IPPP2/443-657/13-2/AO

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 14 czerwca 2013 r. (data wpływu 1 lipca 2013 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia terminu prawa do odliczenia w przypadku towarów i usług zaliczanych do tzw. mediów - jest prawidłowe.

W dniu 1 lipca 2013 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia terminu prawa do odliczenia w przypadku towarów i usług zaliczanych do tzw. mediów.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności zawiera różnego rodzaju umowy, na podstawie których nabywa towary lub usługi, o których mowa w art. 19 ust. 13 pkt 1 ustawy o VAT.

W przedmiotowych umowach Strony ustaliły konkretny termin płatności faktury np. do 15 dnia każdego miesiąca. Termin ten może być również uzależniony od daty wystawienia lub otrzymania faktury VAT. Jednakże, po otrzymaniu faktury okazuje się, że kontrahent, np. z uwagi na możliwości systemowe, na fakturze wskazuje inny termin płatności niż ten wynikający z zawartej umowy. Jednocześnie, wystawiona faktura zawiera informację jakiego okresu dotyczy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Który termin płatności: wynikający z umowy czy z faktury jest istotny przy określaniu momentu powstania prawa do odliczenia podatku naliczonego w przypadku towarów i usług zaliczanych do tzw. mediów.

Zdaniem Wnioskodawcy,

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Co do zasady prawo do obniżenia kwoty podatku należnego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę albo dokument celny (art. 86 ust. 10 pkt 1 ww. ustawy). Jednakże, w myśl art. 86 ust. 10 pkt 3 w przypadku w przypadku nabycia towarów i usług, o których mowa w art. 19 ust. 13 pkt 1, jeżeli faktura zawiera informację, jakiego okresu dotyczy - w rozliczeniu za okres, w którym przypada termin płatności.

Biorąc pod uwagę powyższe regulacje, należy zauważyć, że w przypadku towarów oraz usług "medialnych" moment powstania prawa do odliczenia determinowany jest przez termin płatności. Obecnie obowiązujące przepisy nie określają jednak, czy odnoszą się do terminu płatności wynikającego z umowy czy też faktury. Jednakże biorąc pod uwagę generalną zasadę podatku od towarów i usług tj. zasadę neutralności oraz brzmienie art. 19 ust. 13 pkt 1 ustawy o VAT, w ocenie Wnioskodawcy, z punktu widzenia nabywcy istotny jest termin płatności wynikający z umowy. Zgodnie bowiem z powyższym przepisem obowiązek podatkowy powstaje z chwilą upływu terminu płatności, jeżeli został on określony w umowie właściwej dla rozliczeń z tytułu:

W związku z powyższym, jeżeli w umowie został określony termin płatności, wówczas we wskazanych wyżej przypadkach, decyduje on o momencie powstania obowiązku podatkowego u sprzedawcy. W przypadku braku takiego terminu, obowiązek podatkowy powstaje na zasadach ogólnych tj. z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7 dniu licząc od dnia wydania towaru lub wykonania usługi. Tym samym, termin płatności określony na fakturze pozostaje bez znaczenia dla momentu powstania obowiązku podatkowego, bez względu czy został on również określony w umowie czy też nie.

Dodatkowo należy wskazać, że gdyby ustawodawca miał na celu odwołanie się w powyższym przepisie do terminu płatności wynikającego z faktury zrobiłby to wprost, jak np. w art. 19 ust. 13 pkt 4 ustawy o VAT. Skoro natomiast w przepisie art. 86 ust. 10 pkt 3 ustawy o VAT brak jest wskazania dokumentu (umowy lub faktury), z którego wynikać ma termin płatności, w ocenie Strony istotniejszym oraz faktycznie odzwierciedlającym wolę stron jest umowa.

Reasumując, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że w przypadku nabycia towarów lub usług, o których mowa w art. 19 ust. 13 pkt 1, jeżeli w umowie i na fakturze określone zostały odmienne terminy płatności, prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu tego nabycia powstaje w momencie upływu terminu płatności wyznaczonego przez postanowienia umowne, o ile wystawiona faktura zawiera informacje jakiego okresu dotyczy. W przypadku natomiast braku takiej informacji, prawo do odliczenia powstaje w miesiącu otrzymania faktury.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.) w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ww. ustawy kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług, z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Stosownie do zapisów art. 86 ust. 10 pkt 3 ww. ustawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego powstaje w przypadku nabycia towarów i usług, o których mowa w art. 19 ust. 13 pkt 1, jeżeli faktura zawiera informację, jakiego okresu dotyczy - w rozliczeniu za okres, w którym przypada termin płatności.

Jeżeli podatnik nie dokona obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych (art. 86 ust. 11 ww. ustawy).

