IPPP2/443-531/11-3/MM

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 11 sierpnia 2011 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPP2/443-531/11-3/MM

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 22 kwietnia 2011 r. (data wpływu 28 kwietnia 2011 r.), uzupełnione pismem z dnia 31 maja 2011 r. (data wpływu 3 czerwca 2011 r.) oraz pismem z dnia 3 sierpnia 2011 r. (data wpływu 8 sierpnia 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

* zastosowania właściwej stawki podatku dla wykonania usług betonowania w budynkach mieszkalnych (PKOB 11) - jest prawidłowe;

* zastosowania właściwej stawki podatku dla wykonania usług betonowania w lokalach mieszkalnych usytuowanych w budynkach niemieszkalnych (PKOB 12) - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 kwietnia 2011 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania właściwej stawki podatku dla wykonania usług betonowania. Przedmiotowy wniosek zawierał braki w przedstawionym we wniosku zdarzeniu przyszłym. W związku z czym tut. Organ podatkowy pismem z dnia 5 maja 2011 r. znak IPPP2/443-531/11-2/MM wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku o powyższe braki.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

C. Sp. z o.o. (dalej C. lub Spółka) planuje poszerzenie swojej oferty o usługi budowlane w budynkach objętych społecznym programem mieszkaniowym polegające na wylewaniu oraz odpowiednim rozprowadzeniu masy betonowej w miejsce przeznaczenia przez wykwalifikowanych operatorów sprzętu budowlanego.

Pojęcie budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym Spółka definiuje zgodnie z definicją zamieszczoną w art. 41 ust. 12a-12c ustawy o podatku od towarów i usług.

Spółka będzie zawierać umowy z odbiorcami na dostawę usług budowlanych w budynkach objętych społecznym programem mieszkaniowym, polegających na wypełnieniu masą betonową przygotowanych szalunków (np. fundamentów) lub konstrukcji (np. słupów nośnych, stropów). Spółka będzie zakupywać masę betonową u producentów, transportować ją i instalować u klientów. Instalowanie masy betonowej oznacza, że Spółka będzie odpowiedzialna za odpowiednie wylanie i rozprowadzenie masy we wskazanych przez klienta szalunkach czy konstrukcjach. Spółka będzie wykonywać usługi posługując się własnymi pracownikami lub wykwalifikowanymi zleceniobiorcami (osoby fizyczne lub firmy). Konieczność takiego działania eliminuje ryzyko związane z nieprawidłowym przeprowadzeniem całego procesu technologicznego transportu betonu jak też odpowiedniego rozprowadzenia zgodnie z polskimi normami.

Spółka będzie zawierać z klientem jedną umowę na wykonanie kompleksowej usługi budowlanej. Transport i dostawy wszelkich materiałów budowlanych, maszyn, urządzeń oraz narzędzi potrzebnych do wykonania przedmiotu umowy obciążać będą Spółkę. Brak w treści umowy będzie uprawnienia do odrębnego rozliczenia zużytych materiałów, rozliczeniu podlegać będzie wykonanie usługi betonowania.

W uzupełnieniu do wniosku Wnioskodawca wskazał, iż usługi betonowania Wnioskodawca zamierza wykonywać w obiektach sklasyfikowanych w dziale 11 PKOB oraz w lokalach mieszkalnych w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w dziale 12 PKOB.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Jaką stawkę podatku VAT powinna zastosować Spółka dla usług opisanych w stanie faktycznym.

Zdaniem Spółki, jeżeli usługi betonowania wykonywane będą przez Spółkę w obiekcie zaliczanym do budownictwa mieszkaniowego objętego społecznym programem mieszkaniowym prawidłowe będzie zastosowanie 8% stawki podatku VAT do całości usługi.

Zgodnie z art. 41 ust. 2 i 12 ustawy o podatku od towarów i usług w związku z art. 146a pkt. 2 stawka podatku dla dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym wynosi 8%. Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym rozumie się zgodnie z art. 41 ust. 12-12c ustawy o VAT obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z wyjątkiem:

1.

budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m2;

2.

lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m 2.

W przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej limity określone powyżej stawkę podatku 8% stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej.

Zgodnie z klasyfikacją otrzymaną przez Spółkę z Głównego Urzędu Statystycznego (w załączeniu) w przypadku wypełniania masą betonową przygotowanych szalunków i konstrukcji budowlanych mamy do czynienia z robotami betoniarskimi symbol PKWiU 43.99.40.0

W związku z powyższym Spółka stoi na stanowisku, że prawidłowe będzie zastosowane stawki 8% dla usług opisanych w stanie faktycznym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za:

* prawidłowe w zakresie zastosowania właściwej stawki podatku dla wykonania usług betonowania w budynkach mieszkalnych (PKOB 11);

* nieprawidłowe w zakresie zastosowania właściwej stawki podatku dla wykonania usług betonowania w lokalach mieszkalnych usytuowanych w budynkach niemieszkalnych (PKOB 12).

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą o VAT", opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 - w świetle art. 7 ust. 1 ustawy o VAT - rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Pojęcie "świadczenia usług" zostało określone w art. 8 ust. 1 ustawy o VAT. Zgodnie z tym przepisem przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej nie mającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Stawka podatku, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy o VAT, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy, przewidują dla niektórych towarów i usług stawki obniżone lub zwolnienie od podatku.

W myśl art. 41 ust. 2 ustawy o VAT, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Zgodnie z art. 146a pkt 2 ustawy o VAT, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.

Zgodnie z treścią art. 41 ust. 12 ustawy o VAT, stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym, rozumie się - w myśl ust. 12a powołanego artykułu - obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych (...).

Do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, zgodnie z ust. 12b tego artykułu, nie zalicza się:

1.

budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m2;

2.

lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m2.

W przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej ww. limity, stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej (art. 41 ust. 12c ustawy).

W celu właściwego zdefiniowania pojęcia obiektu budownictwa mieszkaniowego i co się z tym wiąże, stosowania odpowiedniej stawki podatkowej, należy uwzględniać regulację wynikającą z art. 2 pkt 12 ustawy o VAT. Zgodnie z treścią tego przepisu, przez obiekty budownictwa mieszkaniowego rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11.

Należy zauważyć, że w treści wskazanego przepisu, tj. art. 41 ust. 12 ustawy o VAT, ustawodawca użył pojęć: budowa, remont, modernizacja, termomodernizacja, przebudowa, nie dokonując ich zdefiniowania, dlatego też, w celu ustalenia, czy usługi świadczone przez Spółkę mieszczą się w tych pojęciach, należy odwołać się do przepisów innych niż podatkowe.

Zgodnie z art. 3 pkt 7 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (tekst jedn. Dz. U. z 2006 r. Nr 156, poz. 1118 z późn. zm.) przez roboty budowlane należy rozumieć budowę, a także prace polegające na przebudowie, montażu, remoncie lub rozbiórce obiektu budowlanego.

Klasyfikacją, do której odwołują się przepisy ustawy o podatku od towarów i usług, jest Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług (PKWiU). Od dnia 1 stycznia 2011 r. obowiązuje Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług z 2008 r., stanowiąca załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207, poz. 1293).

Zgodnie z powyższą klasyfikacją w Dziale 43 mieszczą się roboty budowlane.

Dział ten obejmuje:

* specjalistyczne roboty budowlane związane z budową budynków oraz obiektów inżynierii lądowej i wodnej, prowadzone przez wykonawców posiadających specjalistyczne umiejętności i specjalny sprzęt.

W skład ww. prac wchodzą:

* wbijanie pali, budowanie fundamentów, roboty betoniarskie, murarskie, kamieniarskie, montowanie i demontowanie rusztowań, wykonywanie pokryć dachowych itp.,

* montaż konstrukcji stalowych, o ile pojedyncze elementy konstrukcji nie zostały wykonane przez tę samą jednostkę, która zajmuje się ich montażem,

* wynajem sprzętu z operatorem sklasyfikowany w odpowiednich ugrupowaniach obejmujących roboty budowlane wykonywane przy jego użyciu,

* roboty wykończeniowe i wykonywanie instalacji budowlanych.

Z treści złożonego wniosku wynika, że Spółka planuje poszerzenie swojej oferty o usługi budowlane w budynkach objętych społecznym programem mieszkaniowym polegające na wylewaniu oraz odpowiednim rozprowadzeniu masy betonowej w miejsce przeznaczenia przez wykwalifikowanych operatorów sprzętu budowlanego. Spółka będzie zawierać umowy z odbiorcami na dostawę usług budowlanych w budynkach objętych społecznym programem mieszkaniowym, polegających na wypełnieniu masą betonową przygotowanych szalunków (np. fundamentów) lub konstrukcji (np. słupów nośnych, stropów). Spółka będzie zakupywać masę betonową u producentów, transportować ją i instalować u klientów. Instalowanie masy betonowej oznacza, że Spółka będzie odpowiedzialna za odpowiednie wylanie i rozprowadzenie masy we wskazanych przez klienta szalunkach czy konstrukcjach. Spółka będzie wykonywać usługi posługując się własnymi pracownikami lub wykwalifikowanymi zleceniobiorcami (osoby fizyczne lub firmy). Konieczność takiego działania eliminuje ryzyko związane z nieprawidłowym przeprowadzeniem całego procesu technologicznego transportu betonu jak też odpowiedniego rozprowadzenia zgodnie z polskimi normami. Spółka będzie zawierać z klientem jedną umowę na wykonanie kompleksowej usługi budowlanej. Transport i dostawy wszelkich materiałów budowlanych, maszyn, urządzeń oraz narzędzi potrzebnych do wykonania przedmiotu umowy obciążać będą Spółkę. Brak w treści umowy będzie uprawnienia do odrębnego rozliczenia zużytych materiałów, rozliczeniu podlegać będzie wykonanie usługi betonowania.

W uzupełnieniu do wniosku Wnioskodawca wskazał, iż usługi betonowania Wnioskodawca zamierza wykonywać w obiektach sklasyfikowanych w dziale 11 PKOB oraz w lokalach mieszkalnych w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w dziale 12 PKOB.

Biorąc pod uwagę treść wniosku oraz powołane wyżej przepisy prawa podatkowego stwierdzić należy, że skoro roboty (usługi) betonowania stanowią jeden z rodzajów usług budowlanych, a ich charakter wskazuje, że dotyczą budowy obiektów budowlanych, to - o ile, jak wynika z treści wniosku, obiekty te są sklasyfikowane w dziale 11 PKOB i są zaliczane do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym - ich świadczenie będzie opodatkowane stawką w wysokości 8%.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w tak przedstawionym zdarzeniu przyszłym należało uznać za prawidłowe.

Odmiennie rzecz wygląda w przypadku wykonania usług betonowania w budynku niemieszkalnym sklasyfikowanym w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12.

Z treści wniosku wynika, iż Wnioskodawca będzie zawierać umowy z odbiorcami na dostawę usług budowlanych w budynkach objętych społecznym programem mieszkaniowym, polegających na wypełnieniu masą betonową przygotowanych szalunków (np. fundamentów) lub konstrukcji (np. słupów nośnych, stropów). Ww. usługi z uwagi na ich charakter, zdaniem tut. Organu podatkowego, nierozerwalnie wiążą się z całością budynku jako takim, a nie jedynie z lokalami mieszkalnymi w takim budynku. Trudno zgodzić się z twierdzeniem Wnioskodawcy, iż przeprowadzane roboty budowlane związane z wypełnieniem masą betonową przygotowanych fundamentów lub konstrukcji (słupów nośnych, stopów itp.) są związane jedynie z lokalami mieszkalnymi znajdującymi się w budynku niemieszkalnym.

Odnosząc wskazane regulacje prawne do opisanego we wniosku zdarzenia przyszłego stwierdzić należy, iż w przedmiotowej sprawie zastosowanie prawidłowej stawki podatku do usług betonowania uzależnione jest od zaklasyfikowania wznoszonego budynku według przeważającego przeznaczenia tegoż budynku jako całości. Zatem, wykonanie tych usług z uwagi na ich charakter, w obiekcie sklasyfikowanym w PKOB 12, w stosunku do całego obiektu wynosi 23%. Bez znaczenia w tym przypadku jest fakt, że w budynku tym znajdują się lokale mieszkalne.

Reasumując, usługi betonowania w budynku niemieszkalnym, zaklasyfikowanego do symbolu PKOB 12, będą podlegały jednej stawce podatku od towarów i usług, tj. 23%. Należy jednak zauważyć, że w sytuacji, gdy przedmiotem odrębnej umowy będą usługi związane z budową znajdujących się w budynku lokali mieszkalnych, to w tej części Wnioskodawca będzie miał prawo do preferencyjnej 8% stawki podatku.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w tak przedstawionym zdarzeniu przyszłym należało uznać za nieprawidłowe.

Końcowo należy zaznaczyć, iż zgodnie z Komunikatem Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania, informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1 poz. 11), zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby i usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej i to jego obciążają ewentualne negatywne konsekwencje z tytułu błędnego zaklasyfikowania towarów i usług.

Jednocześnie podkreślić należy, iż przedmiot zaklasyfikowania budynku do właściwego grupowania statystycznego, nie mieści się w ramach określonych w art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). W związku z powyższym Minister Finansów nie jest uprawniony do oceny stanowiska odnośnie klasyfikacji przedmiotowych budynków, a niniejszej interpretacji dokonano w oparciu o klasyfikację PKOB podaną przez Spółkę.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl