IPPP2/443-556/09-2/KK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony przedstawione we wniosku z dnia 12 maja 2009 r. (data wpływu 18 maja 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

W dniu 18 maja 2009 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Jestem czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej świadczę usługi na terenie Niemiec, której odbiorcą jest niemiecki podatnik podatku od wartości dodanej. Z materiałów powierzonych przez usługobiorcę wykonuję kompozycje kwiatowe. Utworzenie kompozycji kwiatowej obejmuje posadzenie kilku różnych żywych roślin kwiatowych w jednej doniczce. W celu udokumentowania świadczonych usług wystawiam fakturę VAT w wartości netto bez wykazywania stawek i kwot podatku VAT, na której jest wpisany numer, pod którym niemiecki odbiorca usługi jest zidentyfikowany dla podatku od wartości dodanej. Na fakturze wpisuję adnotację: "Usługa wykonana poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Podatek VAT rozlicza nabywca."

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Zdaniem wnioskodawcy pojęcie usług na ruchomym majątku rzeczowym nie zostało zdefiniowane w ustawie o vat. W oparciu o wykładnię językową przez omawiane usługi należy rozumieć wszelkie usługi, w wyniku których następuje wytworzenie nowego produktu z powierzonych materiałów, jego przerobienie lub ulepszenie, przy czym podatnik świadczący usługę nie jest właścicielem towaru powierzonego ani towaru wytworzonego, przerobionego lub ulepszonego. W związku z powyższym moim zdaniem wykonywane przeze mnie usługi należy zaliczyć do usług wykonywanych na ruchomym majątku rzeczowym, które na podstawie art. 27 ust. 2 pkt 3 lit. d nie podlegają opodatkowaniu w Polsce podatkiem vat. Ponieważ usługobiorca jest niemieckim podatnikiem podatku od wartości dodanej nie zachodzą okoliczności wymienione w art. 28 ust. 6 i 7 ustawy o vat miejscem opodatkowania świadczonych przeze mnie usług są Niemcy.

W celu udokumentowania świadczonych przeze mnie usług powinienem wystawić fakturę, która będzie zawierała dane określone w § 5 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r., w sprawie wystawiania faktur, z wyjątkiem stawki i kwoty podatku oraz kwoty należności wraz z podatkiem, gdyż dokumentuje czynność niepodlegającą opodatkowaniu w Polsce. Po przeanalizowaniu przepisów podatkowych uważam, iż nie powinienem umieszczać na wystawionej fakturze adnotacji o obowiązku rozliczenia vat przez nabywcę usługi, gdyż zasady rozliczania podatku vat na terenie Niemiec określają ich przepisy podatkowe. Obowiązek umieszczania adnotacji określa § 5 pkt 15 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wystawiania faktur, który nie obejmuje usług na ruchomym majątku rzeczowym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stwierdza się co następuje:

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. W myśl postanowień art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

W przypadku świadczenia usług, bardzo istotnym dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług jest określenie miejsca świadczenia danej usługi. Od poprawności określenia miejsca świadczenia zależeć będzie, czy dane świadczenie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce, czy też nie.

Ogólna reguła wyrażona w art. 27 ust. 1 ustawy stanowi, iż w przypadku świadczenia usług miejscem świadczenia jest miejsce, gdzie świadczący usługę posiada siedzibę, a w przypadku posiadania stałego miejsca prowadzenia działalności, z którego świadczy usługi - miejsce, gdzie świadczący usługę posiada stałe miejsce prowadzenia działalności; w przypadku braku takiej siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności - miejsce stałego zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2-6 i art. 28.

Od powyższej zasady wprowadzono szereg wyjątków, określających inne niż wynikające z zasady ogólnej, miejsce świadczenia usług, z uwagi na ich charakter.

Zgodnie z przepisem art. 27 ust. 2 pkt 3 lit. d ustawy, w przypadku świadczenia usług na ruchomym majątku rzeczowym - miejscem świadczenia usług jest miejsce, gdzie usługi są faktycznie świadczone, z zastrzeżeniem art. 28.

Artykuł 28 ust. 7 ustawy stanowi, że w przypadku usług, o których mowa w art. 27 ust. 2 pkt 3 lit. c i d, świadczonych dla nabywcy, który podał wykonującemu te usługi numer, pod którym jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium państwa członkowskiego, na którym usługi są wykonywane, miejscem świadczenia usług jest terytorium państwa członkowskiego, które wydało nabywcy usługi ten numer, pod warunkiem że towary po wykonaniu tych usług zostaną wywiezione z terytorium państwa członkowskiego, na którym usługi te zostały faktycznie wykonane.

Zgodnie z ust. 8 wskazanego artykułu, w przypadku gdy usługodawcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, przepis ust. 7 stosuje się, jeżeli towary po wykonaniu usług zostaną w terminie 90 dni od wykonania na nich usług wywiezione poza terytorium kraju.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest podatnikiem podatku VAT. Zainteresowany świadczy usługi na terytorium Niemiec na rzecz niemieckiego podatnika. W ocenie Wnioskodawcy, świadczone przez niego usługi stanowią usługi na ruchomym majątku rzeczowym, wymienione w art. 27 ust. 3 lit. d ustawy.

Ustawa o podatku od towarów i usług nie definiuje pojęcia "usługi na ruchomym majątku rzeczowym". W związku z tym należy zwrot ten interpretować w oparciu o wykładnię językową, jako wszelkie usługi wykonywane przez podatnika, w wyniku których następuje wytworzenie nowego produktu z powierzonych materiałów, jego przerobienie lub ulepszenie, przy czym podatnik świadczący usługę nie jest właścicielem towaru powierzonego ani wytworzonego, przerobionego lub ulepszonego.

Biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny stwierdzić należy, iż przedmiotowe usługi są usługami na ruchomym majątku rzeczowym. Wobec czego, miejscem ich świadczenia jest, zgodnie z art. 27 ust. 2 pkt 3 lit. d ustawy, miejsce gdzie usługi te są faktycznie świadczone, czyli terytorium Niemiec, wobec czego nie podlegają one opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na terytorium kraju.

O sposobie rozliczania podatku od wartości dodanej i jego wysokości, oraz o podmiocie zobowiązanym do jego rozliczenia, przesądzają w takim przypadku przepisy kraju, w którym znajduje się miejsce świadczenia usługi.

Z opisu zawartego we wniosku wynika ponadto, że za wykonane usługi na terytorium Niemiec, Wnioskodawca wystawia faktury VAT bez kwoty podatku VAT.

W myśl art. 106 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do dostawy towarów lub świadczenia usług, dokonywanych przez podatników zarejestrowanych jako podatnicy VAT czynni lub zwolnieni, jeżeli miejscem opodatkowania tych czynności jest terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju lub terytorium państwa trzeciego i dla tych czynności podatnicy ci nie są zidentyfikowani dla podatku od wartości dodanej lub - w przypadku terytorium państwa trzeciego - podatku o podobnym charakterze (art. 106 ust. 2 ustawy).

Ogólne regulacje dotyczące danych, jakie powinny zawierać faktury zostały określone, na podstawie delegacji ustawowej zawartej w art. 106 ust. 8 ustawy, treścią rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1337). I tak, stosownie do regulacji § 25 ust. 1 ww. rozporządzenia, przepisy § 5, 7-21 i 24 stosuje się odpowiednio do faktur stwierdzających dokonanie dostawy towarów lub świadczenia usług, dla których miejscem opodatkowania jest terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju lub terytorium państwa trzeciego, jeżeli dla tych czynności podatnicy wystawiający fakturę nie są zidentyfikowani dla podatku od wartości dodanej lub - w przypadku terytorium państwa trzeciego - podatku o podobnym charakterze.

Faktury, o których mowa w ust. 1, powinny zawierać dane określone w § 5, z wyjątkiem stawki i kwoty podatku oraz kwoty należności wraz z podatkiem - § 25 ust. 2 cyt. rozporządzenia.

Jak dobrze wskazał Wnioskodawca § 5 ust. 15 rozporządzenia nie będzie miał zastosowania w przedmiotowej sprawie, gdyż swoim zasięgiem obejmuje usługi określone w art. 27 ust. 3 lub w art. 28 ust. 3,4,6, i 7 ustawy, nie zaś art. 27 ust. 1 pkt 3 lit. d zaś przepis art. 28 nie ma w przedmiotowej sprawie zastosowania.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego - stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie, ul. M.C. Skłodowskiej 40 20-029 Lublin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Biuro Krajowej Informacji Podatkowej, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.