IPPP2/443-541/12-2/RR - Stawka VAT dla sprzedaży napojów zawierających napar kawowy w ramach świadczonych usług gastronomicznych.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 31 maja 2012 r. (data wpływu 4 czerwca 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla sprzedaży napojów zawierających napar kawowy w ramach świadczonych usług gastronomicznych - jest nieprawidłowe.

W dniu 4 czerwca 2012 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla sprzedaży napojów zawierających napar kawowy w ramach świadczonych usług gastronomicznych.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Firma prowadzi działalność gospodarczą w branży restauracyjnej. W ofercie sprzedaży znajdują się m.in. napoje, których zasadniczym składnikiem jest mleko. Są to:

Napoje mleczne kawowe:

Napoje mleczne kawowe smakowe:

Napoje kawowe mrożone:

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Jaką stawkę podatku VAT zastosować do sprzedaży napojów wymienionych w przedmiotowym stanie faktycznym.

Zdaniem Wnioskodawcy, usługi przyrządzania, podawania i sprzedaży przedmiotowych napojów w lokalu gastronomicznym mieszczą się w klasyfikacji:

* 56.10.13.0 - jako usługę przygotowywania i podawania posiłków w lokalach samoobsługowych - w przypadku braku obsługi kelnerskiej

* 56.10.11.0 - jako usługę przygotowywania i podawania posiłków w lokalach samoobsługowych - w przypadku lokali z pełną obsługą kelnerską.

Napoje będące przedmiotem sprawy należy zaliczyć do grupowania PKWiU (2008) 11.07.19.0 - pozostałe napoje bezalkoholowe, lub wg PKWiU 1997 - 15.98.12.70.00 napoje bezalkoholowe zawierające tłuszcz mlekowy pozostałe. Klasyfikację taką potwierdzał wielokrotnie Ośrodek Standardów Kwalifikacyjnych Głównego Urzędu Statystycznego w Łodzi w wielu zapytaniach podatników.

Zgodnie z poz. 7 załącznika nr 1 do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392) obniżoną stawkę podatku VAT w wys. 8% stosuje się do sprzedaży usług związanych z wyżywieniem PKWiU ex 56 z wyjątkami.

Katalog wyłączeń obejmuje:

Zgodnie z powołanym wyżej przepisem sprzedaż napojów innych aniżeli wymienione powyżej opodatkowana jest stawką 8% podatku VAT, jeśli stanowi element usługi związanej z wyżywieniem. Napoje będące przedmiotem sprawy, podawane w lokalu Wnioskodawcy podlegać będą opodatkowaniu stawką 8%, ponieważ:

* są podawane w ramach usług związanych z wyżywieniem, o których mowa w poz. 7 zał. nr 1 w zw. z § 7 ust. 1 ww. rozporządzenia.

* nie stanowią one kawy, herbaty bądź innego napoju, którego podawanie w ramach usług związanych z wyżywieniem nie podlega obniżonej do 8% stawce VAT. Fakt, że analizowane napoje zawierają minimalną domieszkę kawy stanowiącą tylko i wyłącznie dodatek w celu osiągnięcia konkretnych walorów smakowych nie przesądza, że analizowane napoje traktujemy jako kawę.

Taka interpretacja stanowiła by niedopuszczalną wykładnię rozszerzającą analizowanego przepisu, która na dodatek skutkowała by niekorzystnym zwiększeniem obciążeń podatkowych. W ocenie Wnioskodawcy za kawę należałoby uznać takie napoje, których głównym składnikiem jest kawa lub napar kawowy. W przypadku będącym przedmiotem niniejszego wniosku jest zupełnie inaczej, gdyż podstawowym składnikiem podawanych napojów jest mleko (ponad 50%) objętości, są m.in. lody, bita śmietana, zaś niewielka domieszka kawy służy jedynie do uzyskania określonego waloru smakowego.

Reasumując zdaniem Wnioskodawcy ma on prawo do zastosowania obniżonej do 8% stawki VAT przy podawaniu w lokalu napojów będących przedmiotem sprawy.

Podkreślić należy ponadto, że takie stanowisko znajduje potwierdzenie w wielu interpretacjach indywidualnych, gdzie stan faktyczny w złożonych wnioskach był tożsamy ze stanem faktycznym we wniosku niniejszym. Dla przykładu: Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach sygn. IBPP2/443-394/08/BW z 18 lipca 2008 r., Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Bielsku-Białej sygn. PP/443-81-06 z dnia 11 grudnia 2006 r., Naczelnik Trzeciego Urzędu Skarbowego w Lublinie sygn. P2/443-9/07 z 22 marca 2007 r., Naczelnik Drugiego Urzędu Skarbowego w Gdańsku sygn. DV/443-101/06 z 7 grudnia 2006 r., Naczelnik Urzędu Skarbowego Warszawa - Praga sygn. 1434/PV/443-201/06/AM z 30 stycznia 2007 r., Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu, sygn. ILPP/443-596/10-2/SJ z dnia 12 lipca 2010 r., Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi sygn. IPTPP2/443-546/11-7/BM z dnia 23 grudnia 2011 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Na mocy art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Zauważyć należy, iż przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz wydane na jej podstawie rozporządzenia odwołują się do grupowań PKWiU przy ustalaniu preferencyjnych stawek podatkowych i zwolnień przedmiotowych. Prawidłowa pod względem klasyfikacji statystycznych identyfikacja towarów i usług stanowi warunek niezbędny do określenia wysokości opodatkowania podatkiem VAT w stosunku do towarów i usług, dla których przepisy VAT powołują stosowną klasyfikację statystyczną.

Przy wyznaczaniu zakresu stosowania stawek obniżonych, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r., wykorzystywana jest Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług, wprowadzona rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207, poz. 1293 z późn. zm.). Jednocześnie należy wskazać, iż to podatnik jest zobowiązany do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z prawidłowym zdefiniowaniem i zaklasyfikowaniem wykonywanych czynności.

Stosownie bowiem do pkt 1 komunikatu Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS z 2005 r. Nr 1, poz. 11), zgodnie z zasadami metodycznymi klasyfikacji, zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby, usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniem Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej. Wynika to z faktu, że właśnie m.in. producent, bądź usługodawca posiada wszystkie informacje niezbędne do właściwego zaliczenia produktu, czy usługi do odpowiedniego grupowania PKWiU, tj. informacje dotyczące rodzaju użytego surowca, technologii wytwarzania lub przeznaczenia wyrobu, bądź zakresu świadczonych usług.

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w branży restauracyjnej. W ofercie sprzedaży znajdują się m.in. napoje, których zasadniczym składnikiem jest mleko. Są to: napoje mleczne kawowe:

Napoje mleczne kawowe smakowe:

Napoje kawowe mrożone:

Wnioskodawca klasyfikuje świadczone usługi przyrządzania, podawania i sprzedaży przedmiotowych napojów w lokalu gastronomicznym w klasyfikacji: 56.10.13.0 - jako usługę przygotowywania i podawania posiłków w lokalach samoobsługowych - w przypadku braku obsługi kelnerskiej; 56.10.11.0 - jako usługę przygotowywania i podawania posiłków w lokalach samoobsługowych - w przypadku lokali z pełną obsługą kelnerską. Napoje będące przedmiotem sprawy należy zaliczyć do grupowania PKWiU (2008) 11.07.19.0 - pozostałe napoje bezalkoholowe. Napoje będące przedmiotem sprawy, podawane są w lokalu Wnioskodawcy.

Wątpliwości Wnioskodawcy związane są ze stawką podatku VAT dla sprzedaży wymienionych napojów dokonywanych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej w branży restauracyjnej.

Na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi, bądź zwolnienie od podatku.

I tak, zgodnie z art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Jednocześnie, na mocy art. 146a ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

Ponadto, w myśl § 7 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392 z późn. zm.), zwanego dalej rozporządzeniem, stawkę podatku wymienioną w art. 41 ust. 1 ustawy obniża się do wysokości 8% dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 1 do rozporządzenia.

Pod poz. 7 załącznika nr 1 do rozporządzenia, zawierającego listę towarów i usług, dla których obniża się stawkę podatku do wysokości 8%, wymienione zostały usługi związane z wyżywieniem (PKWiU ex 56), z wyłączeniem sprzedaży:

Zgodnie z art. 2 pkt 30 ustawy, przez PKWiU ex - rozumie się zakres wyrobów i usług węższy niż określony w danym grupowaniu Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług.

Umieszczenie tego dopisku przy konkretnym symbolu statystycznym ma na celu zawężenie stosowania zwolnienia lub obniżonej stawki podatku VAT tylko do usług należących do wymienionego grupowania statystycznego, spełniającego określone warunki sprecyzowane przez ustawodawcę w rubryce "nazwa usługi". Zatem, wynikająca z konkretnego załącznika stawka VAT lub zwolnienie dotyczy wyłącznie danej usługi z danego grupowania.

Z powyższego wynika, że - z pewnymi wyjątkami - usługi gastronomiczne klasyfikowane przez Wnioskodawcę do PKWiU ex 56, wskazane zostały w poz. 7 załącznika nr 1 do ww. rozporządzenia zawierającego listę towarów i usług, dla których obniża się stawkę podatku do wysokości 8%.

Powyższa, obniżona stawka nie dotyczy jednak towarów, których sprzedaż wyłączono z opodatkowania według tej stawki. Powołany przepis jednoznacznie wskazuje, że stawki preferencyjnej nie stosuje się m.in. do sprzedaży kawy i herbaty (wraz dodatkami).

W związku z tym, że Minister Finansów, zarówno w ustawie, jak i przepisach wykonawczych do niej, nie określił, które produkty należy uznać za dodatki podawane do kawy, jak również nie określił procentu udziału kawy naturalnej w przygotowanym napoju, zdaniem tut. Organu, napój, przy którego przygotowaniu następuje proces parzenia kawy (tekst jedn.: zawierający napar kawowy), powinien być wyłączony z opodatkowania preferencyjną stawką. Dotyczy to również napojów składających się w przeważającej części z mleka.

Odnosząc powyższe do przedstawionego zdarzenia przyszłego, należy stwierdzić, że w przypadku, gdy przedmiotem wykonywanych przez Wnioskodawcę usług jest podawanie napoju takiego jak kawa z mlekiem i jego pochodnych, preferencyjna stawka podatku nie znajdzie zastosowania. Byłoby to sprzeczne z literalnym brzmieniem poz. 7 pkt 3 załącznika nr 1 do ww. rozporządzenia, stanowiącej, iż opodatkowaniu według stawki 8% podlegają usługi związane z wyżywieniem (PKWiU ex 56) z wyłączeniem sprzedaży kawy i herbaty (wraz z dodatkami).

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy, iż niewielka domieszka kawy służy jedynie do uzyskania określonego waloru smakowego i w związku z tym ma prawo do zastosowania obniżonej do 8% stawki VAT przy podawaniu w lokalu napojów będących przedmiotem sprawy, należało uznać za nieprawidłowe.

Odnosząc się do wskazanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych tut. Organ zauważa, iż zgodnie z art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa Minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek Zainteresowanego, wydaje w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Stosownie do treści art. 14b cyt. ustawy interpretacje wydawane są w indywidualnych sprawach Wnioskodawcy, w związku z tym skutki prawne czy też ewentualna ochrona, określone w art. 14k do 14m, mogą dotyczyć wyłącznie podmiotu, który uzyskał interpretację indywidualną. Na mocy art. 14e § 1 i 2 Ordynacji podatkowej minister właściwy do spraw finansów publicznych może, z urzędu, zmienić wydaną interpretację ogólną lub indywidualną, jeżeli stwierdzi jej nieprawidłowość, uwzględniając w szczególności orzecznictwo sądów, Trybunału Konstytucyjnego lub Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości. Zawiadomienie o zmienionej interpretacji indywidualnej doręcza się podmiotowi, któremu w danej sprawie interpretacja została wydana.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.