-30.00.

Na podstawie art. 41 ust. 1 ww. ustawy o VAT stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże zarówno w treści ustawy o VAT jak i w przepisach wykonawczych do ustawy przewidziano czynności opodatkowane obniżonymi stawkami podatkowymi oraz zwolnione od podatku od towarów i usług.

Stosownie do art. 41 ust. 2 ww. ustawy, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

W załączniku nr 3 pod pozycją nr 56 ustawodawca wymienia nawozy azotowe, mineralne lub chemiczne, z wyłączeniem amidów kwasów alifatycznych i ich pochodnych, związków azotu oraz cyjanamidu wapniowego (azotniaku technicznego).

Według natomiast art. 41 ust. 16 ustawy o VAT, minister właściwy do spraw finansów publicznych, w drodze rozporządzenia, może obniżać stawki podatku do wysokości 0%, 3% lub 7% dla dostaw niektórych towarów i świadczenia niektórych usług albo dla części tych dostaw lub części świadczenia usług oraz określać warunki stosowania obniżonych stawek, uwzględniając:

I tak zgodnie z rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2009 r. Nr 224, poz. 1799 z późn. zm.), gdzie w myśl § 6 ust. 2 obniżoną do wysokości 7% stawkę podatku stosuje się również, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4, do dostawy, wewnątrzwspólnotowego nabycia i importu:

- wyłącznie przeznaczonych do stosowania jako nawozy, pasze lub dodatki (surowiec) do pasz, jeżeli ich nabywcą jest podatnik podatku rolnego lub podatku dochodowego od dochodu z działów specjalnych produkcji rolnej.

Na podstawie § 6 ust. 3 pkt 1 przepis ust. 2 stosuje się: do dostawy - pod warunkiem, że nabywca tych towarów złoży sprzedawcy pisemne oświadczenie, że jest podatnikiem podatku rolnego lub podatku dochodowego od dochodu z działów specjalnych produkcji rolnej, a nabywane towary przeznaczy do stosowania jako nawozy, pasze lub dodatki (surowiec) do pasz w prowadzonym przez niego gospodarstwie rolnym lub dziale specjalnym produkcji rolnej.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca zajmuje się dystrybucją między innymi mocznika o symbolu PKWiU 24.15.30-13.00 tj. wg klasyfikacji jest to mocznik zawierający > 45% masy azotu w suchym bezwodnym produkcie (inny niż w tabletkach lub podobnych postaciach lub w opakowaniach o masie brutto <= 10 kg) oraz saletry amonowej o symbolu PKWiU 24.15.30-30.00 czyli azotanu amonu (inny niż w tabletkach lub podobnych postaciach lub w opakowaniach o masie brutto <= 10 kg). Towary te sprzedawane są zarówno na rzecz podatników podatku rolnego lub podatku dochodowego od dochodów z działów specjalnych produkcji rolnej, jak i na rzecz innych podmiotów, którzy dokonują ich dalszej odsprzedaży lub zużywają ten towar do produkcji artykułów wybuchowych np. petard.

Jak wynika z wyżej wskazanego art. 41 ust. 2 ustawy o VAT, stawkę 7% podatku stosuje się do towarów wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, tj. m.in. klasyfikowanych do grupy PKWiU ex 24.15.30, o ile nie zachodzą negatywne przesłanki wyartykułowane w pozycji nr 56 tego załącznika.

Natomiast w stosunku do przedstawionej sytuacji nie ma zastosowania § 6 ust. 2 rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2009 r. Nr 224, poz. 1799 z późn. zm.), gdyż sprzedaż mocznika o symbolu PKWiU 24.15.30-13.00 oraz saletry amonowej o symbolu PKWiU 24.15.30-30.00 nie jest objęta zapisem tego aktu prawnego.

Zatem w przypadku dokonywania sprzedaży przedmiotowych towarów stawka właściwa wynosi 7% na podstawie art. 41 ust. 2 ustawy o VAT, niezależnie czy sprzedaż jest dokonywana na rzecz podatników podatku rolnego oraz podatku dochodowego od dochodów z działów specjalnych produkcji rolnej czy też na rzecz innych podmiotów. Bez znaczenia jest również cel na jaki one są przeznaczone. Do zastosowania tej stawki Wnioskodawca w tym przypadku nie jest obowiązany uzyskiwać jakiegokolwiek oświadczenia. Tę samą stawkę Wnioskodawca powinien stosować w przypadku dystrybucji (pośrednictwa) omawianych towarów, niezależnie od tego z jaką stawką zostały wystawione faktury VAT dokumentujące ich nabycie.

Należy ponadto zauważyć, że tut. organ podatkowy nie jest uprawniony do zajmowania stanowiska w zakresie prawidłowości przyporządkowania formalnego towarów lub usług do grupowania klasyfikacyjnego. Za prawidłową klasyfikację wyrobu lub usługi jest bowiem odpowiedzialny producent lub podmiot dokonujący dostawy towaru bądź świadczący usługę. W przypadku zaistnienia wątpliwości w tym zakresie, należy zwrócić się o wydanie opinii do Ośrodka Interpretacji Standardów Klasyfikacyjnych, Urzędu Statystycznego w Łodzi, ul. Suwalska 29, 93-176 Łódź.

Niniejsza interpretacja została wydana w oparciu o wskazane przez Wnioskodawcę klasyfikacje statystyczne.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Biuro Krajowej Informacji Podatkowej, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.