IPPP2/443-565/12-2/BH - Sposób powiadomienia dłużnika.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2012 r., poz. 749) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 10 maja 2012 r. (data wpływu 18 czerwca 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania sposobu powiadomienia dłużnika za wystarczający dla spełnienia przesłanki wynikającej z art. 89a ust. 2 pkt 6 ustawy - jest prawidłowe.

W dniu 18 czerwca 2012 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie rozliczenia podatku w odniesieniu do nieściągalnych wierzytelności.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka świadczy usługi dzierżawy terminali do płatności kartami płatniczymi, doładowań telefonów komórkowych kart podarunkowych, płatności rachunków. Klientami spółki są dystrybutorzy, subdystrybutorzy (osoby prawne) oraz indywidualne punkty sprzedaży (osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą). Ze względu na rozdrobnienie oraz charakter ich działalności występują problemy z odzyskiwaniem należności od klientów pojedynczych punktów sprzedaży ale również od większych podmiotów. Spółka ma zamiar skorygować podatek należny z tytułu dostawy towarów/świadczenia usług zgodnie z zapisem art. 89a ust. 1 Ustawy o VAT, tzn. w przypadku wierzytelności, których nieściągalność została uprawdopodobniona a warunki zapisu art. 89a ust. 2 Ustawy o VAT zostaną spełnione. Warunkami skorygowania podatku VAT należnego z tytułu dostawy towarów/świadczenia usług jest spełnienie zapisów art. 89a ust. 2. Ustawy o VAT:

Mając na uwadze zapis o szczególnych warunkach, które podmiot gospodarczy musi spełnić, aby takiej korekty dokonać, wątpliwości Spółki budzi art. 89a ust. 2 pkt 6 Ustawy o VAT mówiący o zawiadomieniu dłużnika o zamiarze skorygowania podatku należnego przez wierzyciela. Ze względu na opisany wyżej charakter klientów Spółki może się zdarzyć, że dłużnik bądź nie zechce korespondencji odebrać lub też poda adres nieaktualny, bądź też nie dopełni obowiązku aktualizacji danych adresowych. W związku z tym Spółka ma zamiar wysyłać zawiadomienia o zamiarze skorygowania podatku VAT należnego (art. 89a ust. 1) za zwrotnym potwierdzeniem odbioru na adres dłużnika figurującego w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej oraz na inne adresy podane Spółce przez dłużnika jako adresy prowadzenia działalności oraz prywatne w przypadku osób fizycznych prowadzących działalność a w przypadku osób prawnych na adresy podane Spółce przez dłużnika w celu wystawienia faktur VAT, adresy korespondencyjne podane przez dłużnika oraz adresy dostępne w KRS. Spółka zakłada, że otrzyma zwrotki informujące zarówno o odebraniu poczty przez dłużników ale również zwrotki z adnotacjami adresat wyprowadził się", "brak takiej firmy", lub też "firma nie istnieje".

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy przedstawione powyżej czynności powiadomienia dłużnika o zamiarze dokonania korekty podatku VAT należnego spełniają przesłanki przewidziane w art. 89a ust. 2 pkt 6 w związku z art. 89b ust. 5 i przepisami Ordynacji Podatkowej Dział IV rozdział 5 - Doręczenia i czy w związku z tym Spółka będzie mogła dokonać korekty należnego podatku VAT po spełnieniu wszystkich innych obowiązkowych warunków art. 89a. Spółka ma na myśli otrzymane zwrotki z poczty z adnotacjami wskazującymi na nieaktualny adres bądź sytuację, w której dłużnik uchyla się notorycznie przed odbieraniem korespondencji.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Zdaniem Wnioskodawcy, zdarzenie przyszłe opisane wyżej, zgodnie z przepisami określonymi w rozdziale 5 "Doręczenia" Ordynacji Podatkowej w szczególności art. 151a, zawiadomienie dłużnika o zamiarze skorygowania podatku należnego ze względu na wystąpienie okoliczności, o których mowa w art. 89a ust. 2 Ustawy o VAT zostanie przekazane ze skutkiem doręczenia, a więc warunek o zawiadomieniu dłużnika o zamiarze skorygowania podatku należnego zostanie spełniony.

Spółka powołuje się również na wydane interpretacje indywidualne w podobnych sprawach dotyczące zdarzeń przyszłych jak i stanów faktycznych:

Powołując się na powyższe interpretacje indywidualne Spółka uważa za prawidłowe postępowanie a więc dołożenie wszelkiej staranności w celu doręczenia dłużnikowi zawiadomienia o zamiarze skorygowania podatku należnego przez wierzyciela.

Analizując powyższe interpretacje Spółka uznaje, że wysłanie przez wierzyciela na wszystkie znane Spółce adresy dłużnika zawiadomienia o zamiarze skorygowania podatku VAT należnego niezależnie od skutku doręczenia (otrzymanie zwrotki opisanej: "adresat wyprowadził się", "brak takiej firmy", "firma nie istnieje" itp. uznaje się za skuteczne, a więc Spółce po spełnieniu wszystkich innych niezbędnych warunków zawartych w art. 89a będzie przysługiwało prawo do skorygowania podatku należnego, a więc skorzystanie z "ulgi na złe długi".

