IPPP2/443-611/10-6/RR

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 16 sierpnia 2010 r. (data wpływu 18 sierpnia 2010 r.), uzupełnione pismem nadanym w polskiej placówce pocztowej 8 września 2010 r. (data wpływu 13 września 2010 r.) oraz pismem z dnia 2 listopada 2010 r. (data wpływu 5 listopada 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki na opłatę za wydanie promesy pożyczki - jest prawidłowe.

W dniu 18 sierpnia 2010 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki na opłatę za wydanie promesy pożyczki.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka S.A. (dalej: Spółka, Wnioskodawca) oferuje rozwiązania finansowe w zakresie leasingu. Ponadto Wnioskodawca udziela pożyczek, w związku z tym często zdarza się, że Spółka wystawia promesę pożyczki. Wprowadzenie promesy jest istotne dla pozyskiwania klientów startujących w przetargach oraz korzystających z funduszy europejskich.

Promesa wydawana przez Wnioskodawcę deklaruje wstępną gotowość zawarcia umowy pożyczki. Za wydanie tego typu dokumentu Spółka pobiera od swoich klientów opłatę, którą opodatkowuje 22% stawką podatku VAT. Opłata pobierana jest za sprawdzenie dokumentów potencjalnego pożyczkobiorcy oraz stwierdzenie czy spółka akceptuje ryzyko transakcji czy też nie.

Z pisma z dnia 2 listopada 2010 r. (data wpływu 5 listopada 2010 r.), stanowiącego uzupełnienie do złożonego wniosku wynika, że: zdaniem Spółki udzielenie promesy pożyczki należy zakwalifikować jako usługi rachunkowo - księgowe, doradztwa podatkowego zakwalifikowane w grupowaniu 74.12 PKWiU.

Do niniejszej grupy zaliczyć należy:

* usługi w zakresie rachunkowości i kontroli ksiąg (PKWiU 74.12.1),

* usługi w zakresie kontroli i weryfikacji sprawozdań finansowych (PKWiU 74.12.11),

* usługi w zakresie sprawdzania rachunków (PKWiU 74.12.12),

* usługi w zakresie sprawozdań finansowych (PKWiU 74.12.13),

* usługi w zakresie rachunkowości, pozostałe (PKWiU 74.12.14),

* usługi w zakresie księgowości, z wyjątkiem deklaracji podatkowych (PKWiU 74.12.2),

* usługi w zakresie doradztwa podatkowego (PKWiU 74.12.3).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy opłata za wydanie promesy pożyczki (wstępnej deklaracji w zakresie zawarcia umowy pożyczki) podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 5 ustawy z dnia. 1 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Z 2004 r. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem VAT podlega:

Przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej nie mającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 niniejszej ustawy. Udzielenie promesy pożyczki przez Wnioskodawcę stanowi na gruncie ustawy świadczenie usług opodatkowane podatkiem VAT.

Co do zasady świadczenie usług jest opodatkowane stawką podstawową, która wynosi 22%. Stawka podstawowa ma zastosowanie w sytuacji, gdy ani ustawa ani też przepisy wykonawcze nie przewidują dla danego towaru lub usługi zastosowania stawki preferencyjnej lub zwolnienia z opodatkowania.

W wyroku z dnia 24 marca 2009 r. (I SA/Łd 1507/08) Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi wyraził pogląd, iż wszelkie odstępstwa od stosowania zasadniczej stawki podatkowej, muszą być wykładane jako wyjątki od zasady, a zatem nierozszerzająco. Inaczej rzecz ujmując, w przypadkach w których ustawodawca nie przewidział wprost, że dopuszczalne jest stosowanie stawki obniżonej, respektować należy naliczanie stawki podstawowej.

Załącznik nr 4 ustawy przewiduje szereg usług zwolnionych z podatku VAT. Na mocy niniejszego załącznika z opodatkowania zostały wyłączone usługi pośrednictwa finansowego, zgrupowane w statystycznej klasyfikacji PKWiU sekcja J ex 65-67, z wyłączeniem:

Do usług pośrednictwa finansowego zwolnionych z opodatkowania podatkiem VAT należy zaliczyć udzielanie pożyczek poza systemem bankowym. Takie stanowisko prezentują organy podatkowe np. Izba Skarbowa w Poznaniu w interpretacji z 26 stycznia 2009 r., ILPP1/443-1035/08-2/BP oraz Izba Skarbowa w Bydgoszczy w interpretacji z dnia 9 kwietnia 2010 r. ITPP1/443-67/10/AT.

Promesa pożyczki nie stanowi umowy pożyczki wyraża jedynie wstępną gotowość do jej zawarcia. Na jej podstawie Wnioskodawca nie deklaruje udzielenia pożyczki, nie określa również warunków umowy. Z treści niniejszego dokumentu wynika również fakt, że Spółka na skutek pewnych okoliczności (np. ujawnione zostaną okoliczności wskazujące, iż promesa została wydana na skutek nieprawdziwych danych czy oświadczeń złożonych przez klienta Spółki) nie jest związana promesą.

Nie ma również obowiązku udzielenia pożyczki w przypadku negatywnej oceny kredytowej kondycji finansowej potencjalnego pożyczkobiorcy. Z powyższych rozważań zdaniem Spółki wynika, iż nie należy utożsamiać promesy pożyczki z umową pożyczki. Oznacza to również, że nie można zastosować wobec opłat za jej udzielenie zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT. Zasadą ogólną jest, że towary lub usługi są opodatkowane stawką podstawową, zastosowanie stawki obniżonej lub zwolnienia z opodatkowania jest możliwe jedynie na podstawie przepisów, które wprost przewidują taką możliwość. Zarówno ustawa jak i przepisy wykonawcze nie wskazują na szczególną regulację w zakresie stawki podatku VAT wobec udzielania promesy pożyczki.

Zdaniem Spółki udzielenie promesy pożyczki nie stanowi usług pośrednictwa finansowego, o których mowa w pozycji nr 3 załącznika nr 4 ustawy. Tym samym, nie podlega zwolnieniu z opodatkowania podatkiem VAT. Nie można również wobec niej zastosować innej niż podstawowa stawka podatku VAT. Promesa pożyczki wydawana jest na skutek przeprowadzenia przez Spółkę badania w zakresie kondycji finansowej klienta.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej również ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają między innymi odpłatna dostawa towarów oraz odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Według art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ww. ustawy o VAT stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże zarówno w treści ustawy o VAT jak i w przepisach wykonawczych do ustawy przewidziano czynności opodatkowane obniżonymi stawkami podatkowymi oraz zwolnione od podatku od towarów i usług.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy, zwalnia się od podatku usługi wymienione w załączniku nr 4 do ustawy. W pozycji nr 3 przedmiotowego załącznika, określono jako zwolnione (z pewnymi wyłączeniami) usługi pośrednictwa finansowego Sekcja J ex (65-67).

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca udziela pożyczek, w związku z tym często zdarza się, że Spółka wystawia promesę pożyczki. Promesa wydawana przez Wnioskodawcę deklaruje wstępną gotowość zawarcia umowy pożyczki. Za wydanie tego typu dokumentu Spółka pobiera od swoich klientów opłatę. Opłata ta pobierana jest za sprawdzenie dokumentów potencjalnego pożyczkobiorcy oraz stwierdzenie czy spółka akceptuje ryzyko transakcji czy też nie. Spółka uważa, że udzielenie promesy pożyczki należy zakwalifikować jako usługi rachunkowo - księgowe, doradztwa podatkowego zakwalifikowane w grupowaniu 74.12 PKWiU.

Biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny stwierdzić należy, iż otrzymana przez Bank opłata jest związana z określonym zachowaniem się Banku. Wpłacona opłata, jak sam Wnioskodawca wskazuje, jest wynagrodzeniem za wstępną gotowość do zawarcia umowy pożyczki. Na jej podstawie Wnioskodawca nie deklaruje udzielenia pożyczki, nie określa również warunków umowy.

Zatem na podstawie wcześniej powołanych przepisów prawnych, wskazać należy, iż udzielenie promesy pożyczki, która to usługa zdaniem Spółki sklasyfikowana jest pod symbolem PKWiU 74.12 jako usługa rachunkowo - księgowa, doradztwa podatkowego, nie została wymieniona w ustawie o podatku od towarów i usług, ani też w przepisach wykonawczych do niej jako zwolniona z opodatkowania podatkiem VAT, jak również nie korzysta z preferencyjnej stawki opodatkowania VAT. Wobec powyższego opłata za wydanie promesy pożyczki (wstępnej deklaracji w zakresie zawarcia umowy pożyczki) podlega opodatkowaniu podatkiem VAT w wysokości 22%, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Należy ponadto zauważyć, że tut. organ podatkowy nie jest uprawniony do zajmowania stanowiska w zakresie prawidłowości przyporządkowania formalnego towarów lub usług do grupowania klasyfikacyjnego. Za prawidłową klasyfikację wyrobu lub usługi jest bowiem odpowiedzialny producent lub podmiot dokonujący dostawy towaru bądź świadczący usługę. W przypadku zaistnienia wątpliwości w tym zakresie, należy zwrócić się o wydanie opinii do Ośrodka Interpretacji Standardów Klasyfikacyjnych, Urzędu Statystycznego w Łodzi, ul. Suwalska 29, 93-176 Łódź.

Niniejsza interpretacja została wydana w oparciu o wskazane przez Wnioskodawcę klasyfikacje statystyczne.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Biuro Krajowej Informacji Podatkowej, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.