IPPP2/443-649/12-2/BH - Ustalenie podstawy opodatkowania z tytułu wnoszonych opłat.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 31 sierpnia 2012 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPP2/443-649/12-2/BH Ustalenie podstawy opodatkowania z tytułu wnoszonych opłat.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 6 lipca 2012 r. (data wpływu 10 lipca 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia podstawy opodatkowania z tytułu wnoszonych opłat-jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 lipca 2012 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia podstawy opodatkowania z tytułu wnoszonych opłat.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka dokonuje opłat zgodnie z art. 20 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych na rzecz Stowarzyszenia Zbiorowego Zarządzania Prawami Autorskimi. Fakt otrzymania ww. opłat traktuje jako świadczenie usług na rzecz Spółki. Wystawia fakturę VAT przy czym jak kwotę netto wykazuje należną opłatę i dolicza do niej podatek od towarów i usług w wysokości 23%.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wnoszone opłaty na rzecz organizacji zarządzania prawami autorskimi z tyt. art. 20 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych są kwotami należnymi brutto Stowarzyszeniu Zbiorowego Zarządzania Prawami Autorskimi. Czy praktyka stosowana przez Stowarzyszenie nie narusza przepisu art. 29 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Wnioskodawca uważa, że wnoszone opłaty wynikające z mocy prawa jako kwoty należne Stowarzyszeniu Zbiorowego Zarządzania Prawami Autorskimi zgodnie z art. 29 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług są kwotami brutto zaś obrotem kwota należna z tytułu sprzedaży pomniejszona o kwotę należnego podatku. Wnioskodawca uważa, że w ustawie o podatku od towarów i usług brak jest jakiejkolwiek regulacji szczególnej aby należną kwotę z tytułu opłat zgodnie z art. 20 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych traktować jako obrót. Wnioskodawca uważa, iż Stowarzyszenie Zbiorowego Zarządzania Prawami Autorskimi w sposób nieuprawniony rozszerza zakres regulacji wynikających z ustawy o podatku od towarów i usług.

Wnioskodawca zwraca uwagę na fakt, iż wysokość należnej opłaty ustalana jest od wartości brutto sprzedaży towarów i usług definiowanych w ustawie o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Tak więc traktowanie tej opłaty jako wartości sprzedaży netto narusza zasadę neutralności podatku od towarów i usług gdyż faktycznie występowałoby naliczanie podatku VAT od części opłaty ustalonej od VAT-u sprzedanych towarów i usług. Oznaczałoby to płacenie VAT-u od VAT-u.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej "ustawą", opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają między innymi odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do treści art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Jak wynika z art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1.

przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2.

zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3.

świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

W myśl art. 8 ust. 2a ustawy, obowiązującego od dnia 1 kwietnia 2011 r., w przypadku gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że ten podatnik sam otrzymał i wyświadczył te usługi.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. (art. 15 ust. 2 ustawy)

Zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119, art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczonych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

W myśl art. 30 ust. 3 ustawy o podatku do towarów i usług, w przypadku gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, podstawą opodatkowania jest kwota należna z tytułu świadczenia usług, pomniejszona o kwotę podatku.

Uregulowania dotyczące opłaty, o której mowa we wniosku zawarte są w ustawie z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2006 r. Nr 90, poz. 631).

I tak, zgodnie z art. 20 ust. 1 tej ustawy, producenci i importerzy:

1.

magnetofonów, magnetowidów i innych podobnych urządzeń,

2.

kserokopiarek, skanerów i innych podobnych urządzeń reprograficznych umożliwiających pozyskiwanie kopii całości lub części egzemplarza opublikowanego utworu,

3.

czystych nośników służących do utrwalania, w zakresie własnego użytku osobistego, utworów lub przedmiotów praw pokrewnych, przy użyciu urządzeń wymienionych w pkt 1 i 2

- są obowiązani do uiszczania, określonym zgodnie z ust. 5, organizacjom zbiorowego zarządzania, działającym na rzecz twórców, artystów wykonawców, producentów fonogramów i wideogramów oraz wydawców, opłat w wysokości nieprzekraczającej 3% kwoty należnej z tytułu sprzedaży tych urządzeń i nośników.

Wysokość opłaty liczona jest w procentach od ceny sprzedaży urządzenia lub nośnika.

