IPPP2/443-643/12-4/BH - Prawo spółki do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w sytuacji, gdy kontrahent spółki nie odprowadził podatku należnego, wynikającego z deklaracji podatkowych.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 4 lipca 2012 r. (data wpływu 9 lipca 2012 r.) uzupełnione pismem z dnia 7 sierpnia 2012 r. (data wpływu 13 sierpnia 2012 r.) na wezwanie tut. Organu z dnia 2 sierpnia 2012 r. doręczone Stronie w dniu 6 sierpnia 2012 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT - jest prawidłowe.

W dniu 9 lipca 2012 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT.

W przedmiotowym wniosku został przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą od dnia 20 grudnia 2001 r. najpierw w formie spółki cywilnej a od 26 października 2011 r. w formie spółki jawnej. Przedmiotem prowadzonej działalności gospodarczej jest kilka rodzajów działalności, głównym jest produkcja karmy dla zwierząt domowych 10.92 PKD, transport drogowy towarów 49.41 PKD, sprzedaż hurtowa paliw silnikowych 46.71 PKD, sprzedaż detaliczna paliw do pojazdów silnikowych na stacjach paliw 47.30 PKD.

Od początku rozpoczęcia pozarolniczej działalności gospodarczej Spółka jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Przy zakupach towarów, materiałów, usług zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT Spółka korzysta z prawa do pomniejszania podatku należnego o podatek naliczony VAT zawarty w fakturach zakupowych.

Spółka ma swoich stałych dostawców ale również rozwijamy naszą działalność i handlujemy z nowymi firmami. Przed przystąpieniem do współpracy Spółka żąda od nowego kontrahenta dokumentów rejestrowych jego firmy celem uwierzytelnienia czy prowadzi on legalną firmę i nie jest to firma "fikcyjna" (tzn. nie jest zarejestrowana, wpisana w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej lub Krajowym Rejestrze Sądowym)

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Spółka nie narusza art. 86, art. 88 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług i czy nie traci prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w sytuacji gdyby okazało się, że kontrahent, od którego kupuje towary do wykonywania czynności opodatkowanych (dalszej odsprzedaży) np. paliwo (olej napędowy, olej grzewczy) nie zaewidencjonuje faktury VAT w swoich rejestrach sprzedaży albo nie prowadzi takich rejestrów, a tym samym nie odprowadzi podatku należnego VAT wynikającego z deklaracji podatkowych VAT-7, VAT-7K.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Zdaniem Spółki, w sytuacji wyżej opisanej Spółka nie naruszy art. 86, art. 88 (jak również i innych przepisów) ustawy o podatku od towarów i usług. Odpowiedzialność obowiązująca w poprzedniej ustawie o podatku od towarów i usług za nie posiadanie kopii faktury u sprzedawcy została ostatecznie uznana za niezgodną z Konstytucją w Wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 27 kwietnia 2004 r.- K 24/03).

Reasumując, w świetle obowiązujących przepisów organy podatkowe nie mogą obciążyć Spółki konsekwencjami niezaewidencjonowania faktur przez sprzedawcę czy też nieodprowadzeniem przez niego podatku VAT z tych faktur w szczególności Spółce nie grozi utrata z tego tytułu prawa do odliczenia z takich faktur podatku naliczonego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają odpłatna dostawa towarów oraz odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Natomiast jak wynika z art. 8 ust. 1 ww. ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 96 ust. 1 ustawy, podmioty, o których mowa w art. 15, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 3.

Należy w tym miejscu zauważyć, że zgodnie z przepisem art. 96 ust. 13, na wniosek zainteresowanego naczelnik urzędu skarbowego jest obowiązany potwierdzić, czy podatnik jest zarejestrowany jako podatnik VAT czynny lub zwolniony. Zainteresowanym może być zarówno sam podatnik, jak i osoba trzecia mająca interes prawny w złożeniu wniosku.

Z powyższego przepisu wynika, że w razie wątpliwości czy kontrahent jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT zapytanie w tej kwestii do organu podatkowego może złożyć każdy kto ma w tym interes prawny.

W myśl art. 99 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10 i art. 133.

Ponadto, podatnik zarejestrowany jako podatnik VAT czynny jest obowiązany umieszczać numer identyfikacji podatkowej na fakturach oraz w ofertach - (art. 96 ust. 11).

Zgodnie z art. 103 ust. 1 ustawy, podatnicy oraz podmioty wymienione w art. 108 są obowiązani, bez wezwania naczelnika urzędu skarbowego, do obliczania i wpłacania podatku za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym powstał obowiązek podatkowy, na rachunek urzędu skarbowego, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 33 i 33b.

W myśl art. 106 ust. 1, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16. Szczegółowe informacje, jakie dane winny być umieszczane na fakturze, zostały zawarte w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360 z późn. zm.).

Stosownie do art. 109 ust. 3 ustawy, podatnicy, z wyjątkiem podatników wykonujących wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 i 82 ust. 3 oraz zwolnionych od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9, są obowiązani prowadzić ewidencję zawierającą: kwoty określone w art. 90, dane niezbędne do określenia przedmiotu i podstawy opodatkowania, wysokość podatku należnego, kwoty podatku naliczonego obniżające kwotę podatku należnego oraz kwotę podatku podlegającą wpłacie do urzędu skarbowego lub zwrotowi z tego urzędu oraz inne dane służące do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej, a w przypadkach określonych w art. 120 ust. 15, art. 125, 134, 138 - dane określone tymi przepisami niezbędne do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej.

Powyższe wskazuje na to, że ustawa o podatku od towarów i usług oraz przepisy wykonawcze do tej ustawy zawierają szereg obowiązków, które dotyczą podatników podatku VAT dokonujących sprzedaży towarów i usług. Do obowiązków czynnych podatników VAT należy m.in. rejestracja dla celów podatku VAT, dokumentowanie sprzedaży towarów i usług za pomocą faktury VAT, prowadzenie ewidencji sprzedaży, wypełnianie i składanie do urzędu skarbowego deklaracji dla celów podatku VAT oraz zapłata podatku w kwocie wynikającej z deklaracji.

Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca jako czynny podatnik VAT dokonuje nabyć towarów i usług od swoich kontrahentów. Przed przystąpieniem do współpracy Spółka żąda od kontrahenta dokumentów rejestracyjnych wskazujących, że nie jest to firma "fikcyjna". Wątpliwości Wnioskodawcy związane są z możliwością odliczenia podatku VAT z faktury otrzymanej od kontrahenta, w sytuacji gdy kontrahent ten nie zaewidencjonuje faktury VAT w swoich rejestrach sprzedaży albo nie prowadzi takich rejestrów a tym samym nie odprowadzi podatku należnego VAT wynikającego z deklaracji podatkowych VAT-7, VAT-7K.

W tym miejscu wskazać należy, że prawo do odliczenia podatku VAT stanowi niewątpliwie integralną część mechanizmu podatku VAT i co do zasady nie podlega ograniczeniu. System odliczeń ma bowiem na celu całkowite uwolnienie przedsiębiorcy od ciężaru podatku VAT należnego lub zapłaconego w ramach jego całej działalności gospodarczej. Wspólny system podatku VAT gwarantuje w ten sposób w zakresie ciężaru podatku neutralność wszystkich rodzajów działalności gospodarczej - niezależnie od jej celu i wyników - pod warunkiem że co do zasady ona sama podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. Kwotę podatku naliczonego stanowi, suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług (art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy).

Ograniczenia w odliczeniu podatku VAT nakłada przepis art. 88 ust. 3a ustawy, w myśl którego, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy:

Przepis ten w ust. 3a pkt 1 lit. a wymienia przypadek, kiedy to podatnik nie ma prawa do odliczenia podatku VAT z otrzymanej faktury w sytuacji gdy wystawcą faktury jest podmiot nieistniejący.

Z wniosku nie wynika jednak, że kontrahent Wnioskodawcy jest podmiotem nieistniejącym. Spółka wskazuje jedynie, że kontrahent, od którego kupuje towary do wykonywania czynności opodatkowanych (dalszej odsprzedaży) np. paliwo (olej napędowy, olej grzewczy) może nie zaewidencjonować faktury VAT w swoich rejestrach sprzedaży albo nie prowadzi takich rejestrów, a tym samym nie odprowadzi podatku należnego VAT wynikającego z deklaracji podatkowych VAT-7, VAT-7K. Takie sytuacje nie zostały wymienione w art. 88 ustawy.

Zatem w tak opisanej sytuacji stwierdzić trzeba, że Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT, po spełnieniu warunku formalnego tj. w sytuacji posiadania przez Wnioskodawcę faktury VAT potwierdzającej rzeczywiste dokonanie dostawy towarów lub usług przez Jego kontrahenta.

Należy zgodzić się z Wnioskodawcą, że przepis art. 88 w brzmieniu obowiązującym obecnie nie uzależnia prawa podatnika do odliczenia podatku VAT w sytuacji, gdy transakcja nie jest potwierdzona kopią faktury u sprzedawcy, jednakże taka sytuacja nie jest przedmiotem niniejszego wniosku. Zaznaczyć należy, że Trybunał Konstytucyjny wyrokiem z dnia 27 kwietnia 2004 r. uznał art. 32a zawarty w ustawie z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50 z późn. zm. obowiązującej do dnia 30 kwietnia 2004 r.) za niezgodny z art. 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej.

Mając powyższe na względzie stanowisko Spółki należało uznać za prawidłowe.

Nadmienić należy, że przedmiotem niniejszego rozstrzygnięcia nie jest ocena czynności dokonywanych przez Wnioskodawcę, pod kątem ustalenia czy kontrahent nie jest firmą "fikcyjną", ponieważ nie było to przedmiotem zapytania. Dodatkowo stwierdzić trzeba, że takiej oceny mogą dokonać jedynie organy podatkowe w wyniku przeprowadzonego postępowania podatkowego na podstawie zgromadzonego materiału dowodowego.

Interpretacja dotyczy przedstawionego przez Wnioskodawcę zdarzenia przyszłego oraz stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.