IPPP2/443-620/12-2/DG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 12 kwietnia 2012 r. (data wpływu 16 kwietnia 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie podstawy opodatkowania sprzedawanych za 1 zł towarów i obowiązku ewidencjonowania tej sprzedaży na kasie rejestrującej - jest prawidłowe.

W dniu 16 kwietnia 2012 r. wpłynął do tut. Organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie podstawy opodatkowania sprzedawanych za 1 zł towarów i obowiązku ewidencjonowania tej sprzedaży na kasie rejestrującej

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Głównym obszarem działalności Wnioskodawcy jest dystrybucja wyrobów winiarskich oraz innych napojów alkoholowych i bezalkoholowych (Towary). Wnioskodawca prowadzi sieć sprzedaży detalicznej Towarów. Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług o którym mowa w art. 111 ust. 3a ustawy o VAT. Wnioskodawca ma zamiar podejmować przedsięwzięcia mające na celu wspieranie sprzedaży detalicznej Towarów. Podstawową formą wsparcia sprzedaży detalicznej są programy lojalnościowe, a wśród nich program, w ramach którego klienci dokonujący zakupów w sieci sprzedaży detalicznej, którzy zadeklarowali udział w programie, gromadzą na indywidualnym koncie przypisanym do klienta, punkty liczone w proporcji do wartości realizowanych zakupów Towarów. Zgromadzone punkty klient może wymieniać na nagrody z oferty programu lojalnościowego. Adresatami programu lojalnościowego są pełnoletnie osoby fizyczne dokonujące zakupów w sieci sprzedaży detalicznej Wnioskodawcy, nie będące nabywcami dokonującymi zakupów w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Dla celów programu klientom będącym uczestnikami programu wydawane są imienne karty identyfikacyjne, a dane klientów wg kart identyfikacyjnych przechowywane są w bazie danych prowadzonej zgodnie z obowiązującymi w tym zakresie przepisami. Wartość punktowa towarów z oferty programu lojalnościowego ustalana jest odpowiednio do ich ceny nabycia. Wnioskodawca zamierza zmodyfikować zasady opisanego wyżej programu lojalnościowego w ten sposób, że dodatkowo, zamiast nagród z oferty programu lojalnościowego klient uczestniczący w programie będzie mógł w zamian za zgromadzone punkty uzyskać rabat przy zakupie towarów.

W przypadku towarów o wartości do 10 zł wg ich jednostkowej ceny nabycia (bez podatku) ich przekazanie jako nagrody w ramach programu lojalnościowego traktowane jest jako przekazanie prezentów małej wartości, o których mowa w art. 7 ust. 4 pkt 2 ustawy. W przypadku gdy jednostkowa cena nabycia (bez podatku) towaru z oferty programu lojalnościowego jako nagrody przekracza 10 zł lecz łączna wartość przekazanych klientowi w roku towarów nie przekracza 100 zł, a tożsamość klienta możliwa jest do ustalenia na podstawie prowadzonej przez Wnioskodawcę ewidencji (w ewidencji identyfikowany jest każdy klient, który zadeklarował udział w programie lojalnościowym), takie przekazania traktowane są również jako przekazanie prezentów małej wartości w rozumieniu art. 7 ust. 4 pkt 1 ustawy. Możliwe są jednak przypadki, gdy wartość towaru z oferty programu lojalnościowego mogącego stanowić nagrodę przekracza 100 zł i nie przekracza 760 zł, a także sytuacje, gdy wartość towaru z oferty jw. przekracza 760 zł.

W pierwszym przypadku, zależnie do zadeklarowanej każdorazowo woli uczestnika programu, będzie on mógł otrzymać towar jako nagrodę albo zadeklarować jego zakup. Jeżeli klient złoży Wnioskodawcy deklarację zakupu tego towaru otrzymuje rabat kwotowy liczony od ceny nabycia towaru w taki sposób, że cena brutto towaru wynosi 1 zł W sytuacji, gdy wartość towaru jw. przekracza 100 zł (brutto) i nie przekracza 760 zł (brutto) a towar jest przekazywany jako nagroda, Wnioskodawca wystawi fakturę wewnętrzną dokumentującą przekazanie towaru na cele promocji i towar przekazuje jako nagrodę klientowi. Jeżeli klient deklaruje zakup towaru z oferty programu lojalnościowego, a wartość towaru przekracza 100 zł i nie przekracza 760 zł (brutto) zakup tego towaru przez klienta rejestrowany jest z zastosowaniem kasy rejestrującej, a cena towaru wynosi 1 zł (brutto).

W drugim przypadku, zależnie do zadeklarowanej każdorazowo woli uczestnika programu, otrzymuje on towar jako nagrodę albo deklaruje jego zakup. Jeżeli klient deklaruje wolę otrzymania towaru jako nagrody Wnioskodawca wystawia fakturę wewnętrzną dokumentującą przekazanie towaru na cele promocji i towar przekazuje jako nagrodę klientowi, z tym, że wydanie towaru jako nagrody poprzedza pobranie przez Wnioskodawcę zryczałtowanego podatku dochodowego w wysokości 10% wartości nagrody. Jeżeli klient zadeklaruje zakup towaru, a udzielony mu kwotowo rabat przekroczy 760 zł, udzielenie rabatu w kwocie wyższej niż 760 zł. Wnioskodawca traktował będzie jako nagrodę w formie świadczenia rabatu w ramach programu lojalnościowego i w związku z tym, również w takim przypadku zamierza pobierać zryczałtowany podatek dochodowy w wysokości 10% rabatu jako udzielonej nagrody, mimo tego, że towar sprzedaje za 1 zł (brutto) rejestrując sprzedaż z zastosowaniem kasy rejestrującej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca w opisanym stanie faktycznym w zakresie zdarzenia przyszłego, gdy:

Zdaniem Wnioskodawcy:

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów na terytorium kraju, przy czym przez towary zgodnie z art. 2 pkt 6 ustawy należy rozumieć rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii. Stosownie do art. 29 ust. 1 ustawy podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku. Zgodnie z art. 29 ust. 4 ustawy podstawę opodatkowania zmniejsza się o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont) i o wartość zwróconych towarów, zwróconych kwot nienależnych w rozumieniu przepisów o cenach oraz zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4b. Przepisy ustawy o VAT nie ograniczają podatnika w swobodzie ustalania ceny, czyli możliwa jest sprzedaż po cenie niższej niż rzeczywista wartość tych towarów i usług. Taka sytuacja nie różni się niczym od normalnej sprzedaży towaru z zyskiem. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży i nie ma znaczenia, że podatnik w danej chwili sprzedaje ten towar bądź usługę za cenę znacznie niższą.

Wyjątek od powyższych zasad ogólnych zachodzi w sytuacjach wskazanych w art. 32 ustawy. Na podstawie art. 32 ust. 1 ustawy, w przypadku gdy między nabywcą a dokonującym dostawy towarów lub usługodawcą istnieje związek, o którym mowa w art. 32 ust. 2 ustawy, oraz w przypadku gdy wynagrodzenie jest:

Z powołanych przepisów wynika, iż udzielenie rabatu, o ile nie sprzeciwiają się temu inne niż podatkowe przepisy prawa, a ponadto jest ściśle skorelowane z konkretną transakcją, w związku z którą zostało zastosowane i powoduje obniżenie ceny dostarczanych towarów lub świadczonych usług, wpływa na zmniejszenie obrotu, a tym samym podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Jednocześnie, należy zauważyć, że sprzedaż towaru po tzw. cenie promocyjnej następuje po spełnieniu przez kontrahenta określonych warunków promocji, a zatem nie jest wynikiem przypadku lecz wynika z relacji istniejących pomiędzy kontrahentami. Rabaty funkcjonujące w obrocie gospodarczym można podzielić na dwa rodzaje - te przyznane przed ustaleniem ceny i te, które zostały przyznane po ustaleniu ceny, a wynikające zarówno z działania (zachowania) sprzedawcy, jak i zachowań nabywcy. W stanie sprawy rabat w formie promocyjnej ceny sprzedawanych towarów (1 zł) znany będzie nabywcom wcześniej. Dokonując zakupów towarów i przystępując do programu lojalnościowego będą wiedzieli, jakie warunki należy spełnić, aby uzyskać rabat gwarantujący cenę zakupu towaru 1 zł Będą to więc rabaty udzielone przed ustaleniem ceny, a zatem nie mają one wpływu na podstawę opodatkowania w rozumieniu art. 29 ust. 1 ustawy, ponieważ kwotą należną z tytułu sprzedaży jest kwota żądana od nabywcy, a więc w takim przypadku kwota uwzględniająca już przyznany rabat.

Ponadto należy zauważyć, że podatnik ma prawo swobodnie układać swoje interesy tak, by działalność gospodarcza była dla niego opłacalna pod względem ekonomicznym, w tym stosując znaczne upusty cenowe jeśli jest to w jego uznaniu zasadne dla osiągnięcia tego celu. Jednakże stosując upusty cenowe i mając na uwadze obowiązek dokumentowania zdarzeń gospodarczych zgodnie ze stanem faktycznym, podatnik powinien ten fakt udokumentować odpowiednimi dowodami, z których jednoznacznie wynikać będzie jakim odbiorcom towarów i w jakich okolicznościach oraz w jakim zakresie upust przysługuje.

Uwzględniając powyższe uwarunkowania prawne Wnioskodawca udzielając rabatu kwotowego określa cenę sprzedaży towaru na 1 zł W tej sytuacji nie dochodzi do nieodpłatnego przekazania, a do sprzedaży towaru za cenę jednostkową 1 zł W stanie sprawy sprzedaż dokonywana jest na rzecz uczestnika programu lojalnościowego - osoby fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej, a Wnioskodawca jako podatnik nie objęty zwolnieniem podmiotowym obowiązany jest na mocy art. 111 ust. 1 ustawy zaewidencjonować obrót z tytułu tej sprzedaży a także kwotę podatku należnego przy zastosowaniu kasy rejestrującej. Jeżeli detaliczna cena sprzedaży po rabacie kwotowym jw. wynosi 1 zł (brutto), to podstawa opodatkowania dla celów podatku VAT w kwocie 0,81 zł jest obrotem, o którym mowa w art. 29 ust. 1 ustawy, gdyż zgodnie z art. 29 ust. 4 ustawy podstawę opodatkowania zmniejsza się o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych rabatów (bonifikat, opustów), a w stanie sprawy między nabywcą a Wnioskodawcą jako dokonującym dostawy towarów nie istnieje związek, o którym mowa w art. 32 ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: z 2011 r. Dz. U. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Artykuł 7 ust. 1 ustawy o VAT stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Przez towary, według art. 2 pkt 6 ustawy, rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 29 ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Jednocześnie, zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 5 lipca 2001 r. o cenach (Dz. U. Nr 97, poz. 1050 z późn. zm.), ceną jest wartość wyrażona w jednostkach pieniężnych, którą kupujący jest obowiązany zapłacić przedsiębiorcy za towar lub usługę; w cenie uwzględnia się podatek od towarów i usług oraz podatek akcyzowy, jeżeli na podstawie odrębnych przepisów sprzedaż towaru (usługi) podlega obciążeniu podatkiem od towarów i usług oraz podatkiem akcyzowym.

Ceny towarów i usług, jak stanowi art. 2 ust. 1 ww. ustawy, uzgadniają strony zawierające umowę (...).

Stosownie do treści art. 29 ust. 4 ustawy, podstawę opodatkowania zmniejsza się o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont) i o wartość zwróconych towarów, zwróconych kwot nienależnych w rozumieniu przepisów o cenach oraz zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4b.

Jak stanowi art. 2 pkt 27b ustawy o VAT, przez wartość rynkową rozumie się całkowitą kwotę, jaką, w celu uzyskania w danym momencie danych towarów lub usług, nabywca lub usługobiorca na takim samym etapie sprzedaży jak ten, na którym dokonywana jest dostawa towarów lub świadczenie usług, musiałby, w warunkach uczciwej konkurencji, zapłacić niezależnemu dostawcy lub usługodawcy na terytorium kraju; w przypadku gdy nie można ustalić porównywalnej dostawy towarów lub świadczenia usług, przez wartość rynkową rozumie się:

Przepis art. 32 ust. 1 i 2 ustawy o VAT wymienia przypadki, kiedy to organ podatkowy może określić wysokość obrotu na podstawie wartości rynkowej pomniejszonej o kwotę podatku, wskutek zaistnienia między nabywcą a dokonującym dostawy towarów lub usługodawcą związku wynikającego z powiązań o charakterze rodzinnym lub z tytułu przysposobienia, kapitałowym lub wynikającym ze stosunku pracy.

I tak, zgodnie z art. 32 ust. 1 ww. ustawy, w przypadku gdy między nabywcą a dokonującym dostawy towarów lub usługodawcą istnieje związek, o którym mowa w ust. 2, oraz w przypadku gdy wynagrodzenie jest:

W myśl art. 32 ust. 2 ww. ustawy, związek, o którym mowa w ust. 1, istnieje, gdy między kontrahentami lub osobami pełniącymi u kontrahentów funkcje zarządzające, nadzorcze lub kontrolne zachodzą powiązania o charakterze rodzinnym lub z tytułu przysposobienia, kapitałowym, majątkowym lub wynikające ze stosunku pracy. Związek ten istnieje także, gdy którakolwiek z wymienionych osób łączy funkcje zarządzające, nadzorcze lub kontrolne u kontrahentów.

Jak stanowi art. 32 ust. 3 ww. ustawy, przez powiązania rodzinne, o których mowa w ust. 2, rozumie się małżeństwo oraz pokrewieństwo lub powinowactwo do drugiego stopnia.

Zgodnie z art. 32 ust. 4 ww. ustawy, przez powiązania kapitałowe, o których mowa w ust. 2, rozumie się sytuację, w której jedna z osób lub jeden z kontrahentów posiada prawo głosu wynoszące co najmniej 5% wszystkich praw głosu lub dysponuje bezpośrednio lub pośrednio takim prawem.

Przepisy ust. 1-4 nie mają zastosowania w przypadku transakcji zawieranych pomiędzy podmiotami powiązanymi, w odniesieniu do których właściwy organ podatkowy, na podstawie ustawy - Ordynacja podatkowa, wydał decyzję o uznaniu prawidłowości wyboru i stosowania metody ustalania ceny transakcyjnej między podmiotami powiązanymi (art. 32 ust. 5 ww. ustawy).

Z powołanych przepisów wynika, iż udzielenie rabatu, o ile nie sprzeciwiają się temu inne niż podatkowe przepisy prawa, a ponadto jest ściśle skorelowane z konkretną transakcją, w związku z którą zostało zastosowane i powoduje obniżenie ceny dostarczanych towarów lub świadczonych usług, wpływa na zmniejszenie obrotu, a tym samym podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Jednocześnie, należy zauważyć, że sprzedaż towaru po tzw. cenie promocyjnej następuje po spełnieniu przez kontrahenta określonych warunków promocji a zatem nie jest wynikiem przypadku, lecz wynika z relacji istniejących pomiędzy kontrahentami.

Rabaty funkcjonujące w obrocie gospodarczym można podzielić na dwa rodzaje - te przyznane przed ustaleniem ceny oraz takie, które zostały przyznane po ustaleniu ceny, a wynikające zarówno z działania (zachowania) sprzedawcy, jak i zachowań nabywcy.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie dystrybucji wyrobów winiarskich oraz innych napojów alkoholowych i bezalkoholowych poprzez sieć sprzedaży detalicznej tych towarów. Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Wnioskodawca ma zamiar podejmować przedsięwzięcia mające na celu wspieranie sprzedaży detalicznej towarów poprzez programy lojalnościowe, a wśród nich program, w ramach którego klienci dokonujący zakupów w sieci sprzedaży detalicznej, którzy zadeklarowali udział w programie, gromadzą na indywidualnym koncie przypisanym do klienta, punkty liczone w proporcji do wartości realizowanych zakupów towarów. Zgromadzone punkty klient może wymieniać na nagrody z oferty programu lojalnościowego. Adresatami programu lojalnościowego są pełnoletnie osoby fizyczne dokonujące zakupów w sieci sprzedaży detalicznej Wnioskodawcy, nie będące nabywcami dokonującymi zakupów w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Dla celów programu klientom będącym uczestnikami programu wydawane są imienne karty identyfikacyjne, na których będą ewidencjonowane punkty i inne niezbędne dane.

Wnioskodawca w związku z prowadzonym programem lojalnościowym będzie wydawał towary o wartości do 10 zł wg ich jednostkowej ceny nabycia a także towary, których cena przekracza 10 zł lecz łączna wartość przekazanych klientowi w roku towarów nie przekracza 100 zł, a tożsamość klienta możliwa jest do ustalenia na podstawie prowadzonej przez Wnioskodawcę ewidencji, wówczas przedmiotowe przekazania będą spełniały przesłanki wynikające z art. 7 ust. 4 pkt 1 i 2 ustawy.

Wnioskodawca wskazuje również, iż możliwe są przypadki, gdy wartość towaru z oferty programu lojalnościowego mogącego stanowić nagrodę przekracza 100 zł i nie przekracza 760 zł, a także sytuacje, gdy wartość towaru z oferty jw. przekracza 760 zł.

W pierwszym przypadku, w zależności od woli uczestnika programu, będzie on mógł otrzymać towar jako nagrodę albo zadeklarować jego zakup. Jeżeli klient złoży Wnioskodawcy deklarację zakupu tego towaru otrzymuje rabat kwotowy liczony od ceny nabycia towaru w taki sposób, że cena brutto towaru wynosi 1 zł. Zatem w zaistniałej sytuacji klient kupuje towar z oferty programu lojalnościowego za cenę 1 zł brutto, a zakup tego towaru przez klienta rejestrowany jest z zastosowaniem kasy rejestrującej.

W drugim przypadku, w zależności od woli uczestnika programu, otrzymuje on towar jako nagrodę albo deklaruje jego zakup. Jeżeli klient zadeklaruje zakup towaru, a udzielony mu kwotowo rabat przekroczy 760 zł, udzielenie rabatu w kwocie wyższej niż 760 zł. Wnioskodawca traktował będzie jako nagrodę w formie świadczenia rabatu w ramach programu lojalnościowego i w związku z tym, również w takim przypadku zamierza pobierać zryczałtowany podatek dochodowy w wysokości 10% rabatu jako udzielonej nagrody, mimo tego, że towar sprzedaje za 1 zł (brutto) rejestrując sprzedaż z zastosowaniem kasy rejestrującej.

W przedmiotowej Wnioskodawca ma wątpliwości, czy postąpi prawidłowo sprzedając klientowi - uczestnikowi programu lojalnościowego towar za cenę obniżoną do kwoty 1 zł, która to kwota będzie stanowiła obrót dla celów podatku od towarów i usług oraz będzie podlegała rejestracji na kasie fiskalnej.

Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, że fakt udzielenia rabatu w formie promocyjnej ceny sprzedawanych towarów znany będzie nabywcom wcześniej. Odbiorcami tej promocji mają być bowiem klienci, uczestnicy programu lojalnościowego, którzy wyrażą zgodę na nabycie towaru stanowiącego nagrodę w tym programie za cenę 1 zł. Tym samym klienci będą wiedzieli, jakie warunki należy spełnić, aby zakupić produkt po cenie promocyjnej i jaka jest wysokość ceny promocyjnej.

Są to więc rabaty udzielone przed ustaleniem ceny - a zatem nie mają one wpływu na podstawę opodatkowania w rozumieniu art. 29 ust. 1 ustawy o VAT, ponieważ kwotą należną z tytułu sprzedaży jest kwota żądana od nabywcy, a więc w takim przypadku kwota uwzględniająca już przyznany rabat.

Odnosząc się do zagadnienia związanego z określeniem ceny promocyjnej towaru w wysokości 1 zł w kontekście przepisów art. 32 ustawy, należy zauważyć, że podatnik ma prawo swobodnie układać swoje interesy tak, by działalność gospodarcza była dla niego opłacalna pod względem ekonomicznym, w tym stosując znaczne upusty cenowe, jeśli jest to w jego uznaniu zasadne dla osiągnięcia tego celu. Jednakże stosując upusty cenowe i mając na uwadze obowiązek dokumentowania zdarzeń gospodarczych zgodnie ze stanem faktycznym, podatnik powinien ten fakt udokumentować odpowiednimi dowodami, z których jednoznacznie wynikać będzie jakim odbiorcom towarów i w jakich okolicznościach oraz w jakim zakresie upust przysługuje.

Podatnik dokonując sprzedaży towarów za 1 zł klientom programu lojalnościowego, którzy są osobami fizycznymi nieprowadzącymi działalności gospodarczej, nie zawiera w tym zakresie transakcji z podmiotami gospodarczymi, tym samym nie wystąpią przewidziane w art. 32 powiązania kapitałowe, funkcyjne. Ponadto Wnioskodawca wskazał w zdarzeniu przyszłym, że w prowadzonym programie lojalnościowym, między nabywcą a Wnioskodawcą nie wystąpi związek, o którym mowa w powołanym wyżej przepisie. Tym samym należy wskazać, iż w sytuacji przedstawionej w złożonym wniosku nie będą miały zastosowania regulacje zawarte w art. 32 ustawy.

Należy przy tym wyraźnie zaznaczyć, że stosowanie znacznych rabatów jest niedopuszczalne w zakresie jakim ma ono służyć tzw. obejściu przepisów prawa i uniknięciu opodatkowania danej czynności. Tak więc każdy zastosowany upust winien być uzasadniony ekonomicznie i prowadzić w końcowym efekcie do osiągnięcia celu jaki został wytyczony dla działalności gospodarczej tj. zarobku.

Jak już zaznaczono powyżej, przepisy ustawy o VAT nie ograniczają podatnika w swobodzie ustalania ceny (udzielenia rabatu), czyli możliwa jest sprzedaż po cenie niższej niż rzeczywista wartość danego towaru czy usługi. Jedynie w sytuacji, gdy między podmiotami (kontrahentami) istnieją powiązania rodzinne, kapitałowe, majątkowe lub wynikające ze stosunku pracy (o których mowa w art. 32 ustawy o VAT), organ podatkowy może określić wysokość obrotu na podstawie przeciętnych cen stosowanych w danej miejscowości lub na danym rynku, ale tylko w sytuacji, gdyby związki te miały wpływ na ustalenie ceny.

Mając zatem na uwadze przywołane powyżej przepisy prawa podatkowego oraz przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe, jeżeli pomiędzy Wnioskodawcą a kontrahentami, którzy będą mogli zakupić towar w związku z programem lojalnościowym w cenie 1 zł nie będą zachodzić powiązania, o których mowa w art. 32 ustawy o podatku od towarów i usług, to w sytuacji dokonania przez Wnioskodawcę sprzedaży towaru w cenie promocyjnej 1 zł na rzecz kontrahenta, podstawę opodatkowania stanowić będzie kwota należna z tytułu sprzedaży pomniejszona o kwotę należnego podatku. Tym samym w opisanej sytuacji sprzedaż przez Wnioskodawcę towaru w cenie 1 zł nie spowoduje obowiązku opodatkowania tych transakcji ponad wartości ustalone przez strony transakcji w zawartej umowie.

Zgodnie z art. 111 ust. 1 ustawy o VAT, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących. W art. 111 ust. 9 ustawy o VAT upoważniono Ministra Finansów do wydania rozporządzenia, w którym m.in. określi szczegółowe kryteria i warunki techniczne, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące, warunki stosowania kas przez podatników.

W oparciu o powyższe upoważnienie Minister Finansów wydał dn. 28 listopada 2008 r. rozporządzenie w sprawie kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące oraz warunków ich stosowania (Dz. U. Nr 212, poz. 1338 z późn. zm.).

Zgodnie z § 7 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia podatnicy, z zastrzeżeniem ust. 2, są obowiązani m.in. spełniać następujące warunki przy prowadzeniu ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących, a mianowicie dokonywać ewidencji każdej sprzedaży oraz wydruku paragonu fiskalnego lub faktury VAT z każdej sprzedaży, jak również wydawać oryginał wydrukowanego dokumentu nabywcy.

Wskazać należy, iż każda sprzedaż na rzecz osób fizycznych nie prowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych podlega obowiązkowi ewidencjonowania obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących przez podatnika, który ma obowiązek stosowania w prowadzonej sprzedaży kas rejestrujących.

Wnioskodawca wskazał, iż jako Podatnik nie korzystający ze zwolnienia z obowiązku rejestracji sprzedaży towarów i usług na kasie rejestrującej w przypadku sprzedaży towarów za 1 zł klientom uczestniczącym w programie lojalnościowym, będzie dokonywał ich ewidencji na kasie rejestrującej w powyższej kwocie.

Tut. Organ wskazuje, iż jeśli kwotą należną z tytułu przedmiotowej sprzedaży będzie kwota stanowiąca 1 zł brutto, to Wnioskodawca jako podmiot posiadający kasy rejestrujące i zobowiązany do ewidencjonowania sprzedaży z zastosowaniem tych kas, również w przypadku sprzedaży towarów w ramach programu lojalnościowego osobom fizycznym nieprowadzacym działalności gospodarczej będzie miał obowiązek dokonywać ewidencji tej sprzedaży na kasie rejestrującej w wysokości kwoty pobieranej od klienta, czyli 1 zł.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Należy zauważyć, że niniejsza interpretacja indywidualna traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

W zakresie podatku dochodowego od osób prawnych objętym częścią b) pytania Wnioskodawcy wydano odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.