Na mocy art. 20 ust. 5 ww. ustawy Minister Kultury wydał rozporządzenie z dnia 2 czerwca 2003 r. (Dz. U. Nr 105, poz. 991 z późn. zm. zwane dalej "rozporządzeniem"), w sprawie określenia kategorii urządzeń i nośników służących do utrwalania utworów oraz opłat od tych urządzeń i nośników z tytułu ich sprzedaży przez producentów i importerów. Rozporządzenie to określa: kategorie urządzeń i czystych nośników służących do utrwalania utworów w zakresie własnego użytku osobistego, wysokość, sposób pobierania i podziału opłat od urządzeń i nośników, oraz organizacje zbiorowego zarządzania prawami autorskimi lub prawami pokrewnymi uprawnione do pobierania opłat od urządzeń i nośników.

Zgodnie z § 4 pkt 1 rozporządzenia, organizacją zbiorowego zarządzania prawami autorskimi lub prawami pokrewnymi uprawnioną do pobierania i podziału opłat od urządzeń i nośników, o których mowa w załączniku nr 3, do rozporządzenia, na rzecz twórców, jest Stowarzyszenie Zbiorowego Zarządzania Prawami Autorskimi Twórców Dzieł Naukowych i Technicznych.

Na mocy § 6 rozporządzenia Stowarzyszenie pobiera opłatę za dany kwartał w terminie 14 dni po upływie tego kwartału. Wraz z opłatą są przekazywane informacje stanowiące podstawę określenia wysokości tej opłaty.

Zgodnie z § 8 rozporządzenia Stowarzyszenie dokonuje podziału pobranych opłat po potrąceniu z nich uzasadnionych i udokumentowanych kosztów poniesionych w celu ich dochodzenia oraz podziału.

Zatem, Stowarzyszenie jako mający umocowanie w ww. przepisach prawa, podmiot zarządzający powierzonymi przez twórcę prawami jest uprawniony pobrać opłatę należną od producenta i importera którzy prowadzą działalność gospodarczą w zakresie zwielokrotniania utworów dla własnego użytku osobistego osób trzecich, w oparciu o przepisy ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. W takich okolicznościach działanie Stowarzyszenia należy traktować jako działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy, a opłata zapłacona przez producenta lub importera Stowarzyszeniu jest ceną za dostawę usług dokonaną na rzecz producenta lub importera przez zarządzającego prawami autorskimi lub prawami pokrewnymi na rzecz twórców. Beneficjentami opłaty są twórcy. Tak ukształtowane relacje łączące twórcę, organizację zarządzającą oraz producentów i importerów, od których należne są ww. opłaty pozwalają stwierdzić, że mamy do czynienia ze świadczeniem usług, w rozumieniu art. 8 w zw. z art. 8 ust. 2a ustawy.

Konstrukcja określonej w art. 20 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych opłaty, jest szczególnym rodzajem wynagrodzenia na rzecz Stowarzyszenia. Rozstrzygając kwestię określenia w prawidłowy sposób podstawy opodatkowania należy podkreślić, że w sprawie znajduje zastosowanie norma wyrażona w art. 8 ust. 2a ustawy o VAT, uznająca podatnika - w tym przypadku Stowarzyszenie działającego jako organizacja zbiorowego zarządzania prawami autorskimi i prawami pokrewnymi we własnym imieniu, lecz na rzecz twórców, których interesy reprezentuje wykonując zarząd prawami, za podmiot który sam wyświadczył tę usługę. Powyższe powoduje, że podstawa opodatkowania powinna być określona w oparciu o art. 30 ust. 3 ustawy o VAT, z którym to powyższy przepis art. 8 ust. 2a ustawy, bezpośrednio koresponduje. Za podstawę opodatkowania zgodnie z treścią art. 30 ust. 3 ustawy przyjąć należy całą kwotę należną z tytułu świadczenia usług, pomniejszoną o kwotę podatku. Jak wskazano wcześniej konieczność zapłaty przez producentów i importerów przedmiotowej opłaty wynika z przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Z kolei wysokość opłaty jest uregulowana w rozporządzeniu Ministra Kultury wydanym na podstawie tej ustawy. Podstawą opodatkowania podatkiem od towarów i usług będzie więc opłata, której wysokość określona została ww. rozporządzeniem, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Zatem w rozpatrywanej sprawie uiszczana opłata winna stanowić kwotę brutto, zawierającą podatek VAT.

Mając powyższe na uwadze, stanowisko Spółki należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl