IPPP2/443-636/09-2/AS - Czy do wystawienia faktury wewnętrznej z tytułu importu usług ma zastosowanie ten sam kurs, który zastosowano do przeliczenia faktury od kontrahenta zagranicznego?

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 24 lipca 2009 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPP2/443-636/09-2/AS Czy do wystawienia faktury wewnętrznej z tytułu importu usług ma zastosowanie ten sam kurs, który zastosowano do przeliczenia faktury od kontrahenta zagranicznego?

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony, przedstawione we wniosku z dnia 9 czerwca 2009 r. (data wpływu 12 czerwca 2008 r.) - o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie przeliczania kursu walut przy imporcie usług - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 czerwca 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie przeliczania kursu walut przy imporcie usług.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka otrzymała w dniu 27 maja 2009 r. fakturę za transport towarów na transie Nitra (Słowacja) - Boxmeer (Holandia) od kontrahenta słowackiego zarejestrowanego jako podatnik VAT UE na Słowacji. Fakturę kontrahent wystawił w dniu 21 maja 2009 r. na kwotę 200,00 EUR z terminem płatności 30 czerwca 2009 r. Transport towarów rozpoczął się w dniu 15 maja 2009 r., a zakończył dnia 18 maja 2009 r. Spółka przyjmuje założenie, iż należność za fakturę kontrahent otrzyma w terminie wymienionym na fakturze dokumentującej transakcję, tj. w dniu 30 czerwca 2009 r. Jednocześnie Spółka podała sprzedawcy swój numer VAT UE poprzedzony kodem PL. Kontrahent wystawił fakturę bez kwoty podatku VAT.

W związku z wykonaniem przez słowackiego kontrahenta wewnątrzwspólnotowej usługi transportowej spółka jako nabywca ww. usługi ma obowiązek rozliczyć w Polsce import usługi transportowej. Jednocześnie ww. faktura została zaksięgowana jako koszt w kwocie 871,46 zł (200,00 EUR x 4,3573 zł/EUR wg tabeli kursów średnich NBP z dnia 20 maja 2009 r.)

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy do wystawienia faktury wewnętrznej z tytułu importu usług ma zastosowanie ten sam kurs, który zastosowano do przeliczenia faktury od kontrahenta zagranicznego...

Zdaniem Wnioskodawcy, do wystawienia faktury wewnętrznej z tytułu importu usług ma zastosowanie ten sam kurs, który zastosowano do przeliczenia faktury od kontrahenta zagranicznego, tj. średni kurs NBP z dnia poprzedzającego dzień wystawienia faktury przez kontrahenta zagranicznego, przy założeniu, że faktura od kontrahenta zagranicznego została wystawiona przed upływem terminu powstania obowiązku podatkowego zgodnie z polskimi przepisami ustawy o VAT (czyli w imporcie usług zgodnie z art. 19 ust. 19 ustawy o VAT). W tym wypadku obowiązek podatkowy z tytułu importu usług powstanie w 30 dniu od dnia wykonania usługi, tj. 17 czerwca 2009 r. Kontrahent zatem wystawił fakturę terminowo (zgodnie z rozporządzeniem w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług, tj. przed powstaniem obowiązku podatkowego). Skoro faktura kontrahenta została wystawiona terminowo, zatem w fakturze wewnętrznej podstawę opodatkowania należy wykazać w złotych po kursie średnim NBP z dnia poprzedzającego dzień wystawienia faktury przez kontrahenta zagranicznego, zgodnie z treścią art. 31a ust. 2 ustawy o VAT. W przepisie tym mowa jest bowiem o kursie właściwym dla faktury a nie faktury wewnętrznej, gdyby ustawodawca miał na myśli fakturę wewnętrzną z pewnością by się tym określeniem posłużył. Ustawodawca użył określenia faktury, czyli w tym wypadku odnosi się to do faktury kontrahenta zagranicznego. Stosowanie natomiast kursu z dnia powstania obowiązku podatkowego w imporcie usług nie byłoby właściwe, bowiem opierałoby się na założeniu, iż każda faktura wystawiona przez kontrahenta zagranicznego jest wystawiona nieterminowo. Spółka nie ma natomiast obowiązku dokonywać oceny, czy dana faktura wystawiona przez kontrahenta zagranicznego została wystawiona w terminie, w którym był on obwiązany do jej wystawienia na gruncie przepisów wewnętrznych państwa jego siedziby.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 2 pkt 9 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), przez import usług rozumie się świadczenie usług, z tytułu wykonania których podatnikiem jest usługobiorca, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4.

Jak stanowi art. 17 ust. 1 pkt 4 ww. ustawy, podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące usługobiorcami usług świadczonych przez podatników nieposiadających siedziby, stałego miejsca prowadzenia działalności lub stałego miejsca zamieszkania albo pobytu na terytorium kraju.

Wskazanego przepisu nie stosuje się w przypadku świadczenia usług i dostawy towarów, od których podatek należny został rozliczony przez usługodawcę lub dokonującego dostawy towarów na terytorium kraju, z wyłączeniem świadczenia usług określonych w art. 27 ust. 3 lub art. 28 ust. 3, 4, 6 i 7 oraz dostawy gazu w systemie gazowym lub energii elektrycznej w systemie elektroenergetycznym, dla których w każdym przypadku podatnikiem jest usługobiorca lub nabywca towarów - art. 17 ust. 2 ww. ustawy.