Zauważyć należy, że prawo do obniżenia kwoty podatku naliczonego jest uzależnione od wypełnienia obowiązku podatkowego dostawcy lub usługodawcy.

Zgodnie z ogólną zasadą wynikającą z art. 19 ust. 1 ww. ustawy obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1. Ustawodawca przewidział jednak od tej zasady szereg wyjątków, które określają obowiązek podatkowy w odmienny sposób.

Szczególny moment powstania obowiązku podatkowego, w którym ustawodawca powiązał moment powstania obowiązku z terminem płatności określony został w art. 19 ust. 13 pkt 1, który stanowi, że obowiązek podatkowy powstaje z chwilą upływu terminu płatności, jeżeli został on określony w umowie właściwej dla rozliczeń z tytułu:

Z przedstawionej treści wniosku wynika, że Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności zawiera różnego rodzaju umowy, na podstawie których nabywa towary lub usługi, o których mowa w art. 19 ust. 13 pkt 1 ustawy o VAT. Wystawiona faktura zawiera informację jakiego okresu dotyczy. W przedmiotowych umowach Strony ustaliły konkretny termin płatności faktury np. do 15 dnia każdego miesiąca. Termin ten może być również uzależniony od daty wystawienia lub otrzymania faktury VAT. Jednakże, po otrzymaniu faktury okazuje się, że kontrahent, np. z uwagi na możliwości systemowe, na fakturze wskazuje inny termin płatności niż ten wynikający z zawartej umowy.

Rozliczanie VAT z tytułu świadczenia oraz nabycia tzw. usług powszechnych (mediów) w ustawie o VAT zostało uregulowane w sposób szczególny. Ustawodawca, w sposób odmienny od zasad ogólnych, określił regulacje zarówno w zakresie momentu powstania obowiązku podatkowego, jak i prawa do odliczenia podatku naliczonego. Podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia VAT w zakresie, w jakim nabyte towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Odliczenia podatnik może jednak dokonać w ściśle określonych terminach. W niniejszym przypadku szczególny moment powstania obowiązku podatkowego wiąże się również ze szczególnymi zasadami odliczania podatku naliczonego przez nabywcę towarów i usług. Dla tych usług (wymienionych w art. 19 ust. 13 pkt 1 ustawy o VAT) obowiązek podatkowy powstaje z chwilą upływu terminu płatności, jeśli został on określony w umowie. Zatem prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktury dokumentującej nabycie usługi zaliczanej do usług powszechnych, na podstawie art. 86 ust. 10 pkt 3 ustawy o VAT powstaje w rozliczeniu za okres, w którym przypada termin płatności, jeżeli faktura zawiera informację jakiego okresu dotyczy. Tak więc termin odliczenia związany jest wyłącznie z terminem płatności. Nie ma w tym przypadku znaczenia ani data wystawienia faktury, ani data jej otrzymania. Przy czym niewątpliwie podatnik musi dysponować fakturą, aby móc ją rozliczyć. Jeżeli jednak podatnik nie dokonał odliczenia w powyższym terminie, może to uczynić w rozliczeniu za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych. Wynika to z art. 86 ust. 11 ustawy o VAT.

W niniejszych okolicznościach zawierane przez Wnioskodawcę umowy określają termin płatności z tytułu nabycia towarów i usług, o których mowa w art. 19 ust. 13 pkt 1 ustawy o VAT. Ponadto przedstawiona treść wniosku nie wskazuje, aby umowy te zawierały zapis umożliwiający zmianę określonego w umowie terminu. Wystawiona faktura zawiera informacje jakiego okresu dotyczy. W świetle powyższego, obowiązek podatkowy z tytułu wykonania przedmiotowych usług powstanie z chwilą upływu terminu płatności określonego w zawartej umowie. Tym samym, prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktury dokumentującej nabycie towarów i usług, o których mowa w art. 19 ust. 13 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, na mocy zawartych przez Wnioskodawcę umów z kontrahentami określających termin płatności, stosownie do art. 86 ust. 10 pkt 3 ustawy o VAT powstaje w rozliczeniu za okres, w którym przypada termin płatności określony w umowie.

Mając zatem na uwadze przedstawione okoliczności w świetle przywołanych przepisów stwierdzić należy, że w przypadku nabycia towarów lub usług, o których mowa w art. 19 ust. 13 pkt 1 o odmiennych terminach płatności określonych w umowie i na fakturze prawo do odliczenia podatku naliczonego Wnioskodawca uzyska w rozliczeniu za okres, w którym przypadać będzie termin płatności określony przez postanowienia umowne po spełnieniu przesłanek pozytywnych wynikających z art. 86 ustawy o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.