IPPP2/443-647/08/AZ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 7 kwietnia 2008 r. (data wpływu 14 kwietnia 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczące zaliczenia zwrotu podatku akcyzowego na poczet zobowiązań podatkowych dla których poboru właściwy jest naczelnik urzędu skarbowego - jest prawidłowe.

W dniu 14 kwietnia 2008 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczący zaliczenia zwrotu podatku akcyzowego na poczet zobowiązań podatkowych dla których poboru właściwy jest naczelnik urzędu skarbowego.

We wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka regularnie występuje z wnioskami do właściwego organu celnego o zwrot podatku akcyzowego zapłaconego na terytorium kraju. Podstawą dokonania zwrotu podatku akcyzowego przez organ celny jest art. 77 ust. 3 ustawy z dnia 23 stycznia 2004 r. o podatku akcyzowym wraz z przepisami wykonawczymi tj. rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 9 kwietnia 2004 r. w sprawie zwrotu akcyzy w przypadku dostawy wewnątrzwspólnotowej wyrobów akcyzowych niezharmonizowanych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Spółka może zaliczyć kwotę podatku akcyzowego należną Spółce do zwrotu na poczet zobowiązań podatkowych dla których właściwym jest naczelnik urzędu skarbowego.

Stanowisko Wnioskodawcy.

Zdaniem Spółki przepisem stanowiącym podstawę rozstrzygnięcia zagadnienia jest art. 76b w związku z art. 76 ustawy - Ordynacja podatkowa. Zgodnie z jego literalnym brzmieniem kwoty zwrotu/nadpłaty wraz z ich oprocentowaniem podlegają zaliczeniu z urzędu na poczet zaległości podatkowych wraz z odsetkami za zwłokę, odsetek za zwłokę określonych w decyzji, o której mowa w art. 53a wymienionej ustawy, oraz bieżących zobowiązań podatkowych, a w razie ich braku podlegają zwrotowi z urzędu, chyba że podatnik złoży wniosek o zaliczenie zwrotu/nadpłaty w całości lub części na poczet przyszłych zobowiązań podatkowych z zastrzeżeniem par. 2. Zgodnie zaś z art. 59 § 1 pkt 4 cyt. ustawy jedną z form wygaśnięcia zobowiązań podatkowych jest zaliczenie zwrotu/nadpłaty. Z brzmienia powołanych przepisów wynika, że zaliczenie zwrotu/nadpłaty stanowi formę uregulowania należności w stosunku do wierzyciela publicznoprawnego jakim jest Skarb Państwa. W definicji art. 6 wymienionej ustawy jest wskazane, że podatek jest publicznoprawnym, nieodpłatnym, bezzwrotnym świadczeniem pieniężnym na rzecz Skarbu Państwa, województwa, powiatu lub gminy, wynikającym z ustawy podatkowej. Co znaczy, że jest świadczeniem pieniężnym na rzecz, generalizując Skarbu Państwa, a nie organu podatkowego pomimo, że to organ podatkowy obowiązany jest zaliczyć zwrot/nadpłatę na poczet zaległych oraz bieżących zobowiązań podatkowych w drodze postanowienia - art. 76a cyt. ustawy. Przepis art. 76 wymienionej ustawy nakłada na organ podatkowy określony sposób działania, a mianowicie w przypadku braku zaległości podatkowych oraz bieżących zobowiązań podatkowych nadpłata podlega zwrotowi z urzędu, chyba że podatnik złoży wniosek, wówczas następuje inne postępowanie, jest możliwość zatrzymania zwrotu/nadpłaty na poczet przyszłych zobowiązań, ale taka sytuacja następuje tylko i wyłącznie na wniosek podatnika. Taki zapis art. 76 ustawy zabezpiecza interes Skarbu Państwa jak interes podatnika. Podobne stanowisko zajął Dyrektor Izby Skarbowej w Białymstoku w decyzji z dnia 11 sierpnia 2006 r. nr PNI-2/825-23/MSi/06, będącej odpowiedzią na zapytanie podatnika, czy jest możliwość zaliczenia zwrotu podatku /AT wykazanego w Drugim Urzędzie Skarbowym w Białymstoku na poczet zobowiązania w podatku dochodowym od osób fizycznych rozliczanego w innym urzędzie skarbowym. Pomimo, że zapytanie podatnika odnosiło się do rozliczeń podatkowych powstałych w dwóch różnych urzędach skarbowych, to argumentacja zaprezentowana przez Dyrektora jest jak najbardziej adekwatna do pytania postawionego przez Spółkę w niniejszym wniosku. Dyrektor wyraźnie w decyzji podkreślał, że takowe zaliczenie jest możliwe wyłącznie na wniosek podatnika. Organ podatkowy z urzędu bada stan zobowiązań podatnika tylko w tym urzędzie, w którym nadpłata bądź zwrot podatku powstały. Dyspozycja art. 76 § 1 cyt. ustawy dotyczy jednak ogólnie zaległości podatkowych i bieżących zobowiązań. Żaden przepis prawa nie ogranicza możliwości dokonania zaliczenia w przypadku zaistnienia przesłanek z art. 76. W przypadku gdy z prośbą o zaliczenie zwraca się podatnik i przedstawia dane tj. precyzuje zobowiązania na poczet których zaliczenie to ma nastąpić oraz dane organu podatkowego wówczas występują wszelkie przesłanki do zaliczenia. Wniosek podatnika o zaliczeniu zwrotu/nadpłaty na poczet zobowiązań podatkowych ma charakter wiążący organ podatkowy.

Wnioskodawca reasumując stwierdza, iż niezależnie od podziału kompetencji organów podatkowych ustawodawca w art. 76b i 76 ustawy - Ordynacja podatkowa zagwarantował jednakowe traktowanie sprawy dotyczącej zaliczenia zwrotu/nadpłaty na poczet przyszłych zobowiązań podatkowych, bez znaczenia pozostaje fakt, że organ podatkowy dokonując zwrotu/stwierdzający nadpłatę nie jest jednocześnie organem podatkowym właściwym tytułem zobowiązania podatkowego dot. innego podatku, na poczet którego zostanie zaliczona nadpłata/zwrot. Czynnikiem determinującym jest złożenie przez podatnika wniosku o zaliczenie "przerachowanie" kwoty zwrotu/nadpłaconego podatku akcyzowego na poczet zobowiązań podatkowych, w szczególności takich jak: podatek dochodowy od osób prawnych, podatek od towarów i usług. W związku z powyższym Spółka stoi na stanowisku, iż wniosek o zaliczenie zwrotu/nadpłaconego podatku akcyzowego na poczet zobowiązań podatkowych będących w kompetencji innych organów podatkowych byłby prawnie skuteczny.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej - powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 ustawy - Ordynacja podatkowa).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.