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 89a ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. Dz. U. z 2011 Nr 177, poz. 1054). zwanej dalej "ustawą", podatnik może skorygować podatek należny z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług na terytorium kraju w przypadku wierzytelności, których nieściągalność została uprawdopodobniona, z zastrzeżeniem ust. 2-5. Korekta podatku dotyczy również kwoty podatku przypadającej na część kwoty wierzytelności odpisanej jako nieściągalna lub której nieściągalność została uprawdopodobniona.

Nieściągalność wierzytelności uważa się za uprawdopodobnioną w przypadku, gdy wierzytelność nie została uregulowana w ciągu 180 dni od upływu terminu jej płatności określonego w umowie lub na fakturze (art. 89a ust. 1a ww. ustawy).

W myśl art. 89a ust. 2 cyt. ustawy, przepis ust. 1 stosuje się w przypadku, gdy spełnione są następujące warunki:

W myśl art. 89a ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług, korekta podatku należnego może nastąpić w rozliczeniu za okres rozliczeniowy, w którym upłynął termin określony w ust. 2 pkt 6, nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym wierzyciel uzyskał potwierdzenie odbioru przez dłużnika zawiadomienia, o którym mowa ust. 2 pkt 6. Warunkiem dokonania korekty jest uzyskanie przez wierzyciela potwierdzenia odbioru przez dłużnika zawiadomienia, o którym mowa ust. 2 pkt 6.

Przepis ten wprost wskazuje, że warunkiem niezbędnym dla dokonania korekty jest otrzymanie przez dłużnika zawiadomienia.

Z kolei art. 89b ust. 1 ustawy stanowi, że w przypadku otrzymania zawiadomienia, o którym mowa w art. 89a ust. 2 pkt 6, i nieuregulowania należności w terminie 14 dni od dnia otrzymania tego zawiadomienia, podatnik (dłużnik) jest obowiązany do odpowiedniego pomniejszenia podatku naliczonego podlegającego odliczeniu lub w przypadku jego braku, do odpowiedniego powiększenia kwoty podatku należnego, o kwotę podatku wynikającą z nieuregulowanych faktur, poprzez korektę deklaracji za okres, w którym dokonał odliczenia.

Zgodnie z art. 89b ust. 5 ustawy, do zawiadomienia, o którym mowa w ust. 1, stosuje się odpowiednio przepisy Ordynacji podatkowej o doręczeniach.

Zatem, podatnik chcąc skorzystać z uprawnienia do korekty podatku należnego, o którym mowa w art. 89a ust. 1 ustawy, jest obowiązany dowieść, że dłużnik został w sposób prawidłowy zawiadomiony, posiadając odpowiednie pokwitowanie odbioru.

Stosownie do zapisu art. 148 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2012 r., poz. 749.), pisma doręcza się osobom fizycznym w ich mieszkaniu lub miejscu pracy.

Artykuł 148 § 2 ustawy - Ordynacja podatkowa stanowi, iż pisma mogą być również doręczone:

W razie niemożności doręczenia pisma w sposób określony w § 1 i 2, a także w innych uzasadnionych przypadkach pisma doręcza się w każdym miejscu, gdzie się adresata zastanie (art. 148 § 3 Ordynacji podatkowej).

W przypadku nieobecności adresata w mieszkaniu pisma doręcza się za pokwitowaniem pełnoletniemu domownikowi, sąsiadowi lub dozorcy domu, gdy osoby te podjęły się oddania pisma adresatowi. Zawiadomienie o doręczeniu pisma sąsiadowi lub dozorcy domu umieszcza się w oddawczej skrzynce pocztowej lub na drzwiach mieszkania adresata lub w widocznym miejscu przy wejściu na posesję adresata (art. 149 ustawy - Ordynacja podatkowa).

Zgodnie z art. 150 § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, w razie niemożności doręczenia pisma w sposób wskazany w art. 148 § 1 lub art. 149:

* poczta przechowuje pismo przez okres 14 dni w swojej placówce pocztowej - w przypadku doręczania pisma przez pocztę;

* pismo składa się na okres 14 dni w urzędzie gminy (miasta) - w przypadku doręczania pisma przez pracownika organu podatkowego lub przez inną upoważnioną osobę.

Adresata zawiadamia się dwukrotnie o pozostawaniu pisma w miejscu określonym w § 1. Powtórne zawiadomienie następuje w razie niepodjęcia pisma w terminie 7 dni (art. 150 § 1a Ordynacji podatkowej).

W myśl art. 150 § 2 ustawy - Ordynacja podatkowa, zawiadomienie o pozostawaniu pisma w miejscu określonym w § 1 umieszcza się w oddawczej skrzynce pocztowej lub, gdy nie jest to możliwe, na drzwiach mieszkania adresata, jego biura lub innego pomieszczenia, w którym adresat wykonuje swoje czynności zawodowe, bądź w widocznym miejscu przy wejściu na posesję adresata. W tym przypadku doręczenie uważa się za dokonane z upływem ostatniego dnia okresu, o którym mowa w § 1, a pismo pozostawia się w aktach sprawy.

Natomiast osobom prawnym oraz jednostkom organizacyjnym niemającym osobowości prawnej - na podstawie art. 151 Ordynacji podatkowej - pisma doręcza się w lokalu ich siedziby lub w miejscu prowadzenia działalności - osobie upoważnionej do odbioru korespondencji. Przepisy art. 146, art. 148 § 2 pkt 1 oraz art. 150 stosuje się odpowiednio.

W art. 151a ustawy - Ordynacja podatkowa postanowiono, że jeżeli podany przez osobę prawną lub jednostkę organizacyjną niemającą osobowości prawnej adres jej siedziby nie istnieje lub jest niezgodny z odpowiednim rejestrem i nie można ustalić miejsca prowadzenia działalności, pismo pozostawia się w aktach sprawy ze skutkiem doręczenia.

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca świadczy usługi dzierżawy terminali do płatności kartami płatniczymi, doładowań telefonów komórkowych kart podarunkowych, płatności rachunków. Klientami spółki są dystrybutorzy, subdystrybutorzy (osoby prawne) oraz indywidualne punkty sprzedaży (osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą). Ze względu na rozdrobnienie oraz charakter ich działalności występują problemy z odzyskiwaniem należności od klientów pojedynczych punktów sprzedaży ale również od większych podmiotów. Spółka ma zamiar skorygować podatek należny z tytułu dostawy towarów/świadczenia usług zgodnie z zapisem art. 89a ust. 1 ustawy, tzn. w przypadku wierzytelności, których nieściągalność została uprawdopodobniona a warunki zapisu art. 89a ust. 2 Ustawy o VAT zostaną spełnione. Ze względu na opisany wyżej charakter klientów Spółki może się zdarzyć, że dłużnik bądź nie zechce korespondencji odebrać lub też poda adres nieaktualny, bądź też nie dopełni obowiązku aktualizacji danych adresowych. W związku z tym Spółka ma zamiar wysyłać zawiadomienia o zamiarze skorygowania podatku VAT należnego (art. 89a ust. 1) za zwrotnym potwierdzeniem odbioru na adres dłużnika figurującego w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej oraz na inne adresy podane Spółce przez dłużnika jako adresy prowadzenia działalności oraz prywatne w przypadku osób fizycznych prowadzących działalność a w przypadku osób prawnych na adresy podane Spółce przez dłużnika w celu wystawienia faktur VAT, adresy korespondencyjne podane przez dłużnika oraz adresy dostępne w KRS. Spółka zakłada, że otrzyma zwrotki informujące zarówno o odebraniu poczty przez dłużników ale również zwrotki z adnotacjami adresat wyprowadził się", "brak takiej firmy", lub też "firma nie istnieje".

Odnosząc się do przedstawionego przez Spółkę zdarzenia przyszłego, zauważyć należy, że możliwość skorzystania z tzw. "ulgi na złe długi" powstaje wówczas, gdy spełnione są warunki dotyczące zarówno samej wierzytelności, jej powstania, jak i osoby dłużnika i wierzyciela.

Jednym z warunków do skorzystania z ww. ulgi jest obowiązek poinformowania dłużnika o zamiarze skorygowania podatku należnego ze względu na wystąpienie okoliczności, o których mowa w art. 89a ust. 1 ustawy. Odwołanie się w art. 89b ust. 5 ustawy wprost do przepisów Ordynacji podatkowej dotyczących doręczeń, ma na celu zabezpieczenie wierzyciela przed negatywnymi konsekwencjami nieodbierania przez dłużników kierowanej do nich korespondencji.

Biorąc pod uwagę powyższe, należy zgodzić się ze Spółką, że wysłanie przez wierzyciela na wszystkie znane Spółce adresy dłużnika zawiadomienia o zamiarze skorygowania podatku VAT należnego niezależnie od skutku doręczenia (otrzymanie zwrotki opisanej: "adresat wyprowadził się", "brak takiej firmy", "firma nie istnieje" itp.) uznaje się za skuteczne.

W konsekwencji Spółka ma możliwość dokonania korekty, na podstawie art. 89a ust. 1 ustawy, w trybie określonym w art. 89a ust. 3 ustawy, pod warunkiem spełnienia pozostałych przesłanek wymienionych w art. 89a ust. 2 ustawy. Należy w tym miejscu zaznaczyć, że jedną z przesłanek uprawniających podatników dla zastosowania korekt na podstawie art. 89a ustawy jest to, że wierzyciel i dłużnik na dzień dokonania korekty są podatnikami zarejestrowanymi jako podatnicy VAT czynni.

Mając powyższe na uwadze stanowisko Spółki należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy przedstawionego przez Wnioskodawcę zdarzenia przyszłego oraz stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.