IPPP2/443-616/13-2/RR

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 18 czerwca 2013 r. (data wpływu 24 czerwca 2013 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sposobu opodatkowania zbywanych zabudowanych nieruchomości - jest prawidłowe.

W dniu 24 czerwca 2013 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sposobu opodatkowania zbywanych zabudowanych nieruchomości.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

W dacie sporządzenia niniejszego wniosku spółka P. S.A. jest we władaniu nieruchomości zabudowanych (częściowo na podstawie prawa własności, częściowo na podstawie użytkowania wieczystego). Są to cztery działki ewidencyjne o nr 1/3, 1/4, 6/1, 6/2, wprowadzone do ewidencji księgowej jako nieruchomość inwestycyjna, utrzymywana ze względu na długoterminowy wzrost jej wartości, z której dodatkowo P. S.A. czerpie przychód w postaci wynajmu części budynków. Przedmiotowa nieruchomość nie jest wykorzystywana na cele własne Wnioskodawcy, nie stanowi jego siedziby ani statutowego miejsca wykonywania działalności gospodarczej (nie jest środkiem trwałym). Ponadto zabudowane nieruchomości zgodnie ze statutem Spółki nie posiadają odrębnej formy organizacyjnej w strukturze P. S.A., nie stanowią jej zakładu (oddziału). Także pod względem finansowym Wnioskodawca nie prowadzi samodzielnego bilansu dla przedmiotowych nieruchomości, zdarzenia gospodarcze są ewidencjonowane w sposób zbiorczy z przychodami i kosztami z pozostałej działalności gospodarczej Spółki (łącznie Spółka prowadzi według statutu, zgodnie z klasyfikacją PKD 25 rodzajów działalności gospodarczej), niemniej jednak przepływy finansowe takie jak przychody z umów najmu są przypisane do nieruchomości.

P. S.A. w ramach prowadzonej działalności gospodarczej na podstawie umowy przedwstępnej z dnia 10 czerwca 2013 r. zobowiązał się na warunkach w niej wskazanych do zawarcia umowy przyrzeczonej sprzedaży części nieruchomości zabudowanych. Kupującym jest X. Sp. z o.o. Termin do zawarcia umowy ostatecznej wskazany w umowie przedwstępnej został zakreślony do dnia 30 czerwca 2014 r.

Przedmiot niniejszej umowy stanowią:

* prawo użytkowania wieczystego nieruchomości gruntowej, która zostanie wydzielona w wyniku podziału geodezyjnego działki ewidencyjnej nr 6/1 opisanej w księdze wieczystej KW wraz z usytuowanymi na gruncie budynkami, stanowiącymi odrębny od gruntu przedmiot własności P. S.A.,

* opisana w księdze wieczystej KW działka ewidencyjna nr 6/2, nieruchomość zabudowana stanowiąca własność P. S.A.

Kupujący X. Sp. z o.o. po zawarciu umowy przyrzeczonej zamierza na nabytych nieruchomościach wybudować Centrum Handlowe. Aby zabezpieczyć realizację przyszłej, planowanej inwestycji Kupującego na przedmiotowej nieruchomości już przed datą zawarcia rzeczonej umowy przedwstępnej (w okresie kilku ostatnich miesięcy) P. S.A. występował do odpowiednich organów z:

* wnioskiem o opinie czy zamierzony podział działki ewidencyjnej nr 6/1 na podstawie wstępnego projektu podziału nieruchomości z dnia 16 listopada 2012 r. odpowiada ustaleniom planu miejscowego zarówno w zakresie przeznaczenia terenu jak i możliwości zagospodarowania wydzielonych działek gruntu (wskazany podział stał się konieczny ze względu na planowaną inwestycję),

* wnioskiem do podmiotu obsługującego miejską sieć kanalizacji sanitarnej o wydanie opinii w zakresie technicznych możliwości odprowadzania ścieków z planowanego obiektu Centrum Handlowego po jego wybudowaniu i przekazaniu do eksploatacji, a następnie możliwości podłączenia do systemu miejskiej sieci kanalizacji sanitarnej. Obecnie rozbudowa kanalizacji na przedmiotowym odcinku jest w trakcie realizacji i będzie obejmować również budynki komunalne sąsiadujące z posesją Centrum Handlowego (które nie stanowią przedmiotu umowy sprzedaży i pozostaną własnością Sprzedającego),

* wnioskiem z dnia 14 sierpnia 2012 r. o opinię czy istnieje techniczna możliwość wykonania przyłącza wodociągowego celem zasilania wodą z wodociągu miejskiego budynku Centrum Handlowego,

* wnioskiem z dnia 5 września 2012 r. do D. S.A. w celu określenia warunków przyłączenia do sieci dystrybucyjnej obiektu usługowo-handlowego na działkach o nr ewidencyjnych 6/1 i 6/2,

Na skutek powyższych czynności P. S.A. uzyskał od gestorów mediów pisma określające warunki przyłączenia planowanej przez Kupującego inwestycji do infrastruktury miejskiej:

* pismo Spółki W. z dnia 22 sierpnia 2012 r. w zakresie przyłączenia do wodociągu miejskiego,

* pismo D. S.A. z dnia 25 sierpnia 2012 r. w zakresie przyłączenia do sieci energetycznej,

* pismo M. Sp. z o.o. z dnia 25 września 2012 r. w zakresie przyłączenia do sieci gazowniczej,

* pismo Spółki W. z dnia 8 stycznia 2013 r. w zakresie przyłączenia do kanalizacji miejskiej.

Ponadto na mocy prawomocnej decyzji z dnia 13 września 2012 r. P. S.A. uzyskał zatwierdzenie projektu budowlanego rozbiórki wraz z pozwoleniem na rozbiórkę obiektów budowlanych posadowionych na działkach ewidencyjnych o nr 6/1 i 6/2 w związku z planowaną inwestycją Kupującego.

Obecnie przedmiotowe budynki są wynajmowane przez P. S.A. siedmiu najemcom. Jeszcze do niedawna Wnioskodawca był stroną jedenastu umów najmu lecz w związku z przewidywaną inwestycją - cztery zostały już wypowiedziane. Pozostałe umowy zawierają średnio miesięczny lub trzymiesięczny okres wypowiedzenia. W związku ze sprzedażą budynków stroną umów najmu stanie się Kupujący i na niego przejdą wszelkie prawa i obowiązki z nich wynikające, w tym prawo do ich wypowiedzenia (z którego Kupujący niezwłocznie skorzysta po zawarciu umowy przyrzeczonej).

Podsumowując wskazane umowy najmu mają charakter tymczasowy. Kupujący zgodnie z planowaną inwestycją na zakupionym terenie, nie zamierza kontynuować umów najmu jako przedmiotu prowadzonej działalności gospodarczej Sprzedającego, a wręcz dalsze ich obowiązywanie uniemożliwiłoby X. Sp. z o.o. jej realizację.

Zamierzania Kupującego nadto potwierdza zapis przedmiotowej umowy przedwstępnej, zgodnie z którym z chwilą jej podpisania Sprzedająca Spółka udzieli Kupującemu niezbędnych pełnomocnictw dla opracowania projektu budowlanego i/lub zgody na dysponowanie nieruchomością na cele budowlane.

Jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego zamiarem nabywcy jest zakup nieruchomości gruntowej, na której zrealizuje inwestycję komercyjną, nie jest natomiast celem zakup i kontynuowanie działalności polegającej na najmie znajdujących się na gruncie obiektów.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy przedmiot planowanej transakcji opisanej w przedmiotowym zdarzeniu przyszłym stanowi w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów i usług zorganizowaną część przedsiębiorstwa i w związku z czym, czy podlega wyłączeniu z opodatkowania tym podatkiem na podstawie art. 6 pkt 1 ww. ustawy.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Transakcja opisana w poz. 68 nie spełnia przesłanek zorganizowanej części przedsiębiorstwa określonych w art. 2 pkt 27e ustawy w związku z czym podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, nie podlega natomiast podatkowi od czynności cywilnoprawnych, na podstawie art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (tekst jedn.: z 2010 r. Dz. U. Nr 101, poz. 649).

W myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 171, poz. 1054 tj. z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Na mocy art. 6 pkt 1 cyt. ustawy z zakresu opodatkowania podatkiem od towarów i usług ustawodawca wyłączył transakcje zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Stosownie do art. 2 pkt 27e ustawy przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa rozumie się organizacyjne i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Podstawowym wymogiem dla uznania części przedsiębiorstwa za zorganizowaną jego część, w myśl powołanego przepisu ustawy, poglądów doktryny, orzecznictwa na ten temat jest to, aby:

* stanowiła ona zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązania),

* została wydzielona w istniejącym przedsiębiorstwie na trzech płaszczyznach organizacyjnej, finansowej oraz funkcjonalnej,

* była przeznaczona do realizacji określonych zadań gospodarczych, zdolna jako zespół składników do stanowienia niezależnego przedsiębiorstwa, samodzielnie realizującego wyznaczone zadania.

Wskazane powyżej przesłanki muszą zostać spełnione łącznie.

Na wstępie należy podkreślić, że wyodrębnienie organizacyjne, finansowe i funkcjonalne musi już istnieć w ramach istniejącego przedsiębiorstwa, a nie dopiero kształtować się w kolejnej jednostce organizacyjnej. WSA w Opolu w wyroku z dnia 7 grudnia 2009 r. (sygn. I SA/Op 325/09 wskazał co następuje: "Niewątpliwie zorganizowana część przedsiębiorstwa to sytuacja, która już zaistniała w strukturze organizacyjnej wnioskodawcy, a nie dopiero powstanie w przyszłości, to zaś oznacza, że nie ma możliwości wybierania przez podatnika, które wierzytelności i środki trwałe mogą, a które nie mogą być przekazywane".

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, ze zorganizowana część przedsiębiorstwa (dalej również ZCP) widnieje w strukturze organizacyjnej podatnika na podstawie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze jako zakład, dział, oddział, wydział itp. Z przedstawionego stanu faktycznego jednoznacznie wynika, że już pierwsza z podstawowych przesłanek ZCP nie została spełniona. P. S.A. w statucie spółki nie wyodrębnia nieruchomości jako odrębnej komórki organizacyjnej. Stanowi ona jedynie nieruchomość inwestycyjną podatnika, której część jest przedmiotem umowy sprzedaży według opisanego we wniosku zdarzenia przyszłego.

Z tej racji, że u Wnioskodawcy nieruchomości nie stanowią odrębnego oddziału, zakładu itp. i w jakikolwiek inny sposób nie są wyodrębnione organizacyjnie to również, jak zostało wskazane w opisie zdarzenia przyszłego, Spółka nie prowadzi dla nich samodzielnego bilansu, nie rozdziela przychodów i kosztów związanych z przedmiotową nieruchomością od wyników finansowych z pozostałej działalności gospodarczej. Stąd też drugi warunek ZCP nie jest spełniony.

Z uwagi na niespełnienie wymogów odrębności organizacyjnej i finansowej również w aspekcie funkcjonalnym nieruchomości nie spełniają przedmiotowej przesłanki uznania, że w opisanym stanie faktycznym mamy do czynienia z ZCP. Ponieważ, aby nieruchomości mogły stanowić jako zorganizowana część przedsiębiorstwa - przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadnia gospodarcze, w pierwszym rzędzie, musiałyby być wyodrębnione organizacyjnie oraz posiadać wewnętrzną samodzielność finansową. Ta natomiast konstatacja jest wynikiem stanowiska doktryny i orzecznictwa, że przydatność do prowadzenia działalności gospodarczej wynika nie tyle z rodzaju składających się na nią elementów, ile z wyodrębnienia organizacyjnego i finansowego, charakterystycznego dla danego przedmiotu działalności.

Przedmiotowy wniosek dotyczy zdarzenia przyszłego, lecz nie bez przyczyny wykazując powyżej brak którejkolwiek z przesłanek ZCP Wnioskodawca powołuje się na stan faktyczny powołany na wstępie w poz. 68 wniosku. Otóż zdaniem Spółki już w stanie faktycznym, gdzie P. jest we władaniu przedmiotowych nieruchomości abstrahując od późniejszego zdarzenia przyszłego sprzedaży tych nieruchomości - nie ma podstaw do uznania, że stanowią one wyodrębnioną organizacyjnie, finansowo i funkcjonalnie zorganizowaną część przedsiębiorstwa. Jednakże wniosek dotyczy zdarzenia przyszłego, w którym Spółka dokonuje sprzedaży jedynie części posiadanych nieruchomości - stąd tym trudniej jest przyjąć by ta wydzielona część nieruchomości mogła stanowić ZCP. Przedstawione powyżej stanowisko Wnioskodawcy zmierza do konkluzji, że przedmiot umowy przedwstępnej, który następnie zostanie przeniesiony do umowy przyrzeczonej stanowi nieruchomość gruntową niezdolną do funkcjonowania jako przedsiębiorstwo. Przedmiotem zainteresowania Kupującego jest bowiem jedynie grunt, przeznaczony pod inwestycję komercyjną Centrum Handlowe, w związku z czym posadowione na nim budynki docelowo zostaną wyburzone. Zatem nieruchomości, a w szczególności posadowione na nich budynki (i związane z nimi umowy najmu oraz dostaw mediów) są jednie sumą przypadkowych elementów niezdolnych do prowadzenia jakiegokolwiek przedsiębiorstwa (a nie zespołem w rozumieniu ZCP) - punktem wyjścia dla niniejszej tezy jest rola jaką składniki majątkowe pełnią obecnie u Sprzedającego i będą (a raczej nie będą) w przyszłości odgrywać w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa Kupującego.

Przytoczone we wniosku stanowisko Wnioskodawcy, że przedmiotowa transakcja sprzedaży nieruchomości nie dotyczy zorganizowanej części przedsiębiorstwa potwierdza wyrok ETS z dnia 27 listopada 2003 r. w sprawie Zita Modes (C-497/01), w którym ETS wskazuje, że nabywca całości lub części majątku podatnika powinien mieć zamiar prowadzenia działalności nabytego przedsiębiorstwa lub jego części, a nie działać tylko w celu niezwłocznego zlikwidowania danej działalności oraz sprzedaży ewentualnych zapasów. Czyli oprócz podstawowych przesłanek zorganizowanej części przedsiębiorstwa ETS wskazuje na dodatkowy element tj. zamiar po stronie nabywcy kontynuowania dotychczasowej działalności gospodarczej sprzedającego. Jak już wykazano rzeczony zamiar u X. Sp. z o.o. nie występuje, wręcz pozostawałyby w sprzeczności z planowaną inwestycją.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ww. ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...). Przy czym przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 cyt. ustawy).

Na podstawie art. 6 pkt 1 cyt. ustawy przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Zatem, w przypadku gdy przedmiotem transakcji jest zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa - czynność ta nie podlega przepisom ustawy o podatku od towarów i usług.

W myśl art. 2 pkt 27e ustawy o VAT pod pojęciem zorganizowanej części przedsiębiorstwa rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Podstawowym wymogiem jest więc to, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa stanowiła zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział itp. Przy czym w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze.

Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Ponadto wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalne, niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie. Powyższe oznacza, że przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa można rozumieć wyłącznie tę część przedsiębiorstwa, która jest przede wszystkim wyodrębniona organizacyjnie, ale także posiada wewnętrzną samodzielność finansową.

Zatem, aby w rozumieniu przepisów podatkowych, określony zespół składników majątkowych mógł zostać zakwalifikowany jako zorganizowana część przedsiębiorstwa, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym.

Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego.

Oznacza to, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa (na ile stanowią w nim wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość).

Na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług mamy więc do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są wszystkie następujące przesłanki:

Z przedstawionej treści wniosku wynika, że Wnioskodawca posiada nieruchomości zabudowane (częściowo na podstawie prawa własności, częściowo na podstawie użytkowania wieczystego). Są to cztery działki ewidencyjne o nr 1/3, 1/4, 6/1, 6/2 - nieruchomość inwestycyjna, utrzymywane ze względu na długoterminowy wzrost jej wartości, z której dodatkowo Strona czerpie przychód w postaci wynajmu części budynków. Przedmiotowa nieruchomość nie jest wykorzystywana na cele własne Wnioskodawcy, nie stanowi jego siedziby ani statutowego miejsca wykonywania działalności gospodarczej (nie jest środkiem trwałym). Ponadto zabudowane nieruchomości zgodnie ze statutem Spółki nie posiadają odrębnej formy organizacyjnej w strukturze P. S.A. nie stanowią jej zakładu (oddziału). Także pod względem finansowym Wnioskodawca nie prowadzi samodzielnego bilansu dla przedmiotowych nieruchomości.

Spółka zamierza dokonać sprzedaży części nieruchomości zabudowanych. Kupującym jest X. Sp. z o.o. Przedmiot niniejszej umowy stanowią: prawo użytkowania wieczystego nieruchomości gruntowej, która zostanie wydzielona w wyniku podziału geodezyjnego działki ewidencyjnej nr 6/1 wraz z usytuowanymi na gruncie budynkami, stanowiącymi odrębny od gruntu przedmiot własności Wnioskodawcy oraz działka ewidencyjna nr 6/2, nieruchomość zabudowana stanowiąca własność Strony. Kupujący natomiast zamierza na nabytych nieruchomościach wybudować Centrum Handlowe. Wnioskodawca uzyskał zatwierdzenie projektu budowlanego rozbiórki wraz z pozwoleniem na rozbiórkę obiektów budowlanych posadowionych na działkach ewidencyjnych o nr 6/1 i 6/2, w związku z planowaną inwestycją Kupującego. Obecnie przedmiotowe budynki są wynajmowane przez Stronę siedmiu najemcom. W związku ze sprzedażą budynków stroną umów najmu stanie się Kupujący i na niego przejdą wszelkie prawa i obowiązki z nich wynikające, w tym prawo do ich wypowiedzenia (z którego Kupujący niezwłocznie skorzysta po zawarciu umowy przyrzeczonej). Podsumowując wskazane umowy najmu mają charakter tymczasowy. Kupujący zgodnie z planowaną inwestycją na zakupionym terenie, nie zamierza kontynuować umów najmu jako przedmiotu prowadzonej działalności gospodarczej Sprzedającego, a wręcz dalsze ich obowiązywanie uniemożliwiłoby nabywcy jej realizację. Zamiarem nabywcy jest zakup nieruchomości gruntowej, na której zrealizuje Inwestycje komercyjną, nie jest natomiast celem zakup i kontynuowanie działalności polegającej na najmie znajdujących się na gruncie obiektów.

Analizując zakres sprawy, mając na uwadze funkcje pełnione przez przedmiotowe nieruchomości oraz realizowane zadania gospodarcze wykonywane przy ich użyciu w całości przedsiębiorstwa Wnioskodawcy, należy stwierdzić, iż ww. nieruchomość nie będą stanowić zorganizowanej części przedsiębiorstwa Wnioskodawcy. Nieruchomości nie stanowią organizacyjnie i finansowo wyodrębnionego w ramach przedsiębiorstwa Wnioskodawcy, zespołu składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań), przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania. Nieruchomości nie posiadają odrębnej formy organizacyjnej w strukturze funkcjonowania Spółki, nie stanowią jej zakładu (oddziału). Wnioskodawca nie prowadzi również odrębnej rachunkowości dla potrzeb przedmiotowych nieruchomości oraz nie prowadzi samodzielnego bilansu.

Zatem biorąc pod uwagę powyższą analizę sprawy, przedmiotowa transakcja sprzedaży nieruchomości stanowić będzie jedynie przeniesienie własności konkretnych składników majątkowych, niespełniających definicji zorganizowanej części przedsiębiorstwa określonej w art. 2 pkt 27e ustawy.

A zatem mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, iż planowana sprzedaż nieruchomości nie może być uznana za zbycie zorganizowanej części przedsiębiorstwa o którym mowa w art. 2 pkt 27e ustawy. Tym samym, nie znajdzie tu zastosowania przepis art. 6 pkt 1 ustawy wyłączający z opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Przedmiotowa transakcja sprzedaży nieruchomości będzie stanowiła przeniesienie własności konkretnych składników majątkowych, a więc dostawę towarów opodatkowaną podatkiem VAT na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 7 ust. 1 ustawy.

Zatem w tym zakresie stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.