W myśl postanowień art. 106 ust. 7 ww. ustawy, w przypadku czynności wymienionych w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, oraz importu usług wystawiane są faktury wewnętrzne; za dany okres rozliczeniowy podatnik może wystawić jedną fakturę dokumentującą te czynności dokonane w tym okresie. Faktury wewnętrzne są wystawiane także dla udokumentowania zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze.

Szczegółowe zasady wystawiania faktur, dane, które powinny zawierać oraz sposób i okres ich przechowywania zostały określone w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1337 z późn. zm.).

Na podstawie § 9 ust. 1 ww. rozporządzenia, fakturę wystawia się nie później niż siódmego dnia od dnia wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem § 10-12.

Stosownie do § 23 ust. 1 ww. rozporządzenia, przepisy § 5, 9-14, 16, 17 i 21 stosuje się odpowiednio do faktur wewnętrznych, o których mowa w art. 106 ust. 7 ustawy, w tym wystawianych w formie elektronicznej, z tym że w przypadku:

1.

czynności określonych w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 ustawy, gdy brak jest konkretnego nabywcy towaru lub usługi, faktura nie zawiera danych dotyczących tego nabywcy oraz kwoty należnej z tytułu wykonania tych czynności;

2.

dostawy towarów, dla której podatnikiem jest nabywca, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów oraz importu usług, faktury mogą nie zawierać numeru identyfikacji podatkowej kontrahenta.

Faktury, o których mowa w ust. 1, można wystawić w 1 egzemplarzu i należy przechowywać wraz z całą dokumentacją dotyczącą podatku (§ 23 ust. 2 ww. rozporządzenia).

Jak w wielu przypadkach związanych z obowiązkiem wystawienia faktury, termin wystawienia takiego dokumentu został określony przepisami. Stosownie do regulacji § 23 powołanego rozporządzenia, do wystawiania faktur wewnętrznych stosuje się także § 9 tego rozporządzenia. Ta regulacja nakazuje wystawienie faktury nie później niż w terminie siedmiu dni od dnia wydania towaru lub wykonania usługi. Niemniej należy zwrócić uwagę także na art. 106 ust. 7 ww. ustawy, z którego wynika możliwość wystawienia jednej faktury wewnętrznej, dokumentującej łącznie wszystkie czynności importu usług dokonane w jednym okresie rozliczeniowym.

W świetle art. 31a ust. 1 ww. ustawy o podatku od towarów i usług, w przypadku gdy kwoty stosowane do określenia podstawy opodatkowania są określone w walucie obcej, przeliczenia na złote dokonuje się według kursu średniego danej waluty obcej ogłoszonego przez NBP na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień powstania obowiązku podatkowego, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3.

W myśl ust. 2 ww. przepisu, w przypadku gdy zgodnie z przepisami ustawy lub przepisami wykonawczymi do ustawy podatnik może wystawić fakturę przed powstaniem obowiązku podatkowego i wystawi ją w przewidzianym przepisami terminie, a kwoty stosowane do określenia podstawy opodatkowania są określone w walucie obcej na tej fakturze, przeliczenia na złote dokonuje się według kursu średniego danej waluty obcej ogłoszonego przez NBP na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień wystawienia faktury.

W przypadku importu towarów przeliczenia na złote dokonuje się zgodnie z przepisami celnymi (art. 31a ust. 3 ww. ustawy).

Regulacje dotyczące momentu postania obowiązku podatkowego ustawodawca zawarł w treści art. 19 ww. ustawy o podatku od towarów i usług. I tak w ust. 1 przedmiotowego artykułu, zawarto ogólną zasadę dotyczącą momentu powstania obowiązku podatkowego, w myśl której obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1. Z kolei w ust. 4 tego artykułu wskazano, że jeżeli dostawa towaru lub wykonanie usługi powinny być potwierdzone fakturą, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7. dniu, licząc od dnia wydania towaru lub wykonania usług. W myśl ust. 19 ww. artykułu, przepisy ust. 1, 4, 5, 11, 13 pkt 1 lit. b) i c), pkt 2, 4 i 7-9 oraz ust. 14-16 stosuje się odpowiednio do importu usług.

Reasumując, analiza opisanego stanu faktycznego w konfrontacji z przywołanymi przepisami prowadzi do wniosku, że dla Spółki kluczowe znaczenie ma moment powstania obowiązku podatkowego (w przedmiotowej sprawie jest to dzień wystawienia faktury przez kontrahenta unijnego), a do przeliczenia waluty obcej na złote stosuje się kurs średni NBP na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień powstania obowiązku podatkowego.

Jeśli jednak obowiązujące przepisy pozwalają na wystawienie faktury przed powstaniem obowiązku podatkowego i faktura jest wystawiana w takim terminie, to wówczas przeliczenia na złote dokonuje się według kursu średniego danej waluty obcej ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień wystawienia faktury.

W ramach odpowiedniego stosowania przepisu art. 31a ww. ustawy o podatku od towarów i usług należy stosować kursy z dnia wystawienia faktury przez zagranicznego kontrahenta. Zasady wystawienia faktury wewnętrznej przez podatnika reguluje ww. rozporządzenie w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie, ul. M. C. Skłodowskiej 40, 20-029 Lublin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl